Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 446 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 5011 przypisów.
konterfekt (daw., z łac.) — wizerunek, obraz, portret. [przypis edytorski]
kontradykcja (z łac. contradictio) — sprzeciw. [przypis edytorski]
kontradykować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrawencja (łac.) — przekroczenie jakiegoś prawa, ustawy, umowy; termin najczęściej używany w odniesieniu do łamania praw celnych i podatkowych. [przypis edytorski]
kontrować (przestarz., z łac.) — sprzeciwiać się, zaprzeczać. [przypis edytorski]
kontrować (z łac.) — sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
kontrowers (z łac.) — sprzeczka, różnica zdań. [przypis edytorski]
kontrybucja (z łac. contributio: składka) — pieniądze, które zwyciężeni muszą zapłacić zwycięzcy; podatek wojenny. [przypis edytorski]
kontumelia (z łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
konwikcja (daw., z łac.) — przekonanie. [przypis edytorski]
konwikcja (daw., z łac.) — wykazanie, udowodnienie komuś winy; pewność, przekonanie co do czegoś. [przypis edytorski]
kordiał (daw.; z łac. cor, cordis: serce) — mocny trunek; niegdyś: przyrządzana na ziołach nalewka uważana za lek wzmacniający serce. [przypis edytorski]
kordialnie (z łac. cor, D. cordis: serce, cordialis: serdeczny) — serdecznie, przyjaźnie. [przypis edytorski]
kordialnie (z łac.) — serdecznie. [przypis edytorski]
kordialny (z łac.) — serdeczny. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kreatura (daw., z łac.) — osoba zawdzięczająca swoją pozycję komuś wpływowemu, wykreowana przez kogoś. [przypis edytorski]
kredo a. credo (z łac. credo: wierzę) — wyznanie wiary, tekst odmawiany w liturgii katolickiej w niedziele i święta; Piłat w kredzie — mowa o fragmencie wyznania wiary, gdzie mówi się o Jezusie Chrystusie, że został „umęczon pod Ponckim Piłatem”, tj. był sądzony i skazany na tortury i śmierć przez rzymskiego prefekta Poncjusza Piłata. Poza Bogiem Ojcem, Duchem Św., Jezusem i jego matką Maryją, Poncjusz Piłat jest jedyną osobą wymienioną z imienia w tekście Credo. [przypis edytorski]
kredytować (z łac. credo: wierzę, ufam) — tu: dawać wiarę, uważać za prawdę. [przypis edytorski]
krescencja (z łac.) — dosł. wzrost; tu: oprocentowana lokata. [przypis edytorski]
krescencja (z łac.) — plon, urodzaj. [przypis edytorski]
krezus (z łac.) — bogacz. [przypis edytorski]
Krucygier (z łac.) — krzyżak. [przypis edytorski]
Krukis suum est deus qui religiose colitur ab Budraicis hoc est fabris ferrariis (łac.) — Kurkus jest bogiem świń, który jest wiernie czczony przez Budraicis, to jest kowali żelaza. [przypis edytorski]
kryminał (z łac. crimen: zbrodnia, criminalis: zbrodniczy) — czyn występny, przestępstwo, zbrodnia. [przypis edytorski]
krzyżmo (z łac. chrisma) — mieszanka oliwy i wonnego balsamu, używana do symbolicznego namaszczania podczas sakramentów: chrztu, bierzmowania, święceń kapłańskich, ślubów wieczystych, konsekracji biskupów, a także przy konsekracji kościołów i ołtarzy. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (łac.) — ociąganie się. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (z łac.) — umyślne zwlekanie. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (z łac.) — zwlekanie, opieszałość. [przypis edytorski]
kunktatorstwo (z łac.) — zwlekanie. [przypis edytorski]
kunktator (z łac.) — zwlekający, człowiek z rozmysłem odwlekający działanie. [przypis edytorski]
kunktator (z łac.) — zwlekający, osoba z rozmysłem opóźniająca rozwój wydarzeń. [przypis edytorski]
kunktować (z łac.) — zwlekać. [przypis edytorski]
kupres (z łac. cupressus) — drzewo cyprysowe; tu: przen. kres życia (cyprys był uznawany za drzewo żałobne, cmentarne). [przypis edytorski]
kustosz (z łac.) — przełożony nad kilkoma klasztorami. [przypis edytorski]
kwadryga (łac.) — dwukołowy rydwan zaprzężony w cztery konie, używany do wyścigów i uroczystych pochodów. [przypis edytorski]
kwerenda (z łac.) — dochodzenie, śledztwo. [przypis edytorski]
kwesta (z łac.) — zbiórka pieniędzy na rzecz klasztoru lub dla ubogich. [przypis edytorski]
kwesta (z łac.) — zbiórka pieniędzy. [przypis edytorski]
kwestura (z łac.) — tu: policja. [przypis edytorski]
kwietyw (z łac.) — środek uspokajający. [przypis edytorski]
kwietyzm (z łac. quietus: spokojny) — nurt mistyczny w Kościele katolickim pod koniec XVII w., kładący nacisk na osiągnięcie mistycznie pojętego spokoju wewnętrznego przez modlitwę, kontemplację, brak zaangażowania wobec świata, spraw życiowych i starań o własne zbawienie, zależące jedynie od łaski Boga; w 1687 potępiony jako herezja. [przypis edytorski]
