Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 827 przypisów.
assentior, assensus sum (łac.) — zgadzać się, przytakiwać, pochlebiać; tu: zgadzam się, nie przeczę. [przypis edytorski]
assentior (łac.) — przyznaję. [przypis edytorski]
assentior (łac.) — zgadzam się. [przypis edytorski]
asserens pulcherrimis argumentis, Slaves et Sarmatas Germanos non esse (łac.) — potwierdzając najpiękniejszymi argumentami, że Sarmaci Germanami nie są. [przypis edytorski]
assiduo addiscentes ad senium pervenimus (łac.) — ustawicznie się czegoś nowego ucząc, dochodzimy do starości. [przypis redakcyjny]
assistere (łac.) — towarzyszyć. [przypis redakcyjny]
assueverunt (łac.) — przywykli. [przypis redakcyjny]
assumpsit similitudinem animalis (łac.) — przybrało podobieństwo zwierzęcia. [przypis redakcyjny]
assurget (łac.) — powstanie. [przypis redakcyjny]
aster (łac.) — gwiazda. [przypis redakcyjny]
Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum adversus Dominum (łac.) — królowie ziemi stanęli razem, a książęta zebrali się razem przeciwko Panu. [przypis edytorski]
astral (łac.) — wg spirytystów eteryczne ciało ożywiające organizm fizyczny i wiążące duszę z ciałem. [przypis edytorski]
astralne condominium (łac.) — wg spirytystów przestrzeń opanowana jednocześnie przez dwa ciała astralne. [przypis edytorski]
astralny (z łac. astrum: gwiazda) — gwiezdny, niematerialny, mistyczny; przen.: nierealny. [przypis edytorski]
astralny (z łac.) — gwiezdny; w astrologii i spirytyzmie: niematerialny. [przypis edytorski]
asumpt (łac.) — pretekst. [przypis edytorski]
asygnacja (z łac.) — dokument, pisemne zlecenie wydania pieniędzy lub innych świadczeń. [przypis edytorski]
asylum (łac.) — azyl, schronienie. [przypis edytorski]
asylum (łac.) — miejsce schronienia, kryjówka. [przypis edytorski]
asylum (łac.) — schronienie. [przypis redakcyjny]
asylum (z łac.) — azyl. [przypis edytorski]
atavis edite regibus (łac.) — potomek dawnych władców. [przypis edytorski]
atencja (daw., z łac. attentio: uwaga) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (daw., z łac.) — względy, poważanie, szacunek. [przypis edytorski]
atencja (przestarz., z łac.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]
atencja (przestarz., z łac.) — względy, szczególna uwaga; szacunek, poważanie; czynić, składać atencję: okazywać komuś szacunek w widoczny sposób, składać komuś uszanowanie, przychodzić z wizytą. [przypis edytorski]
atencja (z łac. attentio: uwaga; przestarz.) — poważanie, szacunek, względy. [przypis edytorski]
atencyje (z łac.) — tu: konkury, pretendowanie do ręki panny. [przypis edytorski]
atentować (z łac.) — traktować uważnie, tu: zajmować się kimś. [przypis edytorski]
atentowanie (z łac. attentare: napastować, zaczepiać, występować przeciw) — występowanie (w sprawie); tu: reprezentowanie. [przypis edytorski]
a tergo (łac.) — od tyłu. [przypis edytorski]
a tergo (łac.) — w plecy, z tyłu. [przypis edytorski]
atestat (z łac.) — świadectwo. [przypis edytorski]
atheromatoza (z łac. atheromatosis) — miażdżyca tętnic. [przypis edytorski]
At (…) lana (łac.) — „Nic z tego: już do czysta wytarłem się wełną” (Martialis, Epigrammata, II, 58, 11; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Atque (…) annus (łac.) — „I rok się tak tym samym torem toczy w kółko” (Vergilius, Georgica, II, 402; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Atque (…) armis (łac.) — „Lecz Orodesa zabić, wtedy gdy uciekał,/ Nie uważał za godne i cios z tyłu zwlekał;/ Więc zabiegł mu od czoła i brew w brew uderza,/ I jak mąż, nie jak złodziej, do zwycięstwa zmierza” (Vergilius, Aeneida X, 372; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
atque iterum (łac.) — i na odwrót. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z czworokątnym otworem w dachu, pod którym znajdował się basen na wodę deszczową. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — centralne pomieszczenie w domu rzymskim, bez okien, z otworem w pułapie i basenem na wodę deszczową. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]
atrium (łac.) — wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]
Atrophia et anaemia organorum. Mors. (łac.) — Zanik i anemia organów. Śmierć. [przypis edytorski]
attendentiam (łac.) — pieczę. [przypis redakcyjny]
attendere (łac.) — baczyć, pilnować. [przypis redakcyjny]
attendere (łac.) — pilnować, poświęcać uwagę. [przypis redakcyjny]
Attendite popule mens legem meam (łac.) — słuchaj, ludu mój, nauki mojej. [przypis edytorski]
attinet (łac.) — dotyczy. [przypis edytorski]
