Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 159856 przypisów.
siejczas (z ros.) — teraz. [przypis edytorski]
siejo-hreczka (reg.) — ktoś kto sieje hreczkę, czyli grykę; hreczkosiej; ubogi, pospolity szlachcic. [przypis edytorski]
siekane gloty — kule, ołów siekany do nabojów. [przypis redakcyjny]
siekiereczka — [tu:] siekierka wojenna, bendysz. [przypis redakcyjny]
siekierka — tu: ciupaga. [przypis edytorski]
siekira (gw.) — siekiera. [przypis edytorski]
sieksnis — ilgio matas, lygus 2,13 m. [przypis edytorski]
Sielanka — przedwojenna restauracja w Świdrze na obrzeżach Warszawy. [przypis edytorski]
Sielanki — (niem.) Idyllen, zbiór poetycki Salomona Gessnera (1730–1788) z 1756 r. [przypis edytorski]
Sielanki sorrenckie — niem. Lieder aus Sorrent, 1852–1853. [przypis edytorski]
sielawa — bardzo smaczna, wysoko ceniona ryba z rodziny łososiowatych, żyjąca w czystych, głębokich jeziorach. [przypis edytorski]
sielawa — bardzo smaczna, wysoko ceniona ryba z rodziny łososiowatych, żyjąca w czystych, głębokich jeziorach. [przypis edytorski]
Sielce — właśc. Siedlce, miasto we wsch. Polsce, na płd. Podlasiu, położone między rzekami Muchawką i Helenką. [przypis redakcyjny]
sieli — dziś popr.: siali. [przypis edytorski]
sieli — regionalna forma z gwary mazowieckiej; w języku ogólnopolskim czasownik brzmiałby: siali. [przypis edytorski]
sielna (gw.) — mocna; tu: wielka. [przypis edytorski]
sielna — silna, potężna, wielka, dorodna. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — bardzo, mocno. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — dzielnie. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — mocno, potężnie. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — mocno, silnie; tu: bardzo. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — mocno; tu: bardzo. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — silnie, bardzo. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — silnie, mocno; bardzo. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — — silnie, mocno. [przypis edytorski]
sielnie (gw.) — silnie, mocno. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — mocny, porządny. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — porządny, mocny. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — potężny, silny. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — silny, mocny, porządny. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — silny, mocny. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — silny, mocny, wielki. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — silny, potężny, wielki. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — silny; tu: porządny, wielki. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — silny, wspaniały. [przypis edytorski]
sielny (gw.) — tu: wielki. [przypis edytorski]
sielny — silny, potężny, wielki; tu: ironicznie. [przypis edytorski]
sielskich wierszy (…) śpiewak — Wergiliusz jako autor Bukolik i Georgik; sielski: związany tematyką wiejską. [przypis edytorski]
sielski — wiejski. [przypis edytorski]
Siemaszkowa, Wanda (1867–1947) — polska aktorka teatralna, występująca od 1887 gł. w Krakowie i Lwowie; reżyserka, dyrektorka teatrów w Bydgoszczy, Poznaniu i Rzeszowie. [przypis edytorski]
Siemaszkowa, Wanda (1867–1947) — polska aktorka teatralna, występująca od 1887 gł. w Krakowie i Lwowie; reżyserka, dyrektorka teatrów w Bydgoszczy, Poznaniu i Rzeszowie. [przypis edytorski]
Siemaszkowa, Wanda (1870–1946) — aktorka tragiczna teatru krakowskiego. [przypis edytorski]
Siemens — koncern z branży energetycznej, elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej, który podczas II wojny zajmował się produkcją na potrzeby armii niemieckiej, wykorzystując pracę robotników przymusowych, jeńców wojennych oraz więźniów obozów koncentracyjnych. [przypis edytorski]
siemię (daw.) — nasiono; ziarno zboża. [przypis edytorski]
siemię (daw.) — tu: ziarno. [przypis edytorski]
siemię lniane — nasiona lnu zwyczajnego, działające na żołądek osłaniająco, łagodnie przeczyszczająco; zawierają duże ilości śluzu i oleju. [przypis edytorski]
siemię — tu: ziarno. [przypis edytorski]
siemię — ziarno lnu. [przypis edytorski]
Siemieński, Lucjan (1807–1877) — polski poeta, pisarz, publicysta, krytyk literacki i tłumacz. [przypis edytorski]