kwietyzm (z łac. quietus: spokojny) — postawa beznamiętności i braku zaangażowania wobec świata i spraw życiowych. [przypis edytorski]
labilność (z łac.) — zmienność, chwiejność. [przypis edytorski]
laboremus (łac.) — pracujmy. [przypis edytorski]
Labor mendacii (łac.) — praca kłamstwa. [przypis edytorski]
labor omnia vincit improbus (łac.) — ciężka praca przezwycięża wszystko. [przypis edytorski]
Labor omnia vincit improbus (łac.) — ustawiczna praca zwycięża wszystko; cytat z Georgik (I, 145–146) Wergiliusza. [przypis edytorski]
Labor vincit omnia (łac.) — Praca zwycięża wszystko. [przypis edytorski]
lacerna (z łac.) — szeroki płaszcz z kapturem, noszony jako wierzchnie okrycie przez wszystkie warstwy społeczne. [przypis edytorski]
laconicum (łac.) — łaźnia parowa. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — dosł. łza Chrystusa; także: nazwa wina z winorośli hodowanych u podnóża Wezuwiusza. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — łza Chrystusa. [przypis edytorski]
lacrimis (łac.) — łzami. [przypis edytorski]
laesivis verbis (łac.) — obraźliwymi słowami. [przypis edytorski]
lapathium acutum (łac.) — szczaw tępolistny. [przypis edytorski]
lapis (łac.) — kamień, bryła. [przypis edytorski]
lapis (łac.) — kamień. [przypis edytorski]
lapsus calami (łac.) — błąd pióra. [przypis edytorski]
lapsus linguae (łac.) — błąd językowy. [przypis edytorski]
lapsus (z łac.) — błąd, pomyłka. [przypis edytorski]
lapsus (z łac.) — pomyłka, błąd, zwłaszcza popełniony przez roztargnienie. [przypis edytorski]
larum (łac.) — alarm. [przypis edytorski]
larum (z łac.) — alarm. [przypis edytorski]
larum (z łac.) — krzyk, alarm. [przypis edytorski]
larvatus prodeo (łac.) — kroczę zamaskowany. [przypis edytorski]
larwa (daw., z łac.) — tu: potwór. [przypis edytorski]
larwa (daw., z łac.) — widmo, upiór; maska. [przypis edytorski]
larwa (łac.) — w wierzeniach staroż. Rzymian larwy (zw. też lemures) były to duchy przodków, ale uznawanych za złe duchy, rodzaj upiorów, dusze zmarłych skażonych za życia zbrodnią i krwią; w związku z tym co roku 13 maja dokonywano obrzędu wypędzania ich z domu; w czasach Norwida popularnie też nazywano larwą maskę. [przypis edytorski]
larwa (tu daw., z łac.) — maska; przebranie. [przypis edytorski]
larynks (z łac.) — przełyk. [przypis edytorski]
latiklaw (z łac.) — tu: tunica laticlavia, noszona przez senatorów szata zdobiona szerokim purpurowym pasem (laticlavem), biegnącym od ramienia w dół i z powrotem, będącym oznaką ich urzędu. [przypis edytorski]
Laudate Dominum omnes gentes (łac.) — chwalcie Pana wszystkie narody, Psalm 117. [przypis edytorski]
Laudate pueri Dominum (łac.) — Chwalcie, chłopcy, Pana. [przypis edytorski]
Laudate, pueri, Dominum! Laudate! (łac.) — Chwalcie, dzieci, Pana! Chwalcie! (Ps 113 (112)). [przypis edytorski]
laudem (łac.; forma Acc.) — chwałę, pochwałę. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Chistus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
laudetur Jesus Christus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Christus. (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Christus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Christus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrytus. [przypis edytorski]
laudetur (łac.) — niech będzie pochwalony; formuła powitalna przyjęta w katolicyzmie. [przypis edytorski]
laudetur (łac.) — niech będzie pochwalony. [przypis edytorski]
laudum (łac.) — rozporządzenie. [przypis edytorski]
laudum (łac.) — wici, wezwanie pod broń; tu M. lm lauda. [przypis edytorski]
Laus Deo, bone intelligo (łac.) — Chwała Bogu, dobrzy rozumiem (powinno być bene: dobrze, zamiast bone, tj. bonae: dobrzy, dobrego a. dobremu). [przypis edytorski]
Laus Tibi, Christe (łac.) — Chwała tobie, Chryste. [przypis edytorski]
Laus tibi, femina! (łac.) — Chwała Tobie, kobieto! [przypis edytorski]
Laus tibi, femina… (łac.) — Chwała tobie, kobieto… [przypis edytorski]
lavabo (łac., fr.) — umywalka; umywalnia. [przypis edytorski]
lawatywa (z łac. lavare: myć) — dziś: lewatywa, płukanie jelita grubego. [przypis edytorski]
Lectori […] Salutem (łac.) — pozdowienia dla czytelnika. [przypis edytorski]
lector (łac.) — niewolnik czytający na głos wskazane teksty. [przypis edytorski]
legacja (z łac.) — poselstwo. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — według zasad sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — wedle reguł sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — wedle reguł sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — zgodnie z zasadami. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — zgodnie z zasadami sztuki; prawidłowo. [przypis edytorski]
Lege, domine (łac.) — Czytaj, panie. [przypis edytorski]