Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 470 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dopełniacz | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 8502 przypisów.
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce, Lublin 1992, s. 112. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce, Lublin 1992, s. 131. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce, Lublin 1992, s. 27. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce, Lublin 1992, s. 33. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 10 i n. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 130. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 21. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 24. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 27. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 33. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 3. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 58. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 7. [przypis autorski]
M. Juda, Przywileje drukarskie w Polsce…, s. 95. [przypis autorski]
M. Kaczmarczyk, Wstęp do socjologicznej teorii własności, Warszawa 2006, s. 164. [przypis autorski]
M. Kaczmarczyk, Wstęp do socjologicznej teorii własności, Warszawa 2006, s. 31, A. Stelmachowski, Własność w systemie społeczno-gospodarczym…, s. 76. [przypis autorski]
mkły (starop.) — szybki. [przypis redakcyjny]
M. Kominek, Zaczęło się od fonografu…, Kraków 1986, s. 280. [przypis autorski]
M. Kominek, Zaczęło się od fonografu…, Kraków 1986, s. 35. [przypis autorski]
M. Kominek, Zaczęło się od fonografu…, Kraków 1986, s. 46. [przypis autorski]
M. Kominek, Zaczęło się od fonografu…, Kraków 1986, s. 53. [przypis autorski]
M. Krassus i Q. Hortensjusz, których (…) cudzoziemiec pewien powołał do dziedziczenia w fałszywym testamencie (…) — Cyceron, O powinnościach, III, 18. [przypis tłumacza]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 21. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 21. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 27, M. Rose, Authors and Owners… O błędnie rozumianym orzeczeniu w sprawie Donaldson v. Beckett por. R. Deazley (2008), Commentary on Hinton v. Donaldson… [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 22. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 22, A. Brigs, P. Burke, Społeczna historia mediów. Od Gutenberga do Internetu, Warszawa 2010, s. 31. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 33. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, red. S. Frith, L. Marshall, Edinburgh 2004, s. 36. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, S. Frith, L. Marshall [red.], Edinburgh 2004, s. 28. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawhol, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, S. Frith, L. Marshall [red.], Edinburgh 2004, s. 34. [przypis autorski]
M. Kretschmer, F. Kawohl, Chapter 2: The History and Philosophy of Copyright, [w:] Music and Copyright, S. Frith, L. Marshall [red.], Edinburgh 2004, s. 34. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, I, „Prometheus: Critical Studies in Innovation”, Volume 17, Issue 2, 1999, s. 164. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, The Changing Location of Intellectual Property Rights in Music: A Study of Music Publishers, Collecting Societies and Media Conglomerates, „Prometheus: Critical Studies in Innovation”, Volume 17, Issue 2, 1999, s. 172. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, The Changing Location of Intellectual Property Rights in Music: A Study of Music Publishers, Collecting Societies and Media Conglomerates, „Prometheus: Critical Studies in Innovation”, Volume 17, Issue 2, 1999, s. 170. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, The Changing Location of Intellectual Property Rights in Music: A Study of Music Publishers, Collecting Societies and Media Conglomerates, „Prometheus: Critical Studies in Innovation”, Volume 17, Issue 2, 1999, s. 177. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, The Changing Location of Intellectual Property Rights in Music: A Study of Music Publishers, Collecting Societies and Media Conglomerates, „Prometheus: Critical Studies in Innovation”, Volume 17, Issue 2, 1999, s. 169. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, The Changing Location of Intellectual Property Rights in Music…, s. 163. [przypis autorski]