Siemieński, Lucjan Hipolit (1807–1877) — poeta, pisarz, uczestnik powstania listopadowego; przetłumaczył m.in. Odyseję, twórczość Horacego, Michała Anioła, ludową poezję ukraińską; był jednym z najważniejszych krytyków literackich z grupy konserwatystów: „Czasu” i „Przeglądu Polskiego”. [przypis edytorski]
siemieniata — koloru siemienia, jasno brązowa. [przypis edytorski]
siemieniatka (gw.) — krowa maści siemieniatej (siemieniaty: pstry, w cętki lub brunatny, raczej używa się w odniesieniu do kur: siemieniatka to kura pstra). [przypis redakcyjny]
Siemionowa, Katarzyna Siemionowna (1786–1849) — ros. aktorka. [przypis edytorski]
Siemiradzki, Henryk (1843–1902) — malarz polski, mieszkający w Rzymie, tematy do swych obrazów czerpiący ze starożytności greckiej i rzymskiej. [przypis edytorski]
Siemiradzki, Henryk (1843–1902) — malarz, przedstawiciel akademizmu, specjalizujący się w płótnach o tematyce starożytnej i religijnej. [przypis edytorski]
Siemiradzki, Henryk (1843–1902) — malarz tworzący w nurcie akademizmu; malował obrazy o tematyce mitologicznej, antycznej, religijnej i historycznej. [przypis edytorski]
Siemiradzki, Henryk (1843–1902) — polski malarz, przedstawiciel akademizmu; specjalizował się w obrazach o tematyce antycznej i wczesnochrześcijańskiej; Dzięki uprzejmości i stosunkom rzymskim Siemiradzkiego miałem listy: Siemiradzki mieszkał na stałe w Rzymie i przed wyjazdem Sienkiewicza wydał na jego cześć przyjęcie, na którym pisarz otrzymał od jednego z gości listy polecające do władz i konsulów włoskich w Afryce. [przypis edytorski]
siem odenasta — gra w kostki lub karty. [przypis redakcyjny]
Siemomysł, który pamięć przodków i rozrodzeniem, i dostojeństwem potroił — w oryg. łac. genere triplicavit; sformułowanie to wskazuje, że Siemomysł miał trzech synów; oprócz późniejszego następcy, Mieszka I, na podstawie kronik Widukinda z Korbei i Thietmara z Merseburga wskazywano niewymienionego z imienia syna Siemomysła, który poległ ok. 964 r. w bitwie z Wichmanem oraz na Czcibora, wspomnianego przez Thietmara, który walczył u boku brata Mieszka w bitwie pod Cedynią (972) przeciw wojskom margrabiego Marchii Łużyckiej Hodona i grafa Zygfryda von Walbeck. [przypis edytorski]
Siemomysł — w źródle: Ziemomysł; zmieniono za innym tłum. [przypis edytorski]
Siemon Łukicz Szczerbatyj — przydany Chowańskiemu hetman nakaźny; nie zginął, lecz dostał się do niewoli. [przypis redakcyjny]
Siemowit — zmieniono za innym wydaniem; w źródle: Ziemowit. [przypis edytorski]
siempre (hiszp.) — zawsze. [przypis edytorski]
siem — sejm. [przypis edytorski]
siem — sejm. [przypis edytorski]
siem sutok w karcer (ros.) — na siedem dni do karceru. [przypis edytorski]
Siem — Syjam. [przypis redakcyjny]
Sie muss weg (niem.) — ona musi się wynosić. [przypis edytorski]
sień (daw.) — przedpokój. [przypis edytorski]
sień — pomieszczenie prowadzące do wnętrza domu. [przypis edytorski]
sień — przedpokój, korytarz, zwłaszcza w domach wiejskich. [przypis edytorski]
sień — przelotowe pomieszczenie komunikacyjne pomiędzy głównym wejściem a dalszymi pomieszczeniami wewnątrz budynku. [przypis edytorski]
sieński — sieneński; z Sieny. [przypis edytorski]
Sień wiała ciemna i z niej, zda się, płynął — fragment odtąd aż do końca nie znajduje się w utworze Wybór. [przypis edytorski]
Siena — miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, w prowincji Siena. [przypis edytorski]
sie nam zwidziało (starop.) — pokazało się. [przypis edytorski]
Siengalewicz, Mikołaj — w latach 1874–1899 dyrektor wyższego gimnazjum w Lublinie, do którego Brzozowski uczęszczał. (Patrz Pamiętnik, wpis z dnia 5 I). [red. WL] [przypis redakcyjny]
Sieniawski, Mikołaj Hieronim (1645–1683) — hetman polny koronny, wojewoda wołyński, marszałek nadworny koronny. [przypis edytorski]
Sieniawski, Mikołaj Hieronim — strażnik koronny, wojewoda wołyński, marszałek nadworny koronny, zm. 1684. [przypis redakcyjny]
si enim hominem (…) siti pereat — Jeżelibyśmy mianowicie w miejsce osła przyjęli człowieka znajdującego się w takiej równowadze, to należałoby go uważać nie za rzecz myślącą, lecz za najgorszego osła, gdyby umarł z głodu i pragnienia. [przypis tłumacza]
„Sieni, moje sieni” — tradycyjna rosyjska pieśń ludowa o dziewczynie, której ojciec zabrania widywać się z ukochanym. [przypis edytorski]
sieniowy — przym. od rzecz: sień. [przypis edytorski]
