Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes
By qualifier: all | angielski, angielskie | arabski | astronomia | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | potocznie | przestarzałe | przymiotnik | rodzaj nijaki | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie
By language: all | English | Deutsch | lietuvių | polski
2392 footnotes found
ekscesa — dziś popr.: ekscesy. [przypis edytorski]
ekscytans (z łac.) — środek pobudzający. [przypis edytorski]
ekscytarz — czynnik pobudzający. [przypis edytorski]
ekscytować — niepokoić, naglić. [przypis redakcyjny]
ekscytować — tu: pobudzać do działania, ponaglać. [przypis edytorski]
eksdywizja — podział obciążonego długami majątku pomiędzy wierzycieli. [przypis edytorski]
eksekracja — zaklęcie. [przypis redakcyjny]
eksekracje (lm) — zaklęcia. [przypis redakcyjny]
eksenterować (daw.) — dokonać sekcji zwłok. [przypis edytorski]
eksepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekshalacje — wyziewy. [przypis edytorski]
ekshibicja (z łac.) — obnażanie, wystawianie na pokaz. [przypis edytorski]
ekshibicja (z łac.) — obnażanie, wystawianie na pokaz. [przypis edytorski]
ekshortacje (z łac. exhortatio: napomnienie) — tu: egzorty, modlitwy za konających a. za zmarłych. [przypis edytorski]
eks-jezuita — król Jan Kazimierz, po dwóch latach nowicjatu w zakonie jezuitów, mimo braku święceń kapłańskich w 1646 r. został mianowany przez papieża kardynałem. Zrezygnował z tej godności, kiedy został królem i poślubił wdowę po bracie, królową Marię Ludwikę Gonzagę. [przypis edytorski]
eks-kardynał w koronie — król Jan Kazimierz, po dwóch latach nowicjatu w zakonie jezuitów, mimo braku święceń kapłańskich w 1646 r. został mianowany przez papieża kardynałem. Zrezygnował z tej godności, kiedy został królem i poślubił wdowę po bracie, królową Marię Ludwikę Gonzagę. [przypis edytorski]
ekskomunikacja (daw.) — ekskomunika, najsurowsza kara w Kościele katolickim, polegająca na wykluczeniu ze społeczności wiernych. [przypis edytorski]
ekskrementalia (z łac.) — wydaliny. [przypis edytorski]
ekskurs (daw.) — dygresja, wyjaśnienie pobocznej kwestii. [przypis edytorski]
ekskursja (z łac. a. z ros.) — wycieczka, wyprawa. [przypis edytorski]
ekskuzacyja (z łac.) — usprawiedliwienie. [przypis edytorski]
ekskuza (daw.) — usprawiedliwienie. [przypis edytorski]
ekskuza (daw.) — wytłumaczenie, tłumaczenie się. [przypis edytorski]
ekskuza — wymówka. [przypis edytorski]
ekskuza (z fr.) — tłumaczenie się. [przypis edytorski]
ekskuzować (daw, z łac.) — wybaczać coś komuś, usprawiedliwiać, uniewinniać. [przypis edytorski]
ekskuzować się — tłumaczyć się, przepraszając. [przypis edytorski]
ekskuzować się (z fr.) — przepraszać. [przypis edytorski]
ekskuzować się (z fr.) — tłumaczyć się, wymawiać się. [przypis edytorski]
eks-obywatel — tu w znaczeniu: były właściciel ziemski. [przypis redakcyjny]
eksorbitancja a. egzorbitancja (daw., z łac. exorbotantia) — nadużycie prawa, bezprawne orzeczenie, wyrok, nakaz. [przypis edytorski]
eksord (z łac.) — wstęp. [przypis edytorski]
ekspatriacja — opuszczenie kraju ojczystego. [przypis edytorski]
ekspatriować się (z łac.) — opuścić ojczyznę. [przypis edytorski]
ekspediować (z łac.) — wyprawiać, wysyłać. [przypis edytorski]
ekspediować (z łac.) — wysyłać, wyprawiać. [przypis redakcyjny]
ekspediowany — tu: wykonany. [przypis redakcyjny]
ekspedite (z łac.) — wyśmienicie. [przypis edytorski]
ekspedycja — tu: wysłanie listu, przesyłki. [przypis edytorski]
ekspedycja — wyprawa. [przypis redakcyjny]
ekspedycyja — odprawa. [przypis redakcyjny]
ekspedyjować — odprawić. [przypis redakcyjny]
ekspektatywa — nadzieja, przyszłość. [przypis redakcyjny]
ekspektatywa — wyglądanie, wyczekiwanie. [przypis redakcyjny]
ekspektatywa (z łac.) — oczekiwanie. [przypis edytorski]
ekspensą — ekspens, wydatki, rozchody. [przypis redakcyjny]
ekspensa (z łac. expensus: wyceniony; zapłacony) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (daw.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]
