Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza | przypisy tradycyjne

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | austriacki | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | sportowy | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 128020 przypisów.

mieczowi (…) złodzieje — złodzieje zbrojni w miecze. [przypis edytorski]

miecz sycylijski — miecz Damoklesa: gdy Damokles, dworzanin Dionizjosa, tyrana sycylijskiego miasta Syrakuzy, zazdrościł władcy szczęśliwego losu, został podczas uczty posadzony pod mieczem zawieszonym na końskim włosie, by mógł wczuć się w sytuację władcy w każdej chwili narażonego na nieszczęście. [przypis edytorski]

mieczu — dziś popr. forma C. lm: mieczowi. [przypis edytorski]

mieczu — dziś popr. forma C. lp: mieczowi. [przypis edytorski]

mieczu — dziś popr. forma: mieczowi a. dla miecza. [przypis edytorski]

miecz — wg mitologii Tezeusz uczestniczył w wyprawie Heraklesa po pas królowej Amazonek. [przypis edytorski]

Mieczysław Frenkiel (1858–1935) — aktor. [przypis edytorski]

Mieczysław Gałka ps. „Elegant” (1923–1975) — podchorąży AK, w powstaniu dowódca drużyny w batalionie „Chrobry I”, robinson warszawski, po wojnie nadal mieszkał w stolicy. [przypis edytorski]

Mieczysław I a. Mieszko I (922/945–992) — władca Polski z dynastii Piastów, ojciec Bolesława I Chrobrego. [przypis edytorski]

Mieczysław I — chodzi o księcia Mieszka I. [przypis edytorski]

Mieczysław Kurzyna ps. „Miecz” (1919–1983) — w konspiracji od 1939, podchorąży AK (od 17 sierpnia 1944 podporucznik), w powstaniu w Zgrupowaniu „Radosław”, ranny 9 sierpnia, później dowódca plutonu w batalionie „Czata 49”, po wojnie mieszkał w Warszawie. [przypis edytorski]

Mieczysław — właśc. Mieszko I. [przypis edytorski]

miedne śklenice (daw.) — miedziane szklanice. [przypis edytorski]

miednia — miednica; misa. [przypis edytorski]

miednica (starop.) — tu: naczynie miedziane. [przypis edytorski]

miednica — tu: miska do mycia. [przypis edytorski]

miedniczka — tu: miedniczka nerkowa, część nerki. [przypis edytorski]

miednik — dziś popr.: miednica. [przypis edytorski]

miednik — kocioł z brązu. [przypis edytorski]

miednik — właść. miednica. [przypis edytorski]

miedź (daw.) — miedziaki, drobne monety. [przypis edytorski]

miedź — hartowana miedź była używana do wyrobu broni. [przypis edytorski]

miedź — hartowana miedź służyła do wyrabiania uzbrojenia. [przypis edytorski]

miedź — hartowana miedź służyła do wyrobu broni i zbroi. [przypis edytorski]

miedź — hartowana miedź służyła do wyrobu broni. [przypis edytorski]

miedź — hartowana miedź służyła do wyrobu uzbrojenia. [przypis edytorski]

miedź — hartowana miedź służyła do wyrobu zbroi i uzbrojenia. [przypis edytorski]

miedź — mowa o brązie. [przypis edytorski]

miedź za złoto wymienić — wyrażenie z Iliady VI 236, gdzie Glaukos zamienia się zbroją z Diomedesem, oddając mu swój złoty pancerz, wart stu wołów, a otrzymując od niego wykonany z miedzi (z brązu), wart dziewięć. [przypis edytorski]

miedza — pas graniczny oddzielający dwie połacie ziemi. [przypis edytorski]

miedza — pas nieuprawnej ziemi oddzielający pola. [przypis edytorski]

miedza — pas ziemi nieuprawnej ciągnący się wzdłuż dwóch pól i oddzielający je. [przypis edytorski]

miedza — pas ziemi rozdzielający pola uprawne. [przypis edytorski]

miedza — podłużny skrawek ziemi oddzielający pola uprawne. [przypis edytorski]

miedza — wąski pas ziemi, który oddziela od siebie pola uprawne. [przypis edytorski]

miedza — wąski pas ziemi niezaoranej, rozgraniczający pola uprawne. [przypis edytorski]

miedziak — tu: brązowy medal. [przypis edytorski]

miedziane a. wytarte czoło (mieć) — być bezczelnym, bezwstydnym, pozbawionym honoru. [przypis edytorski]

miedziane czoło (mieć) — być bezczelnym, bezwstydnym, pozbawionym honoru. [przypis edytorski]