Sienkiewicz, Henryk (1846–1916) — polski nowelista, powieściopisarz i publicysta. [przypis edytorski]
Sienkiewicz, Henryk (1846–1916) — powieściopisarz, nowelista, publicysta, działacz społeczny, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905); zajmował się tematyką zarówno współczesną, jak i historyczną, przy czym właśnie powieści historyczne zyskały mu szczególną popularność wśród polskich czytelników; najważniejsze dzieła: Szkice węglem (1880), Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886), Pan Wołodyjowski (1887–1888), Krzyżacy (1900), Quo vadis (1895–1896; powieść hist. z czasów staroż. Rzymu, przetłumaczona na ponad 50 języków), Rodzina Połanieckich (1895), Bez dogmatu (1891), W pustyni i w puszczy (1911). W 1900 z okazji 25-lecia twórczości w darze od narodu otrzymał pałacyk w Oblęgorku pod Kielcami; publikował również pod pseud. Litwos. [przypis edytorski]
Sienkiewicz, Henryk (1846–1916) — powieściopisarz, nowelista, publicysta, działacz społeczny, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905); twórca obrazów niedoli chłopa, niedoli powstańczej, nostalgii, zajmował się tematyką zarówno współczesną, jak i historyczną (właśnie powieści historyczne zyskały mu szczególną popularność wśród polskich czytelników); najważniejsze dzieła: Szkice węglem (1880), Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886), Pan Wołodyjowski (1887–1888), Krzyżacy (1900), Quo vadis (1895–1896; powieść hist. z czasów staroż. Rzymu, przetłumaczona na ponad 50 języków), Rodzina Połanieckich (1895), Bez dogmatu (1891), W pustyni i w puszczy (1911). W 1900 z okazji 25-lecia twórczości w darze od narodu otrzymał pałacyk w Oblęgorku pod Kielcami; publikował również pod pseud. Litwos. [przypis edytorski]
Sienkiewicz, Henryk (1846–1916) — powieściopisarz, nowelista, publicysta, działacz społeczny, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości (1905); twórca obrazów niedoli chłopa, niedoli powstańczej, nostalgii, zajmował się tematyką zarówno współczesną, jak i historyczną (właśnie powieści historyczne zyskały mu szczególną popularność wśród polskich czytelników). [przypis edytorski]
Sienkiewicz Henryk, pseud. Litwos (1846–1916) — powieściopisarz, nowelista, publicysta, działacz społeczny, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości. Twórca obrazów niedoli chłopa, niedoli powstańczej, nostalgii, zajmował się tematyką zarówno współczesną, jak i historyczną. Dzieła: Szkice węglem (1880), Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886), Pan Wołodyjowski (1887–88), Krzyżacy (1900), Quo vadis (1895–96), Rodzina Połanieckich (1895), Bez dogmatu (1891), W pustyni i w puszczy (1911). W 1900 z okazji 25-lecia twórczości w darze od narodu otrzymał pałacyk w Oblegorku pod Kielcami. [przypis edytorski]
Sienkiewicz Henryk, pseud. Litwos (1846–1916) — powieściopisarz, nowelista, publicysta, działacz społeczny, laureat Nagrody Nobla za całokształt twórczości. Twórca obrazów niedoli chłopa, niedoli powstańczej, nostalgii, zajmował się tematyką zarówno współczesną, jak i historyczną. Dzieła: Szkice węglem (1880), Ogniem i mieczem (1884), Potop (1886), Pan Wołodyjowski (1887–88), Krzyżacy (1900), Quo vadis (1895–96), Rodzina Połanieckich (1895), Bez dogmatu (1891), W pustyni i w puszczy (1911). W 1900 z okazji 25-lecia twórczości w darze od narodu otrzymał pałacyk w Oblęgorku pod Kielcami. [przypis edytorski]
Sienkiewicz, pisząc Ogniem i mieczem (…) zasługiwałaby tylko na miano »Biernej Polski« — S. Kołaczkowski, Rekonesans. Księga zbiorowa ku czci Ignacego Chrzanowskiego, Kraków 1936, s. 71. [przypis autorski]
siennik — materac wypełniony słomą lub sianem. [przypis edytorski]
siennik — wypchany worek służący jako materac. [przypis edytorski]
sienojas — rąstas trobesiams statyti. [przypis edytorski]
siepać (gw.) — złościć się, krzyczeć. [przypis edytorski]
siepać się — strzępić się (tu przen.: rozpadać się). [przypis edytorski]
siepactwo (rzad.) — oprawcy, bandyci działający na czyjeś polecenie. [przypis edytorski]
siepacz (daw.) — morderca na zlecenie, bandyta. [przypis edytorski]
siepacz (daw.) — morderca na zlecenie. [przypis edytorski]
siepaczów — dziś popr. forma D. lm: siepaczy. [przypis edytorski]
siepacz — oprawca. [przypis edytorski]
sie padają — pękają. [przypis redakcyjny]
