Footnotes

szerść (daw.) — dziś popr. pisownia: sierść. [przypis edytorski]

szerść (daw.) — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]

szerść (daw., reg.) — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]

szerść — dziś popr.: sierść. [przypis edytorski]

szerść — dziś: sierść. [przypis edytorski]

szerść — sierść. [przypis edytorski]

szerść — sierść; tu zapewne: paski krowiej skóry, którymi obszyto brzeg ubrania. [przypis edytorski]

szerść wierbluda (z ros.) — sierść (wełna) wielbłądzia. [przypis edytorski]

Szeryf z Wiltszajr — w oryg. Sheriff of Wiltshire. [przypis edytorski]

Szeryński, Józef (1892–1943) — pierwszy nadkomisarz Żydowskiej Służby Porządkowej w getcie warszawskim, skazany na śmierć przez organizacje podziemne. [przypis edytorski]

szerz — dziś popr.: szerokość. [przypis edytorski]

szerzoga (daw.) — mgła. [przypis edytorski]

szerzyć się nad czymś — tu: rozwodzić się nad czymś. [przypis edytorski]

szerzyć się nad czymś — tu: rozwodzić się nad czymś; szeroko coś omawiać. [przypis edytorski]

szerzyć się — tu: rozwodzić się; szeroko omawiać. [przypis edytorski]

sześćminutowy — dziś: sześciominutowy. [przypis edytorski]

sześć niedziel (daw.) — sześć tygodni. [przypis edytorski]

sześć niedziel — sześć tygodni. [przypis edytorski]

sześć stóp angielskich — ok. 180 cm. [przypis edytorski]

sześć tysięcy trzysta trzydzieści trzy stóp królewskich z ułamkiem — wynik uzyskany, gdy długość twarzy stanowi jedną szóstą wzrostu, a nie jedną siódmą. [przypis edytorski]

sześcią (daw.) — sześcioma. [przypis edytorski]

sześcią — dziś: sześcioma. [przypis edytorski]

sześcią piłkami (daw.) — dziś: sześcioma piłkami. [przypis edytorski]

sześcią skrzydeł — dziś popr.: sześcioma skrzydłami. [przypis edytorski]

sześcianki — klocki. [przypis edytorski]

sześciorą — sześciorgiem; sześcioma. [przypis edytorski]

sześci (starop. forma) — sześciu. [przypis edytorski]

sześciu żołnierzy przyprowadzają — dziś popr.: sześciu żołnierzy przyprowadza. [przypis edytorski]

szest'diesiat tri (ros.) — sześćdziesiąt trzy. [przypis edytorski]

szewcki — dziś popr. forma przymiotnika od rzecz. szewc: szewski. [przypis edytorski]

szewcki — dziś popr.: szewski. [przypis edytorski]

szewckie — dziś: szewskie. [przypis edytorski]

Szewcu — dziś: Szewcowi. [przypis edytorski]

szewiecki — dziś popr.: szewski. [przypis edytorski]

szewiot — rodzaj szorstkiej, lekko połyskliwej tkaniny wełnianej. [przypis edytorski]

szewiot — rodzaj tkaniny wełnianej. [przypis edytorski]

szewiot — rodzaj wełnianej tkaniny. [przypis edytorski]

szewiot — tkanina z wełny owiec gatunku Cheviot. [przypis edytorski]

szewron — figura na tarczy herbu: dwie belki tworzące kształt odwróconej litery „V”. [przypis edytorski]

szewron — naszywka w kształcie litery „V” umieszczana na rękawie lub naramienniku munduru dla oznaczenia stopnia w hierarchii sił zbrojnych i in. służb mundurowych. [przypis edytorski]

szezlong — kanapa w kształcie wydłużonego fotela, na której można odpoczywać w pozycji półleżącej. [przypis edytorski]

szezlong — kanapa w kształcie wydłużonego fotela. [przypis edytorski]

szezlong — wąska kanapa, leżanka. [przypis edytorski]

