Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 13930 przypisów.
dziać się (daw.) — odziewać się. [przypis edytorski]
dziady, ojce (daw.) — dziś: dziadowie, ojcowie. [przypis edytorski]
dzianet (daw.; z wł. giannetto: koń wyścigowy) — piękny rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dzianet (daw.; z wł. giannetto: koń wyścigowy) — piękny, rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dzianet (daw.; z wł. giannetto: koń wyścigowy) — piękny rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dzianiet (daw.) — piękny rasowy koń paradny. [przypis edytorski]
dziatki (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziatki (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziatki (daw., gw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dziatwa (daw.) — dzieci. [przypis edytorski]
dzidziawir (daw., z litew.) — bohater, heros. [przypis edytorski]
dzięciorek (daw.) — kojec dla drobiu. [przypis edytorski]
dzięka (daw.) — podzięka; dziękczynienie. [przypis edytorski]
dzięka (daw.) — podzięka, dziękczynienie. [przypis edytorski]
dzięka (daw.) — podzięka, podziękowanie; dziękczynienie. [przypis edytorski]
dziękujęć (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -ci, skróconą do -ć. [przypis edytorski]
dziecięctwo (daw.) — dzieciństwo. [przypis edytorski]
dzieciński (daw., gw.) — właściwy dzieciom; dziecięcy; dziecinny. [przypis edytorski]
dzieciństwa (daw.) — dziecinady, rzeczy dziecinne. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — coś dziecinnego. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziecinada. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziecinada, rzecz dziecinna. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziecinada, rzecz dziecinna; właściwa dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziś: dziecinada; postępowanie dziecinne, właściwe dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — dziś: dziecinada; postępowanie dziecinne, właściwe dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
Honoré de Balzac, Stracone złudzenia, Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Marcel Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, Strona Guermantes, Strona Guermantes, część druga
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dzieciństwo (daw.) — dziś: dziecinada; postępowanie dziecinne, właściwe dzieciom, a nie dojrzałym ludziom. [przypis edytorski]
dzieciństwo (daw.) — tu: dziecinne zachowanie. [przypis edytorski]
dziecki (daw.) — urzędnik, pomagający księciu w obowiązkach sądowniczych; egzekutor, komornik. [przypis edytorski]
dziecki (daw.) — urzędnik, pomagający księciu w obowiązkach sądowniczych. [przypis edytorski]
dzieckiem (daw.) — tu: dzieckiem będąc, w dzieciństwie. [przypis edytorski]
dziedzina (daw.) — tu: siedziba rodzinna. [przypis edytorski]
dziedzina (daw.) — ziemia, gospodarstwo, dziedzictwo, coś, co się dziedziczy. [przypis edytorski]
dzieła (daw.) — dla. [przypis edytorski]
dzielny (daw.) — mocny, skuteczny. [przypis edytorski]
dzierżać (daw.) — dzierżyć, trzymać. [przypis edytorski]
dzierżeć (daw.) — trzymać. [przypis edytorski]
dzierży arendą (daw.) — dzierżawi majątek ziemski, młyn lub karczmę. [przypis edytorski]
dzierżyć (daw.) — trzymać. [przypis edytorski]
François-René de Chateaubriand, Przygody ostatniego z Abenserażów
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
dzierżyć (daw.) — trzymać; tu: dotrzymywać słowa. [przypis edytorski]
dzierżyć (daw.) — trzymać, tu: posiadać. [przypis edytorski]
dzierżyć (daw.) — trzymać, tu: posiadać. [przypis edytorski]
dzierżyć (daw.) — trzymać, tu: sprawować. [przypis edytorski]
dzierzgany (daw.) — haftowany. [przypis edytorski]
dziesiątemu zakazać, powiedzieć itp. (daw., pot.) — niejednemu, każdemu. [przypis edytorski]
dziesięć od sta (daw.) — dziesięć procent. [przypis edytorski]
dziewica (daw.) — młoda, niezamężna kobieta. [przypis edytorski]
