Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | astronomia | biologia, biologiczny | chemiczny | dawne | filozoficzny | fizyka | francuski | geologia | grecki | hebrajski | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | portugalski | potocznie | przestarzałe | przymiotnik | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 572 przypisów.
ἔστ´ ἂν ὕδωρ(…) τέθαπται (gr.), Dum fluit (…) sepultum (łac.) — „Póki lekka fala płynie, wysokopienne rodzi się drzewo,/ Póki słońce wschodzi, księżyc promienny blaski na świat swe zsyła,/ Póki rzeki płyną w dale, a odboisko tonie zraszają,/ Póty wędrownikom prawię, że tutaj Midas, król, pogrzebany”. W pierwszym wydaniu był ostatni wiersz opuszczony, w przypuszczeniu, że go sobie czytelnik uzupełni. [epigramat przypisywany Kleobulosowi, opisywanemu przez Diogenesa Laertiosa (Żywoty i poglądy słynnych filozofów, księga I, rozdz. VI), red. WL]. [przypis tłumacza]
ea intentione (łac.) — w tym zamiarze. [przypis redakcyjny]
Eam (…) parabitur (łac.) — „Człowiek cnotliwy i roztropny powinien wiedzieć, że jedynym prawdziwym zwycięstwem jest to, do którego może się przyznać honor i poczciwość” (Florus Lucius Anneus, Epitomae de Tito Livio bellorum omnium annorum septingentorum libri duo, I, 12; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Ecce Agnus Dei… (łac.) — oto Baranek Boży. [przypis edytorski]
Ecce agnus Dei (łac.) — oto Baranek Boży. [przypis edytorski]
Ecce Agnus Dei (łac.) — Oto Baranek Boży, słowa wypowiadane podczas Podniesienia. [przypis edytorski]
Ecce agnus Dei qui tollit peccata mundi (łac.) — J 1, 29: „Oto baranek boży, który gładzi grzechy świata”. [przypis tłumacza]
Ecce agnus Dei, qui tollit peccata mundi (łac.) — Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. [przypis edytorski]
Ecce deus (łac.) — oto bóg. [przypis edytorski]
Ecce Deus (łac.) — oto Bóg. [przypis redakcyjny]
Ecce (…) forte civitas (łac.) — Oto po lewej widać właśnie miasto. [przypis redakcyjny]
Ecce homo! (łac.) — Oto człowiek! [przypis redakcyjny]
Ecce homo (łac.) — oto człowiek; słowa wypowiedziane wg Biblii przez Piłata o skazanym na ukrzyżowanie Jezusie. [przypis redakcyjny]
Ecce homo (łac.) — oto człowiek; słowa wypowiedziane wg Biblii przez Piłata ukazującego ubiczowanego Jezusa wrogiemu tłumowi (J 19, 5); także: nazwa motywu w sztuce chrześcijańskiej przedstawiającego ubiczowanego Jezusa w koronie cierniowej. [przypis edytorski]
Ecce ibi (…) iaculantur (łac.) — Oto tam, widzicie, tam jest Aarhusen, gdzie strzelają. [przypis redakcyjny]
Ecce praedixi Vobis: vos ergo videte (łac.) — Mt 24, 25 i 33: „Otom wam przepowiedział: wy zaś baczcie”. [przypis tłumacza]
Ecce quam bonum et quam jucundum (łac.) — Oto jak dobrze i jak miło; Psalm 133. [przypis edytorski]
Ecce sedes hic Tonantis (łac.) — Oto siedziba Gromowładnego. [przypis edytorski]
ecce victor (łac.) — oto zwycięzca. [przypis edytorski]
ecce vir (łac.) — oto mężczyzna. [przypis edytorski]
ecclesia militans (łac.) — kościół wojujący. [przypis edytorski]
ecclesia pressa (łac.) — kościół uciśniony, cierpiący. [przypis edytorski]
e contra (łac.) — na to. [przypis redakcyjny]
e contra (łac.) — wtedy przeciw temu. [przypis redakcyjny]
e converso (łac.) — przeciwnie. [przypis redakcyjny]
e converso (łac.) — przeciwnie, z drugiej strony. [przypis redakcyjny]
editio castrata (łac.) — wydanie ocenzurowane przez pozbawienie pewnych fragmentów (dosł.: wykastrowane). [przypis edytorski]
