Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24905 przypisów.
dwunasta — godzina dwunasta według rachuby czasu u Rzymian równała się naszej 6–7-ej po południu. [przypis redakcyjny]
dwu synu — Krzysztof, podkomorzy wieluński, poeta łaciński (zm. 1565) i Jan (zm. 1568). [przypis redakcyjny]
Dyana — Diana d'Este, córka Zygmunta, brata ks. Herkulesa. [przypis redakcyjny]
Dyana — u Rzymian bogini łowiectwa. [przypis redakcyjny]
dybać przed się — tu: iść naprzód. [przypis redakcyjny]
dybać — tu: jechać dążyć. [przypis redakcyjny]
dybki — pęta. [przypis redakcyjny]
Dybowski Benedykt (1833–1930) — uczony polski, zesłany w r. 1864 na Syberię, badał tamtejszą przyrodę, antropologię i języki ludów syberyjskich. [przypis redakcyjny]
dyby — dybki, kłoda z otworami, w które wkładano ręce, pęta. [przypis redakcyjny]
dyby — kłody drzewa z otworami, w które zamykano ręce lub nogi więźniów. [przypis redakcyjny]
dychtowny — ściśle i mocno opinający. [przypis redakcyjny]
Dydo — królowa kartagińska, opuszczona przez Eneasza, zakończyła samobójstwem. [przypis redakcyjny]
Dydona… Kleopatra — sławne heroiny romansów miłosnych starożytności: Dydona — królowa Kartaginy, ukochana księcia trojańskiego Eneasza, Kleopatra — królowa Egiptu, ukochana wodzów rzymskich, Cezara i Antoniusza, Helena — królowa Sparty, ukochana królewicza trojańskiego Parysa, Hero — ukochana Leandra, Tyzbe — ukochana Pirama. [przypis redakcyjny]
Dydona — królowa kartagińska, opuszczona przez Eneasza, zakończyła samobójstwem. [przypis redakcyjny]
dyfamacja (z łac.) — zniesławienie. [przypis redakcyjny]
dyferencja — różnica. [przypis redakcyjny]
dyferencja (z łac.) — różnice. [przypis redakcyjny]
dyfferencyja — różnica. [przypis redakcyjny]
dyfidencja (z łac. diffidentia) — nieufność, niedowierzanie. [przypis redakcyjny]
dyfidencja (z łac.) — nieufność, brak zaufania. [przypis redakcyjny]
dygestii — [forma D.lp od dygestia:] trawienia. [przypis redakcyjny]
dygnitarz (łac. dignitas: godność) — osoba piastująca wysoki urząd. [przypis redakcyjny]
dygresja — zboczenie, odejście od tematu. [przypis redakcyjny]
dyjamentowe goździe — stalowe gwoździe. [przypis redakcyjny]
dyjasek (daw.) — diabeł. [przypis redakcyjny]
dyktam (daw.) — ziele lecznicze. [przypis redakcyjny]
dyktam — ziele lecznicze. [przypis redakcyjny]
dyktam — ziele na Krecie, jad z ran dobywające. [przypis redakcyjny]
dyktator — tutaj: pierwszy uczeń w klasie. [przypis redakcyjny]
dyktator — w starożytnym Rzymie republikańskim nadzwyczajny urzędnik obdarzony pełnią władzy, mianowany na przeciąg 6 miesięcy w razie wielkiego niebezpieczeństwa. [przypis redakcyjny]
Dyktea — zmyślone przez Ariosta miasto na Krecie; była tylko góra Dikte. [przypis redakcyjny]
Dyktejskie miasta — kreteńskie; dyktejskie od góry Dikte na Krecie. [przypis redakcyjny]
dykteria — krótkie opowiadanie żartobliwe. [przypis redakcyjny]
dyktować — tu: dychtować, zaopatrywać. [przypis redakcyjny]
dyktownie (daw.) — dychtownie, szczelnie. [przypis redakcyjny]
dylacja (starop., z łac.) — przewłoka. [przypis redakcyjny]
dylekta (z łac.) — miłośnica. [przypis redakcyjny]
dyliżans — powóz pocztowy. [przypis redakcyjny]
Dymidecki — pułkownik królewski, zabity później pod Kamieńcem przez Turków, którzy głowę jego z triumfem nosili. [przypis redakcyjny]
dymokur — małe ognisko, mocno dymiące, dla odpędzania owadów. [przypis redakcyjny]
dyngus (z niem.) — śmigus, oblewanie wodą w poniedziałek wielkanocny. [przypis redakcyjny]
Dyonizyus, mistrz z króla — Dionizjusz Młodszy, tyran syrakuzański, pozbawiony władzy, miał być „mistrzem”, tj. nauczycielem w Koryncie. [przypis redakcyjny]
dyplomata — odznaczenia na piśmie, nadania przywileju, dawne akty urzędowe. [przypis redakcyjny]
dyplomatycznie — oględnie, ostrożnie. [przypis redakcyjny]
