Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | francuski | gwara, gwarowe | hiszpański | łacina, łacińskie | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | środowiskowy | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 103 przypisów.

ubogiej żenie (starop.) — forma C.lp r.ż.; dziś: biednej kobiecie. [przypis edytorski]

ubolawszy jako na łożną niemoc (starop.) — zachorowawszy jak na obłożną chorobę; chorując jak na (ciężką), obłożną chorobę. [przypis edytorski]

ubostwo (starop.) — rzecz. zbiorowy: ludzie ubodzy. [przypis edytorski]

ubrany (starop.) — tu: uzbrojony; w baczenie ubrany: zbrojny uwagą (rozsądkiem itp.). [przypis edytorski]

ubryżuje (starop.) — pstro, wykwintnie ustroi. [przypis redakcyjny]

ubznąć się (starop.) — ulęknąć się. [przypis redakcyjny]

uciecz się do rozumu (starop.) — odwołaj się do rozumu. [przypis edytorski]

ucierać (starop.) — tu: ocierać, wycierać. [przypis edytorski]

ucieszony* (starop.) — przynoszący radość, przynoszący pociechę, uciechę. [przypis redakcyjny]

uczciwe (starop.) — cześć, honor; [bronić się swem uczciwem: bronić się swym honorem; red. WL]. [przypis redakcyjny]

uczciwe (starop.) — cześć, honor. [przypis redakcyjny]

uczciwe (starop.) — honor, uczciwość, cnota. [przypis edytorski]

uczciwe (starop.) — honor; w uczciwe ruszony: dotknięty ujmą na honorze. [przypis edytorski]

uczciwe (starop.) — tu: uczciwość, honor, cnota. [przypis edytorski]

uczynić (starop.) — zrobić. [przypis redakcyjny]

udać się komu (starop.) — przydać się komu; spodobać się komu. [przypis edytorski]

udać się na zbytki (starop.) — oddać się zbytkom. [przypis edytorski]

udać się za kogo (starop.) — udawać kogo. [przypis edytorski]

udatny (starop.) — tu: kształtny, zgrabny, zręczny. [przypis edytorski]

udelektować (starop.) — ucieszyć. [przypis edytorski]

ugadzać (starop.) — godzić, uderzać, nacierać. [przypis edytorski]

ugodzić w co (starop.) — osiągnąć co. [przypis edytorski]

ugodzić w co (starop.) — utrafić. [przypis edytorski]

ugonek (starop.) — ubieganie się za czym. [przypis redakcyjny]

uiścić (starop.) — [tu:] upewnić. [przypis redakcyjny]

uiścić (starop.) — upewnić. [przypis redakcyjny]

uiścion (starop.) — zaspokojony, zapewniony. [przypis redakcyjny]

ujrzysz wielką część przodków twoich czynu (starop.) — szyk przestawny; inaczej: ujrzysz wielką część czynu twoich przodków. [przypis edytorski]

ujźrzawszy (starop.) — dziś: ujrzawszy. [przypis edytorski]

ujźrzeć (starop.) — ujrzał. [przypis edytorski]

ukasany (starop.) — podkasany; podciągnięty do góry (o długiej szacie). [przypis edytorski]

ukasany (starop.) — podkasany. [przypis edytorski]

ukazały (starop.) — ukazywany, wskazywany; chodziłabyś, palcem ukazała, zamiast: chodziłabyś, ukazywana palcem; rzadkie użycie imiesłowu czynnego w znaczeniu biernym. [przypis redakcyjny]

ukazować się (starop.) — [tu:] stawić się na przegląd. [przypis redakcyjny]

ukojić (starop.) — tu: uspokoić. [przypis edytorski]

ukraina (starop.) — pogranicze, kresy państwa. [przypis redakcyjny]

ukusić (starop.) — ukąsić, ugryźć. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — pospieszny; pochopny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, pochopny, prędki, szybko działający. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, pochopny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, pośpieszny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy; pospiesznie działający. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, prędki, pospieszny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, śpieszący się, niecierpliwy. [przypis redakcyjny]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, skory (do czegoś), bardzo się śpieszący, pośpieszny. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — skwapliwy, skory; działający (zbyt) pospiesznie. [przypis edytorski]

ukwapliwy (starop.) — szybki, pochopny. [przypis edytorski]

ułakomić się (starop.) — połakomić się. [przypis edytorski]

