Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159848 przypisów.
pętała oczyma przechodnie — dziś B.: (…) przechodniów. [przypis edytorski]
Pétau, Denis (1583–1652) — francuski jezuita, teolog, uczony; ceniony za prace z zakresu chronologii porównawczej oraz historycznego rozwoju doktryny chrześcijańskiej. [przypis edytorski]
Pétau, Denis (1583–1652) — francuski teolog jezuicki; płodny autor, erudyta, profesor filozofii, następnie retoryki i teologii m.in. w Bourges, Reims i Paryżu. [przypis edytorski]
Pétau, [Denis] (1583–1652) — jezuita, słynny chronologista francuski [płodny autor, erudyta, zajmujący się patrystyką, historią, filozofią, historią dogmatyki, stworzył m.in. cenione Tabulae chronologicae (Tablice chronologiczne, 1628), których skrócona wersja Rationarium temporum, została przetłumaczona na francuski; red. WL]. [przypis tłumacza]
pętce przybrać — zebrać wodze (wierzchowcowi). [przypis edytorski]
pętlica — daw. ozdobne zapięcie stroju, mające kształt pętli. [przypis edytorski]
pętlica (daw.) — pętla. [przypis edytorski]
pętlina — przegub w nodze końskiej przy kostce, pęcina. [przypis redakcyjny]
pėtnyčia — penktadienis. [przypis edytorski]
pęto (starop.) — okowy na nogi, sznury. [przypis redakcyjny]
pęto — wiązadło nakładane na przednie nogi zwierzęcia dla ograniczenia swobody ruchu. [przypis edytorski]
Pétri de vanité il avait encore plus de cette espèce d’orgueil… — „Przepojony próżnością, miał ponadto w sobie ten rodzaj dumy, która skłania do przyznawania się z tą samą obojętnością do dobrych i do złych czynów, skutek poczucia wyższości, być może urojonej”. Z listu prywatnego. [przypis edytorski]
pęty (daw.) — dziś popr. forma N.lm: pętami. [przypis edytorski]
pęty — dziś popr. forma N.lm: pętami. [przypis edytorski]
pęty — dziś popr.: pętami. [przypis edytorski]
pęty — dziś popr.: pęta. [przypis edytorski]
pęzlowy — dziś popr.: pędzlowy. [przypis edytorski]
pean — hymn, pieśń pochwalna. [przypis edytorski]
pean — hymn. [przypis redakcyjny]
pean — hymn (w tym wypadku Bogurodzica). [przypis redakcyjny]
pean — pieśni radosne na cześć Apollina. [przypis edytorski]
pean — tu: pieśń pochwalna. [przypis edytorski]
pean — uroczysta pieśń, tu Te Deum. [przypis redakcyjny]
pean — u staroż. Greków uroczysta pieśń na cześć bogów. [przypis edytorski]
pean — u staroż. Greków uroczysta pieśń na cześć bogów. [przypis redakcyjny]
pean — w staroż. Grecji: hymn, pieśń pochwalna na cześć boga, zwykle Apollina. [przypis edytorski]
pean — w staroż. Grecji: pieśń na cześć boga, zwykle Apollina; później: uroczysta pieśń dziękczynna lub triumfalna. [przypis edytorski]
pea — pasmo nieskoszonego zboża na polu, pozostawione dla ubogich. [przypis tłumacza]
Peary, Robert Edwin (1856–1920) — amerykański oficer marynarki, badacz polarny, zdobywca bieguna północnego ( 6 IV 1909). [przypis edytorski]
PEBID — skrót niejasny; określa organizację porządkową, która, pod dowództwem Szmerlinga, kierowała wywózkami Żydów podczas akcji wysiedleńczej. [przypis edytorski]
pečiūra — įdubimas, skylė krosnies šone smulkiems daiktams pasidėti. [przypis edytorski]
pecalium (łac.) — część majątku wydzielona niewolnikowi. [przypis edytorski]
peccator (łac.) — grzesznik. [przypis edytorski]
Peccatumque oculos est habuisse meum (łac.) — w moich oczach można zobaczyć wszystkie grzechy. [przypis edytorski]
peccavi (łac.) — zgrzeszyłem. [przypis edytorski]
pech (daw.) — węch. [przypis redakcyjny]
