Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159855 przypisów.
quondam (łac.) — niegdyś. [przypis edytorski]
quondam (łac.) — niegdyś. [przypis redakcyjny]
quondam (łac.)— niegdyś; tu: niegdysiejsza, była. [przypis edytorski]
quondam (łac.) — pewnego razu; niegdyś; nieraz. [przypis edytorski]
quondam (z łac.) — niegdyś. [przypis redakcyjny]
quoniam (łac.) — ponieważ, gdyż. [przypis edytorski]
quo numine laeso (łac.) — które bóstwo obraziwszy. [przypis redakcyjny]
Quo (…) probitatis — Cicero, De officiis II, 9. [przypis tłumacza]
Quo quisquam optimus est, pessimus, si hoc ipsum, quod optimus est, adscribat sibi (łac.) — „Przez co ktoś jest najlepszym, staje się najgorszym, jeżeli to, że jest najlepszym, przypisuje sobie. [przypis tłumacza]
quoquo modo (łac.) — żadnym sposobem. [przypis redakcyjny]
Quo (…) recondat — Vergilius, Georgica, III, 137. [przypis tłumacza]
quo (…) Romanus (łac.) — „W czym niewątpliwie Rzymianin celuje” (Livius Titus, Ab Urbe condita, IX, 22; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
quorum iniuriis in profundissimo Democriti (łac.) — których niesprawiedliwie postępki w najgłębszej Demokryta studni (utopiły jej sławę); Demokryt, filozof gr. żyjący w V w. p.n.e., utrzymywał, że ziemia jest wewnątrz po części wydrążona. [przypis redakcyjny]
quorum (łac.) — kworum, czyli minimalna liczba osób niezbędna do prowadzenia obrad i podjęcia wiążących decyzji. [przypis edytorski]
quorum machinationibus (łac.) — których knowaniami. [przypis redakcyjny]
quorum (…) melius — Cicero, De natura deorum, I, 54. [przypis tłumacza]
[tj. dokąd często przybywała, na okiełznanym delfinie siedząc, naga Tetis; red. WL];
[tj. obydwoma ramionami obejmując szyję; red. WL];
[tj. uciekła się do zwykłych sztuk; red. WL.]
Bóstwa, szczególniej morskie, napastowane od ludzi, miały szczególny przywilej: zamieniać się w rozmaite kształty. Tak Proteus u Owidiusza, Metamorph[oses] VIII, 730, i Wirgiliusza, Georgiki IV, 387.
[tj. coraz to nowe formy przybierała: aż poczuła, że jej członki zostały pochwycone; red. WL];
[tj. ukazała się jako Tetyda; red. WL.]
[przypis redakcyjny]
quos ego (łac.) — dam ja wam! [przypis edytorski]
quos ego (łac.) — ja was…, słowa, którymi Neptun wygrażał wiatrom w Eneidzie Wergiliusza. [przypis redakcyjny]
quos perdere vult, prius dementat (łac) — tych, których chce zgubić, (Bóg) najpierw ogłupia. [przypis redakcyjny]
Quos (…) recondit — Vergilius, Aeneida, V, 302. [przypis tłumacza]
Quos (…) rectum — Horatius, Satirae, I, 1, 107. [przypis tłumacza]
Quos (…) sinamus — Ovidius, Metamorphoses, I, 194. [przypis tłumacza]
Quos vult perdere, Jupiter dementat (łac.) — Kogo Jowisz chce zgubić, temu odbiera rozum. [przypis tłumacza]
quot capita, tot sensus (łac.) — co głowa, to rozum. [przypis redakcyjny]
quotidianka (z łac.) — codzienność. [przypis edytorski]
quotidie namque crescunt mala subtrahuntur bona (łac.) — [codziennie zwiększają zło, pomniejszając dobro]; Meditationes II [Meditationes piissimae de cognitione humanae conditionis, dzieło przypisywane Bernardowi z Clairvaux, pochodzące jednak z XIII w.; red. WL]. [przypis autorski]
Quotidienne — fr. gazeta codzienna. [przypis edytorski]
Quoties (…) concurrenint (łac.) — „Ileż to razy nie tylko nasi wodzowie, ale nawet całe armie szły na pewną śmierć?” (Cicero, Tusculanae disputationes, I, 37; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quoties (…) domos — Lucanus, Pharsalia, I, 255, 251. [przypis tłumacza]
Quoties (…) pecus — Titus Calpurnius Siculus, Eclogae, VII, 64. [przypis tłumacza]
quo timoris (…) periculi est — Livius Titus, Ab Urbe condita, XXII, 5. [przypis tłumacza]
quotquot sunt inimici vestri, cum omnibus in hac arena certabit (łac.) — ilukolwiek macie nieprzyjaciół, ze wszystkimi walczyć będzie [przypis redakcyjny]
quot verba, tot minaciae (łac.) — ile słów, tyle pogróżek. [przypis redakcyjny]
quousque (łac.) — dokąd, ile jeszcze czasu. [przypis edytorski]