editio princeps (łac.) — dotyczy książek: pierwsze wydanie, w szczególności cennego tekstu; tu przenośnie: cenny, wiekowy trunek. [przypis edytorski]
editio princeps (łac.) — pierwsze wydanie (pierwodruk); editio princeps Arlenii: Flavii Josephi Antiquitates Judaicae et de Bello Judaico Libri, Graece, ex recensione Arnoldi Arlenii, Basilea, Froben, 1544. [przypis edytorski]
edyl (z łac.) — urzędnik nadzorujący porządek i bezpieczeństwo miasta. [przypis edytorski]
efebie (z łac. efeb: młodzieniec) — sale, boiska i place do ćwiczeń dla młodych chłopców. [przypis edytorski]
efeminacja (z łac.) — zniewieścienie. [przypis edytorski]
effecerunt (łac.) — wymogli. [przypis redakcyjny]
effectum (łac.) — skutek, owoc. [przypis redakcyjny]
effeminarunt (łac.) — wydelikaciły. [przypis redakcyjny]
effeminati illa diuturna pace, molles et imbelles facti (łac.) — rozpieszczeni owym długim pokojem, zniewieścieli i odwykli od wojny. [przypis redakcyjny]
efferatam bestiam (łac.) — rozszalałą bestię. [przypis redakcyjny]
effigie (łac.) — w podobiźnie, za pośrednictwem obrazu. [przypis edytorski]
Effundam spiritum meum (łac.) — Jl 2, 28; Dz 2, 17: „Wyleję ducha mego”. [przypis tłumacza]
Effundam spiritum meum super omnem carnem (łac.) — Jl 2, 28: „Wyleję ducha mego na wszelkie ciało”. [przypis tłumacza]
Ego autem dixi: Forsitan pauperes sunt et stulti ignorantes viam Domini, judicium Dei sui (…) (łac.) — „Tedym ja rzekł: Podobno ci nędzni są, głupio sobie poczynają; bo nie są powiadomieni drogi Pańskiej i sądu Boga swego. Pójdę do celniejszych i będę mówił do nich, bo oni są powiadomieni drogi Pańskiej; ale i ci wespół połamali jarzmo, potargali więzy. Przetoć ich pobije lew z lasu, lampart czyhać będzie u miast ich”. [przypis tłumacza]
Ego Dominus scrutans cor et probans renes (łac.) — Jam jest Pan badający serce i doświadczający nerki (Jr 17, 10). [przypis tłumacza]
ego ipsissimum (łac.) — (w najwyższym stopniu) ja samo w sobie. [przypis edytorski]
ego ipsissimus (łac.) — ja sam w najwyższym stopniu. [przypis edytorski]
ego saluto Dominationem Vestram (łac.) — Witam Waszmość Pana. [przypis redakcyjny]
Ego te absolvo. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, amen (łac.) — Rozgrzeszam cię. W imię Ojca, i Syna, i Ducha świętego, amen. [przypis edytorski]
ego te absolvo (łac.) — formuła, którą ksiądz kończy spowiedź: rozgrzeszam cię. [przypis redakcyjny]
ego te non amo (łac.) — nie kocham cię. [przypis edytorski]
Ego ultimus (łac.) — ja ostatni. [przypis edytorski]
Ego versiculos feci, tulit alter honores (łac.) — Ja ułożyłem wiersze, a inny zgarnął zaszczyty. [przypis tłumacza]
Ego vir videns (łac.) — Lm 3, 1: „Ja, mąż widzący”. [przypis tłumacza]
egzakcja (z łac. exactio: pobór, nadzór) — ściąganie podatku na wojsko. [przypis edytorski]
egzakcja (z łac. exactio: pobór, nadzór) — ściąganie podatku na wojsko. [przypis edytorski]
egzakcja (z łac. exactio: pobór, nadzór) — ściąganie podatku na wojsko. [przypis redakcyjny]
egzakcja (z łac.) — pobieranie, np. podatków, z przymuszeniem. [przypis redakcyjny]
egzakcja (z łac.) — pobór podatków. [przypis redakcyjny]
egzaltować (z łac.) — wywyższać, wynosić. [przypis edytorski]
egzamin maturitatis (łac.) — egzamin dojrzałości. [przypis edytorski]
egzekucja (z łac.) — wykonanie. [przypis edytorski]
egzekutor (z łac.) — wykonawca. [przypis edytorski]
