Przypisy

Requiescat in pace (łac.) — niech spoczywa w pokoju. [przypis edytorski]

Requiescat in pace! (łac.) — Spoczywaj w pokoju! [przypis edytorski]

requiescat (łac.) — fragment wyrażenia requiescat in pace (niech spoczywa w pokoju). [przypis edytorski]

requiescat (łac.: niech pozostaje) — pierwsze słowo formuły wypowiadanej nad zmarłym; requiescat in pace: niech spoczywa w pokoju. [przypis edytorski]

Requiescat — (łac.: niech spoczywa) główna część łac. frazy oznaczającej „niech spoczywa w pokoju”, używanej w katolickich obrzędach pogrzebowych w rycie trydenckim; w greckojęzycznej Aleksandrii w życiu religijnym nie posługiwano się łaciną. [przypis edytorski]

requiescat (łac.) — niech spoczywa. [przypis edytorski]

Requiesceat in pa…ce (łac.) — Niech spoczywa w poko…ju. [przypis edytorski]

requiescere in pace (łac.) — odpocząć w pokoju. [przypis edytorski]

requiescere in pace (łac.) — odpoczywać w pokoju. [przypis edytorski]

rerum concordia discors (łac.) — niezgodna zgoda rzeczy. [przypis edytorski]

Rerum concordia discors (łac.) — rzeczy zgoda niezgodna (Horacy, Listy, ks. I, List XII, w. 19). [przypis edytorski]

rerum politicarum (łac.) — spraw politycznych; tu: część tytułu magisterskiego lub doktorskiego na uczelniach w Niemczech. [przypis edytorski]

Re sciochi, re… (wł.) — Królowie, głupi królowie… [przypis edytorski]

Res dura et regni novitas… (łac.) — Los twardy, nowość państwa, te dawać mi każą / Zlecenia i szeroko obsadzać brzeg strażą (Wergiliusz, Eneida ks. I, w. 563–564, w tłum. T. Karyłowskiego). [przypis edytorski]

reservatio finalis (łac.) — ostateczny zasób, rezerwa. [przypis edytorski]

residus (z fr. résidus) — pozostałość, pozostałości. [przypis edytorski]

residuum a. rezyduum (łac. residuum: pozostałość) — tu termin używany w geologii: to, co pozostaje po wypłukaniu łatwiejszych do usunięcia frakcji osadu, gleby albo skały. [przypis edytorski]

residuum (łac.) — pozostałość, reszta; resztki. [przypis edytorski]

residuum (łac.) — reszta, pozostałość. [przypis edytorski]

Reskript — Erlass. [przypis edytorski]

reskrypt (daw.) — pisemne rozporządzenie panującego lub zarządzenie władz wyższych. [przypis edytorski]

reskrypt (daw.) — pisemne rozporządzenie władzy. [przypis edytorski]

reskrypt — pisemna odpowiedź. [przypis edytorski]

resolviert — entschlossen. [przypis edytorski]

resorbować — wchłaniać, wsysać. [przypis edytorski]

respectability (ang.) — szacunek, poważanie, respekt. [przypis edytorski]

respectable (ang.) — poważny, szanowany, porządny, zacny. [przypis edytorski]

respective (łac.) — względnie. [przypis edytorski]

respekta (daw, z łac.) — wyrazy szacunku. [przypis edytorski]

respekta — szacunek, względy. [przypis edytorski]

respektować (daw., z łac.) — traktować z respektem, szanować, poważać. [przypis edytorski]

respektowa — kobieta niezamężna, szlachcianka, pozostająca na utrzymaniu bogatych krewnych lub pracodawców. [przypis edytorski]

respekty — tu: względy, honory. [przypis edytorski]

respekt (z łac.) — szacunek, względy. [przypis edytorski]

respekt (z łac.) — tu: ziemia podarowana komuś przez wzgląd na zasługi jego lub rodziny. [przypis edytorski]

respice personam, pone pro duos — zważaj na osobę, przedkładaj (dawaj) dla dwóch. [przypis edytorski]

respiracja — oddychanie. [przypis edytorski]

respiracja (z łac.) — oddychanie. [przypis edytorski]

resp. (łac.) — skrót od: respective, tj. odpowiednio; tu raczej: mianowicie. [przypis edytorski]

respondeo, respodere (łac.) — odpowiedzieć. Respondisset to czasownik w 3 os lp trybu warunkowego, którego wymagało zdanie złożone z „cum”. [przypis edytorski]

respondeo, respondere (łac.) — odpowiedzieć; respondit to czasownik w 3 os lp trybu oznajmującego. [przypis edytorski]

respondować (z łac.) — odpowiadać. [przypis edytorski]

respons (daw.) — odpowiedź. [przypis edytorski]

respons (daw., z łac.) — odpowiedź. [przypis edytorski]

respons (daw., z łac.) — odpowiedź; tu: odpowiedzialność. [przypis edytorski]

respons (łac.) — odpowiedź. [przypis edytorski]

