Spis treści
Fraszki, Księgi pierwszeDrugie Temuż[1]
1
Dworzanin, Obywatel, ŻałobaHiszpany, Włochy i Niemce zwiedziwszy,
Królowi swemu cnotliwie służywszy
Umarłeś, Kryski, i leżysz w tym grobie;
Mnieś wielki smutek zostawił po sobie.
5A iż płacz próżny i żałość w tej mierze,
Tym więtszą i płacz, i żałość moc bierze.
Przypisy
[1]
Utwór odnosi się do fraszki z Ksiąg pierwszych pt. Epitafium Wojciechowi Kryskiemu. [przypis edytorski]