ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 200 przypisów.
łagiew (daw.; z łac. lagena, gr. lagynos) — naczynie do przechowywania i transportowania płynów; mogło być ceramiczne, drewniane, metalowe lub skórzane; rzemieślnik wyrabiający takie naczynia zwany był łagiewnikiem. [przypis redakcyjny]
łono (z łac. sinus) — zatoka. [przypis redakcyjny]
labefactari (łac.) — osłabnąć. [przypis redakcyjny]
labefactata (łac.) — nadwerężona. [przypis redakcyjny]
labilność (z łac.) — zmienność, chwiejność. [przypis edytorski]
laborant (łac.) — pracują. [przypis redakcyjny]
laboremus (łac.) — pracujmy. [przypis edytorski]
Labor mendacii (łac.) — praca kłamstwa. [przypis edytorski]
labor omnia vincit improbus (łac.) — ciężka praca przezwycięża wszystko. [przypis edytorski]
Labor omnia vincit improbus (łac.) — ustawiczna praca zwycięża wszystko; cytat z Georgik (I, 145–146) Wergiliusza. [przypis edytorski]
Labor vincit omnia (łac.) — Praca zwycięża wszystko. [przypis edytorski]
Lacaenae (łac.) — Spartanki. [przypis redakcyjny]
lacerna (z łac.) — szeroki płaszcz z kapturem, noszony jako wierzchnie okrycie przez wszystkie warstwy społeczne. [przypis edytorski]
laconice (łac.) — lakonicznie, krótko. [przypis redakcyjny]
laconicum (łac.) — łaźnia parowa. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — dosł. łza Chrystusa; także: nazwa wina z winorośli hodowanych u podnóża Wezuwiusza. [przypis edytorski]
lacrima Christi (łac.) — łza Chrystusa. [przypis edytorski]
lacrimis (łac.) — łzami. [przypis edytorski]
laesio (łac.) — ujma. [przypis redakcyjny]
laesionem (łac.) — obrazę. [przypis redakcyjny]
laesivis verbis (łac.) — obraźliwymi słowami. [przypis edytorski]
Laetius (…) honestum (łac.) — „Dobry czyn cieszy więcej, im nasz trud był większy” (Lucanus, Pharsalia, IX, 404; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Laetus (…) curare (łac.) — „Serce me rade temu, co dziś widzę:/ Co przyszłość kryje, wstręt mi śledzić za tym!” (Horatius, Odae, II, 16, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Lalage (łac.) — szczebiotać, szemrać, Lalagen — szczebiotka. [przypis redakcyjny]
lana caprina (łac.) — o kozią wełnę, tj. o głupstwo. [przypis redakcyjny]
lapathium acutum (łac.) — szczaw tępolistny. [przypis edytorski]
lapis (łac.) — kamień, bryła. [przypis edytorski]
lapis (łac.) — kamień. [przypis edytorski]
lapis Lydius (łac.) — kamień lidyjski, tj. kamień probierczy. [przypis redakcyjny]
lapis Lydius (łac.) — kamień lidyjski, tj. probierczy. [przypis redakcyjny]
lapsus calami (łac.) — błąd pióra. [przypis edytorski]
lapsus linguae (łac.) — błąd językowy. [przypis edytorski]
lapsus (z łac.) — błąd, pomyłka. [przypis edytorski]
lapsus (z łac.) — pomyłka, błąd, zwłaszcza popełniony przez roztargnienie. [przypis edytorski]
largitionibus, officiis (łac.) — szczodrobliwością, przysługami. [przypis redakcyjny]
largiuntur privatim, ut avidius de publico consumant (łac.) — są hojni prywatnie, ażeby tym łakomiej z publicznego dobra trwonić. [przypis redakcyjny]
Largus (…) lumen (łac.) — „Bogate źródło światła powszechnego, słońce,/ Zasila nieustannie całe niebo blaskiem./ Śląc fale za falami ognistych promieni” (Lucretius, De rerum natura, V, 282; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
larum (łac.) — alarm. [przypis edytorski]
larum (z łac.) — alarm. [przypis edytorski]
larum (z łac.) — krzyk, alarm. [przypis edytorski]
larvatus prodeo (łac.) — kroczę zamaskowany. [przypis edytorski]
larwa (daw., z łac.) — tu: potwór. [przypis edytorski]
larwa (daw., z łac.) — widmo, upiór; maska. [przypis edytorski]
larwa (łac.) — w wierzeniach staroż. Rzymian larwy (zw. też lemures) były to duchy przodków, ale uznawanych za złe duchy, rodzaj upiorów, dusze zmarłych skażonych za życia zbrodnią i krwią; w związku z tym co roku 13 maja dokonywano obrzędu wypędzania ich z domu; w czasach Norwida popularnie też nazywano larwą maskę. [przypis edytorski]
larwa (tu daw., z łac.) — maska; przebranie. [przypis edytorski]
larynks (z łac.) — przełyk. [przypis edytorski]
latiklaw (z łac.) — tu: tunica laticlavia, noszona przez senatorów szata zdobiona szerokim purpurowym pasem (laticlavem), biegnącym od ramienia w dół i z powrotem, będącym oznaką ich urzędu. [przypis edytorski]
Laudabatur (…) ore (łac.) — chwalony był przez tego, który był w wojsku najuczeńszym i wymownym. [przypis redakcyjny]