dyplom — tu: dokument stwierdzający pochodzenie szlacheckie. [przypis redakcyjny]
dyplom — w pierwodruku: dyplomata. [przypis redakcyjny]
dypsas (daw.) — wąż jadowity. [przypis redakcyjny]
dyptam — zw. też krzewem Mojżesza; krzewiasta bylina kwitnąca liliowo, kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan na szczycie łodygi; liście po potarciu wydają silną cytrynową lub cynamonową woń, olejki eteryczne mają działanie drażniące (powodują poparzenia skóry i alergie), a przy wysokiej temperaturze powietrza może dojść do ich samozapłonu. [przypis redakcyjny]
dysarmować (z łac.) — rozbroić. [przypis redakcyjny]
dyscyplina — karność. [przypis redakcyjny]
dyscypułom — uczniom. [przypis redakcyjny]
dyscypułowie (starop., z łac.) — uczniowie. [przypis redakcyjny]
dyscypuł (starop.) — uczeń. [przypis redakcyjny]
dysgresja — wtręt. [przypis redakcyjny]
dyshonor — ujma na honorze. [przypis redakcyjny]
dyshonor — zniewaga, obelga. [przypis redakcyjny]
dyskrecją — oględność, wzgląd. [przypis redakcyjny]
dyskrecja — tu: łaska, ludzkość. [przypis redakcyjny]
dyskrecja — tu: łaska. [przypis redakcyjny]
dyskursa (z łac.) — dyskusje, rozprawy. [przypis redakcyjny]
dyskwizycja (łac.) — dochodzenie, spór. [przypis redakcyjny]
dysocjacja (z łac.) — rozstanie. [przypis redakcyjny]
dyspensatów — lżejszej reguły. [przypis redakcyjny]
dyspensi a. dyspensaci — zwolnieni od pewnych przepisów. [przypis redakcyjny]
dyspensować się — uwalniać się. [przypis redakcyjny]
dyspepsja (z gr. dys: zły, peptein: trawienie) — pot. niestrawność. [przypis redakcyjny]
dysponent — zastępca kierownika w zakładzie handlowym. [przypis redakcyjny]
dysponować — gotować na śmierć. [przypis redakcyjny]
dysponował sentencją — stanowił o wyroku. [przypis redakcyjny]
dyspozycją — [B. lp r.ż.] ustrój, przeznaczenie. [przypis redakcyjny]
dyspozycja — tu: gotowość, ochota. [przypis redakcyjny]
dyspozytor — tu: rozkazodawca. [przypis redakcyjny]
dysputować — podawać w wątpliwość, kwestyjonować. [przypis redakcyjny]
Dysputować się — prowadzić dysputę, kłócić się. [przypis redakcyjny]
dysputy — międzyzakonne, po kościołach odprawiane. [przypis redakcyjny]
dysputy — tu: żartobliwe nawiązanie do instytucji uczonych dysput w kwestiach teologicznych (prowadzonych zwłaszcza w zakonach), żywych jeszcze w tradycji XVIII wieku. [przypis redakcyjny]
dystancja — odległość. [przypis redakcyjny]
dystancji — odległości. [przypis redakcyjny]
dystrakcja — roztargnienie. [przypis redakcyjny]
dystrakcja (z łac.) — rozerwanie, niepokój. [przypis redakcyjny]
dystrybucja — tu: dawna nazwa sklepu z wyrobami tytoniowymi. [przypis redakcyjny]
dystrybucja (z łac.) — rozdział dóbr, rozprowadzenie. [przypis redakcyjny]
dystrybucji — rozdawnictwa. [przypis redakcyjny]
dystylator — tu: fabrykant wódek (dziś: destylator). [przypis redakcyjny]
dystylowali — odkraplali, wypacali. [przypis redakcyjny]
dystylują — przepędzają w alembikach. [przypis redakcyjny]
dystyngwować (z łac.) — odróżniać, podkreślać różnicę. [przypis redakcyjny]
dystyngwowany — wyróżniający się, poważny, dostojny. [przypis redakcyjny]
dystyngwowany — wyróżniający się, uchodzący za coś lepszego. [przypis redakcyjny]
dystynkcją — wyróżnienie, elegancję. [przypis redakcyjny]
dystynkcji — rozróżniania, znaczenia. [przypis redakcyjny]
dystynkcji — rozróżnienia. [przypis redakcyjny]
dystynktoria — odznaki. [przypis redakcyjny]
dysydenci — innowiercy. [przypis redakcyjny]
dysydent — innowierca. [przypis redakcyjny]
dysymiluje (z łac.) — ukrywa, przemilcza. [przypis redakcyjny]
dysymulowała — udawała, ukrywała. [przypis redakcyjny]
dysymulowana — cierpiana, znoszona. [przypis redakcyjny]
dysymulowane — ukrywane. [przypis redakcyjny]
dyszkant — głos chłopięcy. [przypis redakcyjny]