Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 161961 przypisów.
ad capessendam Rempublicam (łac.) — do troski o Rzeczpospolitą. [przypis edytorski]
ad Carthaginem (łac.) — do Kartaginy. [przypis redakcyjny]
ad communem (…) societatem (łac.) — do powszechnego społeczeństwa. [przypis redakcyjny]
ad complementum (łac.) — dla zapełnienia liczby. [przypis redakcyjny]
ad concessionem pecuniarum (łac.) — do wydawania pieniędzy. [przypis edytorski]
ad conferendum (łac.) — na rozmowę. [przypis redakcyjny]
ad consilia (łac.) — do rad. [przypis redakcyjny]
ad cras de mane (łac.) — do jutra rano. [przypis redakcyjny]
ad cras (łac.) — do jutra. [przypis redakcyjny]
ad cras (łac.) — nazajutrz. [przypis redakcyjny]
ad cursum anni (łac.) — do przebiegu tego roku. [przypis redakcyjny]
ad cursum anni (łac.) — do zdarzeń tego roku. [przypis redakcyjny]
Adda — rzeka w górnych Włoszech, lewy dopływ Padu. [przypis redakcyjny]
ad debitam formam (łac.) — w należyte karby. [przypis redakcyjny]
ad decursum anni (łac.) — do końca roku. [przypis redakcyjny]
ad deliberandum (łac.) — do namysłu. [przypis redakcyjny]
ad deliberandum (łac.) — do rozwagi dalszej odłożenie [o sprawie sądowej]. [przypis redakcyjny]
Ad Dellium — pierwotnie tytuł w tym tłumaczeniu brzmiał: Ad Q. Dellium; wobec niezgodności takiego zapisu ze współczesnymi zaleceniami poprawnościowymi, usunięto skrót imienia. Jest to oda znana w polszczyźnie pod tytułem Do Deliusza. [przypis edytorski]
ad deos (…) polluantur (łac.) — „do bogów to raczej, nie do ludzi należy: oni sami niech baczą, by ich święta i uroczystości nie zlekceważono” (Livius Titus, Ab Urbe condita, X, 6; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Adde (…) potitus — Lucretius, De rerum natura, III, 1050. [przypis tłumacza]
ad Deum qui laetificat iuventutem meam (łac.) — do Boga, który rozwesela młodość moją (fragm. tekstu mszy katolickiej w rycie rzymskim, odmawiany przez ministrantów jako odpowiedź). [przypis edytorski]
Ad Deum qui laetificat juventutem meam (łac.) — do Boga, który rozwesela młodość moją (Ps 43, 4; fragm. tekstu mszy katolickiej w rycie rzymskim, odmawiany przez ministrantów jako odpowiedź). [przypis edytorski]
ad diabolum (łac.) — do diabła. [przypis edytorski]
Addio amore! (wł.) — do widzenia, kochany. [przypis edytorski]
Addio, signora, addio! (wł.) — żegnaj, pani, żegnaj! [przypis edytorski]
addio, signora (wł.) — żegnaj, pani. [przypis edytorski]
addio (wł.) — do widzenia. [przypis edytorski]
addio (wł.) — do widzenia; żegnaj. [przypis edytorski]
addio (wł.) — żegnaj. [przypis edytorski]
addio (wł.) — żegnam. [przypis edytorski]
addio (wł.) — żegnam, żegnaj. [przypis edytorski]
Addisona, który (…) nie odróżnił wypadków, w których przystoi poecie naśladować artystę (…) — w rozmaitych miejscach swojej podróży i swojej rozmowy o monetach starożytnych. [przypis redakcyjny]
Addison, Joseph (1672–1719) — angielski dramaturg, publicysta i polityk; pionier nowożytnego dziennikarstwa: w 1711 założył z Richardem Steelem dziennik „The Spectator”, najważniejsze czasopismo angielskiego oświecenia. [przypis edytorski]
ad dispositionem consiliorum (łac.) — do kierownictwa w radach. [przypis redakcyjny]
addo (łac.) — dołączam, dodaję. [przypis redakcyjny]
addo (łac.) — dołączam. [przypis redakcyjny]
ad effectum (łac.) — do skutku. [przypis redakcyjny]
Adejmantos, syn Leuklofa — admirał floty ateńskiej, którą haniebnie zdradzi za kilka miesięcy, wydając ją na łup Spartanom pod Ajgospotamoj, czym zgotuje zgubę Aten. Arystofanesa pocisk był bardzo celny. Poeta znał swoich ludzi. [przypis tłumacza]
Adejmantos syn Leukolofidesa (V w. p.n.e.) — ateński dowódca wojskowy; po bitwie pod Ajgospotamoj (405) jako jedyny z jeńców ateńskich nie został przez skazany na śmierć, gdyż wcześniej jako jedyny na ateńskim Zgromadzeniu Ludowym sprzeciwiał się dekretowi o odcinaniu prawych rąk pojmanym wrogom; ponieważ ocalał, niektórzy oskarżali go później o zdradę floty ateńskiej (zob. Ksenofont, Hellenika II 1.32). [przypis edytorski]
