Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 466 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 170770 przypisów.
akty — tu dziś raczej: akta. [przypis edytorski]
Aktywiści — politycy współpracujący w czasie I wojny światowej z Anglią i Niemcami. [przypis edytorski]
akum (hebr. akronim) — pierwotnie: bałwochwalca; zastępnik słowa „goj” w znaczeniu: innowierca, nie-Żyd. [przypis edytorski]
akuratnie (gw.) — dokładnie. [przypis edytorski]
akuratnie — punktualnie, dokładnie. [przypis edytorski]
akuratność (daw.) — punktualność. [przypis edytorski]
akuratność — dokładność. [przypis edytorski]
akuratny — dokładny, porządny, schludny. [przypis edytorski]
akuratny — dokładny. [przypis edytorski]
Akursa (…) Kurcjusza — Słynni juryści średniowieczni. [przypis tłumacza]
Akursjusz z Florencji (zm. 1260) — glosator i wydawca już istniejących gloss do justyniańskiego i kanonicznego prawa. Wędrówki Pantagruela i jego doświadczenia uniwersyteckie są prawdopodobnie dość wiernym odbiciem lat włóczęgi samego Rabelais'go po opuszczeniu klasztoru. [przypis tłumacza]
akuszeria (daw.) — położnictwo. [przypis edytorski]
akuszerka (daw.) — położna. [przypis edytorski]
akuszerka — położna. [przypis edytorski]
Akuzilaos z Argos (V w. p.n.e.) — grecki mitograf i logograf, tj. interpretator mitów oraz autor prac opisujących dawne dzieje, głównie mityczne; jego prace zachowały się tylko we fragmentach. [przypis edytorski]
akwaforta — rodzaj techniki graficznej, polegającej na odbijaniu kopii z płytki wytrawionej kwasem. [przypis edytorski]
akwaforta — technika graficzna, polegająca na odbijaniu kopii z płytki wytrawionej kwasem; także: odbitka uzyskana tą techniką. [przypis edytorski]
akwaforta — technika graficzna wklęsła, w której grafikę odbija się z płytki, w której rowki zostały wytrawione kwasem. [przypis edytorski]
Akwasparta (…) Kasala — Akwasparte, miasto rodzinne kardynałów, Mateusza Kasale i Ubertino. Obaj byli zakonu franciszkańskiego, obaj uczeni komentowali statut swojego zakonu. [przypis redakcyjny]
akwawita (łac. aqua vitae) — woda życia, okowita, wódka. [przypis redakcyjny]
Akwedukt — kanał prowadzący wodę. Wodotok. [przypis redakcyjny]
akwedukty — wodociągi. [przypis redakcyjny]
akwedukt (z łac.) — wodociąg. [przypis edytorski]
Akwilant — syn Oliwiera, margrabiego („markieza”) Burgundii. [przypis redakcyjny]
Akwilon — bóg północnego, zimnego wiatru, odpowiednik gr. Boreasza. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — bóg północnego, zimnego wiatru. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — bóg wiatru płn.; uosobienie gwałtownego, zimnego wiatru oraz w ogóle Północy jako strony świata; odpowiednik Boreasza w mit. gr. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — bóg wiatru płn.; uosobienie gwałtownego, zimnego wiatru oraz w ogóle Północy jako strony świata; odpowiednik Boreasza w mit. gr. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — bóg wiatru płn.; uosobienie gwałtownego, zimnego wiatru. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — uosobienie wiatru płn. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — wiatr północny i jego uosobienie. [przypis edytorski]
