Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 465 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 14919 przypisów.

subsellia (łac.) — dostojeństwa. [przypis redakcyjny]

subsellia (łac.) — sądy. [przypis redakcyjny]

subsequentur (łac.) — nastąpić mają. [przypis redakcyjny]

subsequetur (łac.) — nastąpi. [przypis redakcyjny]

subsequi in silentio (łac.) — nastąpić w milczeniu. [przypis redakcyjny]

sub sigillo confessionis (łac.) — pod pieczęcią spowiedzi. [przypis redakcyjny]

sub Sigismundo, Vladislao, Casimiro unius familiae quasi haereditas fuimus, loco libertatis erit, quando eligere coepimns (łac.) — za Zygmunta, Władysława, Kazimierza byliśmy jakoby dziedzictwem jednej rodziny, przyjdzie wolność, gdyśmy obierać królów zaczęli. [przypis redakcyjny]

subsistere (łac.) — wytrwać. [przypis redakcyjny]

subsistirend, inhärirend — co do pojęć, oznaczonych wyrazami: subsistirend, inhärirend, trzeba zajrzeć do rozbioru pierwszej „analogii doświadczenia” […]. [przypis redakcyjny]

subsit (łac.) — niech to podlega. [przypis redakcyjny]

subsolanea (łac.) — świat podsłoneczny. [przypis redakcyjny]

sub speciae aeternitatis (łac.) — z punktu widzenia wieczności. [przypis edytorski]

sub specie aeterni (łac.) — pod kątem wieczności; z punktu widzenia wieczności. [przypis edytorski]

sub specie aeternitatis (łac.) — pod kątem wieczności. [przypis edytorski]

sub specie aeternitatis (łac.) — z punktu widzenia wieczności. [przypis edytorski]

sub specie boni (łac.) — pod kątem dobra; z punktu widzenia dobra; ze względu na aspekt dobra. [przypis edytorski]

sub specie boni (łac.) — z perspektywy dobra. [przypis edytorski]

sub specie (łac.) — pod pozorem, pod postacią. [przypis edytorski]

sub specie (łac.) — pod pozorem. [przypis redakcyjny]

sub specie mali (łac.) — z perspektywy zła. [przypis edytorski]

substancja (daw.) — tu: majątek, materialne dobra. [przypis edytorski]

substancja (daw., z łac.) — majątek, dobra materialne. [przypis edytorski]

substancja i akcydens, concretum i abstractum — pojęcia i terminy z filozofii scholastycznej. [przypis edytorski]

substancja — tu: majętność. [przypis redakcyjny]

substancja (z łac., daw.) — mienie, majątek. [przypis edytorski]

substancja (z łac.) — majątek, dobra materialne. [przypis redakcyjny]

substancja (z łac.) — rzecz, przedmiot, obiekt materialny; tu: majątek. [przypis redakcyjny]

substancja (z łac.) — rzecz, przedmiot, obiekt materialny; tu: majątek. [przypis redakcyjny]

substancja (z łac.) — rzecz, przedmiot, obiekt materialny; tu: spadek. [przypis edytorski]

substancja (z łac.) — tu: majątek, stan posiadania; substancyj — dziś popr. forma D. lm: substancji. [przypis edytorski]

Substituten — Gehilfen des Amtsschreibers. [przypis edytorski]

substrat — podłoże, (filoz.) tworzywo czegoś. [przypis edytorski]

substytucja — zastąpienie czegoś czymś. [przypis edytorski]

substytuować (łac.) — przenieść pełnomocnictwo na inną osobę. [przypis edytorski]

substytut (praw.) — zastępca; w oryginale: chargé des affaires. [przypis edytorski]

substytut — zastępca. [przypis redakcyjny]

Sub te erit appetitus tuus (łac.) — Rdz 4, 7: „tobie będzie przynależeć jego chuć”. [przypis tłumacza]

subtelni doktorowie skotyści — Duns Skot, teolog lubujący się w subtelnych rozróżnieniach. [przypis tłumacza]

subtelność — tu: przebiegłość. [przypis edytorski]

subtelność — tu: wyrafinowanie, przemyślność, przebiegłość, chytrość. [przypis edytorski]

subtelny Szkot — Jan Duns Szkot (1266–1308), logik, filozof i teolog, nazywany doktorem najsubtelniejszym (łac. doctor subtilissimus). [przypis edytorski]

subtelny — tu: wymyślny; wykonany według wyrafinowanego (przemyślnego) planu. [przypis edytorski]

subterfugiebam (łac.) — wymigiwałem się. [przypis redakcyjny]

sub titulo (łac.) — pod tytułem. [przypis redakcyjny]

