Przypisy

Kiedy się zejdą na odpust (…) do kantora pije — podczas odpustu odbywał się jednocześnie targ, któremu towarzyszyły występy wędrownych kapel oraz oczywiście picie alkoholu; pić do kogoś, tu: wznosić toast za czyjeś zdrowie. [przypis edytorski]

Mikołaj Rej, Krótka rozprawa między trzemi osobami, Panem, Wójtem a Plebanem (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy silny a uzbrojony posiada swoje dobro, posiada je w pokoju — Łk 11, 21. [przypis tłumacza]

Blaise Pascal, Myśli (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy słońce z drugiej swej kwadry widzim zstępujące — Czwartą część dziennego biegu słońca składa sześć godzin. Kiedy słońce zstępuje z drugiej swojej kwadry, godzina jest pierwsza po południu. Poeta aluzję tu robi do jakiejś starożytnej tradycji, według której Adam przed i po swoim upadku siedem godzin znajdował się w raju, a że stworzony był o wschodzie słońca, więc w godzinę po południu z raju był wygnanym. [przypis redakcyjny]

Dante Alighieri, Boska Komedia, Boska komedia, Raj (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy smutny nad Tella siedziałem jeziorem… — wiersz w formie listu do Marii Wodzińskiej jest nawiązaniem do poematu W Szwajcarii. Jezioro Wilhelma Tella, legendarnego bohatera szwajcarskich walk o niepodległość, jest częścią Jeziora Czterech Kantonów. W poemacie W Szwajcarii mówi Słowacki: „Oto przed Tella kościołem Pierwsza na kamień wyskoczyła płocha. I powiedziała mi w głos, że mnie kocha — I odesłała mnie znów na jezioro”. W innym znowu miejscu pisze: ,Pod ścianą ze skał i pod wieńcem borów, Stoi cichości pełna i kolorów Tella kaplica. Jest próg tam na fali, Gdzieśmy raz pierwszy przez usta zeznali, Że się już dawno sercami kochamy…”. [przypis redakcyjny]

Juliusz Słowacki, Podróż na Wschód (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy Sokrates, po zdjęciu kajdanów (…) — w Fedonie Platona. [przypis tłumacza]

Michel de Montaigne, Próby, Próby. Księga trzecia (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy sprawę rozstrzygnęło głosowanie — głosowanie sędziów przysięgłych nad pytaniem, czy winien. [przypis tłumacza]

Ksenofont, Wybór pism (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy szlachta zagarnie sobie przywilej nie płacenia podatków — Jak czynią niektóre arystokracje za naszych czasów. Nic tak nie osłabia państwa. [przypis autorski]

Charles de Montesquieu (Monteskiusz), O duchu praw (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy szuka protektorów i znieważa ich — Rousseau przyjął gościnę ofiarowaną mu w Anglii przez filozofa i historyka Davida Hume'a, co jednak doprowadziło do gwałtownego zatargu. [przypis edytorski]

Voltaire (Wolter), Człowiek o czterdziestu talarach (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy tak, więc ani jedno, ani drugie — rodzic odpowiada, że skoro młodsze dziecko też domaga się pozwolenia na coś, na co zezwolono starszemu dziecku, to rodzic woli cofnąć zgodę dla obojga dzieci, bo to wydaje mu się sprawiedliwe (tymczasem autor podkreśla, że to wywołuje u starszego poczucie krzywdy i niechęć do młodszego). [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Prawidła życia (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy ta sprężyna raz się zużyje, państwo jest zgubione bez ratunku — w autografie następuje dość szeroki odstęp. [przypis redakcyjny]

Jean-Jacques Rousseau, Uwagi o rządzie Polski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy też wypadło orężnie nawiedzić Morawy — wyprawa na Morawy 1092 a. 1093 r. [przypis edytorski]

Gall Anonim , Kronika polska (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy to jest sporne, odłóżmy to na kiedy indziej — Sokrates sam jest zdania, że cnoty można się nauczyć, ale uważa, że teraz nie pora na udowadnianie tego. [przypis tłumacza]

Ksenofont, Wybór pism (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy trębacz zatrąbi na spoczynek… — Klearch chce zmylić wroga. [przypis tłumacza]