Adejmantos ze Skambonidaj — z tego samego demu co Alkibiades, razem z nim oskarżony o bluźnierstwo przeciw misteriom, uciekł przed sądem; skazany zaocznie na śmierć i konfiskatę majątku. Wybrany strategiem na r. 408/7 obok innych dziewięciu, z których autor wymienił dotychczas czterech. Był jeszcze strategiem w r. 406/5, po złożeniu z urzędu wodzów, którzy brali udział w bitwie pod Arginuzami (zob. ust. 3, początek) i w r. 405/4, i wtedy popadł w podejrzenie, że w bitwie pod Ajgospotamoj zdradził Ateny (zob. ust. 4, początek). — Aristokratesa i Adejmanta przydał lud do boku Alkibiadesa widocznie na jego żądanie. [przypis tłumacza]
adekwat — odpowiednik. [przypis edytorski]
a de la chance (fr.) — ma szczęście. [przypis edytorski]
Adelajda — duże miasto w płd. Australii. [przypis edytorski]
adelante (hiszp.) — naprzód. [przypis edytorski]
Adelbert von Chamisso (1781–1838) — niem. poeta oraz autor noweli Peter Schlemihls wundersame Geschichte (Historia cudowna Piotra Schlemihla); przyrodnik i podróżnik, wziął udział w podróży dookoła świata na ros. statku Rurik, zajmując się systematyzacją roślin; wyprawę tę opisał w pamięnikarskiej książce Beschreibung einer Reise um die Welt (Opis podróży dookoła świata). [przypis edytorski]
Ademar — biskup z Puy, legat papieski. [przypis redakcyjny]
Adena, właśc. Étaín — postać mityczna, przedstawicielka plemienia Tuatha Dé Danann. [przypis edytorski]
Aden — miasto portowe w płd.-zach. Jemenie, nad Zatoką Adeńską, główny port morski kraju; w latach 1839–1962 kolonia brytyjska. [przypis edytorski]
adeo (…) deos — Livius Titus, Ab Urbe condita, XXVII, 23. [przypis tłumacza]
adeo (…) formidat (łac.) — „Strach krępuje nawet myśl o ratunku” (Quintus Curtius, Historiae Alexandri Magni, III, 11; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adeo nihil est ex omni parte beatum — nie ma doskonałego szczęścia na ziemi. [przypis tłumacza]
adeo (…) probabile est (łac.) — „Bo żadna gwałtowna zmiana tego, co prastare, nie jest pochwały godna” (Livius Titus, Ab Urbe condita, XXIV, 54; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adeo regum stipator inseparabilis amor est, cui stipendium clementia penditur (łac.) — do tego stopnia nieodstępną towarzyszką królów jest miłość, której żołd płaci się łaską. [przypis redakcyjny]
adept — człowiek zgłębiający daną dziedzinę wiedzy. [przypis edytorski]
adept — uczeń, zwolennik. [przypis redakcyjny]
ad essentiam (łac.) — do treści. [przypis redakcyjny]
Adesso parla! (wł.) — teraz mów! [przypis redakcyjny]
adeste qui omnia humana prae divitiis spernitis (…) (łac.) — słuchajcie wy, co dla bogactw wszystkimi sprawami ludzkimi gardzicie, mniemając, że nie ma ani zaszczytu wielkiego, ani cnoty bez opływania w dostatki: jedyna nadzieja narodu rzymskiego, Cyncynnat, uprawiał rolę za Tybrem cztery morgi wynoszącą; tam czy to kopiąc rów, czy orząc, został pozdrowiony i pozdrowił posłów, którzy go poprosili, żeby w todze wysłuchał rozkazów senatu; zdziwiony, każe żonie Hacylii przynieść togę z chaty, którą przywdział, obtarłszy się równocześnie z kurzu i potu; winszują mu posłowie dyktatury i wiodą do miasta. [przypis redakcyjny]
ad eum finem, per quem (łac.) — do takiego końca, przez który. [przypis redakcyjny]
ad eventum (łac.) — do wyniku. [przypis redakcyjny]
ad extrema (łac.) — do ostateczności. [przypis edytorski]
a deż win, a deż win podiłsia (ukr.) — a gdzież on, a gdzież on się podział. [przypis edytorski]
ad feliciora tempora (łac.) — do pomyślniejszych czasów. [przypis redakcyjny]
ad ferendos cibos (łac.) — do noszenia pokarmów. [przypis edytorski]