M. Kretschmer, G. M. Klimis, R. Wallis, The Changing Location…, s. 170, W. Jefferson Davis, Copyrighted Radio, „Virginia Law Review”, Vol. 16, No 1, Nov. 1929, s. 50. [przypis autorski]
M. Kretschmer, The failure of property rules in collective administration: rethinking copyright societies as regulatory instruments, „European Intellectual Property Review”, (2002) 24 (3), s. 129. [przypis autorski]
młaczka — grzęzawisko. [przypis edytorski]
młaczny — bagnisty; od daw. młaka a. młoka: moczary, bagno. [przypis edytorski]
młaka — bagnisty obszar wokół źródła. [przypis edytorski]
młaka — bagno. [przypis edytorski]
Młaka (gw.) — bagno. [przypis edytorski]
młaka — podmokły, zabagniony, zwykle też zatorfiony obszar, na którym występuje utrudniony odpływu wód a. wypływu wód wokół źródła. [przypis edytorski]
młaka — powierzchniowy, nieskupiony wypływ wód podziemnych, także wokół źródła, zwykle zatorfiony lub zabagniony wskutek utrudnionego odpływu wody. [przypis edytorski]
młaka — teren podmokły, zabagniony, moczary. [przypis edytorski]
młak — teren podmokły. [przypis edytorski]
Mława — miasto powiatowe w województwie mazowieckim. [przypis edytorski]
Młócarze a. bunt Młócarzy — powstanie ludowe 1382 roku w Paryżu, za panowania Karola VI. [przypis edytorski]
młócka — a. młocka: czynność polegająca na wyłuskiwaniu ziaren z kłosów, strąków itp. za pomocą uderzeń odpowiednimi narzędziami ręcznie (cepem) lub maszynowo; tu: w znaczeniu przenośnym. [przypis edytorski]
młódka (daw.) — młoda dziewczyna. [przypis edytorski]
młódszy — dziś popr. pisownia: młodszy. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
młódź (daw.) — młodzież. [przypis edytorski]
młódź — młodzież. [przypis edytorski]
młódź — παιδία (N), παῖδες (D). [przypis tłumacza]
młóto (starop.) — słód (tj. skiełkowane i wysuszone ziarna zbóż służące jako jeden z surowców w piekarnictwie, do produkcji piwa itp.). [przypis edytorski]
młóto (starop.) — wywary od piwa. [przypis redakcyjny]
młocarnia — maszyna rolnicza, która służy do oddzielenia ziaren od kłosów. [przypis edytorski]
młodą damę (miała co najmniej tysiąc osiemset lat) — Liczone od Arystotelesa, jej chrzestnego ojca. [przypis tłumacza]
„Młodą Polskę” zaczyna wypierać (…) częściej „neoromantyzm” — G. Korbut, Literatura polska…. t. IV, Warszawa 1931; K. Czachowski, Obraz współczesnej literatury polskiej 1884–1934, t. I i II, Lwów 1934; J. Kleiner, Zarys historii literatury polskiej, t. II, Lwów 1939. [przypis autorski]
„Młodą Polskę” zaczyna wypierać niekiedy „modernizm” — T. Grabowski, Krytyka literacka w Polsce w epoce realizmu i modernizmu, Poznań 1933; tenże Historia literatury polskiej, t. II, Poznań 1936. Tę tendencję terminologiczną zapowiadały uprzednio prace: E. Boyé, U kolebki modernizmu, Kraków 1922; A. Szymankiewicz, Z historii modernizmu w literaturze polskiej, „Przegląd Humanistyczny” 1923, z. 1–2, a także rozprawy S. Kołaczkowskiego. Za terminem „modernizm”, a przeciw „neoromantyzmowi” opowiedział się również S. Cywiński: Sprawa podziału dziejów literatury polskiej na okresy, w: Prace historycznoliterackie. Księga zbiorowa ku czci Ignacego Chrzanowskiego, Kraków 1936, s. 56, 60. [przypis autorski]
młoda dziewczynka, która zapragnęła poświecić się pracy górniczej — dziś w wielu krajach prawo zabrania pracy kobiet w kopalniach, ale w czasie, w którym się akcya naszej powieści odbywa, nie było pod tym względem ograniczenia. [przypis autorski]
młoda kobieta mówiła do całej grupy osób, urzeczonych jej wdziękiem — Proust wprowadza tu przelotnie, robiąc jej komplement, autentyczną hrabinę de Noailles, poetkę, siostrę księżnej de Chimay. [przypis redakcyjny]
