Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | matematyka | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | rosyjski | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zoologia
Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 4821 przypisów.
Gustaw Billewicz ps. „Sosna” (1907–1944) — oficer służby stałej artylerii WP, uczestnik kampanii 1939 roku, w konspiracji od 1939, w AK od 1942, w powstaniu w stopniu kapitana (od 13 sierpnia majora) dowodził batalionem „Chrobry I”, a następnie Zgrupowaniem „Kuba — Sosna”, zmarł 11 września z ran. [przypis edytorski]
Gustaw Fiszer (1847–1911) — aktor. [przypis edytorski]
Gustaw II Adolf (1594–1632) — król Szwecji w latach 1611–1632, uzdolniony dowódca i reformator armii. [przypis edytorski]
Gustaw II Adolf (1594–1632) — król Szwecji w latach 1611–1632, uzdolniony dowódca i reformator armii. [przypis redakcyjny]
Gustaw jest anagramem Augusta — w dawnej pisowni łacińskiej, w której głoski „w” i „u” są zapisywane tą samą literą: v. [przypis edytorski]
Gustaw Meyrink (1868–1939) — pisarz austriacki, fantasta. [przypis redakcyjny]
Gustaw Olizar w pamiętnikach swych podaje, że sonet skierowany był do niego. [przypis redakcyjny]
gustem ozdobnym — przedmiotami wytwornymi i dekoracyjnymi. [przypis redakcyjny]
gusty — dziś popr. forma N.lm: gustami. [przypis edytorski]
gutaperczany — gumowy, zrobiony z gutaperki (substancji pochodzenia naturalnego, nieco mniej elastycznej niż kauczuk). [przypis edytorski]
gutaperka — substancja występująca w soku mlecznym wielu roślin. Zbliżona pod względem chemicznym do kauczuku. [przypis tłumacza]
gutaperka — substancja zbliżona do kauczuku, otrzymywana z mlecznego soku drzewa gutaperkowego (gutaperkowca: Palaquium gutta), występującego na Płw. Malajskim i w Indonezji. [przypis edytorski]
gutaperka — substancja zbliżona do kauczuku, otrzymywana z mlecznego soku drzewa gutaperkowego, występującego na Płw. Malajskim i w Indonezji. [przypis edytorski]
gutaperka — substancja zbliżona do kauczuku, otrzymywana z soku drzewa gutaperkowego. [przypis edytorski]
gutaperkowy — gumowy; wykonany z gutaperki: substancji pochodzenia naturalnego, pozyskiwanej z soku mlecznego niektórych roślin, m.in. gutaperkowca (Palaquium gutta), drzewa występującego na Płw. Malajskim i w Indonezji. [przypis edytorski]
gute Hausfrau (niem. ) — porządna gospodyni domowa. [przypis edytorski]
Gute Nacht, Frau (niem.) — Dobranoc, pani. [przypis edytorski]
gute Nacht (niem.) — dobrej nocy, dobranoc. [przypis edytorski]
Gutenberg i Wagram — nazwy dwóch głównych central telefonicznych w Paryżu, otwartych w 1892–1893; nazwane na cześć Jana Gutenberga (1398–1468), wynalazcy druku, oraz Alexandre'a Louisa Philippe'a Marie Berthier, ostatniego księcia Wagram (1883–1918). [przypis edytorski]
Gutenberg, Jan właśc. Johannes Gensfleisch zur Laden zum Gutenberg (1398–1468) — niem. drukarz, wynalazca druku. Popularna polska biografia została napisana przez Antoniego Potockiego (1867–1939): O Janie Gutenbergu i o tym, jak ludzie nauczyli się pisać i drukować, 1893. [przypis edytorski]
Guten Morgen (niem.) — Dzień dobry! [przypis edytorski]
guten Tag (niem.) — dzień dobry. [przypis edytorski]
Guten Tag (niem.) — dzień dobry. [przypis edytorski]
Guter Dieb, die Russen sind gute Diebe (niem.) — Dobry złodziej, Rosjanie są dobrymi złodziejami. [przypis edytorski]
gut, extra prima — dobra, super pierwszorzędna (niektórzy więźniowie z południa Europy posługują się specyficzną mieszanką języków romańskich, niekiedy z drobnymi naleciałościami niemieckimi; uwaga ta odnosi się do niemal wszystkich dialogów „greckich”). [przypis edytorski]
gut gemacht (niem.) — dobrze zrobione. [przypis edytorski]
