Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | chiński | czasownik | czeski | dopełniacz | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | japoński | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 8941 przypisów.
suffecit tanto oneri caput (łac.) — wybrał głowę do takiego brzemienia. [przypis redakcyjny]
sufficere (łac.) — podołać. [przypis redakcyjny]
sufficere (łac.) — wystarczyć. [przypis redakcyjny]
sufficit (łac.) — dość (powiedzieć). [przypis redakcyjny]
sufficit (łac.) — dość. [przypis redakcyjny]
suffragari (łac.) — dopomóc. [przypis redakcyjny]
suffragia (łac.) — pomoc. [przypis redakcyjny]
suffragium (łac.) — głos w wyborach, prawo głosu, tu B. lm suffragia: głosy. [przypis redakcyjny]
suffragium (łac.) — głos w wyborach, prawo głosu, tu B. lm: suffragia: głosy. [przypis redakcyjny]
suffragium (łac.) — prawo głosu; tu B. lm suffragia. [przypis redakcyjny]
Suffundere (…) effundere (łac.) — „Raczej powinieneś twarz człowieka krwią wstydu zarumienić, aniżeli twe ręce jego krwią ubroczyć” (Tertullianus, Apologeticum; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
sufragan (z łac.) — biskup pomocniczy, podlegający biskupowi. [przypis edytorski]
sufragia (łac.) — poparcie, głos. [przypis redakcyjny]
sufrażetki a. sufrażystki (z łac. suffragium: głos wyborczy) — radykalne aktywistki na rzecz praw wyborczych dla kobiet działające w Wielkiej Brytanii na pocz. XX w.; stosowały ostre formy protestu, a nawet przemoc. [przypis edytorski]
suggessit (łac.) — poduszczył, namówił. [przypis redakcyjny]
suggestionis falsi (łac.) — sugerowania nieprawdy. [przypis edytorski]
sui generis (łac.) — swego rodzaju. [przypis edytorski]
sui generis (łac.) — w swoim rodzaju, oryginalny. [przypis redakcyjny]
sukkub (z łac. succuba: nałożnica; succubare: leżeć pod) — demony pod postacią pięknych kobiet nawiedzające we śnie mężczyzn i dręczące ich pokusami erotycznymi oraz wysysające energię życiową; niekiedy sukkuby mogły również być demonami płci męskiej przybierającymi postać kobiecą a. hermafrodytami. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — pomoc. [przypis edytorski]
sukurs (daw., z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sukursowany (z łac.) — wspomagany. [przypis edytorski]
sukurs (z łac., książk.) — pomoc, asysta. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — pomoc, ratunek. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — pomoc, wsparcie, odsiecz, ratunek. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — wsparcie, odsiecz. [przypis edytorski]
sukurs (z łac.) — wsparcie, pomoc. [przypis edytorski]
sumitować się (z łac.) — tłumaczyć się, usprawiedliwiać się. [przypis edytorski]
sum (łac.) — jestem. [przypis redakcyjny]
summa facit (łac.) — daje w sumie. [przypis redakcyjny]
summa levitas (łac.) — największa lekkomyślność. [przypis redakcyjny]
summa proveniens (łac.) — suma należna. [przypis redakcyjny]
summa regiminis in distributiva justitia (łac.) — całość rządów na wymiarze sprawiedliwości. [przypis redakcyjny]
summariusz (daw., z łac. summa, tj. „całość”) — streszczenie. [przypis edytorski]
summa summarum (łac.) — podsumowując wszystko; wziąwszy wszystko pod uwagę. [przypis edytorski]
summa summarum (łac.) — uwzględniając wszystko razem. [przypis edytorski]
summa summarum (łac.) — wszystko razem, ostatecznie. [przypis redakcyjny]
summatim (łac.) — w skrócie. [przypis edytorski]
summo cum dedecore (łac.) — ze straszną hańbą. [przypis redakcyjny]
summo cum opprobrio gentis nostrae (łac.) — z najsroższą niesławą narodu naszego. [przypis redakcyjny]
Summum ius summa iniuria (łac.) — Najwyższe prawo, najwyższa niesprawiedliwość. [przypis tłumacza]
summum (łac.) — to, co największe a. najlepsze. [przypis edytorski]
sumpt (daw., z łac.) — koszt. [przypis edytorski]
sumpt (daw., z łac.) — koszt, wydatek. [przypis edytorski]
sumpt (z łac.) — koszt, nakłady finansowe. [przypis edytorski]
sumpt (z łac.) — koszt. [przypis edytorski]
sumpt (z łac.) — koszt. [przypis redakcyjny]
sum qui sum (łac.) — jestem, który jestem (odpowiedź Boga na pytanie zadane przez Mojżesza o jego imię; Wj 3, 14). [przypis edytorski]