Akwilon (mit. rzym.) — wiatr północny i jego uosobienie. [przypis edytorski]
Akwilon — wiatr północny. [przypis redakcyjny]
akwilon (z mit. rzym.) — zimny, północny wiatr; Akwilon, bóg pólnocnego wiatru, stanowił odpowiednik gr. Boreasza. [przypis edytorski]
akwilon (z mit. rzym.) — zimny wiatr północny; Akwilon, bóg północnego wiatru, stanowił odpowiednik gr. Boreasza. [przypis edytorski]
Akwisgrana — miasto Akwizgran (Aachen). [przypis redakcyjny]
akwitańskie brzegi — południowo-zachodniej Francji. [przypis redakcyjny]
Akwitanowie — mieszkańcy płd. Francji między rzeką Garonną a Pirenejami. [przypis redakcyjny]
Akwitanowie — mieszkańcy południowo-zachodniej Francji. [przypis redakcyjny]
akwizgrański — Akwizgran a. Aachen to miasto koronacyjne cesarzy niemieckich; w tamtejszej kaplicy cesarz Karol Wielki (ok. 747–814) zgromadził wiele ważnych relikwii. [przypis edytorski]
akwizycja (daw.) — nabytek. [przypis edytorski]
A łącznikiem jest dźwięk… — Co rozumieć przez łącznik, trudno z określenia podanego wyjaśnić, zwłaszcza że i tekst mamy przed sobą zepsuty. [przypis tłumacza]
A ładna kobyła to nie piękna? Przecież ją i bóg w wyroczni pochwalił? — jedyna znana nam wyrocznia pochwalająca klacze (chociaż niekoniecznie ich piękno) powstała w odpowiedzi na prośbę mieszkańców Megary i zaczyna się od słów: „Ze wszystkich krain Argos Pelazgijskie najlepsze, trackie klacze i lacedemońskie kobiety”. Jednak Hippiasz wydaje się sugerować, że wyrocznia dotyczyła klaczy z jego ojczystej Elidy. [przypis edytorski]
Ałdan — rzeka w Rosji we wschodniej Syberii; w jej dorzeczu znajdują się złoża węgla kamiennego, złota i miki. [przypis edytorski]
ałef — pierwsza litera alfabetu hebrajskiego. [przypis edytorski]
ałe głach (jidisz) — wszyscy równi. [przypis edytorski]
Ałe szczoby cij łycar Bohuna ubyw (z ukr.) — Ale żeby ten rycerz zabił Bohuna. [przypis edytorski]
Ałgim — rzeka w azjatyckiej części Rosji, lewy dopływ rzeki Sym, która z kolei jest lewym dopływem Jeniseju. [przypis edytorski]
Ałła, Allach — nazwa Boga u mahometan. [przypis redakcyjny]
Ałła — Allach; o Boże. [przypis edytorski]
ałłachować — wzywać Allaha. [przypis edytorski]
Ałmałyk — miasto powstałe w XIII w. w Siedmiorzeczu (regionie historycznym na terenie dzisiejszego pogranicza między Kazachstanem a Chinami) jako stolica podległej imperium mongolskiemu dynastii Tughril Chana. [przypis edytorski]
ałun — „kamyk po goleniu”, minerał używany dawniej do tamowania krwawienia ze skaleczeń po goleniu. [przypis edytorski]
ałun — kruchy, rozpuszczalny w wodzie minerał przybierający formę kryształków, stosowany do tamowania krwawienia. [przypis edytorski]
ałun — minerał, związek chemiczny zawierający aluminium. [przypis edytorski]
ałus (lit.) — piwo. [przypis edytorski]
ałus (z lit.) — kwas chlebowy. [przypis edytorski]
Ałuszta — jedno z miejsc najrozkoszniejszych Krymu; tam już wiatry północne nigdy nie dochodzą, i podróżny w listopadzie szuka częstokroć chłodu pod cieniem ogromnych orzechów włoskich, jeszcze zielonych. [przypis autorski]
alabarta — dziś: halabarda. [przypis edytorski]
alabarta — halabarda. [przypis edytorski]
alabaster — biały lub delikatnie zabarwiony, lekko przeświecający minerał. [przypis edytorski]