Ksenofont, Wyprawa Cyrusa (Anabaza) (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy — tu dziś popr.: kiedyś. [przypis edytorski]

Janusz Korczak, Józki, Jaśki i Franki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy — tu: kiedyś. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Quo vadis (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy — tu: w końcu. [przypis redakcyjny]

Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XI (Stronisz przede mną, Neto nie tykana...) (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy upadła dynastia dwudziesta, a po […] Ramzesie XIII wdarł się na tron […] San-amen-Herhor — według dzisiejszej wiedzy ostatnim władcą dwudziestej dynastii egipskiej był Ramzes XI, panujący w latach 1114–1085 p.n.e. Wskutek ogólnego rozprężenia i konfliktu wewnętrznego w państwie po 19 latach jego panowania realną władzę w południowej części państwa, Górnym Egipcie, przejął Herhor, arcykapłan Amona w Tebach, zaś w części północnej, Dolnym Egipcie, jej namiestnik Smendes. Ramzes XI sprawował władzę już tylko tytularnie. Po jego śmierci wygasła XX dynastia i rozpoczął się Trzeci Okres Przejściowy, a Egipt faktycznie rozpadł się po raz kolejny na dwie części. Ramzes XI był ostatnim faraonem, który miał spocząć w Dolinie Królów, jednak miejsca jego pochówku nie odnaleziono. W wyniku błędnych interpretacji w XIX w. za ostatnich władców XX dynastii egiptolodzy uważali Ramzesa XII i Ramzesa XIII, dziś zaprzecza się ich istnieniu. [przypis edytorski]

Bolesław Prus, Faraon, Faraon, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy usunięto stoły i kiedy po wylaniu bogom wina na ofiarę i odśpiewaniu peanu mieli pić — uczta dzieli się na dwie części: wieczerzę (Grecy spożywają główny posiłek, odpowiadający naszemu obiadowi, około zachodu słońca) i pijatykę (sympozjon). Po skończeniu jedzenia usuwa się stoły, wylewa się bogom libację i śpiewa się pean (pieśń na cześć boga, zwykle Apollina). [przypis tłumacza]

Ksenofont, Wybór pism (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy Waleriusz Flaccus opisuje skrzydlatą błyskawicę na rzymskich tarczach (…) gdy obraz takiej tarczy ujrzę na starym pomniku — [por.] Valerius Flaccus, lib. VI, v. 55, 56; Polymetis. Dialog, VI, p. 50. [przypis redakcyjny]

Gotthold Ephraim Lessing, Laokoon (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy, w arystokracji, oddaje głosy szlachta — Jak w Wenecji. [przypis autorski]

Charles de Montesquieu (Monteskiusz), O duchu praw (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy, w arystokracji, oddaje głosy szlachta, lub też w demokracji senat — Trzydziestu tyranów w Atenach zarządziło, aby głosowanie areopagitów było publiczne, iżby mogli nimi powodować wedle woli (Lyziasz: Oranf. contra Agoret. VIII). [przypis autorski]

Charles de Montesquieu (Monteskiusz), O duchu praw (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy wiosna w liść ustroi drzewa (…) One zimnym darzą je milczeniem — S. Brzozowski, Nim serce ucichło, s. 28 (Kiedy wiosną…). [przypis autorski]

Kazimierz Wyka, Modernizm polski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy w noc zegar trzecią bije — poeta dzieli obyczajem rzymskim tak dzień, jak noc, na 12 godzin; „trzecia w noc” jest więc trzecia godzina po zachodzie słońca, czyli trzecia przed północą. [przypis redakcyjny]

Ludovico Ariosto, Orland szalony, Orland szalony, tom II (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy w okolicznościach uroczystych Bóg zsyła wybrańca swego… — [Ernest Hello], op. cit., s. 97. [przypis autorski]

Marian Zdziechowski, W obliczu końca (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy wschodzą Plejady (…) bierz się do żniw, a skoro zachodzą, orz ziemię — za czasów Hezjoda jeszcze kalendarz nie był ustalony; czas zatem przeważnie określano wschodem i zachodem pewnych gwiazd i gwiazdozbiorów. Stąd poeta agronom żniwa rozpoczynać każe od wschodu Plejad, orkę od ich zachodu. [przypis tłumacza]

