Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | polityczny | portugalski | potocznie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 827 przypisów.

ad usum scholarum (łac.) — na użytek uczniów. [przypis edytorski]

advena (łac.) — przybysz. [przypis redakcyjny]

adversae factionis fomenta (łac.) — knowania przeciwnego stronnictwa. [przypis redakcyjny]

adversa (…) prospera (łac.) — dola (…) niedola. [przypis redakcyjny]

adversitas (łac.) — przeciwność. [przypis redakcyjny]

adversitates fortunae et iniurias caeli (łac.) — przeciwności losu i srogość klimatu. [przypis redakcyjny]

adverso pectore (łac.) — z przodu, w pierś. [przypis redakcyjny]

ad victum (łac.) — żywność; por. wikt. [przypis redakcyjny]

ad violenta media (łac.) — do gwałtownych środków. [przypis redakcyjny]

ad vitae tempora (łac.) — do zgonu. [przypis redakcyjny]

advocatus diaboli (łac.) — adwokat diabła. [przypis edytorski]

advocatus (łac.) — adwokat, prawnik; tu: wójt. [przypis edytorski]

ad vocem populi (łac.) — do powszechnego głosu (tj. zdania, opinii), do głosu ludu. [przypis edytorski]

ad votum in frequentia (łac.) — do zakonnego ślubu w obecności. [przypis redakcyjny]

ad votum (łac.) — do ślubu. [przypis redakcyjny]

adwena (z łac.) — przybysz. [przypis redakcyjny]

adwent (z łac. adventus: przyjście) — okres (zwykle czterotygodniowy, liczony kolejnymi niedzielami) poprzedzający święta Bożego Narodzenia (25 grudnia a. 6 stycznia) w kościołach chrześcijańskich. [przypis edytorski]

adwent (z łac.) — okres postu przed Bożem Narodzeniem. [przypis redakcyjny]

adwersarz (daw., z łac.) — przeciwnik, oponent. [przypis edytorski]

A. D. (z łac. anno domini) — roku Pańskiego. [przypis edytorski]

aediles (łac.) — edylowie, urzędnicy w staroż. Rzymie. [przypis edytorski]

aegri somnia (łac.) — ciężkie sny. [przypis edytorski]

aegrotum et inarmem (łac.) — chorego i nieuzbrojonego. [przypis edytorski]

aegrotus, quamdiu animam habet, spem habet (łac.) — chory, dopóki dusza w ciele, nie traci nadziei. [przypis redakcyjny]

aemulabantur (łac.) — szli w zawody. [przypis redakcyjny]

aequale temperamentum (łac.) — równy temperament, stały charakter. [przypis edytorski]

aequalis (łac.) — równy; tu M. lm aequales: równi. [przypis edytorski]

aequalitas aequalitatem provocat (łac.) — równość wywołuje równość. [przypis edytorski]

aequaliter (łac.) — równo. [przypis redakcyjny]

Aeque (…) nocebit (łac.) — „Aza [więc; red. WL] biedak czy bogacz, ma zysk, i niemały,/ Stąd w równej mierze,/ A czy młodzik, czy staruch, o skarb ten niedbały,/ Plagi odbierze!” (Horatius, Epistulae, I, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

aequinoctium (łac.) — zrównanie dnia z nocą. [przypis edytorski]

aequitas (łac.) — równość, zwł. równość wobec prawa. [przypis edytorski]

aere perenius (łac.) — trwalszy od spiżu. [przypis edytorski]

aere perennius (łac.) — trwalsze niż ze spiżu; nawiązanie do pieśni Horacego Exegi monumentum aere perennius (tj. „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu”; Carminae III, 30), której tematem jest nieśmiertelność i wiecznotrwałość twórczości poetyckiej. [przypis edytorski]

aere perennius (łac.) — trwalszy niż ze spiżu; nawiązanie do pieśni Horacego Exegi monumentum aere perennius (tj. „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu”; Carminae III, 30). [przypis edytorski]

aere perennius (łac.) — trwalszy od spiżu; fragment wiersza Horacego, w którym wysławia trwałość swojej sztuki poetyckiej (Pieśni III 30,1): „Wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu”. [przypis edytorski]

aere perennius (łac.) — trwalszy od spiżu (Horacy, Pieśń III, 30). [przypis edytorski]

aere perennius (łac.) — trwalszy od spiżu (z pierwszej strofy podniosłego wiersza Horacego, w którym mówi o swojej poezji: „wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu”; Pieśni III 30). [przypis edytorski]

aeria (łac.) — pogoda. [przypis edytorski]

aeria (łac.) — powietrze, aura. [przypis edytorski]

aerumnarum plaena anima (łac.) — dusza trosk pełna. [przypis edytorski]

aerumnarum plena est (łac.) — jest pełna trosk. [przypis redakcyjny]

aerumnarum plenus (łac.) — pełen bólu, pełen cierpienia. [przypis edytorski]

Aerumnarum plenus (łac.) — pełen trosk. [przypis redakcyjny]

a falsitate rationati ad falsitatem rationis valet consequentia (łac.) — fałszywy wniosek bierze się z błędnej podstawy. [przypis edytorski]

afekcjonalny (daw., z łac.) — skłonny do wzruszeń. [przypis edytorski]

afektowy (z łac. affectus: uczucie) — pełen rozczulenia, uczuciowy, miłosny. [przypis edytorski]

afekty carnis (z łac.) — namiętności ciała. [przypis redakcyjny]

afekt (z łac. affectus) — emocja, daw.: skłonność, sympatia, miłość. [przypis edytorski]

afekt (z łac.) — emocja, przest. sympatia, miłość. [przypis edytorski]

afekt (z łac.) — emocja, silne uczucie; daw.: przychylność, sympatia, miłość. [przypis edytorski]

afekt (z łac.) — tu: uczucie. [przypis redakcyjny]

afekt (z łac.) — uczucie; tu: miłość. [przypis redakcyjny]