Gut, gut, kannst weiter schlafen (niem.) — Dobrze, dobrze, możesz dalej spać. [przypis edytorski]
gut, gut (niem.) — dobrze, dobrze. [przypis edytorski]
Guthe, Hermann (1824–1874) — niemiecki geograf, autor cenionego, obszernego podręcznika do geografii powszechnej (wyd. I 1868, wyd. polskie 1875), nowatorskiego pod względem struktury i prezentacji materiału. [przypis edytorski]
Gut, Herr Leitnant (niem.) — właśc.: Leutnant; Dobrze, panie poruczniku. [przypis edytorski]
gut (jid.) — dobrze. [przypis edytorski]
Gutkind, Erich (1877–1965) — niemiecki filozof żydowskiego pochodzenia; w 1910 opublikował pod pseudonimem Volker książkę Siderische Geburt: Seraphische Wanderung vom Tode der Welt zur Taufe der Tat (Gwiezdne narodziny: podróż seraficzna od śmierci świata do chrztu czynu). [przypis edytorski]
Gut Mariampol (…) nach Osten (niem.) — majątek ziemski Mariampol; posiadaczka wielmożna pani Tekla Ostrowska; leży około dwóch mil na wschód. [przypis edytorski]
Gut Morgen, Grossmutter (niem.) — dzień dobry, babciu! [przypis redakcyjny]
Gut Morgen, meine Kinder! Der Kaffee ist schon fertig… (niem.) — dzień dobry, moje dzieci, kawa jest już gotowa. [przypis redakcyjny]
Gut Morgen, meine Mutter! (niem.) — dzień dobry, moja matko! [przypis redakcyjny]
Gut Morgen (niem.) — popr. guten Morgen. [przypis edytorski]
Gut, sehr gut (niem.) — Dobrze, bardzo dobrze. [przypis edytorski]
Gutt, Ferdynand (1790–1871) — syn wileńskiego aptekarza, szwagier Andrzeja Towiańskiego, aktywny działacz Koła Sprawy Bożej. [przypis edytorski]
gut (z niem.) — dobrze. [przypis edytorski]
guwernantka (daw.) — prywatna nauczycielka. [przypis edytorski]
guwernantka — nauczycielka i wychowawczyni domowa. [przypis edytorski]
guwernantka — prywatna, domowa nauczycielka i wychowawczyni. [przypis edytorski]
guwernantka — prywatna, domowa nauczycielka. [przypis edytorski]
guwernantka — prywatna nauczycielka domowa. [przypis edytorski]
guwerner — domowy nauczyciel i wychowawca; tu: παιδαγωγός (pajdagogos), niewolnik domowy w starożytnych Atenach, który odprowadzał i przyprowadzał chłopca do szkoły, pilnował go i opiekował się nim. [przypis edytorski]
guwerner — nauczyciel i wychowawca domowy. [przypis edytorski]
guwerner — prywatny nauczyciel i wychowawca domowy. [przypis edytorski]
guwerner — prywatny nauczyciel. [przypis edytorski]
guwerner (z fr. gouverner: zarządzać, kierować) — nauczyciel, wychowawca. [przypis edytorski]
guwerner (z fr. gouverner: zarządzać, kierować) — prywatny nauczyciel, wychowawca. [przypis edytorski]
guwerner (z fr. gouverneur) — nauczyciel. [przypis edytorski]
Guyau, Jean-Marie (1854–1888) — filozof i poeta fr.; inspirował się myślą Epikura, Epikteta, Platona, Kanta, a także Spencera, zaś w zakresie literatury twórczością Pierre'a Corneille, Victora Hugo i Alfreda de Musset. [przypis edytorski]
Guyau, Jean-Marie (1854–1888) — francuski filozof, etyk i pisarz. [przypis edytorski]
Guy Barozai (pseud.), właśc. Bernard de La Monnoye (1641–1728) — francuski prawnik, filolog i poeta, znany ze zbioru popularnych kolęd Noei Borguignon (Burgundzkie Boże Narodzenie, 1700). [przypis edytorski]
Guy de Maupassant (1850–1893) — fr. pisarz, naturalista. [przypis edytorski]
Guyon, Claude-Marie (1699–1771) — francuski zakonnik, autor pamfletów przeciw Encyklopedystom. [przypis edytorski]
Guyot — znieksz. nazwisko fr. filozofa Jeana Marie Guyau (1854–1888). [przypis edytorski]
guźutis (lit.) — bocian. [przypis autorski]
guzami — guz w dawnym użyciu może to być ozdobny guzik ze złota lub srebra. [przypis edytorski]
guz (daw.) — guzik. [przypis edytorski]
guzdrać się — robić coś powoli, niezgrabnie. [przypis edytorski]