ad flagellationem (łac.) — do biczowania. [przypis edytorski]
Ad formani nasi cognoscitur ad te levavi (łac.) — Po kształcie nosa poznaje się… to co ku tobie podniosłem. [przypis tłumacza]
ad galli cantum (łac.) — jak kogut zapieje. [przypis redakcyjny]
ad Galli cantum (łac.) — przy śpiewie koguta; dwuznaczność: gallus: kogut, Gallus: Francuz. [przypis redakcyjny]
ad Galli cantum non timet iste leo (łac.) — Lew ten nie lęka się, gdy kogut pieje. [przypis redakcyjny]
ad gradum et perfectionem (łac.) — do stopnia i doskonałości. [przypis redakcyjny]
ad gubernium (łac.) — do kierowania. [przypis redakcyjny]
ad haec (…) virtutis (łac.) — „Szedł na bój w imię sławy bohater helleński,/ Rzymski, czy barbarzyński, pobudkę w niej czerpiąc/ Na trud śmiertelnej walki: o tyle góruje/ Żądza sławy nad wszelką cnotą” (Iuvenalis, Satirae, X, 137; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adherent (łac.) — zwolennik. [przypis edytorski]
adherentom — zwolennikom, stronnikom. [przypis redakcyjny]
adherent — stronnik, poplecznik. [przypis edytorski]
adherent — stronnik, poplecznik. [przypis redakcyjny]
adherent — stronnik, poplecznik, sprzymierzeniec. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — bez przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez uprzedniego przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez uprzedniego przygotowania. [przypis redakcyjny]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez wcześniejszego przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie, bez wcześniejszego przygotowania. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — doraźnie. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — na poczekaniu; dosł.: do tego. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — na poczekaniu. [przypis edytorski]
ad hoc (łac.) — tymczasowo, dla zrealizowania określonego celu. [przypis edytorski]
ad hominem expurgatis in statu quo — nonsensowny zlepek wyrażeń łacińskich. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł. do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania odnoszący tezy rozumowania do konkretnej osoby. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł.: do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania, skierowany do konkretnego człowieka i odwołujący się do jego poglądów w celu pokazania ich sprzeczności z przedstawioną przez niego tezą. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł.: do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania, skierowany do konkretnego człowieka i odwołujący się do jego poglądów w celu pokazania ich sprzeczności z przedstawioną przez niego tezą. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — dosł. do człowieka; argument ad hominem: niemerytoryczny sposób argumentowania, skierowany do konkretnego człowieka i odwołujący się do jego poglądów w celu pokazania ich sprzeczności z przedstawioną przez niego tezą. [przypis edytorski]
ad hominem (łac.) — odnoszący się do człowieka. [przypis edytorski]
ad honores (łac.) — honorowy, niepłatny. [przypis edytorski]
Adhuc (…) vulvae — Iuvenalis, Satirae VI, 128. [przypis tłumacza]
ad humilitatem et submissionem (łac.) — do upokorzenia i uległości. [przypis redakcyjny]
ad hunc actum (łac.) — na ten akt. [przypis redakcyjny]
Adiabena — Ἀδιαβηνή, ziemia asyryjska nad Wielkim Zabem, syr. Chadjab, pozostająca w zależności od Partów (p. Starożytności XX, II, 1). [przypis tłumacza]
adiaforia — może: obojętność; por. adiafora (z gr.): rzecz obojętna (szczególnie pod względem moralnym). [przypis edytorski]
ad ictus (…) cepit (łac.) — „Gdy tylko uderzono taranami w mury, od samego strasznego łomotu wszczynał się zwykle popłoch i tumult uliczny” (Livius Titus, Ab Urbe condita, XXXVIII, 5; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
adie (fr. adieu) — żegnaj, pożegnanie. [przypis redakcyjny]