Affectum dantis pensat censura tenantis (łac.) — Usposobienie tego co daje, bada ten, kto grzmoty dzierży w dłoni. [przypis tłumacza]

affectus populi (łac.) — miłość ludu. [przypis redakcyjny]

afficiunt (łac.) — dotyczą. [przypis redakcyjny]

afflictio (łac.) — zmartwienie. [przypis redakcyjny]

afflictio supra afflictiones (łac.) — cios nad ciosy. [przypis redakcyjny]

afflicto afflictionem (łac.) — zadajesz rany rannemu; utrapionemu utrapienia. [przypis redakcyjny]

a fortes creantur fortibus, nec imbellem feroces progener ant aquilae columbam (łac.) — dzielni rodzą się z dzielnych; bezbronnego gołębia nie płodzą orły drapieżne. [przypis redakcyjny]

A fructibus eorum (łac.) — po owocach ich. [przypis edytorski]

agenda (łac.) — książka opisująca sposób wykonywania obrzędów kościelnych. [przypis edytorski]

agens (z łac.) — podmiot czynny; siła czynna. [przypis edytorski]

agere (łac.) — czynić. [przypis redakcyjny]

agitatus furiis et impotens irae (łac.) — gnany przez furie i nieopanowany w gniewie (dotyczący Orestesa cytat z Eneidy Wergiliusza); furie: w mit. rzym. boginie zemsty, odpowiadające w mit. gr. eryniom. [przypis edytorski]

agitować się (z łac.) — dziać się. [przypis edytorski]

agitur (łac.) — zanosi się. [przypis redakcyjny]

aglutynacja (z łac. agglutinare: sklejać, spajać) — skupianie się i zlepianie się komórek rozproszonych w płynnym środowisku. [przypis edytorski]

aglutynacja (z łac.) — skupianie się i zlepianie się w grudki komórek rozproszonych w płynnym środowisku. [przypis edytorski]

Agnus Dei (łac.) — Baranek Boży; metaforyczne wyobrażenie Chrystusa Zbawiciela. [przypis edytorski]

Agnus Dei (łac.) — Baranek Boży; typ przedstawienia postaci Jezusa Chrystusa w malarstwie. [przypis edytorski]

Agnus Dei (łac.) — Baranku Boży. [przypis edytorski]

agnus (łac.) — baranek; tu: kompozycja do słów modlitwy Agnus Dei (Baranek Boży), używanej podczas mszy. [przypis edytorski]

Agnus occisus est ab origine mundi (łac.) — Ap 13, 8: „Baranek zabity jest od początku świata”. [przypis tłumacza]

agressi sunt mare tenebrarum, quid in eo essent exploraturi (łac.) — Wdarli się w morze ciemności, które tylko w ten sposób można zgłębić. [przypis edytorski]

agricola (łac.) — rolnik; tu w M lm. [przypis edytorski]

Ahenobarbus (łac.) — miedzianobrody, przydomek rodu Domicjuszów. [przypis edytorski]

Ajax scopulo infixus acuto, expirans flammas (łac.) — Ajaks wbity na skałę ostrą, ziejący ogniem (cytat z Eneidy Wergiliusza). [przypis edytorski]

akcesoria (z łac.) — tutaj: wstępne rozprawy w sądzie. [przypis redakcyjny]

akces (z łac.) — przyłączenie. [przypis edytorski]

akcydens (z łac., filoz.) — nieistotna cecha rzeczy (bytu, filoz.: substancji), mogąca się zmieniać zależnie od okoliczności. [przypis edytorski]

akcypa (daw., z łac.) — datek za posługi kościelne. [przypis edytorski]

akcypiter (z łac.) — jastrząb. [przypis redakcyjny]

aklamacja (z łac. acclamatio: okrzyk) — sytuacja, w której wszyscy się zgadzają, co wybrać, wszyscy głosują na to samo rozwiązanie. [przypis edytorski]

aklamacja (z łac.) — jednogłośne przyjęcie jakiejś decyzji, bez konieczności głosowania i liczenia głosów. [przypis edytorski]

akomodować się (z łac. accomodare: przystosować, poświęcić) — tu: przestawić się. [przypis edytorski]

aktem erekcyjny (z łac.) — akt założycielski. [przypis edytorski]

aktuariusz (z łac.) — urzędnik mający pieczę nad aktami, pisarz sądowy. [przypis edytorski]

aktuariusz (z łac.) — urzędnik mający pieczę nad aktami, pisarz sądowy. [przypis redakcyjny]

akwedukt (z łac.) — wodociąg. [przypis edytorski]

ala mala, cropium dubium, collum bonum pelle remota (łac.) — skrzydło złe, kuper niepewny, szyjka dobra po zdjęciu skóry. [przypis tłumacza]

Albion (z łac. albus: biały) — daw. nazwa Anglii (Wielkiej Brytanii), pochodząca od białych, kredowych wybrzeży wyspy, widocznych od strony kontynentu w rejonie hrabstwa Kent; używana przez pisarzy starożytnych, później jej zastosowanie nosi znamię wzniosłości. [przypis edytorski]