Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 15520 przypisów.
kompleksja (daw.) — charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]
komplimenta (daw.) — dziś: komplementy. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — dziś popr. forma: komplement. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — komplement. [przypis edytorski]
komplot (daw.) — spisek. [przypis edytorski]
komponista (daw.) — kompozytor. [przypis edytorski]
komput (daw.) — liczba. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba, zwł. wojska. [przypis edytorski]
komu, którym gwoli (daw.) — ze względu na kogo. [przypis edytorski]
komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis edytorski]
komunik (daw.) — jazda, kawaleria. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jazda, kawalerzyści. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunik (daw.) — jeździec. [przypis edytorski]
komunikiem iść (daw.) — jechać konno, wierzchem; komunik (daw.) — jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
komunikować (daw.) — łączyć się, być połączonym. [przypis edytorski]
komunnik (daw.) — konnica. [przypis redakcyjny]
komunny (daw.) — konny. [przypis redakcyjny]
komysz (daw.) — gęstwina. [przypis edytorski]
komysz (daw.) — zarośla; kryjówka. [przypis redakcyjny]
komysz (daw.) — zarośla, krzaki; kryjówka; zwykle w lm: komysze. [przypis edytorski]
komysze (daw.) — kryjówki, tu: siedziby. [przypis edytorski]
komysze (daw.) — tu: kryjówka, siedziba. [przypis edytorski]
kończaty (daw.) — sterczący. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — koniec, kraniec. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — koniec, kraniec; tu: końcówka. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — kraniec, koniec, skraj. [przypis edytorski]
kończyna (daw.) — kraniec, skraj. [przypis edytorski]
koncent (daw.) — harmonia. [przypis redakcyjny]
koncent (daw., z łac.) — współbrzmienie, harmonia, muzyka. [przypis redakcyjny]
koncepcista (daw.) — człowiek miewający dowcipne koncepty, pomysły; dowcipniś, żartowniś. [przypis edytorski]
koncepista a. koncypient (daw.) — urzędnik niskiego szczebla, referent. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — dowcipny pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — tu: dowcip. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart, dowcip. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart; pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart, pomysł. [przypis edytorski]
koncept (daw.) — żart. [przypis edytorski]
koncept-praktykant (daw.) — aplikant biurowy. [przypis edytorski]
koncyl (daw., z łac. concilium: zebranie, rada) — sobór lub synod: zgromadzenie biskupów Kościoła w celu ustalenia spraw doktrynalnych i ustanowienia przepisów kościelnych. [przypis edytorski]
koncylium (daw., z łac.) — sobór. [przypis edytorski]
koncypient (daw.) — referent biurowy lub adwokacki. [przypis edytorski]
koncypient (daw.) — urzędnik niskiego szczebla, referent. [przypis edytorski]
kondel (daw., gw.) — kundel; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]
kondel (daw.) — kundel, pies. [przypis edytorski]
kondel (daw.) — kundel, pies. [przypis redakcyjny]
kondel (daw.) — kundel. [przypis edytorski]
kondel (daw.) — kundel; tu: wyzwisko. [przypis edytorski]
kondemnata (daw.) — wyrok skazujący wydawany zaocznie. [przypis edytorski]
kondemnata (daw., z łac.) — wyrok sądowy. [przypis edytorski]
konduita (daw.) — prowadzenie się, zwłaszcza budzące zastrzeżenia etyczne. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — przewodnik elektryczny, tu: piorunochron. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — przewodnik, zwykle elektryczny. [przypis edytorski]
konduktor (daw.) — urzędnik niższego personelu technicznego, tu: zatrudniony przez Biuro Melioracyjne przy Wydziale Krajowym sejmu galicyjskiego. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — miejsce pracy; płatne zajęcie. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — posada nauczyciela domowego lub korepetytora, zwykle związana z wyjazdem na wieś. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — stan. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — tu: warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw., z łac. condicio) — warunek. [przypis edytorski]
kondycja (daw., z łac.) — warunek. [przypis edytorski]
kondycje (daw.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis edytorski]
kondycje (daw., z łac.) — warunki. [przypis redakcyjny]
kondyment (daw.) — przyprawa. [przypis redakcyjny]
konew (daw.) — duże naczynie. [przypis edytorski]
konew (daw.) — dzban. [przypis edytorski]
konfekta (daw., z niem.) — słodycze. [przypis edytorski]
konfekty (daw., od niem. Konfekt) — owoce smażone w cukrze, słodycze. [przypis edytorski]
konfekty (daw.) — owoce smażone w cukrze, słodycze. [przypis edytorski]
konfidencja (daw.) — poufałość, zażyłość. [przypis edytorski]
konfidencja (daw., z łac. confidentia: zaufanie) — poufałość, zażyłość. [przypis edytorski]
konfidencja (daw., z łac.) — poufałość, zażyłość. [przypis edytorski]
konfident (daw., z łac.) — tu: osoba zaufana, której powierza się sekrety; powiernik. [przypis edytorski]
konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfident (daw., z łac.) — tu: zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfident (daw., z łac.) — zaufany przyjaciel, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfident (z łac., daw.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfident (z łac., daw.) — tu: zaufany przyjaciel, ktoś, na kim można polegać, powiernik (dziś: donosiciel). [przypis edytorski]
konfortować (daw., z łac.) — pokrzepiać, pocieszać. [przypis edytorski]
konfundować (daw.) — zawstydzać. [przypis edytorski]
konfundujący (daw.) — zawstydzający, zbijający z tropu. [przypis edytorski]
konfuzja (daw.) — zagubienie, zakłopotanie. [przypis edytorski]
konfuzja (daw.) — zmieszanie, zakłopotanie; zamieszanie, chaos. [przypis edytorski]
kongestia (daw.) — uderzenie krwi. [przypis redakcyjny]
koniarek (daw.) — pastuch koni. [przypis edytorski]
koniec (daw.) — cel. [przypis edytorski]
konifery (daw.) — drzewa iglaste. [przypis edytorski]
koniuszczek (daw.) — zdrobnienie od koniuszek; dziś raczej: koniuszeczek. [przypis edytorski]
konkieta (daw., z fr. conquête: zdobycie, zdobycz) — podbój miłosny. [przypis edytorski]
konkurencja (daw.) — kontury, zaloty. [przypis edytorski]
konkury (daw.) — starania się o rękę kobiety. [przypis edytorski]
konopacić (daw.) — zatykać szczeliny kłakami z konopi. [przypis edytorski]
konserwacja (daw., z łac.) — zachowanie, utrzymanie. [przypis edytorski]
konserwować (daw.) — tu: zachować. [przypis edytorski]
konserwować (daw., z łac.) — przechowywać w niezmienionym, nienaruszonym stanie. [przypis edytorski]