Szifra i Pua — żydowskie położne, wymienione w Biblii. [przypis edytorski]

Szilo — starożytne miasto Izraela leżące na północ od miasta Betel (Sdz 21,19); obecnie: północne tereny Palestyny. Za czasów Jozuego w Szilo znajdowała się Arka Przymierza (Joz 18,1). [przypis edytorski]

szimoza — materiał wybuchowy stosowany przez marynarkę japońską na początku XX w. [przypis edytorski]

Sziwa — hinduski bóg śmierci. [przypis edytorski]

Sziwa, Siwa a. Śiwa — jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu, razem z Brahmą i Wisznu tworzy trójcę zwaną Trimurti: Brahma stwarza wszechświat, Wisznu go utrzymuje, a Śiwa unicestwia; w śiwaizmie, jednej z gł. tradycji współcz. hinduizmu, uznawany za najwyższego boga, stwórcę, opiekuna i niszczyciela świata. [przypis edytorski]

Sziwa, Siwa a. Śiwa — jeden z trzech najważniejszych bogów hinduizmu, razem z Brahmą i Wisznu tworzy trójcę zwaną Trimurti: Brahma stwarza wszechświat, Wisznu go utrzymuje, a Śiwa unicestwia; w śiwaizmie, jednej z głównych tradycji współczesnego hinduizmu, uznawany za najwyższego boga, stwórcę, opiekuna i niszczyciela świata. [przypis edytorski]

szkacina (gw., z białorus. skacina) — bydlę. [przypis edytorski]

szkalować (starop.) — źle mówić o kimś. [przypis edytorski]

szkandał — skandal. [przypis edytorski]

szkandela — daw. podgrzewacz pościeli w postaci płaskiego metalowego naczynia z pokrywą na długiej rękojeści, do którego wlewano gorącą wodę lub wkładano rozżarzone węgle. [przypis edytorski]

szkandela (daw.) — termofor; metalowe naczynie, do którego wkładało się rozżarzone węgle z pieca, żeby ogrzać pościel. [przypis edytorski]

szkandela — naczynie do podgrzewania pościeli, zwykle mosiężne, zamykane, napełniane gorącą wodą lub żarzącymi się węglami. [przypis edytorski]

szkapa — z politowaniem o koniu, zwłaszcza lichym, zabiedzonym. [przypis edytorski]

szkapica (starop.) — szkapa; koń. [przypis edytorski]

szkaplerz — dwa małe kawałki materiału z imieniem lub wizerunkiem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach, pod ubraniem; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]

szkaplerz — dwa połączone ze sobą kawałki materiału z wizerunkiem Jezusa i (lub) Matki Boskiej, poświęcone, noszone na szyi, na piersiach. [przypis edytorski]

szkaplerz — jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; dwa małe kawałki materiału z imieniem lub wizerunkiem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach, pod ubraniem; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]

szkaplerz — jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; dwa małe kawałki materiału z imieniem lub wizerunkiem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach, pod ubraniem; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]

szkaplerz (łac. scapulare, od scapula: ramiona, barki, plecy) — wierzchnia część habitu w postaci szerokiego płata materiału, z otworem na głowę. [przypis edytorski]

szkaplerz — medalik w kształcie tarczy z wizerunkiem Matki Boskiej. [przypis edytorski]

szkaplerz — noszony na piersi wizerunek Matki Boskiej, świętych itp. [przypis edytorski]

szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku) oraz jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; wyposażony najczęściej w wizerunek Matki Boskiej bywa noszony również przez świeckich i księży; jego nałożenie odbywa się uroczyście, a noszenie wiąże się z pewnymi pobożnymi obowiązkami; sukienny szkaplerz bywa zastępowany medalikiem. [przypis edytorski]

szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku) oraz jedno z uznanych przez kościół katolicki dewocjonaliów; wyposażony najczęściej w wizerunek Matki Boskiej bywa noszony również przez świeckich i księży; jego nałożenie odbywa się uroczyście, a noszenie wiąże się z pewnymi pobożnymi obowiązkami. [przypis edytorski]

szkaplerz — wierzchnia część habitu mnisiego (płat materiału zakrywający piersi, ramiona i plecy, z otworem na głowę pośrodku); tu w drugim znaczeniu medaliku z Matką Boską, zastępującego szkaplerz sukienny. [przypis edytorski]

szkaplerz — wierzchnia część habitu zakonnego przykrywająca przód i tył, krojem zbliżona do ornatu. [przypis edytorski]

szkarady — dziś popr.: szkaradny. [przypis edytorski]

szkarady — dziś: szkaradny. [przypis edytorski]

szkarady (starop.) — szkaradny. [przypis edytorski]

Szkarłat — kolor ciemnoczerwony. [przypis edytorski]

szkarłat — kolor ciemnoczerwony. [przypis edytorski]

szkarłat — kosztowna krwistoczerwona tkanina jedwabna lub wełniana. [przypis edytorski]

szkarłatny — ciemnoczerwony. [przypis edytorski]

szkarłaty — dziś popr. forma N.lm: szkarłatami. [przypis edytorski]

szkarłaty z Tyru — tkaniny pochodzące z fenickiego miasta Tyr, barwione drogą substancją uzyskiwaną ze ślimaków morskich. [przypis edytorski]

szkarlatyna — płonica, ostra choroba zakaźna wieku dziecięcego, której towarzyszy czerwona drobna wysypka na całym ciele. Przed 2 poł. XX w. szkarlatyna była najczęstszą chorobą wieku dziecięcego o bardzo ciężkim przebiegu, jej śmiertelność wynosiła 25%. [przypis edytorski]

szkarlatyna — płonica, ostra choroba zakaźna wieku dziecięcego, której towarzyszy czerwona drobna wysypka na całym ciele. Przed upowszechnieniem penicyliny po II wojnie światowej szkarlatyna była najczęstszą chorobą wieku dziecięcego o bardzo ciężkim przebiegu, jej śmiertelność wynosiła 25%. [przypis edytorski]

szkarpa — dziś popr.: skarpa. [przypis edytorski]

szkarpa — dziś popr.: skarpa. [przypis edytorski]

szkarpa — dziś popr.: skarpa, przypora muru w kształcie wystającego na zewnątrz filaru. [przypis edytorski]

szkarpa — dziś: skarpa. [przypis edytorski]

szkarpa — skarpa, przypora muru w kształcie wystającego na zewnątrz filaru. [przypis edytorski]

szkielety — dziś popr. forma N.lm: szkieletami. [przypis edytorski]

szkło czeskie — półkryształ, szkiełka podobne do kryształu, z ich wyrobu słyną Czechy. [przypis edytorski]

szkły — dziś popr. forma N.lm: szkłami. [przypis edytorski]

szklanne (daw.) — dziś popr.: szklane. [przypis edytorski]

szklanne — dziś popr.: szklane. [przypis edytorski]

szklannemi oczy — dziś popr. forma N. lm: szklanymi oczami. [przypis edytorski]

szklannice — dziś: szklanice. [przypis edytorski]

szklanny (daw.) — dziś: szklany. [przypis edytorski]

szklanny (daw. forma) — dziś: szklany. [przypis edytorski]

szklanny — dziś popr. forma: szklany. [przypis edytorski]

szklanny — dziś popr.: szklany; huta szklanna — huta szkła. [przypis edytorski]

szklanny — dziś popr.: szklany. [przypis edytorski]

szklanny — dziś: szklany. [przypis edytorski]

szklannym światłem — światłem w szybach. [przypis edytorski]

szklanny (reg.) — dziś popr.: szklany. [przypis edytorski]

szklanymi oczy — dziś popr. forma N. lm rzeczownika: oczami. [przypis edytorski]