Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 456 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | botanika | francuski | hiszpański | łacina, łacińskie | mitologia rzymska | niemiecki | portugalski | potocznie | rosyjski | rodzaj żeński | włoski
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 1172 przypisów.
viola d'amore (wł.) — altówka miłości. [przypis edytorski]
violenter (łac.) — przemocą. [przypis edytorski]
violentia (łac.) — gwałt. [przypis redakcyjny]
Viollet-le-Duc, Eugène Emmanuel (1814–1879) — francuski architekt, historyk sztuki i konserwator; wolnomularz; zajmował się badaniami i konserwacją architektury średniowiecznej; od 1863 r. profesor Szkoły Sztuk Pięknych (École des Beaux Arts) w Paryżu; autor opracowań słownikowych dotyczących architektury średniowiecza. [przypis edytorski]
Viollis, Andrée (1870–1950) — francuska dziennikarka i pisarka, działaczka antyfaszystowska i feministyczna; wyróżniła się w dziennikarstwie informacyjnym i reportażach. [przypis edytorski]
vir activus (łac.) — mąż dzielny. [przypis redakcyjny]
virago, hic mulier (łac.) — silna kobieta, baba-chłop, herod-baba. [przypis edytorski]
virago (łac.) — mężyca; kobieta o fizycznych lub psychicznych cechach męskich. [przypis edytorski]
virago (łac.) — wojownicza kobieta. [przypis edytorski]
virago — megiera. [przypis redakcyjny]
viralinė — atskiras virtuvės priestatas ar pastatas, vasaros virtuvė. [przypis edytorski]
virbas — čia: verba. [przypis edytorski]
Virbius (mit. rzym.) — bóg a. heros utożsamiany z Hippolytosem (Hipolitem), oskarżonym przez macochę Fedrę o gwałt i zabitym przez własne konie; na prośbę Artemidy został przywrócony do życia i ukryty w świętym dębowym gaju Artemidy w pobliżu italskiej wsi Nemi, zwanej też Arycją lub też poślubić Atenkę o imieniu Arycja. [przypis edytorski]
Virchovas – Rudolfas Virchovas, vokiečių gydytojas, antropologas, biologas. [przypis edytorski]
Virchow, Rudolf (1821–1902) — antropolog niemiecki: jeden z twórców współczesnej anatomii patologicznej; dyrektor instytutu patologii w Berlinie, od r. 1856 współwydawca Sammlung gemeinverstandlicher wissenschaftlicher Vortrage (Zbiór popularnych rozpraw naukowych). [przypis edytorski]
Virchow — wspomniany Prusak to Rudolf Virchow (1821–1902), uważany za jednego z twórców współczesnej medycyny opartej na podstawach naukowych. [przypis edytorski]
virescit vulnere virtus (łac.) — hartuje się ranami męstwo. [przypis redakcyjny]
Vires (…) senectae — Vergilius, Aeneida, VI. [przypis tłumacza]
virga (…) sunt — Biblia, Ps 23(22):4. [przypis tłumacza]
Virgilius mówi — Wergiliusz, Ekloga 4. [przypis edytorski]
Virgilius nauticus (łac.) — dosł. Wergiliusz żeglarski. [przypis redakcyjny]
virgini intactae (łac.) — nietkniętej dziewicy (D. lp). [przypis edytorski]
virgo immaculata (łac.) — dziewica niepokalana. [przypis redakcyjny]
virgo (łac.) — dziewica. [przypis edytorski]
virgo magna (łac.) — dosł. wielka dziewica, westalka, która mogła darować życie idącemu obok niej skazańcowi. [przypis edytorski]
virgo polona (łac.) — dziewica polska. [przypis edytorski]
Viri a diis recentes (łac.) — „Ludzie, co dopiero przez bogów stworzeni” (Seneca [Minor], Epistulae morales ad Lucilium, 90; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
viri bonae famae, nobiles, bene possessionati (łac.) — ludzie dobrej reputacji, szlachetni i majętni. [przypis edytorski]
