Footnotes

aeroplan (przestarz.) — samolot. [przypis edytorski]

alteracja (przestarz.) — wzburzenie, niepokój. [przypis edytorski]

ambaras (przestarz.) — kłopot sprawiany przez jakąś osobę albo trudna, przykra sytuacja. [przypis edytorski]

ambaras (przestarz.) — kłopot, trudności, tarapaty. [przypis edytorski]

ambaras (przestarz.) — kłopot, trudności, tarapaty. [przypis edytorski]

atencja (przestarz., z łac.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]

atencja (z łac. attentio: uwaga; przestarz.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]

beztroskliwe (przestarz.) — lekkomyślne. [przypis edytorski]

biesagi (przestarz.) — podwójny worek, który można przewiesić przez ramię lub przez siodło. [przypis edytorski]

blech (przestarz.) — blat do bielenia płótna. [przypis edytorski]

buchalter (przestarz.) — księgowy. [przypis edytorski]

buduar (przestarz.) — pokój pani domu służący do odpoczynku. [przypis edytorski]

cekhauz (przestarz., z niem. das Zeughaus: zbrojownia) — arsenał. [przypis edytorski]

cekhauz (przestarz., z niem.) — zbrojownia. [przypis edytorski]

chmyz (przestarz., pot.) — smarkacz. [przypis edytorski]

ciągniony (przestarz.) — ciągnięty. [przypis edytorski]

ciemięga (przestarz.) — człowiek niezdarny, niedołęga. [przypis edytorski]

cny (przestarz.) — cnotliwy, prawy, szlachetny. [przypis edytorski]

czochać się (przestarz.) — trzeć się, ocierać się o coś. [przypis edytorski]

desperować (przestarz., z łac.) — rozpaczać. [przypis edytorski]

desperować (z łac., przestarz.) — rozpaczać. [przypis edytorski]

dokumentnie (przestarz.) — niewątpliwie. [przypis edytorski]

duszny (przestarz.) — duchowy, dotyczący duszy. [przypis edytorski]

dwoma słowy (przestarz.) — w dwóch słowach; por.: innymi słowy (starop. forma N. lm). [przypis edytorski]

dyzgust (przestarz.) — niechęć, niezadowolenie. [przypis edytorski]

dziatki (przestarz.) — dzieci. [przypis edytorski]

elektromotor (przestarz.) — silnik elektryczny. [przypis edytorski]

facecja (przestarz.) — krótkie zabawne opowiadanie; tu: głupstwo. [przypis edytorski]

faworyty (przestarz.) — zarost pozostawiony na policzkach; bokobrody, baki. [przypis edytorski]

flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — kobieta będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

flama (przestarz., z łac. flamma: płomień) — osoba (zwłaszcza kobieta) będąca w danej chwili obiektem czyjejś przelotnej miłostki, romansu. [przypis edytorski]

frymark (przestarz.) — handel, kupczenie. [przypis edytorski]

gawrosz (przestarz.) — wesoły urwis, ulicznik paryski, łobuz. [przypis edytorski]

giezło (przestarz.) — luźna koszula, także śmiertelna. [przypis edytorski]

gładysz (przestarz.) — człowiek urodziwy, układny. [przypis edytorski]

golibroda (przestarz.) — fryzjer. [przypis edytorski]

grasant (z łac., przestarz.) — rabuś, łupieżca. [przypis edytorski]

gumno (przestarz.) — podwórze gospodarskie wraz z budynkami gospodarskimi. [przypis edytorski]

hurma (przestarz.) — tłum, gromada. [przypis edytorski]

ineksprymable (przestarz., z fr. inexprimable: niewyrażalny) — spodnie. [przypis edytorski]

ineksprymable (z fr.; przestarz.) — spodnie. [przypis edytorski]

jagody (przestarz.) — policzki, twarz. [przypis edytorski]

jakoż (przestarz.) — spójnik akcentujący, że coś, o czym mowa wcześniej, jest prawdziwe, zaszło lub spełniło się: i rzeczywiście, i w samej rzeczy. [przypis edytorski]

jejmość (przestarz.) — pani. [przypis edytorski]

jeniusz (przestarz.) — geniusz; wybitny umysł. [przypis edytorski]

kibić (przestarz.) — talia. [przypis edytorski]

kiep (przestarz.) — głupiec, dureń. [przypis edytorski]

kokietka (przestarz.) — kobieta zalotna. [przypis edytorski]

kokosz (przestarz.) — kura, kwoka. [przypis edytorski]

kolnąć (przestarz.) — ukłuć, dźgnąć. [przypis edytorski]

komięga (przestarz.) — starop. wiosłowy statek rzeczny. [przypis edytorski]

