Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 24831 przypisów.
frukta — owoce. [przypis redakcyjny]
Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
(źródło na Platformie Redakcyjnej)
frukt (z łac.) — owoc, tu w M. lm wg odmiany łac.: frukta — owoce. [przypis redakcyjny]
Fruś — stryjeczny brat Adama, Alfred Potocki, późniejszy namiestnik Galicji. [przypis redakcyjny]
Frustra Pygmaeus in Gigantem pugnat (łac.) — próżno karłowi z olbrzymem walczyć. [przypis redakcyjny]
frutti di mare (wł.) — dosł. owoce morskie; drobne skorupiaki morskie jadane przez ludność włoską. [przypis redakcyjny]
Fruzia — Dobrowolska, żona Marcelego. [przypis redakcyjny]
fryc (daw.) — nowicjusz. [przypis redakcyjny]
fryc — początkujący, niedoświadczony. [przypis redakcyjny]
Fryderyk Barbarosa — Fryderyk Barbarossa (1122–1190), cesarz rzymsko-niemiecki. [przypis redakcyjny]
Fryderyk Barberousse, częściej Fryderyk I Barbarossa a. Fryderyk I Rudobrody — cesarz niem. w latach 1152–1190 (brzmienie przezwiska i imion francuskie: Staszic posiłkował się tu literaturą historyczną francuską). [przypis redakcyjny]
Fryderyk Henryk Lewenstam (1817–1878) — krytyk i publicysta, profesor literatury powszechnej w Szkole Głównej. [przypis redakcyjny]
Fryderyk II mówi o Polakach — zob. rozdz. Do szlachty. [przypis redakcyjny]
Fryderyk II wkroczył (…) do Saksonii — w r. 1756; początek Wojny Siedmioletniej. [przypis redakcyjny]
Fryderyk — zapewne mowa o głośnym w swoim czasie romansie Fiévée'go Frederic (1805). [przypis redakcyjny]
fryga — zabawka dziecięca, rodzaj bączka. [przypis redakcyjny]
frygijski (…) pasterz młody, / Kiedy na Idzie sądził trzech bogiń niezgody — zamiast: trojański (Troja sąsiadowała z Frygią), tj. Parys. [przypis redakcyjny]
frymarczę za sławę żywotem (starop.) — kupczyć żywotem za sławę; sprzedawać życie za sławę. [przypis redakcyjny]
frymarczono — handlowano, kupowano. [przypis redakcyjny]
frymarczyć — handlować, kupczyć. [przypis redakcyjny]
frymarczyć — tu: odmieniać (zazwyczaj słowo to oznaczało: handlować, kupczyć). [przypis redakcyjny]
frymarczy na sławę żywotem — wymienia żywot na sławę (frymarczyć nie ma tu dzisiejszego pejoratywnego znaczenia). [przypis redakcyjny]
frymark — handel, kupno. [przypis redakcyjny]
Fryne — właśc. Mnesarete (IV w. p.n.e.), słynna hetera grecka, kobieta lekkich obyczajów. Uważana była za wcielenie kobiecego piękna i wielokrotnie służyła jako model słynnym rzeźbiarzom i malarzom. [przypis redakcyjny]
fryszt — czas. [przypis redakcyjny]
fryszt (starop.) — zwłoka; [opóźnienie]. [przypis redakcyjny]
fryszt (z niem.) — czas wolny, wczas. [przypis redakcyjny]
fryzowie — nazwa plemienia germańskiego, tu: ciężkie konie niemieckie. [przypis redakcyjny]
ftyżan (z fr. petits gens: służba domowa, czeladź dworska) — sługa, pokojowiec. [przypis redakcyjny]
Fucci de Lazeri — z Pistoi, fanatyczny zwolennik gwelfów czarnych. Przytrzymany za kradzież świętych naczyń kościelnych, zrzucił winę na notariusza Vanni della Mona, w którego mieszkaniu złożył był skradzione rzeczy. Notariusz, niewinna ofiara swej uprzejmości, powieszonym był zamiast rzeczywistego złodzieja. [przypis redakcyjny]
fuchtel a. fukiel (z niem.) — płaz, uderzenie. [przypis redakcyjny]
fugas chrustas — charakterystyczne dla wymowy szlacheckiej wyrażenie makaroniczne, powstałe z łączenia wyrazów polskich z łacińskimi, oznacza: ucieka w chrust, w krzaki. [przypis redakcyjny]
fuga (starop.) — szpara, szczelina, wcięcie. [przypis redakcyjny]
fugatis aemulis (łac.) — rozproszywszy współzawodników. [przypis redakcyjny]
fuga — tu: szpara. [przypis redakcyjny]
fuga — utwór muzyczny wielogłosowy, w którym głosy powtarzające jeden temat jak gdyby uciekają od siebie (nazwa od włoskiego wyrazu fuga — ucieczka); w tekście w znaczeniu przenośnym. [przypis redakcyjny]
fuga (z łac.) — ucieczka. [przypis redakcyjny]
fugiendo pugnat, fugiendo vincit (łac.) — pierzchając walczy, pierzchając zwycięża. [przypis redakcyjny]
fugientes — uciekający. [przypis redakcyjny]
fugi — tu: rowki, nacięcia, w które wchodziłyby odpowiednie występy tafli szklanych. [przypis redakcyjny]
fugowana — spojona z części. [przypis redakcyjny]
fui in Gallia: vidi milites (łac.) — byłem we Francji: widziałem żołnierzy. [przypis redakcyjny]
