Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159187 przypisów.
porachować kości — spuścić lanie, zbić. [przypis edytorski]
poradnik — dziś: doradca. [przypis edytorski]
poradnik — dziś: doradca. [przypis edytorski]
poradzać (gw.) — tu: rozmawiać, gwarzyć. [przypis edytorski]
Poradzę się z (…) kucharzem — dziś popr.: naradzę się z kucharzem. [przypis edytorski]
poradzi się starożytności — tzn. św. Augustyna lub Ojców Kościoła. [przypis tłumacza]
Poraj — jak wiemy z Pana Tadeusza (Ks. IV w. 351), był herbem Mickiewiczów. [przypis redakcyjny]
pora kasztanów — mowa o owocach kasztana jadalnego, występującej na południu Europy rośliny z rodziny bukowatych. [przypis edytorski]
Porando — chińska nazwa Polaków; zniekształcone ang. słowo — Poland. [przypis redakcyjny]
porani-ć (…) dłoń — skrócone od: porani ci dłoń. [przypis edytorski]
poranie — tu: przedpołudnie. [przypis edytorski]
poranku — dziś popr. forma D.: poranka. [przypis edytorski]
Poranny dzwonek — mowa o curfew–bell, czyli dzwonie, który o 8 lub 9 wieczorem wzywał do gaszenia ognia i dzwonił ponownie o czwartej rano, zezwalając na rozpalenie ognia. Czwarta była bardziej zwyczajową godziną niż trzecia. [przypis redakcyjny]
po ranu karmie nie wspomniała — z rana nie dopominała się o jedzenie; karmia (starop.): pokarm, dziś tylko o pokarmie dla zwierząt mówi się karma. [przypis redakcyjny]
po ranu — rano, o poranku. [przypis edytorski]
poranu (starop. forma) — z rana. [przypis edytorski]
Pora pomiędzy psa i wilka — kalka francuskiego wyrażenia entre chien en loup, oznaczającego zmierzch. [przypis edytorski]
pora po temu — dziś raczej: pora na to. [przypis edytorski]
Por. art. 1 ust. 1 TRIPS. [przypis autorski]
poravau — skaičiavau. [przypis edytorski]
poraźcie (starop.) — pobijcie. [przypis edytorski]
porażka (starop.) — tu: starcie, zmaganie. [przypis edytorski]
porażony (starop.) — pobity, rozbity. [przypis edytorski]
porażony (starop.) — pobity, zwyciężony. [przypis edytorski]
poraz (daw.) — klęska, pogrom. [przypis redakcyjny]
porazić (daw.) — pokonać. [przypis edytorski]
porazić (daw.) — zwyciężyć, pokonać. [przypis edytorski]
porazić na głowę (starop.) — pobić na głowę; pokonać całkowicie. [przypis edytorski]
porazić (starop.) — pobić; pokonać. [przypis edytorski]
poraziem (starop. forma) — porazimy; pobijemy. [przypis edytorski]
po razu — dziś: po razie. [przypis edytorski]
Por. Baliński, Pamiętniki o królowej Barbarze, I, 219 i 222. [przypis autorski]
Por. Balzera Przyczynki do historji źródeł prawa polskiego, w Rozprawach Akad., Wydz. histor.-fil., ogólnego zbioru t. 46, str. 89, 91. [przypis autorski]
Por. bliżej m.in. K. Gliściński, Rola modelu ochrony dóbr niematerialnych w ramach Społecznego Systemu Wspierania Innowacji – zarys analizy, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, Prace z Prawa Własności Intelektualnej, nr 3(121)/2013, Kraków 2013; J. E. Stiglitz, Economic foundations of intellectual property law, „Duke Law Journal”, 57:1693. [przypis autorski]
Por.Brücknera Mikołaj Rej, Kraków 1905. str. 93; tegoż: Dzieje języka polskiego (wyd. II), str. 120. Dzięki badaniom Brücknera cała ta epoka w nowem przedstawia się świetle. [przypis autorski]
