ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | środowiskowy | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 281 przypisów.
daemon meridianus (łac.) — demon południowy. [przypis edytorski]
da iurandi (łac.) — przysięgnij; daj słowo. [przypis edytorski]
da mihi potum (łac.; żart.) — daj mi popić (być pijanym). [przypis edytorski]
dare (łac.) — dawać. [przypis edytorski]
data (łac.) — dane. [przypis edytorski]
dataria (z łac. datare: datować) — władza w kurii rzymskiej zajmująca się sprawami łask, rozdzielaniem pomniejszych beneficjów i potwierdzaniem aktów prawnych wydawanych przez stolicę apostolską. [przypis edytorski]
datis (łac.) — datków. [przypis edytorski]
dativo (łac.) — w celowniku. [przypis edytorski]
datum (łac.) — dany (w znaczeniu: napisany). [przypis edytorski]
debitoribus (łac.) — forma Dativu a. Ablativu pluralis od debitor: dłużnik, winowajca, odstępca (przekraczający granice); dłużnikom; tu: bez większego sensu. [przypis edytorski]
debitor (łac.) — dłużnik. [przypis edytorski]
de caeteris (łac.) — o innym; o czym innym; o innych sprawach a. pozostałych osobach. [przypis edytorski]
Decembris 20 die (łac.) — dnia 20. grudnia. [przypis edytorski]
Decipimur votis et tempore fallimur et mors; Deridet curas, anxia vitae nihil (łac.) — „Zwodzą nas modlitwy i oszukuje czas i śmierć / Szydzi z trosk, trwożne życie [jest] niczym”. [przypis edytorski]
de contempto mundi (łac.) — o pogardzie świata. [przypis edytorski]
De contemptu mundi (łac.) — O pogardzeniu światem. [przypis edytorski]
decorum, decori (łac.) — tu: przyzwoitość. [przypis edytorski]
decorum (łac.) — powaga bądź styl stosowny do tematu. [przypis edytorski]
decorum (łac.) — tu: stosowność, przyzwoitość. [przypis edytorski]
decorum (z łac.) — ozdobność, powaga, także: wysłowienie a. styl właściwe dla tematu. [przypis edytorski]
decorum (z łac.) — tu: ponieważ tak wypadało (dosł: poczucie stosowności, zwł. w dziele sztuki). [przypis edytorski]
de cunctis (łac.) — o wszystkich. [przypis edytorski]
decus et praesidium (łac.) — chluba i obrona. [przypis edytorski]
dedecet (łac.) — to niewłaściwe, niegodne; nie godzi się. [przypis edytorski]
de domo (łac.) — z domu (nazwisko panieńskie). [przypis edytorski]
de domo (łac.) — z domu. [przypis edytorski]
De duabus Sarmatiis (łac.) — O dwóch Sarmatiach. [przypis edytorski]
deductionis Romae a Ross (łac.) — o wyprowadzeniu (nazwy) Rzym od (słowa) Ross. [przypis edytorski]
de edificiis Justiniani (łac.) — o budowlach Justyniana. [przypis edytorski]
De ente astrorum (łac.) — O istnieniu gwiazd. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — faktycznie. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — faktycznie, w rzeczywistości. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — w rzeczywistości, faktycznie. [przypis edytorski]
de facto (łac.) — w rzeczywistości. [przypis edytorski]
defendent (daw., z łac.) — obwiniony; oskarżony. [przypis edytorski]
defensor Mariae (łac.) — obrońca Maryi. [przypis edytorski]
defensor patriae (łac.) — obrońca ojczyzny. [przypis edytorski]
deferować (z łac. defero) — tu: ustępować. [przypis edytorski]
deficit (łac.) — brakuje (tu domyślnie: fragm. tekstu). [przypis edytorski]
defigurować (z łac.) — prezentować, przedstawiać. [przypis edytorski]
definitivum (łac.) — tu: cel, miejsce przeznaczenia. [przypis edytorski]
definitorium (łac.) — kolegium doradzające przełożonemu klasztoru; tu: miejsce zebrań rady klasztornej. [przypis edytorski]
deflorować (z łac. de- redukcja; flos, floris: kwiat) — dosł. zrywać kwiat; pozbawiać dziewictwa. [przypis edytorski]
de gustibus non est disputandum (łac.) — o gustach się nie dyskutuje. [przypis edytorski]
Dei adiutores sumus (łac.) — pomocnikami Boga jesteśmy. [przypis edytorski]
De imitatione Christi (łac.) — O naśladowaniu Chrystusa. [przypis edytorski]
de individuo nulla scientia (łac.) — o osobniku nie ma nauki. [przypis edytorski]
Deis manibus, Attili Verris bis consulis (łac.) — (dedykacja nagrobna:) „bogom manom Attyli Werresowi, dwukrotnemu konsulowi”. [przypis edytorski]
de iure (łac.) — z prawa; według prawa. [przypis edytorski]
de jure (łac.) — z prawa; według prawa. [przypis edytorski]
dekokt (daw., z łac. decoquo, decocsi, decoctum: gotować) — wywar z ziół. [przypis edytorski]
dekokt (z łac. decoquo, decocsi, decoctum: gotować) — wywar, zacier; ekstrakt. [przypis edytorski]
delator (łac.) — donosiciel, oskarżyciel publiczny. [przypis edytorski]
