Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | botanika | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia rzymska | niemiecki | portugalski | potocznie | rosyjski | rodzaj żeński | włoski
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 1002 przypisów.
Veri adoratores (łac.) — J 4, 23: „Prawdziwi czciciele”. [przypis tłumacza]
Verie — paryski restaurator. [przypis autorski]
veri gentiluomini (wł.) — prawdziwi dżentelmeni. [przypis edytorski]
Veri juris (łac.) — Veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus; umbra et imaginibus utimur. Cicero De Off. III, 17, cyt. Montaigne III. 1. [przypis tłumacza]
veritabilis (łac.) — prawdziwy. [przypis edytorski]
veritas est in puteo (łac.) — prawda leży głęboko. [przypis edytorski]
veritas (łac.) — prawda. [przypis edytorski]
Veritas norma sui et falsi est (łac.) — prawda jest normą samej siebie i fałszu (zdanie Spinozy z dzieła Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona). [przypis edytorski]
Veritas odium parit (łac.) — prawda rodzi nienawiść. [przypis edytorski]
veritas victi (niepopr. łac.) — prawda zwycięży (powinno być: veritas vincat). [przypis edytorski]
veritates (łac.) — prawdy. [przypis edytorski]
verius dicam (łac.) — prawdę mówiąc. [przypis redakcyjny]
verius dicam (łac.) — zgodniej z prawdą powiem. [przypis redakcyjny]
verius dicendo: potui, sed nolui (łac.) — prawdę mówiąc: mogłem, lecz nie chciałem. [przypis redakcyjny]
verius (łac.) — właściwiej. [przypis redakcyjny]
Veri (…) utimur — Cicero, De officiis III, 17. [przypis tłumacza]
Verjus — sok z niedojrzałych winogron. [przypis redakcyjny]
ver (łac.) — wiosna. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — francuski poeta; typ poety-włóczęgi, alkoholika; jego liryki miały charakter ulotny i melancholijny, wykorzystywały muzyczność, synestezję. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — francuski poeta, zaliczany do tzw. poetów wyklętych, przedstawiciel impresjonizmu w literaturze. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — francuski poeta, zaliczany do tzw. poetów wyklętych, wybitny przedstawiciel symbolizmu. W latach 1871–1873 w burzliwym związku z młodym poetą A. Rimbaud, dla którego porzucił żonę i syna. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — fr. poeta, zaliczany do tzw. poetów wyklętych, przedstawiciel impresjonizmu w literaturze. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — poeta fr., jeden z najwybitniejszych przedstawicieli symbolizmu. Autor książki Les poètes maudits (Poeci wyklęci), przyczynił się do popularyzacji tego określenia. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — poeta fr., jeden z najwybitniejszych przedstawicieli symbolizmu. Autor książki Les poètes maudits (Poeci wyklęci), przyczynił się do popularności tego określenia. [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — poeta fr.; typ poety-włóczęgi, alkoholika, zaliczany do tzw. poetów wyklętych, impresjonizmu i symbolizmu, jego liryki miały charakter ulotny i melancholijny, dawały prymat muzyczności nad retoryką, wykorzystywały synestezję (debiutanckie Poematy spod znaku Saturna, oryg. Poèmes saturniens; wyd. 1866); w l. 1871–1873 pozostawał w burzliwym związku z młodym poetą Arturem Rimbaud, dla którego porzucił żonę i syna, ostatecznie doszło do dramatycznego rozstania, Verlaine postrzelił Rimbauda, w wyniku czego trafił do więzienia, gdzie nawrócił się na katolicyzm (wyraz tej przemiany dał w tomie Romances sans paroles). [przypis edytorski]
Verlaine, Paul (1844–1896) — poeta fr.; typ poety-włóczęgi, alkoholika, zaliczany do tzw. poetów wyklętych, impresjonizmu i symbolizmu, jego liryki miały charakter ulotny i melancholijny, dawały prymat muzyczności nad retoryką, wykorzystywały synestezję (debiutanckie Poematy spod znaku Saturna, oryg. Poèmes saturniens; wyd. 1866); w l. 1871–1873 pozostawał w burzliwym związku z młodym poetą Arturem Rimbaud, dla którego porzucił żonę i syna, ostatecznie doszło do dramatycznego rozstania, Verlaine postrzelił Rimbauda, w wyniku czego trafił do więzienia, gdzie nawrócił się na katolicyzm (wyraz tej przemiany dał w tomie Romances sans paroles). [przypis edytorski]