Por. Caligarii epistulae, wyd. Boratyński, str. 256, 3 i n., 386. Powodowski w Contiones aliquae piae et eruditae z r. 1578 (Poznań) powiada, że jedne z tych kazań zastosował do uszu króla w języku łacińskim; inne przemowy miał wobec królowej Anny po polsku, lecz z powodu „ubóstwa języka polskiego i braku czytelników” kazania te przełożył na łacinę. [przypis autorski]
porcelanka — rodzaj muszli. [przypis autorski]
porcelanki — ślimaki morskie, charakteryzujące się muszlami przypominającymi porcelanowy wyrób; wbrew pozorom nazwa nie pochodzi od porcelany, a wywodzi się od słowa porceletta (mała świnka), gdyż wygląd głowy ślimaka przypomina świński ryjek; porcelana wzięła nazwę od porcelanek. [przypis edytorski]
porcenela (gw.) — porcelana; tu: nocnik. [przypis edytorski]
porcenele (gw.) — porcelana; porcelanowa zastawa. [przypis edytorski]
porcenelki — porcelanki, porcelanowe figurki. [przypis autorski]
porcenelowy (gw.) — porcelanowy. [przypis edytorski]
Por. Ch. May, S. K. Sell, Intellectual property rights. A critical history, London 2006, s. 121. [przypis autorski]
Por. Chrzanowskiego: Wśród zagadnień, książek i ludzi, str. 107 i nast. [przypis autorski]
Porcja — córka Katona z Utyki, która zadała sobie śmierć, dowiedziawszy się o śmierci męża. [przypis tłumacza]
Porcja (ok. 70–ok. 43 p.n.e.) — siostra Katona Młodszego, żona Brutusa, a wcześniej Marcusa Calpurniusa Bibulusa. [przypis edytorski]
Porcja — postać kobieca z Kupca weneckiego Szekspira, bogata dziedziczka, o której rękę ubiegają się zalotnicy przybywający z różnych krajów. [przypis edytorski]
Porcja — żona Brutusa. [przypis edytorski]
porco (wł.) — wieprz. [przypis edytorski]
porcygar (z fr.) — papierośnica. [przypis edytorski]
Porcynkuły a. Porcjunkuła — odpust zakonów franciszkańskich i związanych z nimi bernardynów obchodzony 2 lipca; od nazwy kościoła w Asyżu będącego kolebką zakonu. [przypis edytorski]
Por.: Czas się stowarzyszyć. [przypis autorski]
Pordenone (1484–1539) — malarz włoski. [przypis redakcyjny]
Por Dios (hiszp.) — Na Boga. [przypis autorski]
Por Dios! (hiszp.) — Na Boga! [przypis edytorski]
por Dios (hiszp.) — na Boga. [przypis edytorski]
poręba (gw.) — obszar, na którym wycięto drzewa w lesie. [przypis edytorski]
poręba — obszar, na którym wycięto drzewa w lesie. [przypis edytorski]
poręba — obszar w lesie powstały po wycince drzew. [przypis edytorski]
poręb (daw.) — miejsce wycinki drzew. [przypis edytorski]
Porębowicz, Edward (1862–1937) — poeta i znakomity tłumacz, przełożył m. in. Don Juana Byrona i Boską Komedię Dantego. [przypis edytorski]
poręcze (daw.) — r.n. [tj. to poręcze]. [przypis redakcyjny]
poręczem — dziś r.ż., forma N. lp: poręczą. [przypis edytorski]
poręcz fotelu — dziś: (…) fotela. [przypis edytorski]
poręcznik — dziś popr.: poręczyciel. [przypis edytorski]
poręka (daw.) — poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]
poręka — gwarancja. [przypis edytorski]
porękawiczne — opłata dla pośrednika, przez którego ręce (stąd nazwa) przechodzi transakcja między dwiema innymi osobami. [przypis edytorski]
porękawiczne — tu: wynagrodzenie dla pośrednika. [przypis redakcyjny]
poreda (gw.) — porada; tu: rozmowa. [przypis edytorski]
poredzać (gw.) — rozmawiać, gwarzyć. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzać (gw.) — rozmawiać. [przypis edytorski]
poredzając (gw.) — poradzając; tu: rozmawiając. [przypis edytorski]
