Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10974 przypisów.
kondotier — w XIV–XVI w. we Włoszech dowódca oddziałów najemnych w służbie miast lub dworów książęcych. [przypis edytorski]
kondotier (z wł.) — najemny żołnierz. [przypis edytorski]
Kondracka — Dolina Sucha Kondracka, odgałęzienie Doliny Kondratowej. [przypis edytorski]
konduita (daw.) — prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne. [przypis edytorski]
konduita — prowadzenie się. [przypis edytorski]
konduita — prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne. [przypis edytorski]
konduita — sposób prowadzenia się. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — przewodnik elektryczny, tu: piorunochron. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — przewodnik, zwykle elektryczny. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — urzędnik niższego personelu technicznego, tu: zatrudniony przez Biuro Melioracyjne przy Wydziale Krajowym sejmu galicyjskiego. [przypis edytorski]
konduktor — dosł. przewodnik; tu: piorunochron. [przypis edytorski]
konduktor (łac.: przewodnik) — tu: podoficer w jednostce inżynieryjnej dawnej armii rosyjskiej (кондуктор инженерный). [przypis edytorski]
konduktor (łac.) — ten, który prowadzi (nie jest to standardowy przydomek Jowisza). [przypis edytorski]
konduktorowie — dziś popr. forma: konduktorzy. [przypis edytorski]
konduktor — piorunochron. [przypis edytorski]
kondukt — orszak, pochód żałobny. [przypis autorski]
kondycją (forma B.lp r.ż.) — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycja (daw.) — miejsce pracy; płatne zajęcie. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — posada nauczyciela domowego lub korepetytora, zwykle związana z wyjazdem na wieś. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — stan. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw., z łac. condicio) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw., z łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja — posada nauczyciela domowego najczęściej związana z wyjazdem na wieś. [przypis edytorski]
kondycja — stan, stanowisko społeczne. [przypis redakcyjny]
kondycja — sytuacja życiowa, tu: majątek. [przypis edytorski]
kondycja (tu daw., z łac. conditio) — warunek, wymóg. [przypis edytorski]
kondycja — tu: pozycja społeczna. [przypis edytorski]
kondycja — tu: stan, pochodzenie. [przypis edytorski]
kondycja — tu: stan, pozycja społeczna, pochodzenie. [przypis edytorski]
kondycja — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycja (z łac.) — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja (z łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (z łac.) — warunek. [przypis redakcyjny]
kondycje (daw.) — warunki. [przypis edytorski]
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
Wojciech Dembołęcki, Pamiętniki o Lisowczykach czyli przewagi Elearów polskich
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycje (łac. conditio) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycje (z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondycyjka (z łac.) — właśc. kondycja; tu: zatrudnienie, służba. [przypis edytorski]
kondyktową — [B.lp r.ż.] umowną, polubowną. [przypis redakcyjny]
kondymentami — zaprawami. [przypis redakcyjny]
kondyment (daw.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
kondymenty (lm) — przyprawy. [przypis redakcyjny]
kondyment (z łac.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
kondysensja właśc. kondescensja — sesja wyjazdowa sądu odbywająca się na miejscu sporu (najczęściej o grunta). [przypis edytorski]
kondys, kondysek — nazwy gatunku psa, a zarazem przytyk do imienia księcia Kondeusza. [przypis redakcyjny]
kondys — kundel. [przypis edytorski]
kondys (starop.) — pies podwórkowy. [przypis redakcyjny]
Koneczny, Feliks —- aluzja do artykułu dra Feliksa Konecznego, redaktora „Świata słowiańskiego”, pt. Teoria Grunwaldu. („Przegląd Powszechny”, 1910, lipiec). Artykuł ten znany był autorowi z przedruku w „Widnokręgach” z dn. 10 sierpnia 1910. Z. X–XII. Wzmianka o nim powtarza się jeszcze w Pamiętniku we wpisie z dnia 3 II. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
koneksja — stosunek. [przypis redakcyjny]
koneksje — złączenie, związek. [przypis redakcyjny]
koneksje — związki, powiązania. [przypis edytorski]
koneksje — związki, powiązania rodowe. [przypis edytorski]
koneksjom — związkom, pokrewieństwom. [przypis redakcyjny]
koneser — znawca. [przypis redakcyjny]
konew (daw.) — duże naczynie. [przypis edytorski]
konew (daw.) — dzban. [przypis edytorski]
konew — naczynie do noszenia i przechowywania płynów. [przypis edytorski]
konew — rodzaj naczynia do przenoszenia i przechowywania płynów. [przypis edytorski]
konfabulować — bajać, zmyślać, opowiadać niestworzone rzeczy. [przypis edytorski]