Verlassen, verlassen (…) Wie der Stein auf den Strassen (…) (niem.) — Opuszczony, opuszczony, opuszczony jestem. Jak kamień przydrożny opuszczony jestem. [przypis edytorski]
Vermandois, właśc. Ludwik de Bourbon, hrabia Vermandois (1667–1683) — nieślubny syn króla Ludwika XIV Burbona i Ludwiki de la Vallière; mieszkał pod opieką wuja, księcia Filipa I Orleańskiego, uważanego powszechnie za libertyna i homoseksualistę, i podobno został uwiedziony przez Filipa de Lorraine-Armagnac, najsłynniejszego z kochanków swego wuja. [przypis edytorski]
Vermeer, Johannes (1632–1675) — malarz holenderski, autor głównie scen rodzajowych; Widok Delft (ok. 1661) stanowi jeden z jego dwóch obrazów przedstawiających widoki miejskie. [przypis edytorski]
vermine de l'Europe (fr.) — robactwo Europy. [przypis edytorski]
Vermont, Mathieu-Jacques de, zwany księdzem de Vermont (1735–1806) — nauczyciel, zaufany powiernik, a także sekretarz gabinetu Marii Antoniny, żony Ludwika XVI. [przypis edytorski]
vernae (łac.) — w staroż. Rzymie: niewolnicy urodzeni w domu pana. [przypis edytorski]
Verne, Juliusz Gabriel (1828–1905) — francuski pisarz, dramaturg i działacz społeczny, uważany za jednego z prekursorów fantastyki naukowej. [przypis edytorski]
Vernes, Jacob (1728–1791) — teolog protestancki, pastor w Genewie, znany z korespondencji z Wolterem i Rousseau. [przypis edytorski]
vernünftig (niem.) — tu: rozsądne, rozumne. [przypis edytorski]
Veronese, Paolo (1528–1588) — jeden z najwybitniejszych włoskich malarzy renesansowych urodzony i tworzący w Wenecji. [przypis edytorski]
Veronese, Paolo (1528–1588) — włoski malarz renesansowy. [przypis edytorski]
Veronese, Paolo (1528–1588) — wybitny włoski malarz renesansowy. [przypis edytorski]
veronica — sposób drażnienia byka za pomocą kapy toreadorskiej. [przypis autorski]
Verräter (niem.) — Zdrajca. Film szpiegowski Karla Rittera z 1936 r. Jak podaje Tomasz Szarota, wyświetlany też w Polsce, a w „Polsce Zbrojnej” zalecano, by obejrzeli go wszyscy, którym leży na sercu obronność kraju. [przypis edytorski]
ver sacrum (łac.) — co święte. [przypis edytorski]
Versamur (…) usque (łac.) — „Kręcimy się dokoła i tkwimy w tym kole…” (Lucretius, De rerum natura, III, 1093; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
verstanden (niem.) — (czy) zrozumiano. [przypis edytorski]
Verstand (niem.) — rozum. [przypis edytorski]
Verstehen sie deutsch? (niem.) — czy rozumie pan po niemiecku? [przypis edytorski]
vert d'émeraude (fr.) — zieleń szmaragdowa. [przypis edytorski]
verte folium (łac.) — odwróć kartę. [przypis edytorski]
vertige de l'hyperbole (fr.) — zawrót głowy hiperboli. [przypis edytorski]
Vertuntur (…) Concipiunt — Vergilius, Georgica, I, 420. [przypis tłumacza]
vert Veronese (fr.) — zieleń Veronese'a. [przypis edytorski]
Verum enim vero (…) meus deus fidius (łac.) — Nagromadzenie wyrażeń, które wszystkie mają oznaczać: zaprawdę. [przypis tłumacza]
verum impendere vitae (łac.) — prawdą opłacić życie. [przypis edytorski]
verum (łac.) — prawda. [przypis edytorski]
Verum (…) Multa — Lucretius, De rerum natura, V, 331. [przypis tłumacza]
Verum (…) poeta — Martialis, Epigrammata XII, 62, 13. [przypis tłumacza]
Verum (…) tute — Lucretius, De rerum natura, I, 403. [przypis tłumacza]
verus vir (łac.) — prawdziwy mąż. [przypis edytorski]
Verweile doch, du bist so schön (niem.) — Trwaj (chwilo), jesteś tak piękna (J.W. Goethe Faust, słowa umierającego Fausta). [przypis edytorski]
Verweile doch, du bist so schön!… (niem.) — Trwaj! Jesteś tak piękna! [przypis edytorski]
very fashionable (ang.) — bardzo modny. [przypis edytorski]
Very glad to meet you, Captain. Please, come in (ang.) — Bardzo mi miło pana spotkać, kapitanie. Proszę wejść. [przypis tłumacza]
very nice (ang.) — bardzo ładny, bardzo dobry, bardzo miły. [przypis edytorski]
Verzeigen Sie bitte, Herr Professor… (niem.) — Proszę mi wybaczyć, panie profesorze. To dla mnie ważne. Jestem pracownikiem „Dziennika Berlińskiego”. [przypis edytorski]
