Dzisiaj aż 15 770 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy redakcji źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | dziecięcy | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 135 przypisów.
baccalaureus (z łac.) — taki, któremu najbliżej do osiągnięcia stopnia doktorskiego. [przypis tłumacza]
bacillus ridiculentus (łac.) — bakcyl śmiechu. [przypis edytorski]
baculus senectutis (łac.) — podpora starości. [przypis redakcyjny]
bakałarz (z łac. baccalarius) — osoba posiadająca pierwszy stopień naukowy w dziedzinie sztuk wyzwolonych (łac. artium baccalaureus), czyli bakalaureat; daw. pot. nauczyciel. [przypis edytorski]
bakałarz (z łac.) — nauczyciel szkoły parafialnej. [przypis redakcyjny]
bakałarz (z łac.) — tutaj: nauczyciel początków. [przypis redakcyjny]
bakalarus (z łac. średniow.: baccalarius) — bakałarz (osoba, która uzyskała najniższy stopień naukowy na uniwersytecie), nauczyciel. [przypis edytorski]
banita (z łac.) — człowiek skazany na wygnanie. [przypis redakcyjny]
banita (z łac.) — człowiek skazany na wygnanie, wygnaniec. [przypis edytorski]
banit (z łac.) — dziś popr.: banita; człowiek skazany na wygnanie, wygnaniec. [przypis edytorski]
banit (z łac.) — dziś popr. banita, wygnaniec. [przypis edytorski]
bannitus (łac.) — wygnany, skazany wyrokiem sądu na wygnanie; tu M. lm banniti. [przypis edytorski]
barbari (łac., wł.) — barbarzyńcy. [przypis edytorski]
barbarus (łac.) — barbarzyńca, człowiek nieokrzesany, niecywilizowany. [przypis edytorski]
barbarus (łac.) — barbarzyńca; przen.: człowiek nieokrzesany, niecywilizowany. [przypis edytorski]
barbarus (łac.) — człowiek prymitywny, niecywilizowany. [przypis edytorski]
barbarus (łac.) — nieokrzesany. [przypis redakcyjny]
bazalt (łac. ) — skała wulkaniczna ciemnej barwy. [przypis redakcyjny]
Beati immaculati in via (łac.) — „Błogosławieni, którzy nie splamią się w drodze”, Psalm 119. [przypis tłumacza]
beati possidentes (łac.) — szczęśliwi posiadacze. [przypis edytorski]
beati possidentes (łac.) — szczęśliwi posiadacze. [przypis redakcyjny]
beati quorum (łac.) — Beati quorum rentissae sunt iniquiates [szczęśliwi, którym odpuszczono nieprawości; red. WL]. [przypis tłumacza]
Beati quorum remissae sunt iniquitates (łac.) — Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość; Psalm 32 (31). [przypis edytorski]
Beatius est dare quam accipere (łac.) — Lubiej jest dawać niż otrzymywać. [przypis tłumacza]
Beatryks (z łac. Beatrix) — dziś popr.: Beatrycze, imię żeńskie pochodzenia włoskiego. [przypis edytorski]
beatus ille qui procul negotiis (łac.) — szczęśliwy, kto z daleka prowadzi interesy. [przypis edytorski]
beatus possidens (łac.) — szczęśliwy posiadacz. [przypis edytorski]
Beatus qui amat (łac.) — szczęśliwy, kto kocha. [przypis edytorski]
Beatus qui intelligit super egentum (łac.) — Szczęśliwy, kto myśli o biednym; Psalm 41. [przypis edytorski]
beatus qui tenet (łac.) — błogosławiony ten, kto posiada. [przypis edytorski]
Beatus, qui tenet (łac.) — przysłowie łacińskie, które w dosłownym przekładzie brzmi: „Szczęśliwy, kto trzyma; szczęśliwy posiadający”. [przypis redakcyjny]
beatus qui tenet (łac.) — szczęśliwy, kto posiada. [przypis edytorski]
Beatus vir, qui timet Dominum (łac.) — szczęśliwy mąż, który lęka się Pana. [przypis autorski]
bellandi (łac.) — wojowania. [przypis redakcyjny]
belli civilis (łac.) — wojny domowej. [przypis redakcyjny]
belli in consilio generali constituere (łac.) — na walnej radzie postanowić. [przypis redakcyjny]
belli vicissitudinem (łac.) — zmienną kolej wojny. [przypis redakcyjny]
bello et pace (łac.) — na wojnie i w czasie pokoju. [przypis edytorski]
bellua (z łac.) — bestia. [przypis redakcyjny]
bellum civile (łac.) — wojna domowa. [przypis redakcyjny]
bellum omnium contra omnes (łac.) — wojna wszystkich przeciw wszystkim. [przypis edytorski]
benedicamus (łac.) — tu: błogosławieństwo; od słów kończących łac. mszę: „benedicamus Domino (…)”, tj. niech nam Bóg błogosławi. [przypis edytorski]
Benedicat te omnipotens Deus (łac.) — niech cię błogosławi Bóg wszechmogący. [przypis edytorski]
benedicite (łac.) — błogosławione; początek modlitwy: Benedicite omnia opera Domini, tj. „Błogosławione wszystkie dzieła Pańskie”. [przypis edytorski]
benedicite (łac.) — pobłogosławcie (pierwsze słowo modlitwy). [przypis edytorski]
Benedico te, creaturo aquae (…) cuius Spiritus super te ferebatur (łac.) — Błogosławię cię, żywiole wody, przez Boga żywego, przez Boga prawdziwego, przez Boga świętego: przez Boga, który na początku oddzielił cię słowem od suszy; którego Duch unosił się nad tobą. [przypis autorski]