dziewka (daw.) — dziewczyna, panna. [przypis edytorski]
dziewka (daw.) — dziewczyna, służąca. [przypis edytorski]
dziewka (daw.) — dziewczyna; służąca. [przypis edytorski]
dziewka (daw., gw.) — dziewczyna, panna; także: córka. [przypis edytorski]
dziewoja (daw.) — dorodna dziewczyna. [przypis edytorski]
dziewosłęb (daw.) — swat, pośrednik przy zawieraniu małżeństwa. [przypis edytorski]
dziewosłęb (daw.) — swat, tu: zalotnik. [przypis edytorski]
dziewosłębić (daw.) — być swatem, tu raczej: starać się o rękę. [przypis edytorski]
dziewosłębić (daw.) — wysyłać swatów. [przypis edytorski]
dziewosłęby (daw.) — konkury, swatanie; zaręczyny. [przypis edytorski]
dziryt (daw.) — krótka włócznia. [przypis edytorski]
dziś, jutroli (daw.) — konstrukcja z partykułą pytającą -li; znaczenie: dziś czy jutro. [przypis edytorski]
dzisia (daw.) — dziś: dzisiaj. [przypis edytorski]
dzisia (daw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]
dziw (daw.) — tu: zdziwienie. [przypis edytorski]
dziw (daw.) — zdziwienie. [przypis edytorski]
dziwi sie (daw.) — forma trybu rozkazującego: dziw się; przyglądaj się. [przypis edytorski]
dziwna (daw.) — co dziwne; co zadziwiające. [przypis edytorski]
dziwna (daw.) — dziś w tym znaczeniu: dziwne a. dziwna rzecz. [przypis edytorski]
dziwnie (daw.) — niezwykle. [przypis edytorski]
dziwnieście jakoś roztargnieni (daw.) — jest pan jakoś dziwnie roztragniony. [przypis edytorski]
dziwny (daw.) — tu: godny podziwu. [przypis edytorski]
dziwować się (daw.) — dziwić się. [przypis edytorski]
dziwowasz się (daw.) — dziwisz się. [przypis edytorski]
dzwonka ruszać (daw.) — przypominać rzecz niemiłą. [przypis edytorski]
dzwonnice (daw.) — dziś popr. forma D.lp: dzwonnicy. [przypis edytorski]
efronteria (daw.) — bezczelność. [przypis edytorski]
egzamen (daw.) — badanie, egzamin; przesłuchanie. [przypis edytorski]
egzamen (daw.) — egzamin. [przypis edytorski]
egzamina (daw.) — egzaminy. [przypis edytorski]
egzasperacja (daw.; z fr.) — stan wielkiego rozdrażnienia; rozjątrzenie. [przypis edytorski]
egzekucja praw (daw.) — wykonanie praw; postulaty średniej szlachty z XVI w., głoszące konieczność przestrzegania praw przez króla i magnatów. [przypis edytorski]
egzekucyją wziąć (daw.) — mieć w ręku wyrok sądu; egzekucyją: daw. forma B.lp r.ż. [przypis edytorski]
egzulować (daw.) — opuścić ojczyznę, udać się na wygnanie; tu: wygnać, wygonić. [przypis edytorski]
egzystencja (daw.) — pobyt, przebywanie. [przypis edytorski]
egzystymacja (daw., z łac.) — ocena. [przypis edytorski]
ekonomować (daw.) — pracować jako ekonom, nadzorca prac rolnych w majątku ziemskim. [przypis edytorski]
ekscepcja (daw., z łac. exceptio) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekscepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
eksenterować (daw.) — dokonać sekcji zwłok. [przypis edytorski]
eksepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekskomunikacja (daw.) — ekskomunika, najsurowsza kara w Kościele katolickim, polegająca na wykluczeniu ze społeczności wiernych. [przypis edytorski]
ekskurs (daw.) — dygresja, dodatek do dzieła. [przypis edytorski]
ekskurs (daw.) — dygresja, wyjaśnienie pobocznej kwestii. [przypis edytorski]
ekskursja (daw.) — wycieczka, wyprawa. [przypis edytorski]
ekskuza (daw.) — usprawiedliwienie. [przypis edytorski]
ekskuza (daw.) — wytłumaczenie, tłumaczenie się. [przypis edytorski]
ekskuzować (daw.) — usprawiedliwiać, tłumaczyć z czegoś; przepraszać. [przypis edytorski]
ekskuzować się (daw., z łac.) — usprawiedliwiać się, przepraszać. [przypis edytorski]
eksorbitancja a. egzorbitancja (daw., z łac. exorbotantia) — nadużycie prawa, bezprawne orzeczenie, wyrok, nakaz. [przypis edytorski]
ekspedycja (daw.) — przesyłka, coś wysłanego. [przypis edytorski]
ekspens (daw.) — wydatek, koszt. [przypis edytorski]
ekspens (daw.) — wydatek. [przypis edytorski]
ekspens (daw.) — wydatek (tu również w sensie: wydatek energii). [przypis edytorski]