egzekutor (z łac.) — wykonawca. [przypis redakcyjny]
egzekwować (z łac.) — tu: stracić, zabić. [przypis redakcyjny]
egzempcja (z łac. exemptio: wybranie, wyjęcie) — określenie z zapisów prawa kanonicznego, oznaczające przeniesienie (np. osoby lub całego zakonu) spod jurysdykcji jednego przełożonego kościelnego pod władzę innego, najczęściej wyżej postawionego w hierarchii. [przypis edytorski]
egzempcja (z łac.) — przywilej uwalniający od obowiązku nakazanego prawem. [przypis edytorski]
egzemplaryczny (z łac.) — mający charakter wzorca. [przypis edytorski]
egzercycja (z łac. a. z fr.) — ćwiczenie, wprawka. [przypis edytorski]
egzercycja (z łac.) — ćwiczenia. [przypis edytorski]
egzorta (z łac. exhortatio: napominanie) — kazanie. [przypis edytorski]
egzorta (z łac. exhortatio: napomnienie) — kazanie, zwł. skierowane do młodzieży szkolnej. [przypis edytorski]
egzorta (z łac. exhortatio: napomnienie) — krótkie kazanie okolicznościowe. [przypis edytorski]
egzulować (z łac. exulere) — iść na wygnanie, wyjechać z kraju, emigrować. [przypis edytorski]
egzystymacja (daw., z łac.) — ocena. [przypis edytorski]
Eheu (łac.) — ach. [przypis edytorski]
eheu (łac.) — niestety, ach. [przypis edytorski]
eheu (łac.) — niestety, ach; tu: aluzja słów Horacego (Pieśni II, 14): Eheu fugaces, Postume, Postume,/ labuntur anni… (Niestety, czmychające, Postumie, Postumie,/ upływają lata). [przypis edytorski]
eheu (łac.) — niestety. [przypis edytorski]
eiaculatio praecox (łac., med.) — wytrysk przedwczesny. [przypis edytorski]
Ei sane non multum poterit obesse fortuna, qui sibi firmius in virtute, quam in casu, praesidium collocavit (łac.) — Zaprawdę niewiele fortuna zaszkodzić temu zdoła, kto silniejszą dla siebie obronę na cnocie niż na ślepym losie zasadził. (Cicero, Ad Herennium, IV, 19, 13). [przypis redakcyjny]
eiusdem (łac.) — tegoż. [przypis redakcyjny]
eiusdem matris (łac.) — tej samej matki. [przypis edytorski]
eiusdem sensus (łac.) — tegoż zdania. [przypis redakcyjny]
eiusdem spiritus (łac.) — tegoż ducha. [przypis redakcyjny]
eius saeculi (łac.) — owego wieku. [przypis redakcyjny]
ekloga (z łac.) — gatunek lit., utwór ukazujący wyidealizowane życie wiejskie; sielanka, idylla. [przypis edytorski]
eksakcja (z łac.) — pobór, ściąganie podatków. [przypis edytorski]
ekscelentny (z łac.) — wyborny, znakomity, doskonały. [przypis edytorski]
ekscelsiory (żart., z łac.) — wyżyny, szczyty. [przypis edytorski]
ekscepcja (daw., z łac. exceptio) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekscepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekscepcja (z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekscytans (z łac.) — środek pobudzający. [przypis edytorski]
eksepcja (daw., z łac.) — wyjątek. [przypis edytorski]
ekshalacja (z łac. exhalatio: wydychanie) — wyziewy, tu: promieniowanie. [przypis edytorski]
ekshibicja (z łac.) — obnażanie, wystawianie na pokaz. [przypis edytorski]
ekshibicja (z łac.) — obnażanie, wystawianie na pokaz. [przypis edytorski]
ekshortacje (z łac. exhortatio: napomnienie) — tu: egzorty, modlitwy za konających a. za zmarłych. [przypis edytorski]
ekskrementalia (z łac.) — wydaliny. [przypis edytorski]
ekskursja (z łac. a. z ros.) — wycieczka, wyprawa. [przypis edytorski]
ekskuzacyja (z łac.) — usprawiedliwienie. [przypis edytorski]
ekskuzować (daw, z łac.) — wybaczać coś komuś, usprawiedliwiać, uniewinniać. [przypis edytorski]