pechoważy — dziś popr.: pechowy. [przypis edytorski]
Pecorne — tytuł zbiorku nowel będącego naśladownictwem Dalmmerorw; autorem jego jest Giovanni Fiorentino, włoski nowelista z końca XIV w. [przypis redakcyjny]
pectus (…) facit — Quintilianus, Institutio oratoria X, 7. [przypis tłumacza]
peculatus (łac.) — przestępstwo finansowe, defraudacja, malwersacja. [przypis edytorski]
pecuniae obediunt omnia (łac.) — Pieniądzowi posłuszne jest wszystko. [przypis tłumacza]
pecunia est vita hominis, et optimus fidejussor in necessitatibus (łac.) — Pieniądz jest życiem człowieka i najlepszą poręką w ciężkiej potrzebie. [przypis tłumacza]
pecuniarum (…) videri — Cicero, De officiis, I, 14. [przypis tłumacza]
pecyna — sadza. [przypis autorski]
Peczora — rzeka na północnym wschodzie europejskiej części Rosji. [przypis edytorski]
pedać a. padać (gw.) — powiadać, powiedzieć. [przypis edytorski]
pedagogia — praktyka nauczycielska a. szkolna; nauczanie. [przypis edytorski]
Pedagogiczny Wydział (…) ma ich na Wolnej Wszechnicy warszawskiej… — Wykazy nadesłane do broszury niniejszej z sekretariatów uniwersyteckich i z kół Bratniej Pomocy nie są zupełnie ścisłe: brak danych w większości co do wydziałów matematyczno-przyrodniczych włączonych do Wydziału Filozoficznego. Farmaceutyka w niektórych uniwersytetach, np. we Lwowie, podana została łącznie z Wydziałem Filozoficznym, tak że trudno wyciągnąć szczegółowe wnioski, ogólnie jednak rzuca się w oczy, że humanistyka najbardziej pociąga umysły studentek współczesnych. [przypis autorski]
pedagog — po grecku paidagogos, „wiodący chłopców”, który prowadził ich do szkoły. Było to rzeczywiście grzechem przeciw wychowaniu. Niewolnik, który widział w dziecku swego przyszłego pana, nie mógł okazać potrzebnej stanowczości, nawet gdyby miał potrzebne dla swego zadania zrozumienie. [przypis tłumacza]
pedagogus (łac.) — nauczyciel. [przypis edytorski]
pedagra a. pedogra (daw.) — dziś: podagra, choroba zniekształcająca i powiększająca staw dużego palca u nogi, której towarzyszą okresowe napadowe bóle. [przypis edytorski]
peda (gw.) — powiada. [przypis edytorski]
pedają, co — powiadają, że. [przypis edytorski]
pedają (gw.) — powiadają. [przypis edytorski]
pedał (gw.) — powiadał; mówił. [przypis edytorski]
pedałówka (pot.) — harmonia pedałowa, ludowy instrument muzyczny, rodzaj harmonii, w której powietrze tłoczone jest miechami nożnymi, za pomocą naciskania na pedały. [przypis edytorski]
Pedali, pedoj (gw.) — powiedzieli, mówili, powiedz, mów. [przypis edytorski]
pedam (gw.) — powiadam. [przypis edytorski]
pedancie rycerzu — a więc zbyt skrupulatnie przestrzegający zasad honoru rycerskiego. [przypis redakcyjny]
pedant — człowiek drobiazgowo, często przesadnie dokładny. [przypis edytorski]
pedanteria — przesadna, zbyt drobiazgowa dokładność. [przypis edytorski]
pedanteria — skrupulatność, dokładność, drobiazgowość. [przypis edytorski]
pedant — tu: nudziarz pozbawiony polotu. [przypis edytorski]
pedantycznie — skrupulatnie, bardzo dokładnie. [przypis edytorski]
pedant (z daw. ang.) — tu: nauczyciel gramatyki łacińskiej. [przypis edytorski]
pedant (z daw. ang.) — tu pogard.: nędzny i nudny nauczyciel gramatyki łacińskiej. [przypis edytorski]
pedant (z wł.) — człowiek drobiazgowo, często przesadnie dokładny. [przypis edytorski]
pedasz (gw.) — powiadasz, mówisz. [przypis edytorski]
pedel (daw.) — woźny. [przypis edytorski]