viribus unitis (łac.) — jak jeden mąż. [przypis edytorski]
viribus unitis (łac.) — wspólnymi siłami. [przypis edytorski]
viribys unitis (łac.) — wspólnymi siłami. [przypis edytorski]
Viri (…) contemptus (łac.) — Męża cechuje najbardziej waleczność; ona to darzy go pogardą śmierci i cierpienia. [przypis redakcyjny]
viridarium — ogródek przy domu rzymskim. [przypis redakcyjny]
viri namque prudentes statuunt victoriam de civibus reportatam silentio obrui, non triumpho decorari debere; auae enim gloria parricidis coniuncta esse possit (łac.) — bo ludzie baczni sądzą, że zwycięstwo odniesione nad obywatelami, milczeniem pokryć, nie triumfem zaszczycać należy; jakaż bowiem chwała z bratobójstwem pogodzić się może. [przypis redakcyjny]
vir incomparabilis (łac.) — mąż niezrównany. [przypis edytorski]
vir incomparabilis (łac.) — mąż niezrównany. [przypis edytorski]
vir iniquus (łac.) — człowiek niesprawiedliwy, wrogi, nieprzychylny. [przypis edytorski]
virintoji — degtinė. [przypis edytorski]
vir (łac.) — mąż (por. mąż stanu), człowiek godny. [przypis redakcyjny]
vir (łac.) — mężczyzna; bohater; od tego wyrazu pochodzi też łac. słowo virtus: odwaga, męstwo. [przypis edytorski]
vir molestissimus (łac.) — mąż niezmiernie uciążliwy, uprzykrzony. [przypis edytorski]
viro consulari (łac.) — byłemu konsulowi. [przypis redakcyjny]
viro esurienti necesse est furari (łac.) — człowiek głodny kraść musi. [przypis redakcyjny]
vir Romanus (łac.) — mężczyzna rzymski, Rzymianin. [przypis edytorski]
Viršukalniai liepsnoja… — Saulei nusileidus, dar kai kurį laiką Čatirdago viršūnės išrodo tarsi ugnyje, nuo atsimušančių į jas saulės spindulių. [przypis tłumacza]
vir sapit, qui pauca loquitur (łac.) — mądry człowiek, co mówi niewiele. [przypis edytorski]
vir tenax propositi (łac.) — mąż stały w swym postanowieniu. [przypis edytorski]
virtus (łac.) — męstwo. [przypis redakcyjny]
Virtus (…) surae — Horatius, Odae III 2, 17. [przypis tłumacza]
virtute — dzielnością; dzięki dzielności. [przypis redakcyjny]
virtute et constantia cum invidia domi certabat, in castris genitus, patriis nutritus in armis filius, armipotenti dextera patrios avitosque consummabit honores (łac.) — męstwem i stałością z zawiścią domową walczył; urodzony w obozie syn, wykarmiony w ojcowskiej zbroi, dzielną prawicą dosięgnie zaszczytów ojca i dziada. [przypis redakcyjny]
virtute (łac.) — męstwem. [przypis redakcyjny]
Virtutem (…) ligna (łac.) — „Dla nich cnota to słowo; gaj święty to drzewa” (Horatius, Epistulae, I, 6, 31; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Virtuti Militari — łac.: męstwu wojennemu, najwyższe polskie odznaczenie wojskowe, ustanowione w 1792 r. [przypis edytorski]
virum fortem, virum bellicosum (łac.) — męża walecznego, męża wojennego. [przypis redakcyjny]
Virum non cognosco: — „Jakże to się stanie, gdy ja męża nie znam?”: słowa wyrzeczone przez Maryję w chwili, gdy anioł zwiastował jej, że porodzi syna (św. Łukasz, rozdz. 1). [przypis redakcyjny]
vis à vis (fr.) — dosłownie: naprzeciw. [przypis redakcyjny]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciwko. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciwko; tu w znaczeniu figury tanecznej. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciw. [przypis edytorski]
