Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 472 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | pogardliwe | polski | portugalski | pospolity | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 284 przypisów.
faber (…) fortunae (łac.) — „Każdy sam sobie szczęście wykuwa” ([pseudo] Sallustius [właśc. Marcus Porcius Latro] Duae epistolae ad Caesarem de republica ordinanda I, 1; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
faber (łac.) — kowal, rzemieślnik. [przypis edytorski]
facecja (z łac. facetia) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
facecja (z łac.) — żart, dowcip; tu: z ironią. [przypis edytorski]
facecja (z łac.) — żart. [przypis redakcyjny]
facere (łac.) — robić, czynić. [przypis edytorski]
Faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum et in qua vos habetis fiduciam (…) (łac.) — „Przetoż uczynią domowi temu, który nazywany jest od imienia mego, w którym wy ufacie, i miejscu temu, którem wam dał i ojcom waszym, jakom uczynił Silo. Ty więc nie módl się za tym ludem”. [przypis tłumacza]
Faciamus experimentum in anima vili (łac.) — zróbmy doświadczenie na duszy lichej (daw. o doświadczeniach na zwierzętach). [przypis edytorski]
facile credo (łac.) — łatwo wierzę. [przypis redakcyjny]
facilis descensus Averno (łac.) — łatwe jest zejście do (jeziora) Awernu, tj. do podziemnego świata zmarłych (Wergiliusz Eneida VI 126). [przypis edytorski]
facilius est consolari afflictum, guam sustinere (łac.) — łatwiej pocieszać strapionego, niż podnieść. [przypis redakcyjny]
Facilius est errare naturam, quam ut dissimilem sui princeps possit formare Rempublicam (łac.) — łatwiej jest zbłądzić naturze, niż żeby panujący mógł uformować rzeczpospolitą niepodobną do siebie. [przypis redakcyjny]
facit (łac.) — 3 os. czasu teraźniejszego łac. czasownika facĕre (robić). Zwyczajowo używa się formy czasu przeszłego fecit: zrobił, wykonał (napis na dziełach sztuki obok podpisu artysty), być może Brzozowski w ten sposób nawiązuje do wcześniejszgo cytatu z Biblii. [przypis edytorski]
facit (łac.) — dosł: czyni. [przypis edytorski]
facjenda (daw., z łac.) — interes. [przypis edytorski]
Fac secundum exemplar quod tibi ostensum est in monte (łac.) — Wj 25, 40. „Czyń wedle wzoru, który ukazano ci na górze”. [przypis tłumacza]
facta ficta (łac.) — fakty zmyślone; fakty (czyny, dzieła) stworzone (fałszywe, skłamane, obłudne). [przypis edytorski]
Fac te ipsum felicem (łac.) — uczyń siebie samego szczęśliwym (Seneka). [przypis autorski]
factiosus (łac.) — intrygant. [przypis redakcyjny]
factotum (łac.) — osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — służący lub inna osoba wykonująca wiele różnych czynności. [przypis edytorski]
factotum (łac.) — totumfacki; osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
factum brutum (łac.) — ciężki (tępy, tu: nieopracowany) czyn. [przypis edytorski]
factum (łac.) — czyn, dzieło, postępowanie, fakt. [przypis edytorski]
facultatem (łac.) — swobodę. [przypis redakcyjny]
facultates (łac.) — dostatki. [przypis redakcyjny]
facunde, erudite (łac.) — wymownie, uczenie. [przypis redakcyjny]
facundia (łac.) — wymowa. [przypis redakcyjny]
facundissima oratione (łac.) — kształtem nader ozdobnym. [przypis redakcyjny]
fakcja (daw., z łac. factio) — knowanie, wichrzenie, zmowa; stronnictwo, partia. [przypis edytorski]