Młoda Polska dumną by się czuć powinna, gdyby ten genialer Pole zaczął pisać po polsku i dał się wciągnąć w jej szeregi — „Życie” 1898, nr 11; [genialer Pole (niem.): genialny Polak; red. WL]. [przypis autorski]
Młoda Polska i „izmy” — niektóre pozycje omówione w tym przeglądzie zwrócili mi uczynnie uwagę mgr Bohdan Cywiński, dr Jan Michalik, mgr Mirosława Puchalska, doc. Tomasz Weiss i doc. Roman Zimand. [przypis autorski]
Młoda Polska jako problem i model kultury — rozprawa powyższa została przedstawiona na posiedzeniu Wydziału I PAN dnia 17 XI 1962. W dyskusji nad nią wzięli udział prof. J. Chałasiński, M. Kalecki, T. Kotarbiński i S. Żółkiewski. Por. Sprawozdania z prac naukowych Wydziału Nauk Społecznych, R. V, 1962, z. 5 (27), s. 5–10. [przypis autorski]
Młoda Polska (…) jest jednak przede wszystkim młodą literaturą Krakowa (…) symbolizm i nastrojowość — W. Feldman, Piśmiennictwo polskie ostatnich lat dwudziestu, t. II, s. 176. [przypis autorski]
„Młoda Polska” — polskie czasopismo emigracyjne o podtytule „Wiadomości historyczne i literackie”, wydawane w Paryżu w latach 1838–1840. [przypis edytorski]
Młoda Polska!… Splugawiono tak tę nazwę (…) W żadnym kraju może młodość nie jest tak uroczą jak w Polsce — J. Sten, Młoda Polska, I. Stefan Żeromski, „Krytyka”, z. I, s. 21. [przypis autorski]
Młoda Polska to nazwa, mnemotechniczna kategoria (…) dla tych, którzy nie są w stanie śledzić ciągłości Myśli Polskiej — S. Przybyszewski, Szlakiem duszy polskiej, Poznań 1917, s. 127. [przypis autorski]
Młoda Polska — tu w znaczeniu: krakowska bohema artystyczna, cyganeria krakowska. [przypis edytorski]
młod (daw.) — młody. [przypis edytorski]
młodej siedemnastoletniej osoby — mowa o żonie pana de Guibert. [przypis tłumacza]
Młode lata Gargantui — Wielu komentatorów chce widzieć w tym i w następnym rozdziale satyrę na współczesne wychowanie dzieci monarszych, polegające głównie na jedzeniu, piciu i spaniu. Ta długa litania przysłów przekręconych na wspak była tradycyjną igraszką średniowieczną. [przypis tłumacza]
Młode Niemcy — okres w literaturze niemieckiej po r. 1830, zawdzięczający nazwę przedmowie Ludolfa Wienbarga do Aesthetische Feldzüge („Potyczki estetyczne”, 1834): „Wam, Młode Niemcy, poświęcam te słowa”. Przybyszewski używa tego określenia w odniesieniu do „Najmłodszych Niemiec”, grupy modernistów niemieckich. [przypis edytorski]
młode — w innej wersji tekstu w tym miejscu: obce. [przypis edytorski]
młodnie — dziś popr. forma: młodnieje. [przypis edytorski]
młodocianymi igły — dziś popr. forma N.lm: igłami. [przypis edytorski]
Młodociany opiekun kupców, bydła i złodziei zabawia niemowlęcego Dionizosa winnym gronem — rzeźba Hermes z małym Dionizosem, odkryta w 1877 w Olimpii, tradycyjnie przypisywana Praksytelesowi z Aten (IV w. p.n.e.). [przypis edytorski]
młodość… rzeźbiarką — aluzja do znanej zwrotki z wiersza Zygmunta Krasińskiego Do Kajetana Koźmiana (1850): „Młodość, mistrzu, jest rzeźbiarką, co wykuwa żywot cały; Choć przeminie sama szparko, cios jej dłuta wiecznotrwały”. [przypis redakcyjny]
Młodości… Przeniknij z końca do końca! [w. 494–7] — czterowiersz wyjęty z Ody do młodości, która z powodów cenzuralnych nie została ogłoszona w tomiku Poezyj z r. 1882. [przypis redakcyjny]
Młodości! wyrwi mię — odległa i jakby odwrócona parafraza apostrofy z Ody do młodości Mickiewicza. [przypis redakcyjny]
młodoturcy — nacjonalistyczny i modernistyczny ruch polityczny w Turcji na przełomie XIX i XX w., dążący do obalenia monarchii osmańskiej i reorganizacji państwa na wzór państw europejskich. [przypis edytorski]
Młodożeniec, Stanisław (1895–1959) — poeta, jeden ze współtwórców polskiego futuryzmu. [przypis edytorski]
młodsza — tu: służąca. [przypis edytorski]
młodszę — dziś popr. forma B. lp r.ż.: młodszą; tu zachowano daw. formę ze względu na rym. [przypis edytorski]
młodszy Atryd — Menelaos. [przypis edytorski]
młodszy bracia — tu: posłowie z izby sejmowej (w przeciwieństwie do senatorów, czyli starszych braci). [przypis edytorski]
