Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 462 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | bez liczby pojedynczej | botanika | celtycki | chemiczny | czasownik | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | dziecięcy | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | ironicznie | islandzki | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | norweski | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | polski | polityczny | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | rzymski | środowiskowy | staropolskie | starożytny | szwedzki | teatralny | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | wulgarne | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 4960 przypisów.

Miserere (łac.) — zmiłuj się; łaciński początek pokutnego Psalmu 51 („Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej”). [przypis edytorski]

miserere (łac.) — zmiłuj się; słowo rozpoczynające biblijny Psalm 51, będący psalmem pokutnym i żałobnym, zawierającym błaganie do Boga o pomoc. [przypis edytorski]

miserere (łac.) — zmiłuj się; tu może chodzić o Psalm 51, jeden z psalmów pokutnych, znany też pod tradycyjnie używanym tytułem Miserere, od incipitu (Miserere mei, Deus, tj. zmiłuj się nade mną, Boże). [przypis edytorski]

Miserere mei, Domine!… (łac.) — Zmiłuj się nade mną, Panie! (początek Psalmu 50). [przypis edytorski]

miserere mei (łac.) — ulituj się nade mną. [przypis edytorski]

Miserere mei (łac.) — Zlituj się nade mną. [przypis edytorski]

Miserere mei (łac.) — zmiłuj się. [przypis edytorski]

misericordia (łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]

misterium magnum iniquitatis (łac.) — tajemnica wielkiej niegodziwości. [przypis edytorski]

mizeria (z łac.) — bieda, nędza. [przypis edytorski]

mizerować (z łac. miser: nieszczęśliwy, biedny) — czynić mizernym, wycieńczać. [przypis edytorski]

mizerykordia (daw., z łac.) — miłosierdzie, litość. [przypis edytorski]

mizerykordia (z łac. misericordia: miłosierdzie) — niewielki miecz, sztylet, służący m.in. do dobijania rannych (stąd jego nazwa). [przypis edytorski]

mizerykordia (z łac.) — tu: litość. [przypis edytorski]

moderacja (z łac.) — umiarkowanie, wstrzemięźliwość. [przypis edytorski]

moderować (z łac.) — łagodzić, uspokajać, powściągać. [przypis edytorski]

modestia (daw., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]

modestia (łac.) — skromność; tu: umiarkowanie, wstrzęmięźliwość. [przypis edytorski]

modestia (przestarz., z łac.) — skromność. [przypis edytorski]

modestia (z łac.) — skromność, pokora. [przypis edytorski]

modestia (z łac.) — umiarkowanie. [przypis edytorski]

modi imaginandi (łac.) — sposoby wyobrażania sobie. [przypis edytorski]

modo geometrico (łac.) — geometrycznie; używa się raczej wyrażenia łac. more geometrico (na wzór geometrii). [przypis edytorski]

modus amandi (łac.) — sposób [realizowania] miłości; styl miłości. [przypis edytorski]

modus operandi (łac.) — sposób działania. [przypis edytorski]

modus procedenti (łac.) — sposób postępowania. [przypis edytorski]

modus vivendi (łac.) — sposób postępowania (dosł.: życia). [przypis edytorski]

modus vivendi (łac.) — sposób życia. [przypis edytorski]

modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]

modus vivendi (łac.) — sposób życia; tu: zasady współżycia. [przypis edytorski]

moesta et errabunda (łac.) — smutna i błądząca. [przypis edytorski]

molestacja (daw., z łac.) — dziś: molestowanie, naprzykrzanie się prośbami. [przypis edytorski]

molestacja (z łac.) — namawianie, naprzykrzanie się. [przypis edytorski]

molestissimus (łac.) — niezmiernie uciążliwy. [przypis edytorski]

molle cor (łac.) — miękkie serce; określenie z Owidiusza, Listy znad Morza Czarnego (Epistulae ex Ponto) ks. I, III 32. [przypis edytorski]