Verzeihen Sie, aber es ist ein jüdisches Geschäft (niem.) — Przepraszam pana, ale to jest sklep żydowski. [przypis edytorski]
Vesalius, Andreas, właśc. Andreas van Wesele a. André Vésale (1514–1564) — lekarz i anatom flamandzki, często uznawany za twórcę nowożytnej anatomii, w której za podstawową metodę badawczą uznał sekcję zwłok. [przypis edytorski]
vestiarium — komora do przechowywania szat — garderoba. [przypis redakcyjny]
vestigia (łac.) — ślady. [przypis redakcyjny]
vestimenta (łac.) — suknie. [przypis redakcyjny]
vestimentorum (łac.) — szaty. [przypis redakcyjny]
vestiplica (łac.) — niewolnica (służąca) układająca szaty. [przypis edytorski]
Vestre Aker — dawniej osobna gmina, a obecnie dzielnica Oslo. [przypis edytorski]
Vestris, Gaetano (1729–1808) — wł. tancerz i choreograf, dyrektor baletu opery paryskiej. [przypis edytorski]
vetitum (łac.) — to, co zabronione; zakaz, przeszkoda, tama. [przypis edytorski]
vetitum (łac.) — zakaz; to, co zabronione. [przypis edytorski]
veto (łac.) — nie pozwalam. [przypis edytorski]
veto (łac.) — nie pozwalam. [przypis redakcyjny]
veto (łac.) — nie pozwalam; w daw. Polsce formuła zrywająca obrady. [przypis edytorski]
veto (łac.) — nie zgadzam się. [przypis edytorski]
veto (łac.) — sprzeciw; położył veto na część jej funduszów: zabronił jej tą częścią rozporządzać. [przypis redakcyjny]
veto (z łac. veto: nie pozwalam) — sprzeciw. [przypis edytorski]
Vettakollen — wzgórze i obszar w dzielnicy Vestre Aker w Oslo. [przypis edytorski]
vettura (wł.) — auto, pojazd. [przypis edytorski]
vetturino (wł.) — woźnica. [przypis redakcyjny]
vetulam compellit egestas (łac.) — pilnującym się prawo sprzyja. [przypis tłumacza]
veturyn (wł.) — woźnica, dorożkarz; carozze i cabriolletti (wł.) — nazwy powozów; wyrażeń włoskich użył tu poeta, podobnie jak w w. 6 dla nadania utworowi kolorytu lokalnego. [przypis redakcyjny]
vetustas non opera solum, sed ipsam exedit naturam (łac.) — starość nie tylko dzieła, ale samą nawet naturę niszczy. [przypis redakcyjny]
Veuillot, Louis (1813–1883) — francuski dziennikarz i literat, publicysta katolicki; od 1848 redaktor naczelny dziennika „L'Univers”, z którego uczynił masowe i wpływowe pismo konserwatywnego katolicyzmu. [przypis edytorski]
Veuve Cliquot, Moet et Chandon, Perier Jouet, Pol Roger — marki wytwornych szampanów. [przypis edytorski]
Vevai, Vevay — ob. Vevey, niewielkie miasto w pobliżu Lozanny. [przypis edytorski]
Vevay — ob. Vevey, niewielkie miasto w pobliżu Lozanny. [przypis edytorski]
Vevey — szwajcarskie miasto położone nad Jeziorem Genewskim. [przypis edytorski]
Vexierkasten (niem.) — skrzynki problemowe, przyrząd do badania psychologii, sposobów uczenia się i rozwiązywania problemów przez zwierzęta; po raz pierwszy zastosowany w pionierskich eksperymentalnych badaniach laboratoryjnych nad zachowaniem zwierząt, przeprowadzonych przez amerykańskiego psychologa Edwarda Thorndike'a w 1898. [przypis edytorski]
Vexilla regis prodeunt inferni — co znaczy: Oto zbliżają się sztandary piekielnego króla. Słowa te (początek hymnu śpiewanego w Wielki Piątek) w tekście oryginału są po łacinie. [przypis redakcyjny]
Vexilla regis prodeunt inferni (łac.) — Oto postępują naprzód proporce króla piekieł. (Przypis autora). [przypis autorski]
Via Appia — najstarsza bita droga rzymska, biegnąca na południe do Kapui, następnie aż do Brundisium; stanowiła jednocześnie aleję cmentarną Rzymu: wzdłuż niej wznosiły się pomniki grobowe i grobowce najważniejszych rodów rzymskich. [przypis edytorski]
Via Appia — najstarsza bita droga rzymska, zaczynająca się w Rzymie przy Forum Romanum, biegnąca na południe do Kapui, następnie aż do Brundisium; stanowiła jednocześnie aleję cmentarną Rzymu: wzdłuż niej wznosiły się pomniki grobowe i grobowce najważniejszych rodów rzymskich. [przypis edytorski]
via colomba — droga gołębia? [przypis edytorski]
via crucis (łac.) — droga krzyżowa. [przypis edytorski]
Via delle Vite — historyczna ulica rzymska. [przypis edytorski]
Via de'Pontefici a. Via dei Pontefici — historyczna ulica rzymska. [przypis edytorski]