pedel (daw.) — woźny, szczególnie w różnego rodzaju szkołach i zakładach naukowych. [przypis edytorski]
pedel (daw.; z niem Pedell) — woźny (szczególnie w różnego rodzaju szkołach i zakładach naukowych). [przypis edytorski]
pedel (daw.; z niem. Pedell) — woźny (szczególnie w różnego rodzaju szkołach i zakładach naukowych). [przypis edytorski]
pedel (z łac.) — woźny w zakładach naukowych. [przypis edytorski]
pederasta — homoseksualista. [przypis edytorski]
pederastia — homoseksualizm. [przypis edytorski]
pederastia (z gr. paiderastia: miłość do chłopców) — w węższym sensie: szczególna forma homoseksualizmu męskiego występująca w staroż. Grecji, polegająca na związku miłosnym lub erotycznym między starszym, dorosłym mężczyzną a dojrzewającym chłopcem lub między rówieśnikami w wieku młodzieńczym, od ok. 16 do 20 lat; w szerszym sensie: homoseksualizm męski w ogólności. [przypis edytorski]
pedes (z łac.) — stopa; tu: staroż. miara rytmiczna wiersza. [przypis edytorski]
pede titubante (łac.) — na chwiejnych nogach. [przypis edytorski]
pedisequus (łac.) — niewolnik idący za lub przed lektyką. [przypis edytorski]
pedlar (ang.) — domokrążca, handlarz uliczny. [przypis edytorski]
pedogra a. podagra — choroba zniekształcająca i powiększająca staw dużego palca u nogi, której towarzyszą okresowe napadowe bóle. [przypis edytorski]
pedogra (daw.) — dziś: podagra, choroba zniekształcająca i powiększająca staw dużego palca u nogi, której towarzyszą okresowe napadowe bóle. [przypis edytorski]
pedogra (daw.) — dziś: podagra. [przypis edytorski]
pedogra — właść. podagra, choroba stawów. [przypis edytorski]
pedogra — właść. podagra, choroba, zwana też dną moczanową. [przypis edytorski]
pedogra (właśc. podagra) — choroba stawów nóg. [przypis redakcyjny]
pedogra, właśc. podagra (z gr.) — ból stopy (szczególnie wielkiego palca) pochodzenia artretycznego. [przypis redakcyjny]
pedogryczny — chorujący na podagrę, tj. pogrubienie stawu palca u nogi i bóle stawów. [przypis edytorski]
pedologia — nauka o dziecku, obejmująca wszystko, co dotyczy higieny i fizycznego, umysłowego i psychicznego rozwoju najmłodszych pokoleń. Posiada swój oddzielny fakultet w Brukseli. [przypis autorski]
pedologia (od gr. παῖς, país, D. lp. παιδός, paidos: dziecko) — nauka o dzieciach. [przypis edytorski]
pedologia (z gr. país: dziecko, lógos: słowo, nauka) — nauka o dziecku obejmująca problematykę związaną z rozwojem psychicznym i fizycznym dziecka, a także z zastosowaniem tej wiedzy do zagadnień wychowania i nauczania. [przypis edytorski]
pedonom (gr.) — nadzorca chłopców. [przypis edytorski]
pedo — powiada. [przypis edytorski]
Pedraza, Juan de (1506–1567) — hiszpański dominikanin. [przypis edytorski]
pedregale — zastygła wierzchnia warstwa lawy wulkanicznej. [przypis autorski]
Pedro Calderón de la Barca (1600–1681) — hiszpański dramaturg i poeta epoki baroku; pierwowzorami dla Ślaza były m.in. postacie: Guarina z Mostu w Mantible, Persia z Wielkiej Cenobii, sługi Morlaca z Wywyższenia krzyża. [przypis edytorski]
Pedro Giron — imię i nazwisko męża mamki panny de Val Florida dodane za innym oprac. tegoż tłum. [przypis edytorski]
Pedro II (1825–1891) — Piotr II, ostatni, a zarazem pierwszy rodowity (bo urodzony w Rio de Janeiro) cesarz Brazylii. [przypis edytorski]
Pedro Mateo — opiewał Henryka IV. Patrz: Criticon, P. III, Cris. 12, p. 376. [przypis autorski]
pedziała (gw.) — powiedziała. [przypis edytorski]
Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
