Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do specjalnych publikacji współczesnych autorek i autorów wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur.
Footnotes
By first letter: all | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
By type: all | author's footnotes | Wolne Lektury editorial footnotes | source editorial footnotes | translator's footnotes
By qualifier: all | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czeski | dopełniacz | dawne | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
By language: all | polski
3436 footnotes found
dostać (starop.) — tu: dobyć (miecza). [przypis edytorski]
dostało mi się (starop.) — udało mi się; przydarzyło mi się. [przypis edytorski]
dostawać czego (starop.) — wystarczać czego; mieć dosyć czego. [przypis edytorski]
dostawać się (starop.) — tu: dojrzewać. [przypis edytorski]
dostawa (starop.) — dostaje; zwycięstwa dostawa: uzyskuje zwycięstwo. [przypis edytorski]
dostępować skały (starop.) — zbliżać się do skały. [przypis redakcyjny]
dosuć (starop.) — dosypać, dolać. [przypis edytorski]
dosyt (starop.; tu forma N. lp: dosytem) — zaspokojenie potrzeb, nasycenie; por. współczesne wyrażenie: najeść się do syta. [przypis redakcyjny]
dotkliwy [język] (starop.) — dokuczliwy, zjadliwy. [przypis redakcyjny]
dotkliwy (starop.) — dokuczliwy, zjadliwy [język]. [przypis redakcyjny]
do tych czasów byliby trzymani (…) podobno (starop.) — dotychczas podobno są trzymani. [przypis edytorski]
do tych dób (starop.) — do tego czasu; dotychczas. [przypis edytorski]
do umoru (starop.) — [na umór; do ostatecznych granic] por. „śmiać się do zdechu”. [przypis redakcyjny]
dowcip (starop.) — inteligencja; intelekt; umysł. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja, rozum, spryt. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja, rozum, umysł. [przypis edytorski]
dowcip (starop.) — inteligencja, spryt. [przypis edytorski]
dowcip* (starop.) — rozum, inteligencja, talent, błyskotliwość. [przypis redakcyjny]
dowcip (starop.) — tu: być może chodzi o sprytne ukrywanie uczuć (dowcip jako fortel, zdolność kombinowania, pomysłowość). [przypis redakcyjny]
dowiadać sie o tym (starop.) — dowiadywać się o to, zastanawiać się nad tym. [przypis redakcyjny]
drążkowy (starop.) — kasztelan mniej znacznego grodu, na sejmie zasiadający na ławie, nie na krześle. [przypis edytorski]
drudzy (starop.) — tu: inni. [przypis edytorski]
drugą bramą chciała (starop.) — w domyśle: dostać się do miasta. [przypis edytorski]
drugdy (starop.) — drudzy, inni. [przypis edytorski]
drugi (starop.) — tu: inny. [przypis edytorski]
drzeń (starop.) — rdzeń. [przypis redakcyjny]
drzewiej (starop.) — dawniej, niegdyś, wcześniej. [przypis edytorski]
drzewo (starop.) — tu: drzewce; kopia. [przypis edytorski]
drzewo (starop.) — tu: kopia; drzewce. [przypis edytorski]
drzewo (starop.) — [tu:] kopia; [drzewce]. [przypis redakcyjny]
dudkami prześmiardła (starop.) — zestarzała się. [przypis redakcyjny]
dufać (starop.) — ufać, mieć zaufanie. [przypis edytorski]
dufać (starop.) — ufać. [przypis edytorski]
dufać w co (starop.) — ufać czemu, mieć zaufanie do czego, pokładać nadzieję w czym. [przypis edytorski]
dufność (starop.) — tu: zaufanie. [przypis edytorski]
duszą kinie (starop.) — przeżyje chwilę ekstazy. [przypis edytorski]
dusze połowicę (starop.) — połowę duszy. [przypis redakcyjny]
dwadzieścia k temu cztyrzy lata (starop.) — dwadzieścia i do tego cztery lata; dwadzieścia cztery lata. [przypis edytorski]
dwa razyćby nas potrzeba porazić (starop.) — konstrukcja z partykułą -ci (skróconą do -ć) i ruchomą końcówką trybu przypuszczającego; znaczenie: trzeba by [ci] nas dwa razy porazić [dwa razy pokonać]. [przypis edytorski]
dwie dziewczynie (starop.) — daw. forma liczby podwójnej; dziś: dwie dziewczyny. [przypis edytorski]
dwojej (starop.) — dwojakiej (tu: ludzkiej i ptasiej). [przypis redakcyjny]
dwujętny miech (starop.) — z dwiema rękojeściami, drążkami do ujęcia, tj. uchwycenia dwiema rękami]. [przypis redakcyjny]
dżdża (starop.; D. lp od: deżdż) — deszczu. [przypis redakcyjny]
