Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 7927 przypisów.

cekhauz (z niem.) — arsenał, zbrojownia. [przypis redakcyjny]

cekhauz (z niem.) — zbrojownia, arsenał. [przypis edytorski]

cekhauz (z niem.) — zbrojownia, arsenał. [przypis redakcyjny]

cekin — dawna złota moneta włoska, bita od XIII w. w Wenecji, nazywana później dukatem. [przypis edytorski]

cekin — daw. złota moneta włoska. [przypis edytorski]

cekin — moneta włoska, później przemianowana na dukata. [przypis edytorski]

cekin — tu: dawna złota moneta włoska, bita od XIII w. w Wenecji, nazywana później dukatem. [przypis edytorski]

cekin — włoska złota moneta, później dukat. [przypis edytorski]

cekiny i kładłem mu jeden po drugim na dłoń, a on każdy z nich przy świetle latarki bardzo pilnie oglądał, czy nie obrzezany — dawniej fałszowano monety, obcinając z nich nieco złota po brzegach. [przypis edytorski]

cekin — złota moneta włoska, późniejszy dukat. [przypis edytorski]

cekin (z wł. zecchino) — jedna z najwcześniejszych monet złotych średniowiecznej Europy, wzorzec dla późn. dukata; bita od 1284 r. do 1797, tj. do końca suwerenności Wenecji; wybijano na niej wizerunek doży, który klęcząc odbiera od św. Marka, patrona Republiki Weneckiej, sztandar (gonfalon), zaś na rewersie Chrystusa w mandorli (owalnej aureoli). [przypis edytorski]

ceklać (starop.) — włóczęga nocna. [przypis redakcyjny]

ceklarz (daw.) — pachołek, drab. [przypis redakcyjny]

ceklarz (daw.) — pachołek miejski. [przypis edytorski]

ceklarz (daw.) — pachołek miejski. [przypis edytorski]

ceklarz — pachołek miejski pilnujący porządku; ceklarze zajmowali się m.in. wyłapywaniem żebraków, prostytutek i włóczęgów. [przypis edytorski]

ceklarz — pachołek ze straży miejskiej. [przypis edytorski]

ceklatum (starop., z łac.) — po nocy. [przypis redakcyjny]

ceklować (starop.) — włóczyć się po nocy. [przypis redakcyjny]

Celadon — bohater popularnej sielankowej powieści d'Urfégo Astrea, wiernie wielbiący tytułową ukochaną. [przypis edytorski]

celadon — sentymentalny, ckliwy kochanek; od imienia Celadona, bohatera popularnej sielankowej powieści-rzeki Astrea (1607–1627) Honoriusza d'Urfé. [przypis edytorski]

Celadus — Κέλαδος. [przypis tłumacza]

cela fait mal aux nerfs (fr.) — to źle działa na nerwy. [przypis edytorski]

cela me plaît et cela me déplaît! (fr.) — to mi się podoba (to lubię) i to mi się nie podoba (tego nie lubię)! [przypis edytorski]

celarent — formułka ułatwiająca zapamiętanie jednej z form wnioskowania (sylogizmu). [przypis redakcyjny]

Celari — Celary Jan Paweł, b. generał-major piechoty. [przypis autorski]

cela va sans dire (fr.) — oczywiście; nie muszę tego mówić. [przypis edytorski]

cela veut dire (fr.) — to znaczy. [przypis edytorski]

cela veut dire quelque chose (fr.) — to powinno coś powiedzieć. [przypis edytorski]

Cel — Celio Calcagnini, profesor poetyki w uniwersytecie ferarskim. [przypis redakcyjny]

Celebes — indonezyjska wyspa na Oceanie Spokojnym wchodząca w skład Archipelagu Malajskiego i Wielkich Wysp Sundajskich. [przypis edytorski]

Celebes — indonezyjska wyspa na Oceanie Spokojnym wchodząca w skład Archipelagu Malajskiego. [przypis edytorski]

celebracja — uroczyste odprawianie. [przypis edytorski]

celebrans (z łac.) — kapłan odprawiający mszę. [przypis edytorski]

celebrated Polish artist, Mrs. Helena Modjewska (ang.) — sławna polska artystka, pani Helena Modjewska. [przypis edytorski]