Benedico vobis (łac.) — błogosławię wam. [przypis redakcyjny]
Benedico vos, in nomine Patris et Filii, et Spiritus sancti (łac.) — błogosławię wam, w imię Ojca i Syna, i Ducha świętego. [przypis redakcyjny]
benedictio (łac.) — błogosławieństwo. [przypis edytorski]
Benedicti Patris mei, venite (łac.) — „Błogosławieni Ojca Mojego, chodźcie”. Słowa z Ewangelii św. Mateusza. [przypis redakcyjny]
benedictus (łac.) — błogosławiony. [przypis edytorski]
benedykcja (daw., z łac.) — błogosławieństwo. [przypis edytorski]
benefactor (łac.) — dobroczyńca, dobrodziej. [przypis edytorski]
beneficia curata (łac.) — duszpasterstwa. [przypis redakcyjny]
Beneficia eo usque laeta sunt, dum videntur exsolvi posse (…) (łac.) — „Dobrodziejstwa do tego kresu są miłe, dopóki nam się zdaje, że możemy je oddać; gdy zbytnio przechodzą miarę zamiast, wdzięczności oddaje się nienawiści” Tac. Ann. IV [Tacyt, Roczniki; Red.WL]. [przypis tłumacza]
beneficiorum (łac.) — urząd, przywilej, korzyść; tu B. lm beneficiorum: przywilejów, korzyści. [przypis edytorski]
beneficjum (z łac.) — tu: dobrodziejstwo. [przypis edytorski]
bene (łac.) — dobrze. [przypis edytorski]
Bene! (łac.) — Dobrze! [przypis redakcyjny]
benemerendi in Republica (łac.) — zasłużonemu dla Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
bene meritorum (łac.) — dobrze zasłużony. [przypis redakcyjny]
bene meritum (łac.) — dobrze zasłużonego. [przypis redakcyjny]
bene natus (łac.) — dobrze urodzony. [przypis edytorski]
bene natus (łac.) — dobrze urodzony, szlachcic. [przypis edytorski]
bene puer! bene (łac.) — dobrze, chłopcze, dobrze. [przypis edytorski]
benissime (łac.) — doskonale. [przypis edytorski]
berdysz a. bardysz (z łac. barducium: siekierka) — broń drzewcowa piechoty; ciężki, szeroki topór o silnie zakrzywionym ostrzu, osadzony na długim drzewcu. [przypis edytorski]
bestiarii (łac.) — tu: pogromcy dzikich zwierząt. [przypis edytorski]
Bestia triumphalis (łac.) — triumfująca bestia. [przypis edytorski]
bez regresu (z łac.) — nieodwołalnie. [przypis redakcyjny]
biba (z łac.) — pijak. [przypis edytorski]
biba (z łac.) — pijatyka. [przypis edytorski]
biba (z łac.) — tu: pijak. [przypis edytorski]
bibi, bibo, bibam (łac.) — piłem, piję, będę pił. [przypis edytorski]
Bibite ex hoc omnes (łac.) — Mt 26, 27. [przypis tłumacza]
biblia pauperum (łac.) — Biblia dla ubogich (treści biblijne przekazywane nie słowami, lecz poprzez obraz, rzeźbę itp.). [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — opój, smakosz trunków. [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac. bibo, bibere: pić) — tu: pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac.) — człowiek lubiący pić alkohol w wesołym towarzystwie; opój, pijak. [przypis edytorski]
bibosz (z łac.) — pijak. [przypis edytorski]
bibuła (z łac. bibo, bibere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibuła (z łac. bibo bibere: pić) — tu: pijanica, bibosz. [przypis edytorski]
bibuła (z łac. bibo, bipere: pić) — pijak. [przypis edytorski]
bibula (łac.) — pijaczka; tu B. lp. bibulam: pijaczkę. [przypis edytorski]
bilingues, haec illave, prout invaluissent, defensuri Prothei! (łac.) — dwujęzyczni Proteusze, gotowi bronić tego lub owego, jak co wzrosło w siły. [przypis redakcyjny]
bipedes (łac.) — dwunogi. [przypis edytorski]
bis coctus (łac.) — dwukrotnie gotowany a. pieczony. [przypis edytorski]
bis dat, qui cito dat (łac.) — dwa razy daje, kto szybko daje. [przypis edytorski]
bis dat qui cito dat (łac.) — dwukrotnie [więcej] daje, kto daje szybko. [przypis edytorski]
Bis medium amplexi (…) altis (łac.) — „Dwakroć ciało ściśnięte, i barki, i szyja;/ Dwakroć gad krwawym karkiem nad głowę się wzbija”. [przypis tłumacza]
Bis repetita placent, (…) ter repetita (łac.) — rzeczy, dwukrotnie powtórzone, są miłe, (…) trzykrotnie powtórzone [nudzą]. [przypis redakcyjny]
bis repetita placet (łac.) — dwukrotnie powtórzone jest miłe. [przypis edytorski]
biszkokt (z łac. bis coctus) — biszkopt. [przypis redakcyjny]
blandientis fortunae ab ore populi (łac.) — pochlebiającej fortuny z ust ludu. [przypis redakcyjny]
boa constrictor (łac.) — boa dusiciel. [przypis edytorski]
bombax (biol., łac.) — wełniak, rodzaj drzew występujących w tropikalnej części Afryki, Azji i Australii. [przypis edytorski]
bonae mentis (łac.) — dobrej myśli. [przypis redakcyjny]
bonae spei (łac.) — dobrej myśli. [przypis redakcyjny]
bonae voluntatis (łac.) — dobrej myśli. [przypis redakcyjny]
Ładowanie