ekspens (daw.) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (daw.) — wydatek (tu również w sensie: wydatek energii). [przypis edytorski]
ekspensować (daw.) — wydawać. [przypis edytorski]
ekspensować (daw., z łac.) — wydawać. [przypis edytorski]
ekspensować się (daw., z łac.) — robić znaczne wydatki. [przypis edytorski]
ekspens (starop.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]
ekspens — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (z łac. expensus) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — koszt. [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — wydatek. [przypis redakcyjny]
ekspens (z łac.) — wydatek (tu w r.ż.). [przypis edytorski]
ekspens (z łac.) — wydatek; tu: wydatki. [przypis edytorski]
eksperiencja (daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (daw., z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (z łac., daw.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (z łac.) — doświadczenie. [przypis edytorski]
eksperiencja (z łac.) — doświadczenie. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom pierwszy
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
eksperiencja (z łac.) — doświedczenie. [przypis edytorski]
eksperyment — próba, krok nieprzyjazny. [przypis redakcyjny]
ekspiacja (łac.) — oczyszczenie; też: żal za grzechy. [przypis edytorski]
ekspiacja — pokuta, zadośćuczynienie, odkupienie winy. [przypis edytorski]
ekspiacja — zadośćuczynienie. [przypis edytorski]
ekspirować — kończyć się. [przypis redakcyjny]
ekspirować — skończyć się. [przypis redakcyjny]
eksplikacja (z łac.) — wyjaśnienie, wytłumaczenie. [przypis edytorski]
eksplikacje (z łac.) — wytłumaczenie, wyjaśnienia. [przypis edytorski]
eksplikować (daw.) — wyjaśniać. [przypis edytorski]
eksplikować (daw., z łac.) — tłumaczyć, wyjaśniać. [przypis edytorski]
eksplikować się — tłumaczyć się, uniewinniać. [przypis redakcyjny]
eksploator — właśc. eksploatator, wyzyskiwacz. [przypis edytorski]
eksplorator — badacz (szczególnie nieznanych dotąd rejonów) i odkrywca. [przypis edytorski]
eksportacja — uroczyste wyprowadzenie zwłok do kościoła lub kaplicy przed pogrzebem. [przypis edytorski]
eksporta — przeprowadzenie ciała zmarłego z domu do kościoła. [przypis edytorski]
ekspostulować — napierać. [przypis redakcyjny]
ekspostulować — wymawiać. [przypis redakcyjny]
ekspozycja — tu: naświetlenie. [przypis edytorski]
ekspozycja — wstęp, w którym zawiązuje się intryga sztuki. [przypis edytorski]
ekspozycja (z łac.) — tu: sposób przedstawienia, ukazania rzeczy. [przypis edytorski]
ekspres (daw.) — posłaniec, goniec. [przypis edytorski]
ekspresja (daw., z łac.) — wyrażenie. [przypis edytorski]
„ekspresjonizm”. W okresie międzywojennym (…) drudzy rozszerzali ją [te nazwę] na niektórych poetów dwudziestolecia (Tuwim, Iłłakowiczówna) — S. Kołaczkowski Uzupełnienie do: W. Feldman, Współczesna literatura polska, Kraków 1930, s. 647–653, 666. Por. też Ekspresjonizm w powieści historycznej, „Prosto z mostu” 1938, nr 34. [przypis autorski]
„ekspresjonizm”. W okresie międzywojennym (…) jedni stosowali ją [tę nazwę] do grupy poznańskiego „Zdroju” — K. Klein, Ekspresjonizm polski, „Przegląd Humanistyczny” 1932, nr 4–5; S. Kasztelowicz, Tragicy doby bez kształtu, Cieszyn 1933. [przypis autorski]
ekspresjonizm (z łac. expressio: wyraz, wyrażenie) — kierunek w sztuce i w literaturze, zakładający gwałtowne oddziaływanie na emocje odbiorcy, operujący dynamiczną i zniekształcona formą. [przypis edytorski]
ekspres — tu: posłaniec, kurier dostarczający przesyłki ekspresowo. [przypis edytorski]
eksprobracja (daw., z łac.) — zarzut. [przypis edytorski]
eksprobrować — zarzucać. [przypis redakcyjny]
eks-profesor — minister Guizot. [przypis redakcyjny]
ekspropriacja (z łac.) — wywłaszczenie; przymusowe pozbawienie własności. [przypis edytorski]
ekspulsja (z łac.) — wypędzenie; odebranie wioski. [przypis edytorski]
Loading