Spis treści
ImpresyeGrota
1
Przyroda nieożywionaSklepienie — w fantastyczne pozwijany sploty
Zwisa las długi, gęsty lśniących stalaktytów.
Krople sączą się cicho ze ścian i ze szczytów,
Tajemnym szmerem wnętrze napełniając groty.
5
Szczeliną skalną wpada promień słońca złoty,
Niosąc z sobą łagodne oddechy błękitów.
Błąka się moja dusza i płacze z tęsknoty.
Łzy, MelancholiaA łzy ze ścian dużymi kroplami się sączą,
10Skrząc się w blaskach tęczowych od promieni słońca,
Z łez rosną stalaktyty, zlewają się, łączą,
I znowu las powstaje bez końca, bez końca…
W jego głębiach milczące snują się rozpacze —
Czy to grota tajemna, czy ma dusza płacze?…