Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 158269 przypisów.
suiwantka (neol.) — z fr. suivante: dama do towarzystwa. [przypis edytorski]
suk arabski — targowisko. [przypis edytorski]
suka — szałas. [przypis tłumacza]
suka — tu: peleryna u sukmany. [przypis edytorski]
sukcesją — dziś popr. forma B. lp: sukcesję. [przypis edytorski]
sukcesja (daw.) — spadek. [przypis edytorski]
sukcesja — dziedziczenie, przejęcie po kimś stanowiska i praw, np. dziedziczność tronu; spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
sukcesja — dziedziczenie, tu: dziedziczność tronu. [przypis edytorski]
sukcesja — następstwo prawne, w wyniku którego zbywca przenosi swoje prawa na nabywcę np. spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
sukcesja — następstwo prawne, w wyniku którego zbywca przenosi swoje prawa na nabywcę np. spadek, spuścizna; tu forma zdr.: sukcesyjka; [przypis edytorski]
sukcesja — następstwo tronu (odróżniać od dziedzictwa, które jest następstwem własności lub posiadania); sukcesją — dziś popr. forma B. lp: sukcesję. [przypis redakcyjny]
sukcesja — spadek. [przypis edytorski]
sukcesja — spadek, spuścizna. [przypis edytorski]
sukcesjonalny — dziedziczny. [przypis edytorski]
sukcesjonalny — z ustalonym następstwem; [dziedziczny; Red. WL]. [przypis redakcyjny]
sukcesora — dziedzica, następcy. [przypis redakcyjny]
sukcesorami — spadkobiercami. [przypis redakcyjny]
sukces — powodzenie. [przypis edytorski]
sukień — dziś popr.: sukien. [przypis edytorski]
sukiencyja (gw.) — sukcesja, dziedzictwo. [przypis edytorski]
sukienka (daw.) — szata. [przypis edytorski]
sukienka (daw.) — tu: ubranie. [przypis edytorski]
sukienka — tu ogólnie: szata, strój. [przypis edytorski]
sukienka — tu: szaty. [przypis edytorski]
sukienka — tu: ubranie. [przypis edytorski]
sukienka — w gwarze łowieckiej: sierść zwierzyny płowej, w tym saren. [przypis edytorski]
sukienkę — wymawiał Mickiewicz: sukiękę; dlatego rymuje z rękę. [przypis redakcyjny]
sukienke — dziś popr.: sukienkę. [przypis edytorski]
Sukiennice — zabytkowy budynek sukiennic, znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście. [przypis edytorski]
Sukiennice — zabytkowy, renesansowy budynek pośrodku Rynku Głównego w Krakowie; pierwotnie hala targowa, mieszcząca głównie kramy z suknem. [przypis edytorski]
sukienny — uszyty z sukna, tj. grubej tkaniny wełnianej. [przypis edytorski]
sukka — budowla wznoszona na podwórku podczas Sukot. Upamiętnia namioty Żydów rozbijane w czasach biblijnych na pustyni. [przypis tłumacza]
Sukkot — w judaizmie radosne Święto Szałasów (a. Święto Namiotów; także: Kuczki), przypadające wczesną jesienią (we wrześniu), rozpoczynające się pięć dni po święcie Jom Kippur (Dzień Sądu), dwa tygodnie po rozpoczęciu roku (święto Rosz Haszana); stanowi upamiętnienie opisanej w Księdze Wyjścia wędrówki ludu wybranego z Egiptu do Ziemi Obiecanej, kiedy to Żydzi zmuszeni byli prowadzić koczowniczy tryb życia, dlatego też do tradycyjnych obchodów święta należy budowanie prowizorycznych szałasów (stąd nazwa: sukka: szałas, kuczka) i przenoszenie się tam całymi rodzinami na czas świąteczny. [przypis edytorski]
Sukkot — żydowskie święto religijne upamiętniające czas wędrówki po pustyni, ale równocześnie radość wyzwolenia się z niewoli egipskiej i wejścia do Ziemi Obiecanej. Święto odbywa się po żniwach i jest równocześnie dziękczynieniem za zbiory. Sukkot trwa siedem dni, ósmego dnia odbywa się Simchat Tora, radosna, w swoim charakterze, procesja z Torą. [przypis edytorski]