Celem „Pałuby” jest wykazanie, że wszelkie uczuciowe, nastrojowe motywacje i przeżycia, wszelkie liryczne formy poetyzowania, wszelkie typy stosunków międzyludzkich mogą i powinny być sprowadzone do form intelektualnych i analitycznych (…) wówczas zyskują rangę najwyższej pozycji — „W ostatniej instancji (…) sensacyjna, silnie erotyczna, ustępami kryminalna sprawa Angeliki przedstawia się nie jako kwestia zmysłów lub serca, ani jako kwestia społeczna, moralna lub estetyczna, lecz tylko jako kwestia intelektualna albo może naukowa, zawiła, nudna, bo trudna, sczepiona z siecią rachunków, w których gubi się oko. Moim zdaniem do tej instancji dochodzi każda sprawa, jeśli się ją na serio bada…” (Pałuba, Lwów 1903, s. 391–392). [przypis autorski]

celeriorem cursum consultationum publicarum (łac.) — odbywali szybciej narady w sprawach publicznych. [przypis redakcyjny]

celeritas (łac.) — szybkość. [przypis redakcyjny]

Celer, [właśc. Caninius Celer] — retor grecki, nauczyciel Marka Aurelego. [przypis tłumacza]

cele (starop.) — tu: zamiary, zamysły. [przypis redakcyjny]

Celes — tu zn. koń pod siodło. [przypis redakcyjny]

Celestyni — zakon o regule wzorowanej na benedyktyńskiej, acz z wpływami franciszkańskimi, istniał do r. 1807. [przypis edytorski]

Celesyria — region w czasach hellenistycznych i rzymskich: południowa Syria. [przypis edytorski]

celibatas — stovis ypatų užsilaikius nuo moterystės. [przypis edytorski]

celić — celować, mierzyć z broni palnej do celu. [przypis redakcyjny]

Celimena — bohaterka Mizantropa Moliera. [przypis edytorski]

Celimena — piękna młoda wdowa z komedii Moliera Mizantrop, inteligentna i zalotna. [przypis edytorski]

Celimena — postać z dramatu Moliera Mizantrop; kobieta pełna kokieterii. [przypis edytorski]

Celimena — postać z komedii Molière'a Mizantrop; synonim kokietki. [przypis edytorski]

Celina — tj. Krasiński. [przypis redakcyjny]

Cella — część świątyni, gdzie stał posąg bóstwa. [przypis redakcyjny]

cella (łac. dosł.: izba) — główne pomieszczenie w świątyni; także późn.: nawa. [przypis edytorski]

Cellini, Benvenuto (1500–1571) — rzeźbiarz, złotnik, pisarz i medalier florencki. [przypis edytorski]

Cellini, Benvenuto (1500–1571) — słynny włoski rzeźbiarz i złotnik. [przypis edytorski]

Cellini, Benvenuto (1500–1571) — włoski rzeźbiarz, złotnik i pisarz. [przypis edytorski]

Cellini, Benvenuto (1500–1571) — włoski rzeźbiarz, złotnik, medalier i pisarz; znany z burzliwego życia; autor autobiografii Żywot Benvenuta Celliniego własnoręcznie spisany. [przypis edytorski]

Cellini, Benvenuto (1500–1571) — włoski rzeźbiarz, złotnik, pisarz i medalier. [przypis edytorski]

Cellini, Benvenuto (1500–1571) — włoski rzeźbiarz, złotnik. [przypis edytorski]

Cellot — ur. w 1588 w Paryżu, rektor w Rouen i Flèche, później prowincjał jezuitów. [przypis tłumacza]

celniejszy (daw.) — główniejszy, ważniejszy. [przypis edytorski]

celniejszy — wybitniejszy. [przypis edytorski]

celnik (daw.) — urzędnik ściągający podatki. [przypis edytorski]

celniki (daw.) — dawna forma mianownika lm rzeczownika „celnik”, dziś: „celnicy”. [przypis edytorski]

celniki — dziś popr. forma B. lm: celników. [przypis edytorski]

Celnikier, Izaak (1923–2011) — malarz i grafik polsko-żydowski, więzień obozów koncentracyjnych, od 1957 roku żyjący w Paryżu. [przypis edytorski]