Laudate coeli quoniam misericordiam fecit Dominus… (…) (łac.) — „Chwalcie niebiosa, ponieważ miłosierdzie uczynił Pan… ponieważ Pan odkupił Jakuba, a w Izraelu sławnym się uczynił. Tak mówi Pan, odkupiciel twój i który cię utworzył z żywota matki: Ja, Pan, wszystko czynię, sam rozciągam niebiosa, rozpościeram ziemię mocą swoją”. [przypis tłumacza]
Laudate Dominum omnes gentes (łac.) — chwalcie Pana wszystkie narody, Psalm 117. [przypis edytorski]
Laudate pueri Dominum (łac.) — Chwalcie, chłopcy, Pana. [przypis edytorski]
Laudate, pueri, Dominum! Laudate! (łac.) — Chwalcie, dzieci, Pana! Chwalcie! (Ps 113 (112)). [przypis edytorski]
laudem (łac.; forma Acc.) — chwałę, pochwałę. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Chistus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
laudetur Jesus Christus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Christus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Christus. (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis edytorski]
Laudetur Jesus Christus (łac.) — niech będzie pochwalony Jezus Chrytus. [przypis edytorski]
laudetur (łac.) — niech będzie pochwalony; formuła powitalna przyjęta w katolicyzmie. [przypis edytorski]
laudetur (łac.) — niech będzie pochwalony. [przypis edytorski]
Laudeutur Jesus Christus (łac.) — Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. [przypis redakcyjny]
laudum (daw., z łac.) — uchwała. [przypis redakcyjny]
laudum (łac.) — rozporządzenie. [przypis edytorski]
laudum (łac.) — wici, wezwanie pod broń; tu M. lm lauda. [przypis edytorski]
Laus Deo, bone intelligo (łac.) — Chwała Bogu, dobrzy rozumiem (powinno być bene: dobrze, zamiast bone, tj. bonae: dobrzy, dobrego a. dobremu). [przypis edytorski]
Laus Tibi, Christe (łac.) — Chwała tobie, Chryste. [przypis edytorski]
Laus tibi, femina! (łac.) — Chwała Tobie, kobieto! [przypis edytorski]
Laus tibi, femina… (łac.) — Chwała tobie, kobieto… [przypis edytorski]
lavabo (łac., fr.) — umywalka; umywalnia. [przypis edytorski]
lavabo (łac.) — umywalnia. [przypis redakcyjny]
lawaterz (łac.) — miednica ozdobna do mycia rąk przed mszą. [przypis redakcyjny]
lawatywa (z łac. lavare: myć) — dziś: lewatywa, płukanie jelita grubego. [przypis edytorski]
Lectori […] Salutem (łac.) — pozdowienia dla czytelnika. [przypis edytorski]
lector (łac.) — niewolnik czytający na głos wskazane teksty. [przypis edytorski]
legacja (z łac.) — poselstwo. [przypis edytorski]
legacja (z łac.) — poselstwo. [przypis redakcyjny]
legat (z łac.) — zapis w testamencie. [przypis redakcyjny]
lege artis (łac.) — według zasad sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — wedle reguł sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — wedle reguł sztuki. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — zgodnie z zasadami. [przypis edytorski]
lege artis (łac.) — zgodnie z zasadami sztuki; prawidłowo. [przypis edytorski]
Lege, domine (łac.) — Czytaj, panie. [przypis edytorski]
lege publica (łac.) — prawem publicznym (tj. uchwałą sejmową). [przypis redakcyjny]
leges curiatae (łac.) — ustawy kurialne. [przypis edytorski]
Leges (…) iudico (łac.) — ustawy ustanawiam, władcami władam, sędziów sądzę. [przypis redakcyjny]
lege vetitum (łac.) — nie wbrew prawu. [przypis redakcyjny]
legia (z łac.) — legion; w łac. średniowiecznej oznaczający zazwyczaj oddział jazdy liczący 1000 rycerzy; tu może oznaczać oddziały piesze. [przypis edytorski]
Legi satisfactum est (łac.) — stało się zadość prawu (domyślnie: małżeńskiemu). [przypis redakcyjny]
legislatorek (z łac. legislator: prawodawca) — pogard.: prawodawca, poseł na sejm. [przypis edytorski]
legitima (łac.) — prawowita. [przypis redakcyjny]
legitime (łac.) — prawnie, prawomocnie. [przypis redakcyjny]
legitime natos (łac.) — legalnie urodzony. [przypis edytorski]
legitimo tutori (łac.) — prawnemu opiekunowi. [przypis redakcyjny]
legitimus (łac.) — prawny, uprawniony. [przypis redakcyjny]
lego, legere (łac.) — zbierać; wybierać; czytać (III koniugacja). [przypis edytorski]
lekcja (z łac.) — czytanie głośne podczas jedzenia. [przypis redakcyjny]
lektyka (z łac.) — łoże lub fotel na drążkach do przenoszenia ludzi. [przypis edytorski]
lemuralia (z łac.) — obrzędy przebłagalne ku czci duchów zmarłych zwanych lemurami. [przypis edytorski]
lente (łac.) — spokojnie. [przypis edytorski]