Quousque tandem, Catilina (łac.) — jak długo jeszcze, Katylino; pierwsze słowa mowy Cycerona wygłoszonej w senacie rzymskim w 63 r. p.n.e. przeciw Katylinie, po wykryciu jego spisku (pełne zdanie brzmi: Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra, tj. „Jak długo nadużywać będziesz, Katylino, naszej cierpliwości”). [przypis edytorski]
Quo usque tandem (łac.) — dokądże tego będzie? (pierwsze słowa mowy Cycerona przeciw Katylinie) [przypis edytorski]
Quousque tandem (łac.) — jak długo jeszcze; pierwsze słowa mowy Cycerona wygłoszonej w senacie rzym. w 63 r. p.n.e. przeciw Katylinie, po wykryciu jego spisku (pełne pierwsze zdanie brzmi: Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra, tj. „Jak długo nadużywać będziesz, Katylino, naszej cierpliwości”). [przypis edytorski]
Quo (…) uti — Horatius, Epistulae, I, 5, 12. [przypis tłumacza]
Quo vadis, Domine? (łac.) — Dokąd idziesz, Panie? [przypis edytorski]
Quo vadis — powieść historyczna Henryka Sienkiewicza, wyd. 1895–1896. Podejmuje ona tematykę prześladowań chrześcijan, a także opisuje życie w starożytnym Rzymie za panowania Nerona. [przypis edytorski]
Quo vadis? Quo vadimus? Getsemani, vadimus hodie (łac.) — Dokąd idziesz? Dokąd idziemy? Dziś idziemy do Getsemani. [przypis edytorski]
quovis praetextu (łac.) — z jakiegokolwiek powodu. [przypis redakcyjny]
Quum (…) fallitur — Augustinus Aurelius, De civitate Dei, IV, 31. [przypis tłumacza]
Quum (…) persuasione — Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 117. [przypis tłumacza]
quum (…) quietus — Cicero, Commentariolum petitionis [De petitione consultatus], 2. [przypis tłumacza]
quum res (…) ambiunt (łac.) — „Kiedy jaki przedmiot ducha zaciekawi i zajmie, wyrazy nasuwają się niemal na wyścigi” (Seneca controvert. III; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quum (…) sequor (łac.) — „W sprawach religii idę za Korunkaniusem, Scypionem, Scaevolą, najwyższymi kapłanami, a nie za Zenonem, Kleantesem lub Chryzypem” (Cicero, De natura deorum, III, 2; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Quum vini (…) gliscunt — Lucretius, De rerum natura, III, 475. [przypis tłumacza]
Qu'une femme (…) de chausse — „że taka jest stworzenia kolej / I że kobieta doszła swych rozumów miary, / Gdy pozna co opończa, a co szarawary”; Molière, Uczone białogłowy (w oryg. Les Femmes savantes), akt II, sc. 7, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński. [przypis edytorski]
Рудин (ros.) — Rudin, powieść Turgieniewa z 1856 roku. [przypis edytorski]
Русская школа не хороша, но эго ужь оставтѣ! (ros., daw. pisownia sprzed reformy 1918 r.) — Szkoła rosyjska nie jest dobra, ale ego proszę zostawić już w spokoju! [przypis edytorski]
Русское Богатство (ros.) — „Rosyjskie bogactwo”, miesięcznik społeczno-polityczny, wychodzący w Sankt-Petersburgu w latach 1876–1918. [przypis edytorski]
r. 1794, dnia 25 miesiąca grudnia, w sobotę, byłem aresztowanym (…) Tam siedzieliśmy do wilii Bożego Narodzenia — 25 grudnia, to jest dzień Bożego Narodzenia, w roku 1794 przypadał na czwartek; autor najwyraźniej ma na myśli, że aresztowano go w ostatnią sobotę przed Bożym Narodzeniem, czyli 20 grudnia 1794. [przypis edytorski]
rąbać (daw.) — zadawać rany białą bronią, siec; tu: uprawiać wojaczkę, być żołnierzem. [przypis edytorski]
rąbanica (gw.) — siekiera. [przypis edytorski]
rąbek — brzeg materiału, kraj szaty. [przypis edytorski]
rąbek — chusta osłaniająca głowę i ramiona kobiety; w czasach Fredry był to już staroświecki element stroju. [przypis edytorski]
rąbek (daw.) — chustka na głowę. [przypis edytorski]
Józef Ignacy Kraszewski, Anafielas, Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
rąbek — daw. element stroju, chusta osłaniająca głowę kobiety. [przypis edytorski]
rąbek — rodzaj cienkiej podłużnej chusty. [przypis edytorski]
rąbek — tu: dawniej szal, welon, chustka. [przypis edytorski]
rąbki nie całkiem kraśną nicią szyte — chustki, które zaczęto wyszywać czerwoną nitką, ale nie dokończono. [przypis edytorski]
rąbkowy — z cienkiego płótna. [przypis redakcyjny]
rąbku (starop. forma) — dziś popr. D.lp: rąbka; rąbek: chustka. [przypis edytorski]