Miedziane (niem. Kupferberg, słow. Medené) — masywny szczyt wznoszący się na wys. 2237 m n.p.m. w długiej płn.-wsch. grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich; grań Miedzianego ciągnie się na przestrzeni 1400 m pomiędzy Doliną Pięciu Stawów Polskich a Doliną Rybiego Potoku. [przypis edytorski]

Miedziane — szczyt w polskich Tatrach o wysokości 2233 m n.p.m. [przypis edytorski]

Miedzianobrody, łac. Ahenobarbus — tu: cesarz Neron, co odnosiło się nie do jego cechy fizycznej (jak w powieści Quo vadis), ale do jego rodowego przydomka (cognomen), wskazującego na gałąź rodu; jako syn Gnejusza Domicjusza Ahenobarbusa i Agryppiny Młodszej nazywał się Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus; w roku 50 kolejny mąż Agryppiny, cesarz Klaudiusz, adoptował go jako syna i nadał mu nowe miano, wskazujące na przynależność do rodu klaudyjskiego: Neron Klaudiusz Cezar Druzus Germanik. [przypis edytorski]

Miedziany jeździec — pot. nazwa pomnika Piotra I w Petersburgu, jednego z symboli miasta. Został odsłonięty w 1782 dla upamiętnienia założyciela miasta. Posąg jeźdźca umieszczony jest na ogromnym postumencie wykonanym z granitowego głazu narzutowego. Jego nazwa upowszechniła się za sprawą poematu Puszkina Jeździec miedziany (Медный всадник, wyd. 1837), zainspirowanego pomnikiem. [przypis edytorski]

miedzianymi runie stopy — sens: podepcze ciężkimi stopami. [przypis edytorski]

Miedziński, Bogusław (1891–1972) — polityk sanacyjny, wojskowy, publicysta; jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego, a następnie Edwarda Rydza-Śmigłego; członek PPS-Frakcji Rewolucyjnej, Związku Strzeleckiego, POW (Polskiej Organizacji Wojskowej 1914–1921), podpułkownik piechoty WP, członek wywiadu wojskowego, przez cztery kadencje poseł na Sejm II RP (z list PSL „Piast”, PSL „Wyzwolenie”, BBWR), wicemarszałek Sejmu w l. 1935–1938, uczestnik zamachu majowego, minister ministrem poczt i telegrafów w rządzie Józefa Piłsudskiego i Kazimierza Bartla, senator i Marszałek Senatu II RP; członek Prezydium Rady Naczelnej Obozu Zjednoczenia; w l. 1929–1938 red. nacz. „Gazety Polskiej”, w 1934 r. przejął koncern Prasa Polska SA (od 1935 Dom Prasy SA); zwolennik eliminacji populacji Żydów polskich w drodze emigracji. [przypis edytorski]

miedzy hardemi zawżdy kwitną swary — Prz 10, 12: „Nienawiść wzbudza swary: a wszystkie występki miłość pokrywa” (tłum. Wujka). [przypis edytorski]

Miedzy pysznemi zawżdy swary rostą — Prz 13, 10. [przypis edytorski]

miedzy (starop.) — dziś popr.: między. [przypis edytorski]

miegąs — trump.: miegantis. [przypis edytorski]

miegta — miega. [przypis edytorski]

miej baczność (daw.) — uważaj. [przypis edytorski]

miejcie się do sprawy (starop.) — szykujcie się [gotujcie się] do sprawy [tj. tu: do walki]. [przypis edytorski]

miejsca w nich żadne nie miały wywody (starop.) — nie przemawiały do nich żadne tłumaczenia. [przypis edytorski]

miejsce Dolnego Egiptu zajmowała odnoga morska […] Przed gadami na tym świecie były tylko ślimaki i ryby, a przed nimi — same rośliny — autor przypisuje starożytnym Egipcjanom znajomość geologii i paleontologii, którą faktycznie osiągnięto dopiero w czasach nowożytnych. [przypis edytorski]

miejsce na słońcu — tu: w świetle, w miejscu jasnym. [przypis edytorski]