alabaster — biały, prześwitujący minerał. [przypis edytorski]
alabaster — jasny, lekko przeświecający rodzaj kamienia. [przypis edytorski]
Alabaster — naczynie alabastrowe, słoik do wonności. [przypis redakcyjny]
alabaster — rodzaj białego gipsu. [przypis edytorski]
alabaster — zbity, prześwitujący minerał będący drobnoziarnistą odmianą gipsu. [przypis edytorski]
alabastrowe kolumienki — „klasyczne” kolumienki należały do znamiennych elementów konstrukcji zegarów w stylu cesarstwa; alabaster: marmur o barwie białej, prześwietlony, półprzejrzysty. [przypis redakcyjny]
alabastrowy — zrobiony z alabastru, białego, lekko prześwitującego minerału. [przypis edytorski]
A la bonne heure (fr.) — w samą porę. [przypis edytorski]
alabrys (z fr. à la braise: na żarze) — bulion świeży. [przypis redakcyjny]
A la casa, Ignacio! (hiszp.) — Do domu, Ignacio! [przypis edytorski]
Aladyn — jeden z bohaterów opowieści ze zbioru Baśnie tysiąca i jednej nocy; wchodzi on w posiadanie magicznej lampy, w której kryje się spełniający życzenia dżinn. [przypis edytorski]
Aladyn — król palestyński. [przypis redakcyjny]
a la gier, kom a la gier (zniekształcone fr. à la guerre comme à la guerre) — jak to na wojnie. [przypis edytorski]
a la guerre comme á la guerre (fr.) — na wojnie jak to na wojnie. [przypis edytorski]
ala mala, cropium dubium, collum bonum pelle remota (łac.) — skrzydło złe, kuper niepewny, szyjka dobra po zdjęciu skóry. [przypis tłumacza]
a la maniere russe (fr.) — na sposób rosyjski. [przypis edytorski]
Alaman — Ludwik Alamani (1495–1556), poeta; wygnany z Florencji przez Medyceuszów, schronił się do Francji, gdzie się cieszył łaską Franciszka I i Henryka II. [przypis redakcyjny]
alameda (hiszp.) — promenada. [przypis edytorski]
„Alani — naród Scytii. […] Prokopiusz nazywa ich Gotami. […] Naród ten dziki najwięcej pod namiotami przebywał, nauk i kunsztów nie znał, obyczajów był grubych, chciwości niepohamowanej. W wojnie byli biegłymi i nad zwyczaj podobnych sobie umieli karność i porządek zachowywać”. (Zbiór potrzebn. wiad.). Koczownicze te plemiona barbarzyńskie przez najazdy i podboje prowincji cesarstwa rzymskiego (I–V w.) przyczyniły się do jego upadku. [przypis redakcyjny]
Alanowie — lud irański, spokrewniony ze Scytami i Sarmatami. [przypis edytorski]
Alanowie — sarmacki lud pochodzenia indoirańskiego. Przewędrowali z okolic Morza Kaspijskiego przez Europę i Półwysep Iberyjski do Afryki Północnej. [przypis edytorski]
Alard — syn Amona, brat Bradamanty. [przypis redakcyjny]
A larga, ladron! A larga! — Precz, zbóju! Precz! [przypis edytorski]
a l'artiste — jak artysta, w stylu artysty. [przypis edytorski]
Alaryk (376–412) — wódz Wizygotów; pierwszy, który zdobył Rzym. [przypis edytorski]
Alaryk, Attyla, Karl, Rienzi — postacie historyczne związane z Rzymem: Alaryk I (ok. 370–410): król Wizygotów, pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym (410); Attyla (406–453): wódz Hunów, twórca rozległego imperium, wielokrotnie najeżdżał Rzymian, ze względu na okrucieństwo zyskał przydomek „bicza Bożego”; Karol Wielki (ok. 742–814): król Franków i Longobardów, koronował się na cesarza rzymskiego w Rzymie w r. 800; Cola di Rienzi (1313–1354): przywódca rewolucji ludowej w Rzymie (1347), obwołany trybunem ludowym, dążył do wskrzeszenia republiki rzymskiej i zjednoczenia Italii pod przewodnictwem Rzymu. [przypis edytorski]