vis à vis (fr.) — naprzeciw. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciw; tu: osoba siedząca naprzeciw, po drugiej stronie stołu. [przypis edytorski]
vis-á-vis (fr.) — naprzeciw; tu: osoba siedząca naprzeciw, po drugiej stronie stołu. [przypis edytorski]
vis-à-vis (fr.) — naprzeciw; tu: towarzyszenie po przeciwnej stronie stołu. [przypis edytorski]
vis-à-vis (wym.: [wizawi], z fr.: twarzą w twarz) — naprzeciwko; osoba mieszkająca naprzeciwko. [przypis edytorski]
visagalė — visagalybė. [przypis edytorski]
visai atsidėkite ant mūsų — pasikliaukite mumis. [przypis edytorski]
vis armata (łac.) — siła zbrojna. [przypis edytorski]
vis armata, raptus puellae (łac.) — przemoc, porwanie panny. [przypis edytorski]
Vischer, Peter Starszy (ok. 1460–1529) — niemiecki mistrz odlewnictwa, rzeźbiarz, twórca słynnego grobu św. Sebalda w Norymberdze. [przypis edytorski]
Visconti, Bernabo (1323–1385) — od 1354 r. współrządca państwa Mediolanu, wraz z braćmi Matteo II i Galeazzo. [przypis edytorski]
Visconti, Filippo Maria (1392–1447) — książę Mediolanu, ostatni z rodu Viscontich. [przypis edytorski]
Visconti, Giovanni Maria (1388–1412) — drugi książę Mediolanu, brat Filipa Marii; znany ze swoich psów, które szkolił, aby rozszarpywały ludzi; zamordowany przez spiskowców. [przypis edytorski]
Visé, Jean Donneau de (1638–1710) — francuski dziennikarz, historyk królewski, założyciel pisma „Mercure galant” (1672), poświęconego literaturze i sztuce. [przypis edytorski]
vis ėjo stipryn ir tobulyn — darėsi stipresnis ir tobulesnis. [przypis edytorski]
visere (…) rores — Horatius, Odae III, 3, 54. [przypis tłumacza]
visibiliter (łac.) — jawnie, widocznie. [przypis redakcyjny]
visibiliter (łac.) — naocznie. [przypis redakcyjny]
visibiliter (łac.) — widocznie. [przypis redakcyjny]
vis intertiae (łac.) — siła bezwładu. [przypis edytorski]
Visiones ancillae Domini (łac.) — Wizje służebnicy Pańskiej [przyp. autora]. [przypis autorski]
Visitors Entrance (ang.) — wejście dla odwiedzających. [przypis edytorski]
viską į draugią maišė — čia: viską kartu grojo. [przypis edytorski]
vis (łac.) — siła, moc. [przypis edytorski]
vis maior (łac.) — siła wyższa. [przypis edytorski]
vis major (łac.) — siła wyższa. [przypis edytorski]
vis medicatrix naturae (łac.) — uzdrawiająca moc natury, słowa przypisywane Hipokratesowi (gr. νόσων φύσεις ἰητροί). [przypis edytorski]
Vis — model pistoletu, produkowany w Polsce od r. 1936. [przypis edytorski]
visotinyčia — visuomenė, švietiškasis pasaulis. [przypis edytorski]
vistariškas — istoriškas. [przypis edytorski]
vis tiek man — nerūpi. [przypis edytorski]
Vis (…) undae — Lucretius, De rerum natura, III, 491. [przypis tłumacza]
visuotinajai — dabar: vistuonei. [przypis edytorski]
Vis (…) veneno — Lucretius, De rerum natura, III, 498. [przypis tłumacza]
vita activa (łac.) — życie aktywne. [przypis edytorski]
vita activa (łac.) — życie aktywne, życie czynne. [przypis edytorski]
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne. [przypis edytorski]
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne; życie poświęcone rozmyślaniom. [przypis edytorski]
vita contemplativa (łac.) — życie kontemplacyjne; życie poświęcone rozmyślaniu. [przypis edytorski]
vitae innocentia certissimum est corporis praesidium (łac.) — niewinność życia jest najpewniejszą obroną człowieka. [przypis redakcyjny]