sukkub (z łac. succuba: nałożnica; succubare: leżeć pod) — demony pod postacią pięknych kobiet nawiedzające we śnie mężczyzn i dręczące ich pokusami erotycznymi oraz wysysające energię życiową; niekiedy sukkuby mogły również być demonami płci męskiej przybierającymi postać kobiecą a. hermafrodytami. [przypis edytorski]
sukmana — długie męskie okrycie wierzchnie z sukna lub wełny, dołem rozszerzane, dawniej powszechnie noszone przez chłopów. [przypis edytorski]
sukmana — długie męskie okrycie z sukna lub wełny, noszone dawniej przez chłopów. [przypis edytorski]
sukmana — męska szata. [przypis edytorski]
sukmanka — zdr. od sukmana; rodzaj płaszcza z sukna (szorstkiej wełny), daw. najczęściej noszonego przez chłopów. [przypis edytorski]
sukmanka — zdr. od sukmana; rodzaj płaszcza z sukna (szorstkiej wełny), daw. najczęściej noszonego przez chłopów. [przypis edytorski]
sukna postaw — zwój sukna. [przypis edytorski]
sukna — tu: strój. [przypis edytorski]
suknią — dziś B.lp r.ż.: suknię. [przypis edytorski]
suknią — dziś popr. B.lp r.ż.: suknię. [przypis edytorski]
suknią — dziś popr. forma B.lp: suknię. [przypis edytorski]
suknią (starop. forma) — daw. forma B.lp r.ż., dzis: suknię. [przypis edytorski]
suknią szachowaną — tzw. domino, szata błaznów. [przypis redakcyjny]
suknia (daw.) — strój. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — strój, ubiór. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — strój, ubranie. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — szata, strój. [przypis edytorski]
suknia (daw.) — ubranie, strój (także męski). [przypis edytorski]
suknia — palla oznacza długą, po kostki sięgającą, typową szatę kobiecą, nieraz bogato zdobioną i haftowaną. Przedstawiano w niej także bogów, np. Apollina, a występowali w niej również tancerze i tancerki, zwłaszcza przy swawolnych tańcach. Menechmus wdział ją na siebie i okręcił się płaszczem (pallium), by ją w ten sposób, w skrytości przed żoną, wydostać z domu. [przypis tłumacza]
suknia — tu daw.: ubranie, strój (także męski). [przypis edytorski]
suknie (daw.) — ogólnie: ubranie. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — strój, ubiór. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — tu: ubranie. [przypis edytorski]
suknie (daw.) — ubranie. [przypis edytorski]
suknie i klejnoty — przyjęto poprawkę Vahlena: pallas, zamiast pallam (Lindsay). Rozżalona kobieta z jednej sukni zrobiła już suknie. Tak samo dalej w. 816. [przypis tłumacza]
sukniej (daw.) — dziś: sukni. [przypis edytorski]
suknie — tu daw.: ubrania. [przypis edytorski]
suknie — tu ogólnie: ubrania. [przypis edytorski]
suknie — tu: ubrania. [przypis edytorski]
suknie — tu: ubrania, sutanny. [przypis edytorski]
sukni swéj zapomniał mniszéj — zapomniał, że należy do duchowieństwa. [przypis edytorski]
sukno — ciężki wełniany materiał. [przypis edytorski]
sukno luńskie — sukno inaczej zwane lundysz, lundyńskie czyli londyńskie, sprowadzane z Anglii. [przypis edytorski]
Sukot a. Sukes — Święto Szałasów, Kuczki. Obchodzone na pamiątkę pobytu Żydów na pustyni. Również uroczystość zakończenia zbiorów. [przypis tłumacza]
Sukot — dosł.: „szałasy”; święto przypadające w pięć dni po Sądnym Dniu. Jest to też święto zbiorów. W święto Sukot pobożni Żydzi stawiają sobie szałasy, na pamiątkę szałasów, w których odpoczywali ich przodkowie wędrujący przez 40 lat do Kanaan po wyzwoleniu ich przez Mojżesza z niewoli egipskiej. [przypis tłumacza]
Sukot — Święto Szałasów trwające siedem dni; w tym czasie Żydzi jedzą i śpią w szałasach, tak jak ich przodkowie podczas Exodusu [tj. wyjścia z niewoli egipskiej]. [przypis tłumacza]