Celnik Rousseau — właśc. Henri Julien Félix Rousseau (1844–1910), francuski malarz naiwny, znajdujący upodobanie w motywach egzotycznych. [przypis edytorski]

celny (…) maszt — w oryginale: ster, wiosło sterowe; grecki statek miał na rufie umocowane za pomocą lin lub rzemieni dwa wiosła sterowe, po jednym na burtę. [przypis edytorski]

celować (daw.) — wyróżniać się. [przypis edytorski]

celować kogoś (starop.) — dorównywać komuś. [przypis edytorski]

celowsze — dziś popr.: bardziej celowe. [przypis edytorski]

celowy — przystosowany do pełnienia określonego celu. [przypis edytorski]

cel piękniejszy jak opieka — dziś popr.: cel piękniejszy niż opieka. [przypis edytorski]

Celtowie — grupa ludów indoeuropejskich, które ze swoich siedzib w dorzeczu górnego Renu i Dunaju w I tys. p.n.e. rozprzestrzeniły się po całej Europie, opanowując przede wszystkim tereny Galii (ob. Francja i Belgia), Iberii (Hiszpania) i Brytanii. [przypis edytorski]

cel — tu: tarcza, do której mierzy się z broni palnej. [przypis edytorski]

Celtyberil Celtibero monte, góry Pirenejskie, tak tu nazwane od Celtyberów, starożytnych mieszkańców Hiszpanii. [przypis redakcyjny]

celuloid — termoplastyczne, łatwopalne tworzywo sztuczne; dawniej powszechnie produkowano z niego przedmioty codziennego użytku, np. lalki, różne zabawki, piłeczki pingpongowe, błony fotograficzne. [przypis edytorski]

Cel zaś do osiągnienia zupełnie ten sam, jaki wyraziłeś, że żądany przez nią (…) — mowa tu o procesie rozwodowym Delfiny Potockiej. [przypis redakcyjny]

cel związku „Snów Marii Dunin” z „Pałubą”: ukonkretnienie problemu ramowego, ogólnikowego — „Dotychczasowym błędem było, że sięgano albo za płytko, albo — przeskakując całe życie zastępcze — za głęboko, tj. tam, gdzie już nic być nie może, i robiono rzekome wizje kosmiczne zamiast uprawiać introspekcję. Mnie się zdaje, że zbadać warstwę na kilkaset metrów pod tzw. powierzchnią duszy — to może wystarczy, nie trzeba nadiru” (Pałuba, s. 403). [przypis autorski]

cembrowina — murowane umocnienie zbiornika wodnego. [przypis edytorski]

cembrunek — umocnienie ścian studni, wykonane z drewna, cegieł, kamienia a. betonu, w szczególności część wystająca nad powierzchnię ziemi; cembrowina. [przypis edytorski]

ce monde est bien faux (fr.) — ten świat jest fałszywy. [przypis edytorski]

cenacle (z fr.) — wieczernik, tu w znaczeniu przenośnym: grupa, zwł. krąg artystów, często skupiająca się wokół mistrza. [przypis edytorski]

Cenacolo Vinciano (wł.) — mowa o Ostatniej wieczerzy Leonarda da Vinci (1452–1519); słynny ten fresk (malowidło ścienne) znajduje się w klasztorze mediolańskim di s. Maria delie Grazie. [przypis redakcyjny]

Cena de le Cenere — właśc. La Cena de le Ceneri (Uczta popielcowa), traktat kosmologiczny Giordana Bruna z 1584 roku. [przypis edytorski]

cenadry a. cynadry — wnętrzności z ryby; wątróbki; nerki. [przypis edytorski]

cenakle (z łac. cēnāculum) — jadalnia; także: wieczernik. [przypis edytorski]

cenar, (…) goniony — nazwy tańców. [przypis redakcyjny]

cenar, goniony — tańca rodzaje. [przypis redakcyjny]

Cena — uczta. Tertia cena — trzecie danie. [przypis redakcyjny]

Cenci — ang. The Cenci, tragedia Shelleya z 1819 r. [przypis edytorski]

Cenci, Beatrice — bohaterka dramatu Shelleya The Cenci. [przypis edytorski]

cendał — cienka tkanina jedwabna; także: cendal a. sendal. [przypis edytorski]