molluski (fr. mollusques, z łac. molluscus: miękki) — mięczaki, typ zwierząt, do którego należą m.in. ślimaki, małże, ośmiornice; mięczaki morskie wykopywane jako skamieniałości przewodnie (amonity, belemnity) służą do określania wieku skał. [przypis edytorski]

moluski (fr. mollusques, z łac. molluscus: miękki) — mięczaki, typ zwierząt, do którego należą m.in. ślimaki, małże, ośmiornice. [przypis edytorski]

moneo, monere (łac.) — przypominać, napominać (II koniugacja). [przypis edytorski]

monit (z łac.) — napomnienie, przestroga. [przypis edytorski]

monstrancja (z łac. monstrare: pokazywać) — ozdobne naczynie, w którym podczas uroczystości w kościele katolickim umieszcza się i pokazuje publicznie (stąd nazwa) hostię, stanowiącą zgodnie z wiarą katolików i członków niektórych innych kościołów chrześcijańskich ciało Boga, Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]

monstrancja (z łac. monstrare: pokazywać) — ozdobne naczynie, w którym podczas uroczystości w kościele katolickim umieszcza się i pokazuje publicznie (stąd nazwa) hostię. [przypis edytorski]

monstrum horrendum (łac.) — okropny potwór. [przypis edytorski]

monstrum in fronte, monstrum in animo (łac.) — potwór na twarzy, potwór w duszy. [przypis edytorski]

monstrum (łac.) — poczwara, potwór. [przypis edytorski]

monstrum (łac.) — potwór, straszydło. [przypis edytorski]

monstrum (łac.) — potwór; tu M. lm monstra. [przypis edytorski]

moratorium (z łac.) — odroczenie terminu płatności lub wstrzymanie, zawieszenie jakichś działań ze względu na szczególne okoliczności. [przypis edytorski]

moratorium (z łac.) — wstrzymanie, zawieszenie. Felek stara się używać jak najwięcej trudnych słów prawniczych, nie zawsze trafnie. [przypis edytorski]

more geometrico (łac.) — na sposób geometryczny. [przypis edytorski]

mores (z łac.) — dobre maniery, obyczaje. [przypis edytorski]

moribund, morybund (z łac. moribundus) — umierający, bliski śmierci. [przypis edytorski]

moribundus (łac.) — umierający (lp r.m.). [przypis edytorski]

morituri (łac.) — ci, którzy mają umrzeć. [przypis edytorski]

morituri (łac.) — mający umrzeć; idący na śmierć. [przypis edytorski]

morituri salutamus te Caesar (łac.) — pozdrawiamy cię, Cezarze, idąc na śmierć. [przypis edytorski]

morituri te salutant, ave doctor (łac.) — idący na śmierć pozdrawiają cię, witaj doktorze (parafraza słów skierowanych przez wchodzących na arenę gladiatorów do cesarza: Ave, Cæsar, morituri te salutant: witaj Cezarze, idący na śmierć pozdrawiają cię). [przypis edytorski]

Morituri te salutant (łac.) — Idący na śmierć pozdrawiają cię. [przypis edytorski]

morituri te salutant (łac.) — właśc. Ave, Caesar, morituri te salutant: „Witaj, Cezarze, pozdrawiają cię idący na śmierć”; salut rzymskich gladiatorów przed walką, skierowany do cezara. [przypis edytorski]

morituri te salutant, Veritas (łac.) — idący na śmierć pozdrawiają cię, Prawdo; strawestowaną tu formułę Ave, Cesar, morituri te salutant (dosł. Cezarze, mający umrzeć pozdrawiają cię) wypowiadali gladiatorzy prezentując się cezarowi przed wejściem na arenę podczas igrzysk w staroż. Rzymie. [przypis edytorski]

moriturus (łac.) — mający umrzeć. [przypis edytorski]

moriturus (łac.) — umierający. [przypis edytorski]