respons (łac.) — odpowiedź (szczególnie w liturgii). [przypis edytorski]

responsować (z łac.) — odpowiadać na. [przypis edytorski]

respons (z łac., daw.) — odpowiedź. [przypis edytorski]

respons (z łac.) — odpowiedź. [przypis edytorski]

resp. — skrót od łac. respective: względnie. [przypis edytorski]

respublice — taka forma stale u Słowackiego. [przypis edytorski]

respublika (daw.) — republika. [przypis edytorski]

respublika (daw., z łac. res publica: rzecz publiczna, powszechna) — republika. [przypis edytorski]

respublika — taka forma stale u Słowackiego. [przypis edytorski]

res sacra aegrotus (łac.) — chory rzeczą świętą. [przypis edytorski]

res sacras vernacula lingua imprimi debere negant (łac.) — uważają, że treści religijne (święte) nie powinny być drukowane w języku narodowym. [przypis edytorski]

ressentiment (fr.) — gniew, niechęć, pretensja. [przypis edytorski]

ressentiment (fr.) — rozgoryczenie, żal, uraza, resentyment. [przypis edytorski]

restancja (daw., z łac.) — pozostałość, zaległość. [przypis edytorski]

Restauracja — okres funkcjonowania odnowionej francuskiej monarchii Burbonów (1814–1830). [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji (1814–1830) związany z powrotem na tron dynastii Burbonów. [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji, kiedy rządziła przywrócona do władzy dynastia Burbonów (1814–1830). [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji wyznaczony datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej, która ponownie obaliła ich rządy. [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji wyznaczony datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej. [przypis edytorski]

restauracja Riedhof — historyczna restauracja wiedeńska. [przypis edytorski]

Restauracja — tu: przywrócenie do władzy obalonej przez Rewolucją Francuską dynastii Bourbonów (1814 po abdykacji Napoleona). [przypis edytorski]

Restauracja — zapewne mimo bezpośredniego kontekstu mowa o Restauracji we Francji: okresie w historii Francji wyznaczonym datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej, która ponownie obaliła ich rządy; gdyż Restauracja w Anglii to przywrócenie w roku 1660 władzy dynastii Stuartów. [przypis edytorski]

restauracja (z łac.) — tu: odbudowa. [przypis edytorski]

restaurator — tu: właściciel lub szef restauracji. [przypis edytorski]

restaurować (daw.) — odnawiać; dziś tylko w odniesieniu do zabytków a. dzieł sztuki. [przypis edytorski]

restaurować — daw. ogólnie: odnawiać, odświeżać; tu: regenerować, odzyskiwać (siły). [przypis edytorski]

restaurować — odbudować, odzyskać. [przypis edytorski]

restaurować (z łac.) — odbudować, przywrócić. [przypis edytorski]

Restemburg — Rastenburg a. Rastembork, dziś: Kętrzyn. [przypis edytorski]

rest house (ang.) — zajazd, kwatery odpoczynkowe dla turystów w miejscu, gdzie nie ma hoteli. [przypis edytorski]

Restif de la Bretonne, Nicolas Edme (1734–1806) — francuski pisarz pochodzenia chłopskiego, libertyn. [przypis edytorski]

restoran (z ros.) — restauracja. [przypis edytorski]

restrictions mentales — ograniczenia mentalne (umysłu). [przypis edytorski]

restytucja — odszkodowanie, rodzaj przeprosin. [przypis edytorski]

restytucja — przywrócenie dawnego stanu; także: zwrot bezprawnie posiadanej rzeczy. [przypis edytorski]

restytucja (z łac.) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie; tu: rekompensata, odszkodowanie. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie; w biologii: regeneracja. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu. [przypis edytorski]

restytuować (z łac.) — przywracać, zawracać. [przypis edytorski]

resumé (fr.) — streszczenie. [przypis edytorski]

…resumpsisse — przetłumaczone w nast. zdaniu. [przypis edytorski]

resurgam (łac.) — zmartwychwstanę. [przypis edytorski]

Resurrecturi — powieść J. I. Kraszewskiego. [przypis edytorski]

Resurrexit sicut dixit (łac.) — zmartwychwstał, jak zapowiedział. [przypis edytorski]

resursa (daw.) — klub towarzyski. [przypis edytorski]

resursa (daw.) — stowarzyszenie osób jakiegoś środowiska mające na celu zabawę; także: lokal takiego stowarzyszenia. [przypis edytorski]

resursa — klub towarzyski. [przypis edytorski]

resursa — klub towarzyski. [przypis edytorski]

resursy (daw.) — środki, zasoby; sposoby. [przypis edytorski]

resursy — [przypis edytorski]

Reszke a. de Reszke — rodzeństwo śpiewaków: Jan (1850–1925, tenor), Edward (1853–1917, bas) i Józefina (1855–1891, sopran). Urodzeni w Warszawie. Koncertowali w całej Europie. [przypis edytorski]

reszoto (gw.) — rzeszoto, sito o dużych otworach. [przypis edytorski]