Sukot — Święto Szałasów; trwa siedem dni; w tym czasie Żydzi jedzą i śpią w szałasach, tak jak ich przodkowie podczas Exodusu. [przypis tłumacza]
Sukot — Święto Szałasów; trwa siedem dni; w tym czasie Żydzi jedzą i śpią w szałasach, tak jak ich przodkowie podczas Exodusu. [przypis tłumacza]
Sukot (Sukes) — Święto Szałasów, Kuczki. Obchodzone na pamiątkę pobytu Żydów na pustyni. Również uroczystość zakończenia zbiorów. [przypis tłumacza]
Sukot — (z hebr. szałas, namiot; l.mn. od hebr. suka) Święto Namiotów, zw. też Świętem Szałasów lub Kuczek. Radosne święto plonów przypadające 15. dnia miesiąca tiszri (wrzesień-październik). [przypis edytorski]
sukulenty (biol.) — grupa sucholubnych roślin, które przystosowały się do życia w warunkach utrudnionej dostępności wody, wykształcając tkankę wyspecjalizowaną w jej gromadzeniu i przechowywaniu; należą do niej np. kaktusy, agawa, aloes. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — pomoc, odsiecz. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw.) — wsparcie. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukursować (daw.) — przychodzić w sukurs, wspierać, pomagać. [przypis edytorski]
sukursowany (z łac.) — wspomagany. [przypis edytorski]
sukurs — pomoc. [przypis edytorski]
sukurs — pomoc. [przypis redakcyjny]
sukurs (z łac., książk.) — pomoc, asysta. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — pomoc, ratunek. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — pomoc, wsparcie, odsiecz, ratunek. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — wsparcie, odsiecz. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
Suła — rzeka na Ukrainie, dopływ Dniepru. [przypis edytorski]
Sułkowski, Antoni Paweł (1785–1836) — polski oficer, książę; generał dywizji Księstwa Warszawskiego; po śmierci ks. Poniatowskiego przez krótki czas wódz naczelny korpusu polskiego w armii napoleońskiej (20–27 października 1813), złożył dymisję, zwolniony przez Napoleona ze służby, powrócił do Polski. [przypis edytorski]
„Sułkowskiego Żeromskiego przeczytałem po raz drugi i zostałem istotnie przytłoczony rzeczywistością, że to jest rzecz nieusprawiedliwiona i w przykry sposób słaba. Ale i Kamień filozoficzny Lemańskiego mnie nie zachwycił”.
(Lekki przytyk do mnie jako referenta działu wydawniczego księgarni, której nakładem ta książka Lemańskiego wydana została). [red. WL].
[przypis redakcyjny]
Sułkowski, Józef (1773–1798) — polski oficer, adiutant gen. Napoleona Bonapartego; uczestnik wojny polsko-rosyjskiej w 1792 i powstania kościuszkowskiego 1794; uczestnik francuskiej kampanii włoskiej, w 1798 wyruszył z Napoleonem na wyprawę do Egiptu, po udziale w kilku bitwach zginął podczas zwiadu pod Kairem. [przypis edytorski]
Sułkowski, Wojciech — podwojewodzi rawski. [przypis redakcyjny]
sułtanka Sheraa — oznacza panią de Pompadour. [przypis tłumacza]
sułtan — tytuł dawnych władców Turcji i niektórych innych państw muzułmańskich. [przypis edytorski]
sułtan — tytuł nadawany synom chana. [przypis redakcyjny]
sułtan — tytuł władcy Turcji (do 1922) bądź innych krajów muzułmańskich. [przypis edytorski]
sułtan Ulug-bey, Uług Beg (właśc. Muhammad Taragaj; 1394–1449) — sułtan z dynastii Timurydów; słynny astronom i matematyk, mecenas sztuki i nauki. [przypis edytorski]
Sulamitka — Sulamith, imię Oblubienicy, bohaterki Pieśni nad pieśniami, hebrajskiego poematu miłosnego włączonego do Biblii (bohater męski występował pod imieniem Salomon). [przypis edytorski]