ułomione ielca (starop.) — [tu: r.n.; dziś r.m.:] ułamany jelec. [przypis edytorski]

umarłe krzesili (starop.) — wskrzeszali [zmarłych]. [przypis redakcyjny]

umarzać (starop.) — uśmiercać, zabijać. [przypis edytorski]

umarzły [śnieg] (starop.) — zmarzły. [przypis redakcyjny]

umiem ja, jako, kiedy kogo sądzić (starop.) — wiem jak i kiedy kogoś [należy] sądzić [osądzać]. [przypis edytorski]

umknąć (starop.) — odebrać, cofnąć; nie umknę ich wam nie zabiorę ich wam. [przypis edytorski]

umrzećem gotowy pierwej, niźlibych miał bydź poimany (starop.) — inaczej: pierwej umrzeć [jest]em gotowy, niżbym [tj. zanim bym] miał być pojmany. [przypis edytorski]

umrzećiem gotową (starop.) — skrót, konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; dziś: umrzeć jestem gotowa. [przypis edytorski]

umrzeciem myśliła (starop.) — konstrukcja z przestawną końcówką czasownika; inaczej: umrzeć myśliłam; tj.: zamyślałam umrzeć, zamierzałam umrzeć. [przypis edytorski]

umysł (starop.) — tu: zamysł. [przypis edytorski]

unosić (starop.) — uprowadzać; zabierać. [przypis edytorski]

upatrzyć (starop.) — dostrzec, zobaczyć. [przypis edytorski]

upełny (starop.) — zupełny. [przypis redakcyjny]

upłakany [wzrok] (starop.) — tu: załzawione od płaczu oczy. [przypis edytorski]

upłynąć (starop.) — tu: przeminąć. [przypis edytorski]

uploteczki (starop.) — wstążki do włosów, które się wplata we włosy. [przypis redakcyjny]

uporny (starop.) — uporczywy; pełen uporu. [przypis edytorski]

upragniony (starop.) — tu: spragniony. [przypis edytorski]

Uprzedzić (…) wszytki rodziców swych sługi (starop.) — uprzedzić w wykonywaniu posług służbę swych rodziców. [przypis redakcyjny]

upuścić (starop.) — [tu:] zagrodzić. [przypis redakcyjny]

urobić się (starop.) — spracować się. [przypis edytorski]

urobić (starop.) — zarobić, pozyskać. [przypis redakcyjny]

urzędniczek (starop.) — [tu:] podstarości. [przypis redakcyjny]

urzecha (starop.) — zaniedbanie. [przypis edytorski]

urzezany (starop.) — wyrzeźbiony. [przypis edytorski]

uść tajny (starop.) — ujść tajemnie. [przypis edytorski]

usiecze (starop.) — obije. [przypis redakcyjny]

usłysz głosy (starop.) — wysłuchaj głosów. [przypis edytorski]

usłyszycie (starop.) — daw. forma wołacza: usłyszcie. [przypis edytorski]

ustąpić (starop.) — [tu:] umrzeć. [przypis redakcyjny]

ustawić (starop.) — nakazać; ustanowić. [przypis redakcyjny]

ustawiczny (starop.) — nieustanny, nieustający. [przypis edytorski]

ustawnie (starop.) — ustawicznie, nieustannie; cały czas. [przypis edytorski]

ustawnie (starop.) — ustawicznie, nieustannie. [przypis edytorski]

ustawować (starop.) — ustanowić. [przypis redakcyjny]

ustęp (starop.) — tu: wycofywanie się; manewr odwrotu. [przypis edytorski]

usterk (starop.) — przeszkoda, o którą można się potknąć; szkopuł; potknięcie się; uszkodzenie, wada, szwank. [przypis edytorski]

uszychtować (starop.) — zająć. [przypis redakcyjny]

utrata (starop.) — koszt, rozrzutność. [przypis edytorski]

utrata (starop.) — tu: marnotrawstwo. [przypis edytorski]

utrzeć (starop.) — obetrzeć, przetrzeć, wytrzeć. [przypis edytorski]

uważony (starop.) — zauważony, spostrzeżony. [przypis edytorski]

uwodzić (starop.) — tu: wieść, prowadzić. [przypis edytorski]

u wszystkiego świata (starop.) — przed całym światem; wobec całego świata. [przypis edytorski]