fakcja (z łac. factio: grupa, koteria) — tu: intryga. [przypis redakcyjny]
fakcja (z łac.) — stronnictwo. [przypis edytorski]
fakcja (z łac.) — stronnictwo. [przypis redakcyjny]
fakcje (z łac.) — intrygi stronnictw, wichrzycielstwo. [przypis redakcyjny]
fakcyja (z łac.) — intryga. [przypis redakcyjny]
faksymile (z łac. fac simile: czyń podobne) — wierna kopia mechaniczna lub fotograficzna dokumentu, rękopisu, podpisu, np. kopia własnoręcznego podpisu odbita pieczątką na dokumencie. [przypis edytorski]
faksymile (z łac. fac simile: rób podobne; lm faksymilia) — dokładna reprodukcja dokumentu, podpisu lub rysunku. [przypis edytorski]
faktorii (z łac. facere: robić, czynić; daw.) — placówka handlowa w krajach kolonialnych. [przypis redakcyjny]
faktotum (z łac. fac totum: rób wszystko) — totumfacki, prawa ręka, służący do wszystkiego, popychadło. [przypis edytorski]
faktotum (z łac.) — osoba zaufana, spełniająca usługi wszelkiego rodzaju. [przypis edytorski]
falerno (wł., z łac.) — mocne, złociste wino włoskie, cenione przez starożytnych Rzymian. [przypis edytorski]
falerno (z łac.) — najlepsze wino starożytnej Italii. [przypis edytorski]
fallacia non causae ut causae (łac.) — potraktowanie czegoś, co nie jest przyczyną, jako przyczyny. [przypis edytorski]
falsi christiani trans Albeam (łac.) — fałszywi chrześcijanie za Łabą. [przypis edytorski]
fama (z łac.) — rozgłos. [przypis edytorski]
familia (łac.) — rodzina. [przypis edytorski]
familia (łac.) — w staroż. Rzymie: domownicy, ogół osób podległych panu domu, w szczególności służba, niewolnicy domowi. [przypis edytorski]
familiant (z łac.) — domownik (tu: stanowisko w Świętej Inkwizycji). [przypis edytorski]
familiant (z łac.) — tu: przyjaciel. [przypis edytorski]
familia (z łac.) — rodzina. [przypis edytorski]
Czesław Halicz (właśc. Czesława Endelmanowa-Rosenblattowa), Ludzie, którzy jeszcze żyją
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
familia (z łac.) — rodzina; szczególnie: zamożna i znana, szlachecka rodzina; ród. [przypis edytorski]
familijny (z łac. familia: rodzina) — rodzinny. [przypis edytorski]
famulus (daw., z łac.) — służący. [przypis edytorski]
famulus (łac.) — służący. [przypis edytorski]
famurały a. femurały (starop.; z łac. femoralia) — gacie, pludry, zarówno męskie, jak i damskie. [przypis edytorski]
Fascinatio nugacitatis (łac.) — „Urzeczenie głupstwami”. [przypis tłumacza]
fascykuł (daw., z łac.) — zwój papierów, dokumentów. [przypis edytorski]
fascykuł (z łac. fasciculus: wiązka) — zeszyt; publikacja periodyczna; plik akt. [przypis edytorski]
fascykuł (z łac.) — zwój papierów, dokumentów. [przypis edytorski]
fas et nefas (łac.) — godziwie i niegodziwie. [przypis edytorski]
fatalem dissidiorum, diffidentiae, discordiae civilis procellam sedare in pectoribus hominum sua mansuetudine (łac.) — uśmierzyć w sercach ludzkich łagodnością swoją zgubną burzę zatargów nieufności i niezgody obywatelskiej. [przypis redakcyjny]
fatigati (łac.) — zmęczeni. [przypis edytorski]
fatigati (łac.) — zmęczeni. [przypis redakcyjny]
fatigatus (łac.) — zmęczony. [przypis redakcyjny]
Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, Ogniem i mieczem, tom drugi
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
fatigatus (łac.) — zmęczony; tu M. lm fatigati: zmęczeni. [przypis edytorski]