komiliton (z łac., przestarz.) — towarzysz broni. [przypis edytorski]

komysz (przestarz.) — podmokłe zarośla. [przypis edytorski]

konfident (z łac., przestarz.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

konfident (z łac., przestarz.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]

kontent (przestarz., z łac.) — zadowolony. [przypis edytorski]

kontrować (przestarz., z łac.) — sprzeciwiać się, zaprzeczać. [przypis edytorski]

koronny (przestarz.) — noszący koronę, ukoronowany. [przypis edytorski]

kryska (przestarz.) — kreska; tu: kreska oznaczająca wybór podczas głosowania. [przypis edytorski]

kuczyć się (przestarz.) — tęsknić. [przypis edytorski]

larwa (przestarz.) — maska. [przypis edytorski]

lubo (przestarz.) — choć. [przypis edytorski]

mali (przestarz.) — jeśli ma; forma 3 os. lp cz. przysz. z partykułą -li. [przypis edytorski]

maluczko (przestarz.) — zdr. od mało; tu: niewiele brakuje, żeby… [przypis edytorski]

materiały łokciowe (przestarz.) — tkaniny, wstążki itp. sprzedawane w sklepiku na łokcie, tj. odwijane z beli i przycinane do długości pożądanej przez klienta. [przypis edytorski]

mechera (gw., przestarz.) — pęcherz wieprzowy. [przypis edytorski]

medytacja (przestarz., z łac.) — myślenie, namyślanie się. [przypis edytorski]

medytować (przestarz., z łac.) — myśleć, rozmyślać. [przypis edytorski]

metresa (przestarz.) — utrzymanka, kochanka. [przypis edytorski]

mienić (przestarz.) — nadawać miano, nazywać kogoś lub coś. [przypis edytorski]

modestia (przestarz., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]

mores (przestarz.) — posłuszeństwo, karność. [przypis edytorski]

mores (przestarz.) — posłuszeństwo, rygor. [przypis edytorski]

mozoła (przestarz.) — dziś: rodz. m. mozół; trud. [przypis edytorski]

nadto (przestarz.) — zanadto, zbyt dużo. [przypis edytorski]

najprzód (przestarz.) — dziś: najpierw. [przypis edytorski]

nawet-em nie wstępował (przestarz.) — nawet żem nie wstępował; nawet nie wstępowałem. [przypis edytorski]

nie móc przenieść czego na sobie (przestarz.) — nie móc czego znieść. [przypis edytorski]

niesporo (przestarz.) — wolno, nieszybko. [przypis edytorski]

ócz (przestarz.) — dziś D. lm: oczu. [przypis edytorski]

obadwa (przestarz.) — obydwaj. [przypis edytorski]

ober (przestarz., z niem.) — starszy kelner nadzorujący pracę innych kelnerów; pot. używane w wołaczu w stosunku do każdego kelnera. [przypis edytorski]

ober (przestarz., z niem.) — starszy kelner nadzorujący pracę innych kelnerów; pot. używane w wołaczu w stosunku do każdego kelnera. [przypis edytorski]

obmówiska (przestarz.) — dziś: obmowy. [przypis edytorski]

ochędożnie (przestarz.) — porządnie. [przypis edytorski]

ociętny (przestarz.) — uparty. [przypis edytorski]

odbiegać czegoś (przestarz.) — odchodzić od czegoś. [przypis edytorski]

odbieżać (przestarz.) — odejść, opuścić. [przypis edytorski]

od trafunku (przestarz.) — na wszelki wypadek, gdyby coś się przytrafiło. [przypis edytorski]

opowiedzieć słowy (przestarz.) — opowiedzieć słowami; por.: innymi słowy (starop. forma N. lm). [przypis edytorski]

oskoma (przestarz.) — apetyt, chęć. [przypis edytorski]

pacholę (przestarz.) — chłopiec mający od kilku do kilkunastu lat, już nie małe dziecko, a jeszcze nie młodzieniec; także: giermek. [przypis edytorski]

paliwoda (przestarz.) — człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny. [przypis edytorski]

paltot (przestarz.) — okrycie wierzchnie; palto. [przypis edytorski]

paltot (z fr., przestarz.) — palto. [przypis edytorski]

paltot (z fr., przestarz.) — palto. [przypis edytorski]

paragon (przestarz.) — współzawodnictwo, rywalizacja. [przypis edytorski]

pasować się (przestarz.) — walczyć. [przypis edytorski]

peregrynat (przestarz.) — podróżnik, wędrownik. [przypis edytorski]

pludry (przestarz.) — krótkie, szerokie spodnie. [przypis edytorski]