Guzmàn, Dominik (1170–1221) — święty Kościoła katolickiego, założyciel zakonu dominikanów, który odegrał znaczną rolę w walkach z heretykami i w działalności Inkwizycji. [przypis edytorski]
guz — tu: guzik, ozdoba czepca. [przypis edytorski]
guzy albo francuzy (starop.) — rany lub utrata zdrowia. [przypis redakcyjny]
guzy — być może: gruzły, czyli nieforemne zgrubienia. [przypis edytorski]
guzy (daw.) — kusy, krótki. [przypis redakcyjny]
guzy (daw.) — niski. [przypis redakcyjny]
guzy — tu: guziki. [przypis edytorski]
gwajak — drewno pochodzącego z Ameryki Środkowej gwajakowca, ciężkie i bardzo twarde. [przypis edytorski]
gwajakol — organiczny związek chemiczny z grupy fenoli. [przypis edytorski]
gwałcicielów — dziś popr. forma D. lm: gwałcicieli. [przypis edytorski]
gwałtach przerządzających nad ludem gorliwców — τῶν ζηλωτῶν ἐπίθεσις (Pape: Angriff). [przypis tłumacza]
gwałt (daw.) — mnóstwo. [przypis redakcyjny]
gwałt (daw.) — [tu:] mnóstwo. [przypis redakcyjny]
gwałt (daw.) — w wyrażeniu: robić coś gwałtem, czyli siłą, przemocą. [przypis redakcyjny]
gwałtem (starop.) — gwałtownie. [przypis edytorski]
gwałtem (starop.) — gwałtownie, siłą; nagle. [przypis edytorski]
gwałtem (starop.) — nagle, gwałtownie, na siłę. [przypis edytorski]
gwałtem (starop.) — nagle, gwałtownie. [przypis edytorski]
gwałtem (starop.) — tu: na siłę, siłą. [przypis edytorski]
gwałtem (starop.) — tu: wbrew woli. [przypis edytorski]
gwałtem wbiła — powaliła, ugodziła, gwałtownie doprowadziła do czegoś. [przypis redakcyjny]
gwałtować (daw., gw.) — robić gwałt o coś, krzyczeć, awanturować się; podnosić alarm. [przypis edytorski]
gwałtować (daw.) — robić gwałt, podnosić alarm. [przypis edytorski]
gwałtowne wzruszenie dało synowi Krezusa głos, którego natura mu odmówiła — [por.] Herodot, Dzieje, I, 85. [przypis tłumacza]
gwałtownie (starop.) — gwałtem, przemocą. [przypis edytorski]
gwałtowno — dziś popr.: gwałtownie. [przypis edytorski]
gwałtowny — tu: oparty na przemocy. [przypis edytorski]
gwałtowny zapęd Niedźwiedzicy na niebie zachodzącej — starożytni tłumaczyli zmiany pogody wpływem gwiazd. [przypis edytorski]
gwałt — przemoc, bezprawne użycie siły. [przypis edytorski]
gwałt — tu: mnóstwo. [przypis edytorski]
gwałt — tu: pośpiech, zamieszanie. [przypis edytorski]
gwałt —tu: przemoc. [przypis edytorski]
gwałtu — wyraz używany przez osobę przestraszoną bądź zaskoczoną. [przypis edytorski]
gwałtu zażyć — [użyć przemocy. Red. WL] planowany jesienią 1789 zamach wojskowy dworu na Zgromadzeniu Narodowym, ujawniony w manifestacjach z 1 i 3 października (uczty gwardzistów przybocznych, udział osobisty królowej Marii Antoniny w częstowaniu żołnierzy); reszta podanych tu wiadomości to echa pogłosek nieuzasadnionych. [przypis redakcyjny]
gwałty — dziś popr. forma N. lm: gwałtami. [przypis edytorski]
Gwalbert — zromanizowane imię męskie pochodzenia germańskiego; nosiło je dwóch świętych z VII w. (Walbert z Hainaut i Walbert z Luxeuil), Jan Gwalbert (Giovanni Gualberto) z Florencji (ok. 995–1073), założyciel zakonu wallombrozjanów, święty katolicki, a także święty Gwalbert, postać z dramatu Lilla Weneda Słowackiego. [przypis edytorski]
Gwalpor — być może bł. druku i chodzi o Gwalior (ang.), czyli miasto Gwalijar w środkowych Indiach, w stanie Madhja Pradeś; daw. stolica niezależnego księstwa, od poł. XIX pod brytyjską dominacją, w 1948 włączonego w skład niepodległych Indii. [przypis edytorski]
Gwalrada — szlachetna florentynka, córka Belinciona Berti, którego prostotę obyczajów wychwala poeta w Raju pieśni XV. Wnuk jej Gwidogwera odznaczył się jako waleczny żołnierz pod chorągwią Karola Walezego. [przypis redakcyjny]