Attolli malos zamiast Attolli vela (…) cum navigarent, non est dubium, quod olim erexerant arbores (łac.) — „Wznieść maszty” zamiast „wznieść żagle”… [bo] „skoro płynęli, to niewątpliwie podnieśli uprzednio maszty”. [przypis redakcyjny]
Auctius atque Di melius fecere (łac.) — Bogowie przewyższyli moje życzenia! [następne słowa z zacytowanej satyry Horacego; red. WL]. [przypis tłumacza]
auctores (łac.) — sprawcy. [przypis redakcyjny]
auctor lamentorum, profusionum sanguinis et universae in regno miseriae (łac.) — sprawcą łez, rozlewu krwi i powszechnej w królestwie nędzy. [przypis redakcyjny]
auctor unius libri (łac.) — autor jednej książki (jednego dzieła). [przypis edytorski]
auctor unius libri (łac.) — autor jednej książki. [przypis edytorski]
audacem fortuna juwat (z łac.) — odważnym los sprzyja. [przypis edytorski]
Audaces fortuna iuvat (łac., przysł.) — śmiałym szczęście sprzyja. [przypis edytorski]
Audaces fortuna iuvat, timidosque repellit (łac.) — Fortuna sprzyja śmiałym, bojaźliwych odtrąca. [przypis edytorski]
audaces fortuna juvat (łac.) — odważnym los sprzyja. [przypis edytorski]
audiatur et altera pars (łac.) — należy wysłuchać również drugiej strony. [przypis edytorski]
audiatur et altera pars (łac.) — wysłuchajmy i drugiej strony. [przypis edytorski]
audiatur et altera pars! (łac.) — wysłuchaj też drugiej strony; zasada z prawa rzymskiego. [przypis edytorski]
audiencją (z łac.) — [forma B.lp r.ż.] posłuchanie. [przypis redakcyjny]
audio, audire (łac.) — słyszeć; słuchać (IV koniugacja). [przypis edytorski]
auditor auditorum (łac.) — uczeń wysłuchujący audytorów. [przypis redakcyjny]
aufugite vos daemones (łac.) — uciekajcie wy demony. [przypis edytorski]
augusta (z łac.) — sierpnia. [przypis edytorski]
Augusti (łac.) — sierpnia. [przypis redakcyjny]
Augustinae confessionis (łac.) — wyznania augsburskiego; Wyznanie Augsburskie, księga napisana przez Filipa Melanchtona i ogłoszona na sejmie Rzeszy w Augsburgu 25 czerwca 1530 roku, stanowi podstawę luteranizmu. [przypis edytorski]
auksyliarny (z łac.) — posiłkowy. [przypis redakcyjny]
aurea mediocritas (łac.) — złota droga średnia. [przypis redakcyjny]
aures habent et non audient (łac.) — mają uszy, a nie słyszą. [przypis redakcyjny]
aureum vellus (łac.) — złote runo. [przypis edytorski]
auri ani argenti fodyny (łac.) — złota ani srebra kopalni. [przypis redakcyjny]
auriga (łac.) — woźnica. [przypis edytorski]
aurum potabile (łac.) — złoto pitne. [przypis edytorski]
aurum sublimum (łac.) — czyste złoto. [przypis edytorski]
Auscautus deus incolumitatis et aegritudinis (łac.) — Auscautus, bóg słabości i choroby. [przypis edytorski]
auskultacja (z łac.) — osłuchiwanie; rodzaj badania lekarskiego polegającego na słuchaniu, zazwyczaj z pomocą specjalnej słuchawki, jak pracują narządy wewnętrzne (takie jak np. serce czy płuca). [przypis edytorski]
aut, aut (łac.) — albo, albo. [przypis redakcyjny]
autem (łac.) — następnie. [przypis edytorski]
Aut (…) habet (łac.) — „Śmierć była albo będzie: nie istnieje nigdy/ W teraźniejszości. Również nie zadaje męki/ Śmierć sama: raczej tylko jej oczekiwanie” (Pierwszy wiersz z satyry La Boêtie, drugi z Owidiusza; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
author mali (łac.) — sprawca złego. [przypis redakcyjny]
aut (łac.) — albo. [przypis edytorski]
aut libri aut liberi (łac.) — albo książki, albo dzieci. [przypis edytorski]
Aut mea, aut nulla (łac.) — albo moja, albo żadna. [przypis edytorski]
Aut nihil, aut bene (łac., przysł.) — albo nic, albo dobrze (powinno się mówić o zmarłych). [przypis edytorski]
Autobiographia Literaria (łac.) — autobiografia literacka. [przypis edytorski]
autorament (z łac.) — tu: pokrój. [przypis edytorski]
aut pacem, aut bellum (łac.) — albo pokój, albo wojna. [przypis edytorski]
aut qui (…) conveniant (łac.) — „albo ci, którzy nie stosują wyrazów do przedmiotu, lecz zbaczają z drogi szukając przedmiotu, który by się nadał do słów” (Quintilianus, Institutio oratoria, VIII, 3; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
auxilia (łac.) — wsparcie. [przypis edytorski]
auxilium (łac.) — pomoc. [przypis edytorski]
auxilium (łac.) — pomoc; tu B. lm auxilia. [przypis edytorski]
auxilium (łac.) — pomoc, wsparcie; tu B. lm auxilia. [przypis redakcyjny]
auxilium (łac.) — pomoc, wsparcie; tu M. lm auxilia. [przypis edytorski]
auxilium (z łac.) — pomoc. [przypis edytorski]
Ave (łac.) — bądź pozdrowiona. [przypis edytorski]
ave (łac.) — bądź pozdrowiony/pozdrowiona. [przypis edytorski]
ave (łac.) — bądź zdrów. [przypis redakcyjny]
Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum (łac.) — Zdrowaś Mario, łaskiś pełna, Pan z tobą (początkowe słowa jednej z modlitw chrześcijańskich). [przypis edytorski]
