Przypisy

ściel (daw., gw.) — sufit. [przypis edytorski]

ściepnąć (gw.) — zrzucić. [przypis edytorski]

ściezków (gw.) — dziś popr. forma D. lm: ścieżek. [przypis edytorski]

śkapa (gw.) — szkapa; koń. [przypis edytorski]

śkikać (gw.) — skakać. [przypis edytorski]

ślakować (gw.) — śledzić. [przypis edytorski]

śledź (gw.) — śledczy. [przypis edytorski]

ślepić (gw.) — oślepiać. [przypis edytorski]

ślipie (gw.) — oczy. [przypis edytorski]

ślipki ci sie mruzom (gw.) — ślipki (oczki) ci się mrużą. [przypis edytorski]

ślizgie (gw.) — dziś popr.: śliskie. [przypis edytorski]

ślozy (daw., gw.) — łzy. [przypis edytorski]

ślozy (daw., rus., gw.) — łzy. [przypis edytorski]

śniegi są ale bielutkie (gw.) — śniegi są bardzo bielutkie. [przypis edytorski]

śnig, mliko (gw.) — śnieg, mleko. [przypis edytorski]

ś nim (gw.) — z nim. [przypis edytorski]

śnit (gw.) — miejsce przecięte przez piłę. [przypis edytorski]

śnor (gw.) — sznur. [przypis edytorski]

śpieg (gw.) — szpieg. [przypis edytorski]

śpik (gw.) — sen. [przypis edytorski]

śpik (gw.) — sen, senność. [przypis edytorski]

śpital (gw.) — szpital. [przypis edytorski]

śprit (gw.) — spirytus. [przypis edytorski]

śpryt (gw.) — spirytus. [przypis edytorski]

śrubstak a. szrupstak (daw., gw., z niem. Schraubstock) — imadło, przyrząd do mocowania przedmiotów podczas obróbki, złożony z dwu szczęk zaciskanych za pomocą śruby. [przypis edytorski]

śrybło (gw.) — srebro. [przypis edytorski]

śtuk drogi (gw.) — szmat drogi, kawał drogi. [przypis edytorski]

śtyrdzieści (gw.) — czterdzieści. [przypis edytorski]

śtyry (gw.) — cztery. [przypis edytorski]

świarczyć (gw.) — świadczyć, zaświadczać, potwierdzać. [przypis edytorski]

święta godne a. Gody (daw., gw.) — święta Bożego Narodzenia albo okres od Bożego Narodzenia (25 grudnia) do Trzech Króli (6 stycznia). [przypis edytorski]

świegot (gw.) — świergot. [przypis edytorski]

sądek (gw.) — drewniane naczynie na płyn, cebrzyk. [przypis edytorski]

Sajta (gw.) — polano, drewno. [przypis edytorski]

Sałas (gw.) — szałas; prosty budynek drewniany, lokowany przeważnie na halach, służący za mieszkanie basy i juhasom podczas letnich wypasów owiec. [przypis edytorski]

sapi (gw.) — sapie. [przypis edytorski]

Scepon (gw.) — Szczepan. [przypis edytorski]

schuchrany się (gw.) — schorowany, mizerny. [przypis edytorski]

see (gw.) — sobie. Uproszczenie wymowy. [przypis edytorski]

se gwarzcie (gw.) — rozmawiajcie sobie. [przypis edytorski]

se (gw.) — sobie. [przypis edytorski]

seł (gw.) — szedł. [przypis edytorski]

serdela (gw.) — seradela, roślina jednoroczna z rodziny bobowatych, uprawiana na paszę dla zwierząt. [przypis edytorski]

sfolżeć (daw., gw.) — osłabnąć. [przypis edytorski]

sfrasowany (daw., gw.) — zmartwiony. [przypis edytorski]

siã (gw.) — się. Wymowa nosowego a jest charakterystyczna dla gwar mazowieckich. [przypis edytorski]

siacie (gw.) — zarobek. [przypis edytorski]

siampańskie (gw.) — szampan, wino szampańskie. [przypis edytorski]

sianożęcie (gw.) — sianokosy a. skoszona łąka. [przypis edytorski]

siara (gw.) — żółtawy, gęsty płyn, wydzielany przez gruczoły mleczne kobiet lub samic ssaków tuż przed porodem. [przypis edytorski]

siarletan (gw.) — szarlatan, oszust; kuglarz, magik. [przypis edytorski]

się była (…) uniesła (gw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: uniosła się (wcześniej; przed innymi opisywanymi czynnościami i zdarzeniami). [przypis edytorski]

się był pokręcił (daw., gw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: pokręcił się wcześniej (w stosunku do innej czynności przeszłej). [przypis edytorski]

się był zerwał (daw., gw.) — daw. forma czasu zaprzeszłego; dziś: zerwał się (wcześniej, przed innym zdarzeniem a. czynnością wyrażoną w czasie przeszłym). [przypis edytorski]

się (…) jendyczy (gw.) — indyczy się, zachowuje się jak indyk, tj. gniewnie i dumnie. [przypis edytorski]

się nie jąkający (gw.) — bez jąkania się; bez dukania. [przypis edytorski]

się przez smarowania nikaj nie dociśnie (daw., gw.) — bez łapówki nigdzie się nie dostanie. [przypis edytorski]

sięże (daw., gw.) — sięgnie, dosięgnie. [przypis edytorski]

sie (gw.) — się. [przypis edytorski]

siekira (gw.) — siekiera. [przypis edytorski]

sielna (gw.) — mocna; tu: wielka. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — bardzo, mocno. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — dzielnie. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — mocno, potężnie. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — mocno, silnie; tu: bardzo. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — mocno; tu: bardzo. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — silnie, bardzo. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — silnie, mocno; bardzo. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — silnie, mocno. [przypis edytorski]

sielnie (gw.) — — silnie, mocno. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — mocny, porządny. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — porządny, mocny. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — potężny, silny. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — silny, mocny, porządny. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — silny, mocny. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — silny, mocny, wielki. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — silny, potężny, wielki. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — silny; tu: porządny, wielki. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — silny, wspaniały. [przypis edytorski]

sielny (gw.) — tu: wielki. [przypis edytorski]

siepać (gw.) — złościć się, krzyczeć. [przypis edytorski]

sierdzić się (daw., gw.) — gniewać się. [przypis edytorski]

sierdzić się (daw., gw.) — gniewać się, złościć się. [przypis edytorski]

sierzchoła (gw.) — sierść. [przypis edytorski]

sietniak a. sietniok (gw.) — idiota, debil. [przypis edytorski]

sie wi (gw.) — się wie, tj.: wiadomo. [przypis edytorski]

siklawa (gw.) — wodospad. [przypis edytorski]

siła (starop., gw.) — dużo, wiele. [przypis edytorski]

sini (gw.) — siny, niebieski. [przypis edytorski]

sioło (daw., gw.) — wieś. [przypis edytorski]

siondnij (gw.) — siądź. [przypis edytorski]

sipiam (gw.) — sypiam. [przypis edytorski]

skądciś (gw.) — skądś, nie wiadomo skąd. [przypis edytorski]

skądciś (gw.) — skądś. [przypis edytorski]

skądżeście są (daw., gw.) — skąd jesteście. [przypis edytorski]

skamłać (gw.) — skomleć, prosić. [przypis edytorski]

skiela (gw.) — skąd. [przypis edytorski]

skikać (gw.) — skakać. [przypis edytorski]

skroś (daw., gw.) — poprzez, na wskroś. [przypis edytorski]

skrzęt (daw., gw.) — drobiazgowa praca; krzątanina; por: skrzętny. [przypis edytorski]