Sub Tuum praesidium (łac.) — Pod Twoją obronę; daw. pieśń kościelna. [przypis edytorski]

Sub tuum praesidium (łac.) — Pod Twoją obronę… (początek pieśni do N. Panny). [przypis redakcyjny]

subujoti — išaugti, suvešėti. [przypis edytorski]

sub umbra (łac.) — pod pozorem. [przypis redakcyjny]

Subura — dzielnica Rzymu. [przypis edytorski]

Suburra — osławiona dzielnica Rzymu. [przypis redakcyjny]

suburra — przedmieście. [przypis redakcyjny]

Suburra (wł.), Subura (łac.) — zatłoczona dzielnica staroż. Rzymu zamieszkała przez biedotę, znana jako dzielnica rozpusty; położona pomiędzy płd. krańcem Wiminału a zach. stokami Eskwilinu. [przypis edytorski]

Subutaj a. Subedej-bagaatur (ok. 1175–1248) — doradca Batu-chana podczas pierwszej inwazji mongolskiej na Europę, prawdopodobnie był także faktycznym wodzem tej wyprawy. [przypis edytorski]

subvenire oppresso (łac.) — dopomóc uciśnionemu. [przypis redakcyjny]

subway — daw. nazwa przejścia podziemnego a. metra. [przypis edytorski]

suć (daw.) — obsypywać. [przypis edytorski]

suć się (daw.) — sypać się. [przypis edytorski]

suć (starop.) — usypywać. [przypis edytorski]

succambam (łac.) — ulegnę, dam za wygraną. [przypis redakcyjny]

succedaneus (łac.) — następca. [przypis redakcyjny]

succes d'estime (fr.) — dosł.: sukces z poszanowania; uznanie, jakie utwór zawdzięcza tylko nazwisku i wcześniejszej sławie autora. [przypis edytorski]

successores (łac.) — spadkobiercy. [przypis redakcyjny]

succincte (łac.) — zwięźle. [przypis redakcyjny]

succumbam (łac.) — ulegnę. [przypis redakcyjny]

Suchard, Philippe (1797–1884) — szwajcarski przemysłowiec, producent czekolady. [przypis edytorski]

Suchodolski, Bohdan (1903–1992) — polski filozof i historyk kultury. [przypis edytorski]

Suchodolski, poseł chełmski, nie omieszkał zaraz domagać się, aby Naród (…) kazał natychmiast, jeszcze na otwartym występku imać żadnej własności nie mającego zbrodnia — Suchodolski wystąpił z wnioskiem 5 czerwca 1789; Poniński był od r. 1784 bankrutem; żył wyłącznie z żołdu obcego i z pensji podskarbińskiej; można go więc było uwięzić, mimo że nie był jeszcze przekonany sądownie, gdyż prawo neminem captivabimus dotyczyło tylko obwinionych, odpowiadających majątkowo za niestawiennictwo (wyjaśnił to poseł Morski, na posiedzeniu Sejmu 8 czerwca). [przypis redakcyjny]

Suchorzewski, Tadeusz (1779-1852) — polski oficer; brał udział w wojnie z Austrią w 1809 jako szef szwadronu, w kampanii moskiewskiej 1812 pułkownik i dowódca pułku; generał brygady armii Królestwa Polskiego i generał brygady powstania listopadowego. [przypis edytorski]

suchotnica — kobieta chorująca na suchoty (tj. ostatnie stadium gruźlicy). [przypis edytorski]

suchotniczy — cechujący gruźlika. [przypis edytorski]

suchotniczy — charakterystyczny dla suchotnika, tj. chorego na gruźlicę. [przypis edytorski]

suchotniczy — tu: wyglądający jak organizm zniszczony przez suchoty, tj. ostatnią fazę gruźlicy, prowadzącą do śmierci. [przypis edytorski]

suchotniczy — tu: wyglądający jak zniszczony przez suchoty, tj. ostatnią fazę gruźlicy, prowadzącą do śmierci. [przypis edytorski]

suchotnik (daw.) — człowiek chorujący na suchoty, tj. gruźlicę płuc, która w szybkim czasie doprowadzała do ciężkiego wyniszczenia i śmierci; prątka gruźlicy, wywołującego tę chorobę, odkryto w 1882, pierwszą szczepionkę na gruźlicę opracowano w 1921. [przypis edytorski]

suchotnik (daw.) — gruźlik. [przypis edytorski]

suchotnik — gruźlik. [przypis redakcyjny]

suchotnik — osoba cierpiąca na gruźlicę płuc. [przypis edytorski]

suchoty (daw.) — gruźlica płuc. [przypis edytorski]