Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3618 przypisów.
indygo — cenny niebieski barwnik wyrabiany z indygowców, krzewów rosnących na Półwyspie Indyjskim. [przypis edytorski]
indygo — naturalny niebieski barwnik wytwarzany z indygowców, krzewów rosnących na Płw. Indyjskim. [przypis edytorski]
indygo — niebieski barwnik, uzyskiwany z południowoazjatyckiej rośliny indygowca. [przypis edytorski]
indygowiec — rodzaj krzewu strefy tropikalnej i subtropikalnej; z jednego z gatunków wytwarzano dawniej naturalny niebieski barwnik: indygo. [przypis edytorski]
Indy — Indie. [przypis edytorski]
Indyj — dziś częstsza forma D.: Indii. [przypis edytorski]
Indyj — dziś popr. forma D.: Indii. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — dziś: indiański. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — dziś popr.: indiański. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — indiański. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — indiański, związany z Indianami. [przypis edytorski]
indyjski (daw.) — tu: indiański. [przypis edytorski]
indyjski — dziś popr.: indiański. [przypis edytorski]
indyjski — dziś popr. indiański. [przypis edytorski]
indyjskie konopie — po arabsku: haszisz. [przypis autorski]
indyjskie Om — Monosylaba mistyczna, znacząca Absolut. [przypis autorski]
indyjski — tu daw.: indiański, dotyczący Indian. [przypis edytorski]
indyjski (tu daw.) — indiański. [przypis edytorski]
indyjski (tu daw.) — indiański. [przypis edytorski]
indyjski — tu daw.: indiański. [przypis edytorski]
Indyk myślał i głowę mu ucięli — nawiązanie do przysłowia indyk myślał o niedzieli, a w sobotę łeb mu ścięli. [przypis edytorski]
Indy — mieszkańcy Indii, których północno–zachodnią część podbił Aleksander Macedoński. [przypis redakcyjny]
indyskrecja — niedyskrecja. [przypis edytorski]
indywidualiści — tu zapewne: indywidualni, drobni kupcy. [przypis edytorski]
Indywidualizm metafizyczny estetyki Przybyszewskiego (…) wczuwanie się i wmyślanie w treść stanowiska swego aż do końca — S. Brzozowski, Dzieła wszystkie, VI, s. 159 (Współczesna krytyka literacka). [przypis autorski]
Indywidualizm ten opiera się na wierze, że człowiek wnikający w siebie, zagłębiający się we własną duszę, musi być dobrym — S. Brzozowski, Co to jest modernizm?, s. 99. [przypis autorski]
indywidualizowanie etyki: różne kulty, różne religie — por. Lange, op. cit., s. 520, 535 [przypis redakcyjny]
indywidum (łac. individuum: niepodzielne) — jednostka, osobnik. [przypis edytorski]
indywiduum (łac. individuum: niepodzielne) — jednostka, osobnik; tu: indywidualność, zespół cech psychicznych stanowiących konkretną, swoistą osobowość jednostki. [przypis edytorski]
indywiduum — osobnik; także: człowiek nieznany, niepewny, zwykle podejrzany. [przypis edytorski]
indywiduum — poszczególna osoba, postać, osobnik. [przypis edytorski]
indywiduum (z łac.) — ktoś nieznajomy wzbudzający niepokój; określenie często pogardliwe lub lekceważące. [przypis edytorski]
indziej (starop.) — dziś: gdzie indziej. [przypis edytorski]
indziej (starop.) — gdzie indziej. [przypis edytorski]
indziey (starop.) — dziś: gdzie indziej. [przypis edytorski]
indziey (starop.) — gdzie indziej, w innym miejscu. [przypis edytorski]
indzingiery — dziś: inżynierów; chodzi o specjalistów od fortyfikacji. [przypis edytorski]
inędy — gdzie indziej. [przypis edytorski]
in eadem qualitate (łac.) — w tymże stanie. [przypis redakcyjny]
inedyty (z łac. ineditus: niewydany) — utwory niewydane drukiem. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł.: na obrazie, wizerunku; formuła w średniowiecznym prawie karnym w Europie pozwalająca na wykonanie kary śmierci na wizerunku skazańca, jeśli ten nie został ujęty, zbiegł lub nie dożył egzekucji. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — dosł. w obrazie; zastępcza forma wykonania kary śmierci poprzez powieszenie obrazu skazanego. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu (dawny zwyczaj wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców). [przypis redakcyjny]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu, wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — pod postacią obrazu; zwykle jako nazwa dawnego zwyczaju wykonywania symbolicznego wyroku śmierci na podobiźnie zmarłych lub zbiegłych przestępców. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w obrazie; forma symbolicznego wykonania kary śmierci na osobie nieobecnej przez zniszczenie jej wizerunku. [przypis edytorski]