fatigo, fatigare (łac.) — męczyć, fatygować. [przypis edytorski]
fatum (łac.) — los; tu M. lm fata. [przypis edytorski]
fatum (łac.) — los, zrządzenie losu, przeznaczenie; tu M. lm fata: losy. [przypis edytorski]
Fatum (łac.) — przeznaczenie, los, nieszczęście; w mit. rzym. bóstwo przeznaczenia, konieczności. [przypis edytorski]
fatum (łac.) — przeznaczenie; los. [przypis edytorski]
fatum (łac.) — przeznaczenie. [przypis edytorski]
Fauste, precor, gelida quando pecus omne sub umbra ruminat (łac.) — Faustusie, chciałbym, skoro całe stado w chłodnym cieniu przeżuwa… (początek pierwszej eklogi Baptysty Spagnoliego, pierwszego wiersza w podręczniku do łaciny ówczesnych szkół średnich). [przypis edytorski]
fawor (daw., z łac.) — przychylność. [przypis redakcyjny]
fawor (daw., z łac.) — przychylność; wyróżnienie, łaska; względy. [przypis edytorski]
fawor (daw., z łac.) — wyróżnienie. [przypis redakcyjny]
fawor (z łac., daw.) — przywilej, względy. [przypis redakcyjny]
fawor (z łac.) — łaska. [przypis edytorski]
fax et tuba (łac.) — pochodnią i surmą. [przypis redakcyjny]
febris aurea (łac.) — gorączka złota. [przypis edytorski]
febris (łac.) — dreszcze, gorączka. [przypis edytorski]
febris (łac.) — gorączka, dreszcze. [przypis edytorski]
febris (łac.) — gorączka. [przypis edytorski]
Februarii (łac.) — lutego. [przypis edytorski]
februarii (łac.) — lutego. [przypis redakcyjny]
februarius, februarii (łac.) — luty; tu D. lp: lutego. [przypis redakcyjny]
Fecitque cadendo undique me cadere (łac.) — „Sprawił przez wpadek, abym ja zewsząd upadał”. [przypis tłumacza]
Fecundi (…) disertum (łac.) — Kogóż by pełne kielichy nie uczyniły wymownym (Horacy). [przypis tłumacza]
feliciori tempore (łac.) — w pomyślniejszych okolicznościach. [przypis redakcyjny]
felicitas (łac.) — szczęście, błogosławieństwo, pomyślność. [przypis edytorski]
felicytować (daw., z łac. felicitas: szczęście, pomyślność) — gratulować. [przypis edytorski]
Felix qui potuit rerum cognoscere causas (łac.) — Georg. II. 490. cyt. u Montaigne'a: „Szczęsny, kto mógł poznać przyczyny rzeczy”. [przypis tłumacza]
Fellix qui potuit… Nihil admirari (łac.) — „Szczęśliwy kto mógł… Niczemu się nie dziwić” (Hor.). [przypis tłumacza]
femurały (z łac. femur: udo) — krótkie, obcisłe spodnie, przylegające do uda. [przypis edytorski]
fero, tuli, latum, ferre (łac.) — nieść, formy podstawowe czasownika. [przypis edytorski]
ferować (z łac.) — orzekać, postanawiać; dziś w wyrażeniu: ferować wyrok. [przypis edytorski]
ferox (…) esse (łac.) — „wojowniczy lud, który mniema, iż życie bez broni nic niewarte” (Titus Livius, Ab Urbe condita, XXIV, 17; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Ferox gens, nullam esse vitam sine armis rati. (łac.) — Tit. Liv. XXXIV.17 [Tytus Liwiusz, Dzieje Rzymu; Red. WL]; cyt. u Montaigne'a I. 40. „Dziki lud sądził, że nie ma życia bez wojny”. [przypis tłumacza]
ferreus (…) fastus (łac.) — żelazny Mars depce i za nic ma złote przepychy. [przypis redakcyjny]
ferrum pomatum a. ferri pomatum (łac., med.) — jabłczan żelazowy, dawny preparat żelazowy stosowany jako środek wzmacniający przy leczeniu niedokrwistości, otrzymywany przez działanie soku jabłkowego na opiłki żelaza. [przypis edytorski]
fert fama (łac.) — wieść niesie. [przypis edytorski]