Hezjod , Prace i dnie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy, w ustroju despotycznym, władca przestanie na chwilę wznosić groźne ramię; kiedy nie może unicestwić w jednej chwili tych, którzy zajmują pierwsze miejsca, wszystko przepadło — Jak zdarza się często w arystokracjach wojskowych. [przypis autorski]

Charles de Montesquieu (Monteskiusz), O duchu praw (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy wyprowadzamy przyczynę z jakiegoś skutku — W takim przypadku nie otrzymujemy żadnego zrozumienia przyczyny poza tym, co spostrzegamy w skutku. Okazuje się to dostatecznie w tym, że wtedy przyczynę oznacza się najogólniejszymi jeno wyrażeniami, jak: „więc mamy coś”, „więc mamy jakąś władzę” itp., albo też wyraża się ją przecząco: „więc nie jest to czy tamto” itp. W najlepszym razie [Przypis tłumacza: „in secundo casu”. Saisset 303 przełożył: „cas favorable”. Elbogen 10 uw. 2 przyznaje mu słuszność. Gebhardt 10 przełożył: „günstigenfalls”. Wbrew temu Appuhn 537 dowodzi, że chodzi tu o „drugi przypadek”, w ten sposób, że dwóm rodzajom wnioskowania (pod III) odpowiadają dwa objaśnienia w naszym dopisku, a tym znów dwa przykłady na s. 10. Jednakże ani w drugim rodzaju wnioskowania, ani w odpowiadającym mu rzeczywiście owym przykładzie nie ma mowy o przyczynowości, którą zajmuje się pierwszy rodzaj wnioskowania i pierwszy przykład, a także nasze zdanie, które przeto do tego „drugiego” rzędu należeć nie może.] przypisuje się przyczynie ze względu na skutek coś, co się jasno pojmuje [Przypis tłumacza: „quod clare concipitur”. Pytanie, co jest właściwym podmiotem tego zdania. Aurbach 219 i Stern 14 biorą za podmiot treść całego zdania, natomiast do „aliquid” („coś”) nawiązują: Ewald 14, Kirchmann 8, Saisset 303, White 9, Boyle 232. Gebhardt 10 przekłada dwuznacznie, a Elwes 8 opuszcza to zdanie. Pierwsze pojmowanie odbiera temu zdaniu, które raczej na końcu musiało by się znaleźć, niemal wszelką wartość, drugie zaś przeciwstawia poniekąd poprzedniemu wywodowi to, co zachodzi „w najlepszym razie”, przy czym utwierdza znaczenie tych ostatnich wyrazów.], jak wykażę na przykładzie, ale dotyczy to wyłącznie własności, nie zaś poszczególnej treści rzeczy. [przypis autorski]

Benedykt de Spinoza, Traktat o poprawie rozumu (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy w Żywocie Likurga widzimy prawa, które dał Lacedemończykom, mamy uczucie, że czytamy dzieje Sewerambów — Utopistyczna republika, opisana z pocz. XVIII w. przez Henepiusa. [przypis autorski]

Charles de Montesquieu (Monteskiusz), O duchu praw (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedyżby — kiedy by, gdyby. [przypis edytorski]

Wacław Potocki, Nie za nas to powstało (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedyż po wielkich placach tego miasta / Mąż jeden tylko śmiałby się panoszyć? — starożytni Rzymianie za czasów republiki odczuwali niechęć do władzy jednostki. [przypis edytorski]

William Shakespeare (Szekspir), Juliusz Cezar (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedyż szlachcic złoży wielkie podatki — te słowa usunięto w wydaniu z 1816 r. [przypis edytorski]

Stanisław Staszic, Przestrogi dla Polski (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedyż u licha zacznie się gwałcenie? — cytat z VIII pieśni poematu Don Juan autorstwa George'a Gordona Byrona. [przypis edytorski]

Cezary Jellenta, Wielki zmierzch (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy zacznie odwracać się słońce — przesilenie letnie, 21 czerwca. [przypis edytorski]

Autor nieznany , Niedola Nibelungów (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy zapomniałem o tej zasadzie — Czytelnik przypomina sobie, że jeżeli autor używa niekiedy słówka „ja”, to aby wprowadzić pewne urozmaicenie w formę tego studium. Nie ma bynajmniej zamiaru zajmować czytelników własnymi uczuciami. Stara się udzielić w sposób najmniej suchy tego, co zauważył u innych. [przypis autorski]