in effigie (łac. w obrazie) — przepis pozwalający na wykonanie kary śmierci na wizerunku przestępcy zmarłego lub zbiegłego, obecny w prawie europejskim od czasów średniowiecza. [przypis edytorski]
in effigie (łac.) — w postaci obrazu; rodzaj symbolicznej kary wykonywanej zamiast kary rzeczywistej, polegającej np. na spaleniu bądź powieszeniu na szubienicy wizerunku osoby karanej. [przypis edytorski]
In efszer brojcht ir jene? wie? Nu papierosen, sacharin, bytteryn, formalin, Zeig of ein anzug, drei meter Aber nicht jetzt, ein Zehner gajt, (jid.) — A może potrzebujecie jakąś? No jak? No, papierosy, sacharyna, gorzkie krople, formalina, pokaże ubranie, trzy metry ale nie teraz, żołnierz idzie. [przypis edytorski]
ineiga — dab.: įžanga. [przypis edytorski]
In einem polnischen Städtchen, Da lebt ein süsses Mädchen… (niem.) — W małym polskim mieście, gdzie mieszka słodkie dziewczę…; fragment tradycyjnej piosenki In einem polnischen Städtchen. [przypis edytorski]
in einer total Kobittenlosen Gesellschaft (niem., pol.) — w totalnie bezkobitnym towarzystwie. [przypis edytorski]
in einer vorbildenden Gradation — tj. stopniując niejako ich ówczesne zasługi. [przypis redakcyjny]
ineksprymabale (z fr.) — spodnie (wyraz przestarzały). [przypis redakcyjny]
ineksprymable (daw., żart.) — kalesony. [przypis edytorski]
ineksprymable — kalesony [przypis edytorski]
ineksprymable (przestarz., z fr. inexprimable: niewyrażalny) — spodnie. [przypis edytorski]
ineksprymable (z fr. inexprimable: niewypowiedziany, niewypowiadalny) — spodnie; też: kalesony, majtki. [przypis redakcyjny]
ineksprymable (z fr.; przestarz.) — spodnie. [przypis edytorski]
in electione (łac.) — w obiorze. [przypis redakcyjny]
in eo passu (łac.) — w tym stanie. [przypis redakcyjny]
ineptus esse diceris (łac.) — powiedzą o tobie, że się nie nadajesz. [przypis edytorski]
inercja — bezwładność. [przypis edytorski]
inercyjny — bierny, bezwładny. [przypis edytorski]
in eroticis (łac.) — na polu erotyki. [przypis edytorski]
Iners (…) est — Seneca, Oedipus, III, 7. [przypis tłumacza]
Ine stache (…) Loh (dialekt niem.-szwajc.) — wbij, owiń nitkę, wyciągnij i spuść. [przypis redakcyjny]
in eundem sensum (łac.) — w tejże samej myśli. [przypis redakcyjny]
in excelsis (łac.) — na wysokości. [przypis edytorski]
In exitu Israel de Aegipto, domus Jacob de populo barbaro (łac.) — Gdy Izrael wychodził z Egiptu, dom Jakuba od ludu obcego; Psalm 114 (w Wulgacie 113 A). [przypis edytorski]
inexpressible (fr.) — nienadające się do nazwania, tu: bielizna. [przypis edytorski]
in extenso (łac.) — dokładnie, w całości. [przypis edytorski]
in extenso (łac.) — w całości; dokładnie, bez opuszczeń. [przypis edytorski]
in extremis (łac.) — w ostateczności, w ostatnich chwilach życia. [przypis edytorski]
in facie publica (łac.) — na zgromadzeniu publicznym. [przypis redakcyjny]
in facie publica (łac.) — wobec stanów. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niechybnie. [przypis redakcyjny]
infallibiliter (łac.) — niewątpliwie. [przypis redakcyjny]
infame (łac.) — hańbą. [przypis redakcyjny]
infamia (daw.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw.) — sądowe pozbawienie czci i praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba; kara pozbawienia czci, zwykle związana z utratą praw obywatelskich. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — niesława. [przypis edytorski]
infamia (daw., z łac.) — utrata czci, hańba, niesława. [przypis edytorski]
infamia, exilium i privatio (łac.) — pozbawienie czci, wygnanie i pozbawienie. [przypis redakcyjny]
infamia (łac.) — hańba, niesława. [przypis edytorski]
infamia (łac.) — niesława, hańba. [przypis edytorski]
infamia — niesława (tu: przez abdykację). [przypis redakcyjny]
infamia (z łac.) — kara utraty czci, zwykle związana też z ograniczeniem podejmowania czynności prawnych. [przypis edytorski]
infamisa — bezecnika, przestępcę. [przypis redakcyjny]
infamis (daw.) — osoba skazana na utratę czci i praw; przen. niegodziwiec, wyrodek. [przypis edytorski]
infamis (łac.) — banita, człowiek pozbawiony honoru i wyjęty spod prawa. [przypis edytorski]
infamis (łac.) — człowiek bez czci, niegodziwy. [przypis redakcyjny]
infamis (łac.: niesławny) — skazany, pozbawiony czci wyrokiem sądu; tu M lm infames. [przypis edytorski]
infamis — niegodziwiec, człowiek bez czci. [przypis redakcyjny]
infamis — skazany na utratę czci i praw; tu: Lubomirski. [przypis redakcyjny]
infamis (z łac.) — człowiek bez czci, bez honoru. [przypis edytorski]