[?] — miejsce nieczytelne w rękopisie. [przypis edytorski]

miejsce obok księdza, abym mu podał nożyczki — podczas ceremonii przyjmowania do zgromadzenia zakonnego kobiecie obcina się włosy. [przypis edytorski]

miejsce (tu daw.) — posada, zatrudnienie. [przypis edytorski]

miejsce (tu daw.) — zatrudnienie, miejsce pracy. [przypis edytorski]

miejsce — tu: posada, stanowisko pracy. [przypis edytorski]

miejsce — tu: posada, zatrudnienie. [przypis edytorski]

miejsce — tu: stanowisko, pracę. [przypis edytorski]

miejsce — tu: stanowisko. [przypis edytorski]

miejsce weźmie (…) Palinura miano — na płn. od zatoki Salerneńskiej do dziś istnieje Porto di Palinuro. [przypis edytorski]

………………………. — miejsce wykropkowane w oryginale. [przypis edytorski]

miejscowi (starop. forma) — miejscu (przypatrzeć się). [przypis edytorski]

miejscowy Rotszyld — ironiczne określenie bogatego Żyda; Rotszyldowie a. Rothschildowie — rodzina finansistów żydowskich, pochodząca z Frankfurtu. [przypis edytorski]

miej serce i patrzaj serce — Adam Mickiewicz, Romantyczność. [przypis edytorski]

miejże — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że. [przypis edytorski]

mielaširdybė — gailestingumas. [przypis edytorski]

mielce — żarna, kamienie do ręcznego mielenia zboża. [przypis edytorski]

mielej (daw.) — płycej; por.: mielizna, tj. płycizna. [przypis edytorski]

mielerz — kopiec drewna przykryty ziemią, darnią lub gliną i wypalany na węgiel drzewny. [przypis edytorski]

mieli niewygodne w użyciu oznaczanie liczb literami — w starożytnej Grecji początkowo używano notacji liczbowej zbliżonej do zapisu rzymskiego: wielkości 1, 5, 10, 100, 1000 i 10 000 oznaczano pojedynczymi literami, a konkretną liczbę zapisywano jako kombinację tych liter; od III w. p.n.e. w świecie greckim stopniowo przyjmowano odmienny system, powstały w Jonii, nienadający się do prowadzenia obliczeń: liczbom od 1 do 9 przypisano w nim pierwszych 9 liter alfabetu, kolejne 9 liter służyło do zapisywania pełnych dziesiątek od 10 do 90, następnymi literami zapisywano pełne setki od 100 do 900; do tego celu 24-literowy alfabet joński rozszerzono o trzy archaiczne litery, na oznaczenie liczb 6, 90 oraz 900; Ateny pozostały przy starym systemie, zwanym attyckim, aż do początku I w. n.e. [przypis edytorski]

mieliżby — daw. konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy mieliby a. czyżby mieli. [przypis edytorski]

mieliżbyście — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy mielibyście. [przypis edytorski]

mieliżbyście — konstrukcja z partykułą -ż-; znaczenie: czy mielibyście. [przypis edytorski]

mieliżbyśmy pozwolić (daw.) — konstrukcja z partykułą wzmacniającą -że-, skróconą do -ż-; znaczenie: czy mielibyśmy, czyżbyśmy mieli. [przypis edytorski]

Mieliż — konstrukcja z partykułą -że, skróconą do -ż; znaczenie: czy mieli. [przypis edytorski]

mielizna Goodwin — niebezpieczna mielizna przy północnym wejściu do Cieśniny Kaletańskiej, w pobliżu głównych szlaków żeglugowych. [przypis edytorski]

mielizna — płytkie miejsce w morzu lub rzece. [przypis edytorski]