Stendhal, O miłości (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy zapytano Talesa, czemu się nie żeni (…) — por. Diogenes Laertios, Tales, [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, I, 26, wg którego Tales podawał zupełnie inne przyczyny. [przypis edytorski]

Michel de Montaigne, Próby, Próby. Księga pierwsza (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy z Egiptu szedł lud Izraela — Początek to jest 114 psalmu Dawidowego. [przypis redakcyjny]

Dante Alighieri, Boska Komedia, Boska komedia, Czyściec (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiedy z Latony (…) zwyciężył blaskami — W porównaniu dnia z nocą wiosennym i jesiennym, kiedy słońce stoi w znaku zodiakowym Barana lub Wagi, księżyc wtedy stoi na przeciwległym punkcie widnokręgu, i oba razem tworzą jakby kształt szali, jaką zenit równoważy. Ta chwila równowagi słońca i księżyca trwa niedługo, przez chwilę, gdy jedno światło zachodzi, a drugie wschodzi. Poeta przez to porównanie mówi, że Beatrycze tak krótko spoglądała na punkt światła, to jest na Boga. [przypis redakcyjny]

Dante Alighieri, Boska Komedia, Boska komedia, Raj (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiedy znowu oba rogi oddalą się od siebie — na przykład po przejściu przez most. [przypis tłumacza]

Ksenofont, Wyprawa Cyrusa (Anabaza) (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiefsz — obuwie. [przypis autorski]

Maria Ratuld-Rakowska, Podróż Polki do Persji (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kief — w oryginale: sjesta. [przypis edytorski]

George Gordon Byron, Don Juan (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiegoż (daw.) — jakiegoż. [przypis redakcyjny]

Wacław Potocki, Transakcja wojny chocimskiej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kie (gw.) — kiedy. [przypis edytorski]

Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Pieśń o Jaśku zbójniku (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejby (gwarowe) — gdyby. [przypis edytorski]

Frances Hodgson Burnett, Mała księżniczka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejby (gw.) — gdyby. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejby (gw.) — jakby. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejbym (gw.) — gdybym. [przypis edytorski]

Rudyard Kipling, Kapitanowie zuchy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejbyśmy — gdybyśmy. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Wesele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejdany (lit. Kėdainiai) — miasto w środkowo-zach. części Litwy, położone nad rzeką Niewiażą, ok. 40 km na płn. od Kowna. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom trzeci (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejdany (lit. Kėdainiai) — miasto w środkowo-zach. części Litwy, położone nad rzeką Niewiażą, ok. 40 km na płn. od Kowna. [przypis redakcyjny]

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejdany (lit. Kėdainiai) — miasto w środkowo-zach. części Litwy, położone nad rzeką Niewiażą, ok. 40 km na płn. od Kowna. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Potop, Potop, tom drugi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (daw.) — kiedy. [przypis edytorski]

Bolesław Prus, Grzechy dzieciństwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Bolesław Prus, Placówka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gwar.) — kiedy, gdy. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Ziemia obiecana, Ziemia obiecana, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gwar.) — niby, niczym. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Ziemia obiecana, Ziemia obiecana, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — gdy, kiedy. [przypis edytorski]

Artur Gruszecki, W kraju palm i słońca (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — gdy. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — gdzie. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Klątwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — jak, niby. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — jak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część druga - Zima (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część trzecia - Wiosna (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Lili (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Pielgrzymka do Jasnej Góry (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Sprawiedliwie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, W jesienną noc (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, W porębie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Gabriela Zapolska, Korale Maciejowej (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — jak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Pielgrzymka do Jasnej Góry (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy, gdy. [przypis edytorski]

Adolf Dygasiński, Listy z Brazylii (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Pieśń o Jaśku zbójniku (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Stanisław Wyspiański, Klątwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy, gdy; skoro. [przypis edytorski]

Bolesław Prus, Omyłka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy, gdy, skoro. [przypis edytorski]

Adolf Dygasiński, Listy z Brazylii (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy, jak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy, jednak, [przecież; WL]. [przypis autorski]

Stanisław Wyspiański, Klątwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy. [przypis edytorski]