Konfederaci — zobacz przypisek w Introdukcji. [przypis redakcyjny]
konfederacją — dziś popr. forma B. lp: konfederację. [przypis edytorski]
konfederacja barska (1768–1772) — zbrojny związek szlachty polskiej utworzony w Barze na Podolu w obronie wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej, przeciwko Imperium Rosyjskiemu i królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. [przypis edytorski]
konfederacja barska (1768–1772) — zbrojny związek szlachty polskiej utworzony w miejscowości Bar na Podolu w obronie wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej, przeciwko Imperium Rosyjskiemu i królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu. [przypis edytorski]
Konfederacja Dysydentów — w r. 1767, zawiązana z poduszczenia rosyjskiego; sama przez się bezsilna; znaczenie jej wynikało jedynie stąd, że, odwoławszy się do współwierczych dworów o opiekę, dała im pozór mieszania się do spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej na żądanie jej własnych obywateli. [przypis redakcyjny]
Konfederacja jest w Polsce tym, czym była w Rzymie dyktatura — por. Wstęp. [przypis redakcyjny]
Konfederacja Korczyńska — konfederacja zawiązana w 1438 r. w Nowym Mieście Korczynie pod wodzą biskupa Zbigniewa Oleśnickiego (1389–1455), wymierzona przeciwko opozycji szlacheckiej sprzyjającej czeskiemu husytyzmowi. [przypis edytorski]
Konfederacja Radomska — pod wodzą Karola Radziwiłła. [przypis redakcyjny]
Konfederacja — Skarga ma tu na myśli Konfederację warszawską, czyli uchwałę, podjętą 28 stycznia 1573 r. na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, zapewniającą swobody wyznania szlachcie w Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
konfederacja — w życiu politycznym Grecji takie tajne związki, zwane heteriami, odgrywały wielką rolę; zakazane prawem, szerzyły się, ilekroć krecia robota popłacała; w walkach o niepodległość Grecji nowożytnej spisek powstańczy rozwijał się w heteriach. [przypis tłumacza]
konfederacji, kaci, wypłaci — Słowacki, pochodzący z Kresów, wymawiał głoskę ć półmiękko, jak Ukraińcy i Rosjanie, dlatego te wyrazy w jego ustach się rymowały. [przypis edytorski]
Konfederacya — Skarga ma tu na myśli Konfederację warszawską, czyli uchwałę podjętą 28 stycznia 1573 r. na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, zapewniającą swobody wyznania szlachcie w Rzeczypospolitej. [przypis edytorski]
Konfederat barski — uczestnik Konfederacji Barskiej z 1768 r. [przypis edytorski]
konfederat barski — uczestnik konfederacji, która została zawiązana w Barze w 1768 r. [przypis edytorski]
konfederatka — czapka rogatywka z futrzanym otokiem; nazwa pochodzi od konfederacji barskiej (1768–1772) zawiązanej przez szlachtę polską w miejscowości Bar na Podolu przeciw królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu oraz ingerencji Rosji w sprawy Polski (konfederaci żądali zniesienia praw uchwalonych pod naciskiem Rosji, dających m. in. równouprawnienie innowiercom), traktowanej niekiedy jako pierwsze polskie powstanie narodowe. [przypis edytorski]
konfederatka — noszona przez konfederatów barskich czapka rogatywka, obszyta futrem, często ozdobiona czaplim piórem. [przypis edytorski]
konfederaty — dziś popr. forma M. lm: konfederaci. [przypis edytorski]
konfekta (daw., z niem.) — słodycze. [przypis edytorski]
konfekt — tu: słodycze. [przypis edytorski]
konfekty (daw., od niem. Konfekt) — owoce smażone w cukrze, słodycze. [przypis edytorski]
konfekty (daw.) — owoce smażone w cukrze, słodycze. [przypis edytorski]
konferencja — rozmowa. [przypis redakcyjny]
Konferencja zwołana z inicjatywy belgijskich pisarzy, prawników i osób związanych z kulturą zgromadziła około 300 delegatów z całego świata. S. Ricetson, The Birth of the Berne Union, „COLUM.-VLA J.L. & ARTS” 9 (1986), s. 4, Angielski tekst rezolucji można znaleść w: J. Ginsburg, S. Ricketson, International Copyright and Neighbouring Rights: The Berne Convention and Beyond, 2nd Edition, Oxford 2006, s. 46. [przypis autorski]
konferować — tutaj: zdawać na kogo, udzielać. [przypis redakcyjny]
konferować — tu z łac.: powierzyć. [przypis edytorski]
konferowany — dany. [przypis redakcyjny]
konfesata — w dawnym prawie: zeznanie wymuszone torturami. [przypis edytorski]
konfesata (z łac.) — przesłuchanie. [przypis edytorski]
konfesaty — zeznania. [przypis redakcyjny]
konfesja (rel.) — grobowiec świętego lub przedsionek prowadzący do jego grobu umieszczonego pod głównym ołtarzem. [przypis edytorski]
konfesja (z łac.) — wyznanie, zeznanie. [przypis edytorski]
konfessaty (lm) — zeznania; istniały dwa rodzaje konfessaty: libera confessata (wolne zeznania) i confessata torturata (zeznania na torturach, wymuszone). [przypis redakcyjny]
konfidenci — powiernicy, zausznicy. [przypis redakcyjny]
konfidencją — poufałość. [przypis redakcyjny]