rący (starop.) — rączy; gwałtownie rwący się naprzód. [przypis edytorski]
rączęty — dziś popr. forma N. lm: rączętami. [przypis edytorski]
rącze — szybkie. [przypis edytorski]
Rączki — wieś nad Pilicą w województwie łódzkim. [przypis redakcyjny]
rączków (gw.) — rączek. [przypis edytorski]
rączo (daw.) — szybko, żwawo. [przypis edytorski]
rączość (daw.) — prędkość, szybkość. [przypis edytorski]
rączość — prędkość, szybkość. [przypis edytorski]
rączość — szybkość w ruchu, biegu, locie. [przypis edytorski]
rączo (starop.) — prędko. [przypis edytorski]
rączo — szybko. [przypis edytorski]
rączy koń obraca (starop. konstrukcja) — dziś z D.: rączego konia (…). [przypis edytorski]
rączy (starop.) — szybki, prędki, zwinny. [przypis edytorski]
rączy — szybki. [przypis edytorski]
rączy — szybki w biegu, prędki, bystry, zwinny. [przypis edytorski]
rączy — szybki w biegu. [przypis edytorski]
rąžydamasis — pasitempdamas. [przypis edytorski]
Rabagas — tytułowa postać powieści z 1872 r. Victoriena Sardou (1831–1908), autora sztuk teatralnych, znanego bardziej z tytułów takich jak: La Haine („Ninawiść”, 1874, operetka z muzyką Jacque'a Offenbacha), Divorçons! („Rozwiedźmy się”, 1880), Odette (1881), Fedora (1882), Théodora (1884), Tosca (1887), Madame Sans-Gêne (1893); wiele z nich było wystawianych jako opery i operetki, a także ekranizowanych. [przypis edytorski]
rabandy — taśmowe naszywki żagli. [przypis autorski]
raban — tytuł wyższy od rabiego. [przypis tłumacza]
Raba — rzeka w województwie małopolskim. [przypis edytorski]
rabat (daw.; z fr.) — ozdobny, koronkowy lub batystowy kołnierz. [przypis edytorski]
rabatka — grządka z kwiatami. [przypis edytorski]
rabat — wysoki kołnierz koronkowy lub płócienny, element mody męskiej w 2 poł. XVII w. [przypis edytorski]
rabaty — barwne wyłogi, tj. wywinięta na drugą stronę tkanina o innym kolorze niż mundur, umieszczone na piersi. [przypis edytorski]
rabaty — barwne wyłogi wojskowego munduru. [przypis edytorski]
rabaty — wyłogi na mundurze. [przypis edytorski]
rabban Gamaliel a. Gamaliel Starszy (I w. p.n.e. – I w. n.e.) — tannaita pierwszej generacji, wg tradycji żydowskiej przewodniczący Sanhedrynu; jeden z największych nauczycieli prawa mojżeszowego w I poł. I w. n.e.; wg tradycji chrześcijańskiej nauczyciel Pawła Apostoła. Wraz z rabbim Eleazarem ben Azarią, rabbim Jehoszuą ben Chanania, rabbim Akibą ben Josefem odbył podróż do Rzymu. [przypis edytorski]
rabban (hebr. dosł.: nasz mistrz) — wzmocniona forma tytułu rabbi wyrażająca większy szacunek. Tradycyjnie związana z postacią rabbana Gamaliela. [przypis edytorski]
rabbanici — zwolennicy rabinów; stosowane w XIX w. określenie Żydów kierujących się w kwestiach wiary i obyczajów prawem pisanym (w Torze i Talmudzie) oraz jego ustnym wykładem przez uczonych rabinów. [przypis edytorski]
rabbi Abbahu — amoriata trzeciej generacji, rektor Akademii w Cezarei; był autorytetem w kwestii wag i miar; wielki propagator nauki języka greckiego. [przypis edytorski]
rabbi Chanina Wielki a. Chanina Bar Chama — anachroniczne użycie nazwy postaci. Amoriata pierwszej generacji, którego działalność przypada na okres 220–250 r. Wybudował za własne pieniądze jesziwę w Cippori; zajmował się również ziołolecznictwem. [przypis edytorski]
rabbi Elieazar właśc. Eleazar ben Azaria — tannaita drugiej generacji żyjący w I w. n.e. Kochen; wraz z rabbanem Gamalielem, rabbim Jehoszułą ben Chananiahem i rabbim Akibą ben Josefem odbył podróż do Rzymu. [przypis edytorski]
Rabbi Hakadosz, a. Juda ha-Nasi, a. Jehuda ha-Nasi a. Jehuda Książę (135 – ok. 217) — zwierzchnik żydowski w Palestynie po powstaniu Bar Kochby (132–135); redaktor Miszny. Współcześni nazwywali go nasz święty rabbi (hebr. rabbenu ha-kadosz). [przypis edytorski]
Rabbi Iszmael a. Iszmael ben Elisza (90–135) — tannaita trzeciej generacji, wnuk arcykapłana o tym samym imieniu. Rozwijał prawo halachiczne równolegle do rabbiego Akiby ben Josefa, ale jest ono uważane za bardziej spójne. [przypis edytorski]