Alaryk I (ok. 370–410) — król Wizygotów (od 395), pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym. [przypis edytorski]
Alaryk I (ok. 370–410) — król Wizygotów (od 395), pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym. [przypis edytorski]
Alaryk I (ok. 370–410) — król Wizygotów, pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym (410). [przypis edytorski]
Alaryk I (ok. 370–410) — król Wizygotów, pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym (410 r.). Zmarł w drodze powrotnej, najprawdopodobniej z powodu choroby, i został pochowany razem z łupami w korycie rzeki Busento. Jej bieg w tym celu przekierowali jeńcy wojenni, których następnie zabito i pogrzebano w tym samym miejscu, by nikomu nie zdradzili, gdzie ukryto rzym. zdobycze. [przypis edytorski]
Alaryk I (ok. 370– 410) — pierwszy z dynastii Baltów, od 395 król Wizygotów, którym cesarz Walens zezwolił osiedlić się na terenie cesarstwa rzymskiego w Mezji; pierwszy wódz plemion germańskich, który zdobył Rzym: po wejściu do miasta 24 sierpnia 410, wpuszczeni przez zdrajców przez Bramę Salariańską, Wizygoci wraz z rzym. niewolnikami przez trzy dni łupili go i podpalali najsławniejsze budynki, z wyjątkiem kościołów, ponieważ byli chrześcijanami (wyznania ariańskiego). [przypis edytorski]
Alary, Pierre-Joseph (1689–1770) — francuski duchowny i pisarz, członek Akademii Francuskiej (1723), jeden z nauczycieli małoletniego Ludwika XV. [przypis edytorski]
Alaska — stan w Stanach Zjednoczonych, położony na północnym zachodzie Ameryki Północnej, graniczący od wschodu z Kanadą, od zachodu (przez Cieśninę Beringa) z Rosją. Najdalszy punkt geograficzny Alaski leży ok. 530 km za kołem podbiegunowym. [przypis edytorski]
a l'assassino (wł.) — na mordercę (przekleństwo). [przypis edytorski]
Alastor, czyli Duch samotności — poemat Shelleya, opublikowany w 1816 r. [przypis edytorski]
alasz — słodki, klarowny likier kminkowy o zawartości alkoholu ok. 40%. [przypis edytorski]
A lata życia Kehata — w Rdz 15:13 było zapowiedziane, że potomkowie Abrahama będą „w ziemi nie swojej” czterysta lat, ale lata te zostały policzone od dnia narodzin Icchaka. Kehat był wśród tych, którzy zeszli do Micraim. Zliczając wszystkie jego lata (133), lata Amrama (137) oraz 80 lat Mojżesza, który w tym wieku wyszedł z Micraim, nie uzyska się 400 lat. I wielokrotnie lata życia syna (po jego narodzeniu) pokrywają się z dalszymi latami jego ojca, zob. Raszi do 6:18. [przypis tradycyjny]
A lata życia Lewiego: sto trzydzieści i siedem lat — „Dlaczego wyliczone są lata życia Lewiego? Aby uzmysłowić ile lat trwała niewola, bo jak długo żył choć jeden z synów Jakuba, [Hebrajczycy] nie byli jeszcze zniewoleni i jest napisane «umarł Josef i wszyscy bracia jego» (Wj 1:6), a następnie napisane jest (1:8) «i powstał król nowy», a Lewi żył najdłużej ze wszystkich [braci]”, Raszi do 6:16. [przypis tradycyjny]
Alava — prowincja w płn. Hiszpanii, współtworząca wspólnotę autonomiczną Kraju Basków, ze stolicą w Vitorii-Gasteiz. [przypis edytorski]