Sunt (…) confidunt (łac.) — „Są ludzie, którzy tylko to pochwalają, co, jak sądzą, sami potrafią” (Cicero, Pro Lucio Cornelio Balbo oratio ad iudices, 7; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt (łac.) — istnieją łzy (wypłakane przez) rzeczy a cierpienia ludzkie wstrząsają sercem. [przypis redakcyjny]
sunt lacrimae rerum (łac.) — łzy są skutkiem czynów. [przypis redakcyjny]
superficies solo cedit (łac.) — dosł.: „to, co jest na powierzchni, przypada gruntowi”; zasada prawa rzym. stanowiąca o tym, że budynki, drzewa i inne elementy trwale związane z gruntem stanowią własność właściciela tegoż gruntu. [przypis edytorski]
super fidelitatem (łac.) — na wierność. [przypis redakcyjny]
Super flumina Babylonis (łac.) — „Nad rzekami Babilonu”, pierwsze słowa łac. wersji biblijnego Psalmu 137, lamentu Żydów przebywających na wygnaniu w tzw. niewoli babilońskiej, wyrażającego żal za utraconą Jerozolimą; także tytuł kilku utworów muzycznych wykorzystujących ten psalm. [przypis edytorski]
super flumina Babylonis (łac.) — nad rzekami Babilonu. [przypis edytorski]
superioris et inferioris Hungariae (łac.) — górnych i dolnych Węgier. [przypis redakcyjny]
superior (z łac.) — przełożony w zakonie. [przypis edytorski]
supernaturalizmy (z łac.) — rzeczy nadnaturalne. [przypis redakcyjny]
super non revelationem (łac.) — o niewydawanie. [przypis redakcyjny]
supero, superare (łac.) — zwyciężyć, pokonać, przewyższyć; tu: 3. os. lp cz.przesz. superavit: przewyższył. [przypis edytorski]
superstites (łac.) — pozostali przy życiu. [przypis redakcyjny]
suplementować (z łac.) — zasilić, wspomóc. [przypis redakcyjny]
suplent (z łac.) — zastępca profesora gimnazjalnego, praktykant. [przypis edytorski]
suplika (daw., z łac.) — prośba, błaganie. [przypis edytorski]
suplikant (z łac.) — proszący. [przypis edytorski]
suplikant (z łac.) — proszący, zanoszący prośbę, błagający. [przypis redakcyjny]
suplikant (z łac. supplicans, supplicantis) — proszący, błagający. [przypis edytorski]
suplika (z łac.) — prośba, podanie. [przypis edytorski]
suplika (z łac.) — prośba. [przypis edytorski]
suplika (z łac. supplicare: prosić, błagać) — prośba. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac.) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikować (daw., z łac. supplicare: prosić, błagać) — pokornie prosić. [przypis edytorski]
suplikujący (z łac.) — składający suplikę, tj. podanie; proszący. [przypis edytorski]
suplikuję (łac.) — błagam, proszę. [przypis redakcyjny]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; sugerować. [przypis edytorski]
suponować (daw., z łac.) — przypuszczać; zakładać; o pojęciu itp.: pociągać za sobą istnienie jakiegoś innego pojęcia. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — podejrzewać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, domyślać się. [przypis redakcyjny]
suponować (z łac.) — przypuszczać, podsuwać komuś jakąś myśl, sugerować. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjąć założenie. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać, przyjmować. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis edytorski]
suponować (z łac.) — przypuszczać. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis edytorski]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie, domysł. [przypis redakcyjny]
supozycja (z łac.) — przypuszczenie. [przypis edytorski]
supplicatio pro apostasia (łac.) — prośba w sprawie apostazji (tj. odstępstwa od wiary). [przypis edytorski]
supplices preces (łac.) — uniżone prośby. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — myślałem. [przypis redakcyjny]
supponebam (łac.) — przypuszczałem. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — przypuszczali. [przypis redakcyjny]
supponebant (łac.) — rozumieli. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — przypuszczał. [przypis redakcyjny]
supponebat (łac.) — sądził. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — myśląc sobie. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — przypuszczając. [przypis redakcyjny]
supponendo (łac.) — rozumiejąc. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — domyślam się. [przypis redakcyjny]
suppono (łac.) — rozumiem. [przypis redakcyjny]