młodszy pan Hurko — może chodzić o jednego z synów lub krewnych Iosifa Władimirowicza Hurko (Gurko, ros. Иосиф Владимирович Гурко, 1828–1901), wywodzącego się z białoruskiego rodu szlacheckiego herbu własnego, wnuka pol. szlachcica Józefa Hurki-Romejki, wychowanka Korpusu Paziów, uczestnika wojny krymskiej (1853–1856), feldmarszałka wojsk rosyjskich, który w l. 1862–1866 z ramienia władz carskich wykonywał administracyjne zadania związane z reformami włościańskimi, a w l. 1883–1894 pełnił urząd generał-gubernatora warszawskiego. [przypis edytorski]
młodszyś (…) był — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: byłeś młodszy. [przypis edytorski]
Młody adwokacik, Zakrzewski, dzięki swoim piosenkom zyskał sympatię Starzewskiego — Oto jeden z krakowiaków Zakrzewskiego pt. „Baranie głowy”: „Sercem Polski nasze miasto, kto przeczy, bluźnierca, a sławny rynek krakowski sercem tego serca./ W nim całego życia obraz, każdemu tak znany: Friedlein, wieża Maryjacka, Hawełka, Barany./ Wszak te cztery rynku rogi, to przyznacie z góry, są gdyby słupy wytyczne dla naszej kultury./ Z jednej strony hejnał z wieży, co pod niebo sięga, głosi o tym, jaka była przeszłości potęga./ Z drugiej strony naszych czasów symbol masz gotowy: w melancholii zadumane trzy baranie głowy./ Od wieku nieporuszone, tego miasta strzegą, by przypadkiem coś nie wyszło z trybu codziennego./ Z dobrotliwym pobłażaniem pilnują tej rzeszy, co pod tablicą przysięgi (Kościuszki) z pieśnią nieraz śpieszy./ To znowu niechętnym wzrokiem śledzić muszą czasem, gdy tłum z czerwonym sztandarem przechodzi z hałasem./ Nic powagi ich nie mąci i nie budzi strachu, póki dumnym stąpa krokiem żołnierz na odwachu./ W czarno-żółtą patrzą budkę z wyrazem ufności, każąc ją mieć za fundament szczęśliwej przyszłości./ Kto tej budki świętość uzna, tego mają w pieczy, i zdrój łask na niego spływa, gdy jak baran beczy./ Jeśli tylko zręcznie umie wdziać baranią skórę, na wszystkie szczeble kariery szybko pnie się w górę./ A naród, choć czasem szemrze i skarży się na nie, przecież robi, co mu każą te głowy baranie!” [przypis autorski]
młody Cezar — Gajusz Juliusz Cezar Oktawian, przyszły cesarz August. [przypis edytorski]
Młody Irzykowski zanotował: „Nietzsche poparł swoją religię lepiej jak Chrystus swoją: Chrystus umarł za nią, Nietzsche zwariował” — K. Irzykowski, Notatki z życia, obserwacje i motywy, Warszawa 1964, s. 127 (9 I 1894). Tytuł Dzienników Irzykowskiego nie pochodzi od autora, lecz został im nadany przez wydawców, stąd w tekście nigdy się tym, skądinąd zręcznym, tytułem nie posługujemy. [przypis autorski]
Młody Kato — właśc. Marcus Porcius Cato Uticensis (95–46 p.n.e.) zwany Katonem Młodszym, zwolennik stoicyzmu, rzymski mówca i polityk znany z uporu i wysokich standardów etycznych, skonfliktowany z Juliuszem Cezarem, ojciec Porcji. [przypis edytorski]
młodym jest — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: młody jestem. [przypis edytorski]
młodym przyganiać — współzawodniczyć z młodymi. [przypis redakcyjny]
młodym wtedy był — byłem wtedy młody. [przypis edytorski]
Młody Tetmajer, wychowany w galicyjskim środowisku (…) nie wyłącznie rodem z Krakowa było znużenie modernistów — uwagi o Tetmajerze drukowane były w nieco innej formie w artykule Prolog twórczości Tetmajera, „Gazeta Polska” 1937, nr 96. Potwierdzenie bliskich związków między młodym Tetmajerem a Piotrem Chmielowskim, odgrywającym rolę jego opiekuna literacko-ideowego, przyniosły listy poety do Chmielowskiego, por. J. Detko, Listy młodego Tetmajera do Piotra Chmielowskiego, „Twórczość” 1965, nr 12, s. 106–111. Odmienną interpretację początków ideowych Tetmajera (silniejsze podkreślenie jego związków z aktywistycznymi i rewolucyjnymi dążeniami epoki) przedstawił w oparciu o nowe materiały Julian Krzyżanowski, por. K. Tetmajer, Poezje wybrane, opracował i wstępem opatrzył J. Krzyżanowski. Wydanie drugie zmienione, Biblioteka Narodowa, S. I, nr 123. Wrocław–Warszawa–Kraków, s. XXV–XLV. [przypis autorski]