fui in Germania: vidi principes (łac.) — byłem w Niemczech: widziałem książąt. [przypis redakcyjny]
fui in Italia: vidi praesules (łac.) — byłem we Włoszech: widziałem biskupów. [przypis redakcyjny]
fui in Polonia: vidi nobiles (łac.) — byłem w Polsce: widziałem szlachciców. [przypis redakcyjny]
fukać (daw.) — łajać, gromić. [przypis redakcyjny]
fuk (daw.) — łajanie, krzyk, groźba. [przypis redakcyjny]
fuki (daw.) — łajania, krzyki, groźby. [przypis redakcyjny]
Fukier — słynna winiarnia Fukierów z obszernymi piwnicami w zabytkowej kamienicy z XVI w. na Rynku Starego Miasta (zburzonej w czasie powstania warszawskiego, obecnie odbudowanej). [przypis redakcyjny]
fukliwy (daw.) — [tu:] groźny. [przypis redakcyjny]
fuków — pogróżek i łajań. [przypis redakcyjny]
fular — chustka z cienkiego jedwabiu. [przypis redakcyjny]
Fulgozy Antonius — Genueńczyk, poeta z przydomkiem Odludek „Fileremo”. [przypis redakcyjny]
fullonika — folusz, gdzie także przepierano togi. [przypis redakcyjny]
Full pace (ang.) — pełny bieg. [przypis redakcyjny]
fundować się — tu: umacniać się, utwierdzać. [przypis redakcyjny]
Fundusz zrobił — złożył fundusz na cele dobroczynne. [przypis redakcyjny]
funkcja — tu: urząd. [przypis redakcyjny]
funt — dawna jednostka wagi, funt warszawski był równy dzisiejszym 405 gramom. [przypis redakcyjny]
funt — jednostka wagi (ok. pół kg). [przypis redakcyjny]
funzione — ceremonia religijna lub świecka (Hiszpania). [przypis redakcyjny]
furażerka — czapka wojskowa bez daszka. [przypis redakcyjny]
furaż — pasza, obrok. [przypis redakcyjny]
furaż — żywność. [przypis redakcyjny]
furgon — kryty wóz ładowny. [przypis redakcyjny]
furia francese (wł.) — francuska porywczość. [przypis redakcyjny]
Furiis agitatus Orestes (łac.) — Orestes, gnany przez Furie (po zabiciu matki). [przypis redakcyjny]
furtki, której może Kant nie zauważył (…) — zob. Wstęp. [przypis redakcyjny]
Fusberta — szabla Rynalda. [przypis redakcyjny]
fuse (łac.) — obszernie. [przypis redakcyjny]
fusius (łac.) — obszerniej. [przypis redakcyjny]
fusta (daw.) — okręt. [przypis redakcyjny]
Fuszko — Tomasz Fuszko, wychowawca, a później sekretarz kardynała Hipolita d'Este. [przypis redakcyjny]
futur — tu w znaczeniu: kolega, kompan. [przypis redakcyjny]
γνώσις χατ' έξοχήν (gr.) — doskonała wiedza. [przypis redakcyjny]
gąść (1. os. lp. gędę) (daw.) — śpiewać a. grać. [przypis redakcyjny]
gąsior (daw.) — dyby, więzienie. [przypis redakcyjny]
gąsiorek (daw.) — dzban. [przypis redakcyjny]
gąsior — kłoda, w którą wsadzano winnego. [przypis redakcyjny]
Gąska, bardziej znany jako Stańczyk, sławny błazen. [przypis redakcyjny]
gabać (daw.) — nagabywać. [przypis redakcyjny]
gabać — nagabywać, zaczepiać. [przypis redakcyjny]
Gabana — torre di Gaibana, warowna wieża na prawym brzegu odnogi Padu „Po di Pomaro”. [przypis redakcyjny]
gabinet — pokój męski do przyjmowania gości. [przypis redakcyjny]
gabinety — tu: zbiory naukowe. [przypis redakcyjny]
gabne (gw.) — gabnę, ujmę. [przypis redakcyjny]
Gabriella — literacki pseudonim N. Żmichowskiej. [przypis redakcyjny]
Gabriel Mastai — bratanek Piusa IX. [przypis redakcyjny]
Gabryna — zbrodniarka, żona Argeusza, potem Filandra. [przypis redakcyjny]
gach (daw.) — kochanek. [przypis redakcyjny]
gachów — zalotników, kochanków. [przypis redakcyjny]
gachy — zalotnicy, kochankowie. [przypis redakcyjny]
Gada — Kadyks w Hiszpanii. [przypis redakcyjny]
Gada — miasto w Hiszpanii (dziś Kadyks). [przypis redakcyjny]
Gades — Kadyks w Hiszpanii. [przypis redakcyjny]
gadki pokryte (starop.) — zagadki. [przypis redakcyjny]
gadzina (daw.) — robactwo a. małe zwierzęta. [przypis redakcyjny]
gagatkowy (starop.) — czarny. [przypis redakcyjny]
gajdus (gw.) — tej formy nie ma w Słowniku gwar polskich J. Karłowicza; gajda: nicpoń, głupiec; gajdziasty: niezgrabny, ociężały. [przypis redakcyjny]
gaje tuskulańskie — Tusculum, dziś Frascati, miasteczko niedaleko Rzymu, w przyjemnym położeniu, wśród wzgórków, gaików, i równin; niegdyś dziedzictwo Cycerona. [przypis redakcyjny]
Gajusz Mariusz (156–86 p.n.e.) — rzymski wódz i mąż stanu, zwany przez Plutarcha trzecim założycielem Rzymu, reformator armii rzymskiej, zwycięzca wielu wojen, wuj Juliusza Cezara (100–44 p.n.e.). [przypis redakcyjny]