mors dicit (łac.) — śmierć mówi. [przypis edytorski]

mors immortalis (łac.) — nieśmiertelna śmierć. [przypis edytorski]

mortis (łac.) — forma D.lp.: śmierci. [przypis edytorski]

mortus (z łac. mortuus: martwy) — umarły, daw. gw.: nędza a. nędzarz. [przypis edytorski]

mortuus (łac.) — zabity; trup. [przypis edytorski]

morybund (z łac.) — ktoś mający wkrótce umrzeć. [przypis edytorski]

movens gressum (łac.) — stawiając kroki. [przypis edytorski]

Mulier insidiosa est! (łac.) — kobieta jest przebiegła! [przypis edytorski]

mulier (łac.) — kobieta; tu B. lp. mulierem: kobietę. [przypis edytorski]

Mulier Samaritana (łac.) — kobieta z Samarii, postać z Ewangelii, która podała Chrystusowi wodę ze studni. [przypis edytorski]

Mulier taceat de muliere (łac.) — Niech kobiety milczą o kobietach (cytat z książki F. Nietzschego Poza dobrem i złem, wzorowany na biblijnym nakazie: Niech kobiety milczą w kościele). [przypis edytorski]

multiplicator temporis (łac.) — pomnażacz czasu. [przypis edytorski]

multyplikować (z łac.) — pomnożyć, zwiększyć. [przypis edytorski]

mundus coelestis (łac.) — świat niebiański. [przypis edytorski]

mundus infernus (łac.) — świat piekielny. [przypis edytorski]

mundus vult decipi, ergo decipiatur (łac.) — świat chce być oszukiwany, więc niech będzie oszukiwany. [przypis edytorski]

mundus vult decipi (łac.) — świat chce być oszukiwany; pierwsza część maksymy mundus vult decipi, ergo decipiatur: świat chce być oszukiwany, więc niech będzie oszukiwany. [przypis edytorski]

municipał (daw., z łac.) — tu: członek milicji miejskiej. [przypis edytorski]

municypium (z łac.) — zarząd miasta. [przypis edytorski]

munimenty (łac.) — dowody prawne. [przypis edytorski]

Musa, relinquamus ripas Anienis amoenas… (łac.) — przekład prozą: Muzo, opuśćmy piękne brzegi Ania. Wzywają mnie od dawna Karpaty do swych grot i rozkazują Sarmatię upiększyć Poezją (Muzą) ojczystą. [przypis edytorski]

musculus constrictor vesicae (łac.) — zwieracz pęcherza. [przypis edytorski]

mutatio controversiae (łac.) — zmiana przedmiotu sporu. [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — zmieniając to, co powinno być zmienione; po dokonaniu niezbędnych zmian; z uwzględnieniem istniejących różnic. Zwrot zwracający uwagę na występowanie analogii pomiędzy jedną a drugą sytuacją, o ile uwzględni się różnice wynikające z odmiennych warunków. [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — zmieniając to, co powinno być zmienione; po dokonaniu niezbędnych zmian; z uwzględnieniem istniejących różnic; stosując odpowiednio (termin w naukach ekonomicznych, historycznych, prawniczych i in.). [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — zmieniając to, co powinno być zmienione; uwzględniając istniejące różnice. [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — zmieniwszy to, co powinno być zmienione; z uwzględnieniem istniejących różnic. [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — zmieniwszy to, co wymagało zmiany; pomijając nieścisłości. [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — z uwzględnieniem drobnych różnic. [przypis edytorski]

mutatis mutandis (łac.) — z uwzględnieniem różnic; stosując odpowiednio; dana sytuacja jest podobna do innej, jeśli uwzględni się różnice, które wynikają z odmiennych warunków. [przypis edytorski]

Nam tua res agitur paries dum proximus ardet (łac.) — Lecz należy spełnić swój obowiązek, gdy płonie najbliższa ściana (tj. granica). [przypis edytorski]