Wojciech Bogusławski, Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Maria Dąbrowska, Dzikie ziele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Antonina Domańska, Historia żółtej ciżemki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Antonina Domańska, Trzaska i Zbroja (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Maria Konopnicka, O krasnoludkach i sierotce Marysi (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Bolesław Prus, Lokator poddasza (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Bolesław Prus, Placówka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy, skoro. [przypis edytorski]

Deotyma, Panienka z okienka (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Antonina Domańska, Historia żółtej ciżemki (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy; skoro. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy; tu: ale. [przypis edytorski]

Bolesław Prus, Grzechy dzieciństwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy; tu: przecież. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Wesele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy; tu: skoro, jeśli. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — kiedy; tu: skoro. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — niby, jakby, jak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — niby, jakby. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — niby, jak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — niby; tak jak. [przypis edytorski]

Rudyard Kipling, Kapitanowie zuchy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — skoro. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — tu: jako. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej (gw.) — tu: skoro; jak. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej niekiej (gw.) — gdzieniegdzie. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej niekiej (gw.) — niekiedy. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiej niekiej (gw.) — niekiedy. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, W porębie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejście leżeli (gw.) — konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: kiedy leżeliście; tu: 2 os. lm w funkcji formy grzecznościowej. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejś (gw.) — gdzieś. [przypis edytorski]

Rudyard Kipling, Kim (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejś — kiedyś. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Wesele (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejśta głupie (gw.) — skoro jesteście głupi. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejśta (gw.) — skrócone od: kiej jesteśta, tj. kiedy jesteście, skoro jesteście. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejsi (gw.) — kiedyś tam. [przypis edytorski]

Stanisław Wyspiański, Klątwa (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejstut Giedyminowicz (ok. 1309–1382) — książę trocki, współrządził Litwą od 1345 r., wielki książę litewski w latach 1381–1382; ojciec Witolda i stryj Władysława Jagiełły; tu mowa o jego rodzie. [przypis edytorski]

Juliusz Słowacki, Hugo (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejstut — książę trocki, syn Giedymina, brat Olgierda, z którym współrządził Litwą od 1345 r., wielki książę litewski w latach 1381–1382. [przypis edytorski]

Adam Mickiewicz, Trzech Budrysów (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejstutówna — córka Kiejstuta (ok. 1310–1382): księcia trockiego, wielkiego księcia litewskiego w ostatnich latach życia, skonfliktowanego z Władysławem Jagiełłą i uwięzionego przez niego w Krewie, gdzie zmarł. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejstut (ok. 1308/1310–1382) — książę trocki, syn Giedymina; rządził Litwą wspólnie z bratem Olgierdem od 1345; wielki książę litewski 1381–1382. W 1381 r. popadł w konflikt ze swoim bratankiem, Władysławem Jagiełłą, który uwięził stryja w Krewie, a następnie najprawdopodobniej kazał zgładzić. Z małżeństwa z Birutą, która wcześniej była kapłanką Praurimy w Połądze, Kiejstut miał synów Witolda i Zygmunta oraz córki Danutę Annę i Ryngałłę. [przypis edytorski]

Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejstut (ok. 1310–1382) — książę trocki, wielki książę litewski w ostatnich latach życia, skonfliktowany z Władysławem Jagiełłą i uwięziony przez niego w Krewie, gdzie zmarł. [przypis edytorski]

Henryk Sienkiewicz, Krzyżacy, Krzyżacy, tom pierwszy (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Władysław Syrokomla, Margier (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejstutu — dziś popr. forma C.: Kiejstutowi. [przypis edytorski]

Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejże (gw.) — kiedyż. [przypis edytorski]

Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, Chłopi, Część czwarta - Lato (źródło na Platformie Redakcyjnej)

Kiejzar (z łac. i niem.) — Kajzer, cesarz; władca. [przypis edytorski]

Juliusz Słowacki, Król-Duch (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kiejzar (z łac. i niem.) — Kajzer, cesarz; władca. [przypis edytorski]

Marian Zdziechowski, Mesjaniści i słowianofile (źródło na Platformie Redakcyjnej)

kie — kiedy, gdy. [przypis edytorski]

Kazimierz Przerwa-Tetmajer, List Hanusi (źródło na Platformie Redakcyjnej)