dziać komu (starop.) — nadawać imię; nazywać. [przypis edytorski]
dziać (starop.) — nazywać. [przypis redakcyjny]
działo (starop.) — dzieło; czyn, czynność. [przypis edytorski]
działo (starop.) — dzieło. [przypis edytorski]
dziano jemu (starop.) — nazywano go. [przypis edytorski]
dzielić się (starop.) — [tu:] rozstawać się; [por.] z światem się dzieliła. [przypis redakcyjny]
dzielność* (starop.) — cnota, zaleta; pol. cnota i dzielność to odpowiedniki łac. virtus. [przypis redakcyjny]
dzień a. dzienia (starop.) — barć wyrobiona w żywym drzewie, ul leśny; także: dzienno, dzienie. [przypis edytorski]
dzierżyć się (starop.) — trzymać się. [przypis edytorski]
dziesiąci (starop.) — forma gwarowa, zamiast: dziesięciu, tj. drugi przypadek [tj. D.] lp od rzeczownika dziesięć, dzisiaj odmieniamy podług liczebnika dwa, dwu itd. [przypis redakcyjny]
dziesięć temu wydołają (starop.) — dziś: dziesięciu temu podoła. [przypis edytorski]
dziewczy (starop.) — dziewczęcy. [przypis edytorski]
dziewica (starop.) — panna, dziewczyna, kobieta niezamężna. [przypis edytorski]
dziewierz (starop.) — szwagier. [przypis redakcyjny]
dziewka (starop.) — dziewczyna, tu: córka. [przypis edytorski]
dziewka (starop.) — dziewczynka, dziewczyna, panienka. [przypis edytorski]
dziewka (starop.) — tu: panna, dziewczyna. [przypis edytorski]
dziewstwo (starop.) — dziewictwo. [przypis edytorski]
dziło (starop.) — (tylko w rymie) dzieło. [przypis redakcyjny]
dzirżę (starop.) — dzierżę. [przypis edytorski]
dzisia (starop.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
dziwną wam powiem, a powiem prawdziwą (starop.) — domyślne: rzecz (porównaj pieśń IV, zwr. 58). [przypis redakcyjny]
dziwno się swym żakom stawi (starop.) — dziwnie (w dziwny sposób) się ukaże swoim uczniom. [przypis edytorski]
dziwowie (starop.) — dziwactwa; dziwne stwory. [przypis edytorski]
eksamit (starop.) — aksamit. [przypis edytorski]
ekspens (starop.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]
eżby (starop.) — iżby, żeby. [przypis edytorski]
eże (starop.) — aż. [przypis edytorski]
eże (starop.) — tu: że. [przypis edytorski]
eże (starop.) — że. [przypis edytorski]
eż, eże (starop.) — aż. [przypis edytorski]
eż (starop.) — aż. [przypis edytorski]
eż (starop.) — tu: aż. [przypis edytorski]
eż (starop.) — tu: że, iż; eż nic po mnie: że już po mnie. [przypis edytorski]
fała (starop.) — chwała; fała bieży: rozchodzi się sława, rozgłos. [przypis edytorski]
fała (starop.) — chwała. [przypis edytorski]
fała (starop.) — chwała; wieliką mu fałę dali: oddali mu cześć, otoczyli go wielką czcią. [przypis edytorski]
falę, proszę (starop.) — forma imiesłowowa: chwaląc, prosząc. [przypis edytorski]
falić (starop.) — chwalić. [przypis edytorski]
famurały a. femurały (starop.; z łac. femoralia) — gacie, pludry, zarówno męskie, jak i damskie. [przypis edytorski]
faścić (starop.) — zwodzić, otumaniać. [przypis edytorski]
fasować (starop.) — napełniać, nabijać. [przypis redakcyjny]
file (starop.) — chwile. [przypis edytorski]
filka (starop.) — chwilka. [przypis edytorski]
foremnie (starop.) — kształtnie, zręcznie. [przypis edytorski]
foremnie (starop.) — zgrabnie, ładnie, misternie, akuratnie. [przypis edytorski]
forytować kogo, co (starop.) — popierać, zalecać. [przypis edytorski]
frambuga (starop.) — obłąk, sklepienie półkoliste, arkada. [przypis redakcyjny]
frasować się (starop.) — martwić się. [przypis edytorski]
frasować się (starop.) — martwić się, troszczyć się. [przypis edytorski]
frasunk a. frasunek (starop.; tu lm: frasunki) — zgryzota, smutek, strapienie. [przypis redakcyjny]
frasunk a. frasunek (starop.) — zgryzota, smutek, strapienie. [przypis redakcyjny]
fraszka (starop.) — błahostka, drobnostka, drobiazg (zob. w w. 2 „lekkie rymy”, w w. 4 „nieważne pieśni”) [przypis redakcyjny]
frymarczę za sławę żywotem (starop.) — kupczyć żywotem za sławę; sprzedawać życie za sławę. [przypis redakcyjny]
frymarczyć (starop.) — kupczyć, handlować. [przypis edytorski]
fuga (starop.) — szpara, szczelina, wcięcie. [przypis redakcyjny]
gach (starop.) — kochanek. [przypis edytorski]
Loading