poredzę (gw.) — poradzę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę, poradzić. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę, zdołać. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzić (gw.) — dać radę. zdołać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — dać radę; zdołać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić; dać radę. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — poradzić, dać radę, zdołać. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzić (gw.) — poradzić. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzić (gw.) — poradzić, zdołać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — porozmawiać. [przypis edytorski]
poredzić (gw.) — zdołać. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
poredzi (gw.) — poradzi; da radę, zdoła. [przypis edytorski]
poredzi (gw.) — poradzi. [przypis edytorski]
poredzi (gw.) — poradzi; tu: potrafi. [przypis edytorski]
poredziła (gw.) — poradziła; poradzić tu: zdołać, dać radę. [przypis edytorski]
poredziła (gw.) — poradziła; zdołała. [przypis edytorski]
poredził (gw.) — poradził; poradzić tu: zdołać, dać radę. [przypis edytorski]
poredzisz (gw.) — poradzisz. [przypis edytorski]
Porewit — bóg o pięciu twarzach czczony na Rugii. [przypis edytorski]
Po rewolucji rosyjskiej, gdy zamajaczył cień wolności… — mowa o rewolucji rosyjskiej 1905 roku, serii wystąpień robotniczych w Rosji i w Królestwie Polskim skierowanych przeciwko absolutyzmowi carskiemu oraz uciskowi przemysłowców. W wyniku rewolucji Mikołaj II powołał pierwszy parlament rosyjski (Dumę Państwową), zezwolił ma działanie partii politycznych i stowarzyszeń, przyznał autonomię Wielkiemu Księstwu Finlandii. [przypis edytorski]
po rewolucji — tj. po powstaniu listopadowym 1830 roku. [przypis edytorski]
Porfir a. Porfiriusz (233–305) — gr. filozof i astrolog, komentator i propagator filozofii Platona. [przypis edytorski]
porfir — gatunek skały wulkanicznej, której najbardziej znana odmiana posiada barwę czerwonawą; na dworze cesarzy bizantyjskich wykonywano z porfiru naczynia, a także wyłożono nim komnatę, w której przychodzili na świat prawowici następcy panującego władcy (tzw. porfirogeneci). [przypis redakcyjny]
Porfiriusz, Porphyrios — ur. 232/233 w Batanea w Syrii lub Tyrze, uczeń i zwolennik Plotyna, um. 304 r. w Rzymie. Opisał on życie mistrza swego w Plotini vita i ujął w system jego poglądy w dziele Ἀφορμαὶ πρός τὰ νοητά. Porfiriusz rozpoczyna szereg neoplatońskich komentatorów Arystotelesa, głównie przez swoją Εἰσαγωγὴ εἰς τὰς Ἀριστοτέλους κατηγορίας, czyli też Περὶ τῶν πέντε φωνῶν (Περὶ γένους καὶ εἴδους καὶ διαφορἅς καὶ ὶδίου καὶ συμβεβηκότος); owych 5 pojęć — quinque voces — stanowi 5 najogólniejszych punktów widzenia, pod którymi wszystkie rzeczy muszą się zjawić i być pomyślane. [przypis autorski]
Porfiriusz z Tyru, gr. Porphyrios (ok. 234–ok. 305) — filozof neoplatoński, uczeń Plotyna; autor dzieła Isagoge, standardowego podręcznika logiki Arystotelesa przez całe średniowiecze; polemizował z chrześcijaństwem. [przypis edytorski]
porfirogeneta (z gr. porphýra: purpura oraz gennētós: urodzony) — tytuł w greckojęzycznym Cesarstwie Wschodniorzymskim (ze stolicą w Konstantynopolu), nadawany synowi urodzonemu po wstąpieniu ojca na tron. [przypis edytorski]