deliberacja (z łac.) — rozmyślanie, rozważanie. [przypis edytorski]
deliberacje (z łac.) — rozważania. [przypis edytorski]
deliberować (z łac.) — tu: dyskutować. [przypis edytorski]
delicatum palatum (łac.) — delikatne podniebienie. [przypis edytorski]
delicje (daw., z łac.) — rozkosze. [przypis edytorski]
delineo, delineare (łac.) — narysować. [przypis edytorski]
delirium (łac.) — szaleństwo, majaczenie. [przypis edytorski]
delirium (łac.) — zaburzenie świadomości. [przypis edytorski]
delirium tremens (łac.) — psychoza występująca u nałogowych alkoholików w fazie abstynencji. [przypis edytorski]
delirium tremens (łac.) — silna psychoza, występująca u nałogowych alkoholików fazie abstynencji. [przypis edytorski]
delirium tremens (łac.) — stan zaburzeń świadomości, któremu towarzyszą omamy oraz urojenia; majaczenie alkoholowe; biała gorączka. [przypis edytorski]
delirium, właśc. delirium tremens (łac.) — ostra psychoza, występująca u alkoholików w czasie abstynencji. [przypis edytorski]
delirium (z łac.) — stan zaburzenia świadomości połączony z opowiadaniem bredni. [przypis edytorski]
de lunatico inquirendo (łac.) — do stwierdzenia niepoczytalności. [przypis edytorski]
de malo gesto officio (łac.) — o nieuczciwość w sprawowaniu urzędu. [przypis edytorski]
dementia praecox (łac., daw. med.) — otępienie wczesne, schorzenie psychiczne polegające na przedwczesnym osłabieniu funkcji intelektualnych, utracie spójności myśli i uczuć oraz częściowym lub całkowitym zerwaniu kontaktu z rzeczywistością; pojęcie historyczne, wprowadzone do medycyny pod koniec XIX w., obecnie nieużywane, zastąpione terminem schizofrenia. [przypis edytorski]
de missa ad mensam (łac.) — od mszy do stołu. [przypis edytorski]
de modis significandi non erat scientia (łac.) — [księga] o rodzajach znaczących nie była wiedzą. [przypis edytorski]
de morte prologus (łac.) — wstęp o śmierci. [przypis edytorski]
de mortuis nihil nisi verum (łac.) — o zmarłych nic, tylko prawdę. [przypis edytorski]
de natura rerum (łac.) — dosł.: o naturze rzeczy; także tytuł filozoficznego traktatu napisanego wierszem w I w. p.n.e. przez Lukrecjusza. [przypis edytorski]
de nomine (łac.) — z nazwy, nominalnie. [przypis edytorski]
de nomine (łac.) — z nazwy. [przypis edytorski]
de noviter (łac.) — na nowo. [przypis edytorski]
de noviter (łac.) — od nowa. [przypis edytorski]
de noviter (łac.) — znowu, jeszcze raz. [przypis edytorski]
de noviter repertis (łac.) — tu: ze względu na nowo otwarte (beczki z winem). [przypis edytorski]
de occulta Philosophia (łac.) — o wiedzy tajemnej. [przypis edytorski]
Deo gratias (łac.) — Bogu dzięki. [przypis edytorski]
De omnibus rebus et quibusdam aliis (łac.) — o wszystkich rzeczach i o niektórych innych. [przypis edytorski]
de omni re scibili (łac.) — o wszystkich rzeczach, które można poznawać. [przypis edytorski]
de optimo genere explicandi Hebraica (łac.) — o najlepszym sposobie tłumaczenia z hebrajskiego. [przypis edytorski]
dependent (daw., z łac. dependens, dependentis: zależny) — praktykant lub pomocnik pracujący u adwokata, notariusza itp. [przypis edytorski]
dependować (daw., z łac.) — zależeć. [przypis edytorski]
depopulatores (łac.) — ci, którzy wyludniają. [przypis edytorski]
deposita cappa (łac.) — habit (płaszcz) do depozytu (zdeponowany). [przypis edytorski]
de praesumptionibus (łac.) — o dowodach. [przypis edytorski]
deprekować (z łac. deprecatio: uroczyste przeprosiny) — przeprosić publicznie; termin z języka prawn., przeprosiny takie były zwykle odczytywane w kościele, w obecności zgromadzonych świadków. [przypis edytorski]
De profundis clamavi ad Te Domine (łac.) — z głębokości wołałem do Ciebie, Panie; Psalm 130 (129). [przypis edytorski]
De profundis clamavi ad Te, Domine (łac.) — z głębokości wołam do ciebie, Panie; psalm żałobny. [przypis edytorski]
De profundis (łac.) — dosł.: z głębokości; incipit Psalmu 130. [przypis edytorski]
De profundis (łac.) — z głębin,otchłani; słowa te rozpoczynają Psalm 130. [przypis edytorski]
de profundis (łac.) — z głębokości; nawiązanie do Psalmu 130 z biblijnej Księgi Psalmów: „Z głębokości wołam do Ciebie, Panie”. Wiersz został napisany przed śmiercią autora na froncie na początku pierwszej wojny światowej. [przypis edytorski]
De profundis (łac.) — z głębokości. Początek Psalmu 130. [przypis edytorski]
de profundis (łac.) — z głębokości; z otchłani. [przypis edytorski]
de profundis (łac.) — z otchłani. [przypis edytorski]
de propriis (łac.) — własne; tu: o rzeczy mnie dotyczące. [przypis edytorski]