Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | chiński | czeski | dawne | ekonomiczny | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | ironicznie | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | nieodmienny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | zdrobnienie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 10736 przypisów.
komora (daw.) — tu: pokój, komnata. [przypis edytorski]
komora (daw.) — urząd celny. [przypis edytorski]
komora (daw.) — w dawnych wiejskich domach było to małe pomieszczenie mieszkalne lub miejsce, gdzie przechowywano np. żywność. [przypis edytorski]
komora — tu: izba, komnata. [przypis edytorski]
komora — tu: komora celna, graniczny urząd celny. [przypis edytorski]
komora — tu: komora gazowa; urządzenie do uśmiercania ludzi trującym gazem. [przypis edytorski]
komora Wilsona (fiz.) — urządzenie do rejestracji promieniowania jonizującego zaprojektowane przez szkockiego fizyka Charlesa Wilsona w 1911, uhonorowanego za tę metodę Nagrodą Nobla (1927). [przypis edytorski]
komor — dziś popr.: komar. [przypis edytorski]
komorne towarzysze (daw.) — pokojowcy, służący na dworze królewskim. [przypis edytorski]
komornica — chłopka nie mająca własnej chałupy ani ziemi, płacąca pracą za mieszkanie. [przypis edytorski]
komornica — chłopka nie mająca własnej chałupy ani ziemi, płacąca pracą za mieszkanie w komorze (daw.: izbie, pomieszczeniu) domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego. [przypis edytorski]
Komornicka, Maria (1876–1949) — poetka okresu Młodej Polski, od 1901 roku uznająca się za mężczyznę i używająca nazwiska Piotr Odmieniec Włast. [przypis edytorski]
Komornicka, Maria (1876–1949) — poetka okresu Młodej Polski, od 1901 roku uznająca się za mężczyznę i używająca pseudonimu Piotr Odmieniec Włast. [przypis edytorski]
komornicy — tu: pokojowcy; osoby dopuszczane do pokojów królewskich; komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba. [przypis edytorski]
komornik — chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa. [przypis edytorski]
komornik — chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego. [przypis edytorski]
komornik (daw.) — urzędnik dworski opiekujący się pokojami i sprzętami. [przypis edytorski]
komorników — urzędników sądowych, rejentów. [przypis redakcyjny]
komornikowstwo — chodzi o urząd komornika granicznego, pomocnika podkomorzego w sprawach granicznych. [przypis redakcyjny]
komornik — tu daw.: lokator, człowiek wynajmujący izbę w cudzym domu. [przypis edytorski]
komornik — tu: dworzanin a. sługa pokojowy. [przypis edytorski]
komornik — w oryg. łac. camerarius. [przypis edytorski]
Komorno — miasto i twierdza nad Dunajem, na pograniczu Słowaczyzny i Węgier. [przypis redakcyjny]
komornym mieszkać a. na komornym siedzieć — nie mieć własnego domu i mieszkać w izdebce w domu innego, bogatszego chłopa, przeważnie w zamian za świadczoną pracę. [przypis edytorski]
Komorowski, Franciszek — polski wojskowy epoki wojen napoleońskich; od 1809 kapitan 11. pułku ułanów. [przypis edytorski]
komosić się (daw.) — rzucać, ciskać się. [przypis redakcyjny]
komosić się (z ukr.) — dąsać się, gniewać się. [przypis redakcyjny]
kompanią — dziś popr. B.lp r.ż.: kompanię. [przypis edytorski]
kompaniach — towarzystwach. [przypis redakcyjny]
kompania (daw.) — stowarzyszenie zakładane w celu prowadzenia handlu za granicą. [przypis edytorski]
kompania (daw.) — towarzystwo. [przypis edytorski]
kompania (daw.) — towarzystwo, towarzysze. [przypis edytorski]
kompania — towarzystwo; mieć kompanię z kim: spotykać się z kim. [przypis edytorski]
kompania — towarzystwo. [przypis edytorski]
kompania — towarzystwo, szlachta służąca pod chorągwią. [przypis redakcyjny]
kompania — tu: przyjęcie, zabawa. [przypis edytorski]
kompania — tu: spółka handlowa. [przypis redakcyjny]
kompania — w oryg. lochos, staroż. grecka jednostka taktyczna o różnej wielkości, zależnie od miasta-państwa i okresu. [przypis edytorski]
kompanii nie trzymać — nie bratać się, nie spędzać z kimś czasu. [przypis edytorski]
kompanija — dziś popr.: kompania. [przypis edytorski]
Kompanowski, Przeorowski — oba nazwiska widocznie przez przepisywacza przekręcone; Niesiecki ich nie zna. [przypis redakcyjny]
kompan — towarzysz. [przypis edytorski]
kompan — towarzysz zabaw. [przypis edytorski]
komparacja (z łac.) — porównanie. [przypis edytorski]
komparatyści — badacze literatury porównawczej, badający podobieństwa, wpływy i zależności między utworami literackimi przynależnymi do różnych języków i kultur. [przypis edytorski]
kompars (daw.) — aktor występujący w roli drugoplanowej. [przypis edytorski]
kompars (daw., z fr.) — aktor występujący w roli drugoplanowej, statysta. [przypis edytorski]
kompars (z fr.) — statysta, podrzędny towarzysz. [przypis edytorski]
kompartyment (daw.) — wydzielona, zamknięta część czegoś, np. przedział w wagonie. [przypis edytorski]
kompartyment (daw.) — wydzielona, zamknięta część czegoś; przedział. [przypis edytorski]
komparycja (daw.) — wstępna część dokumentu sądowego wymieniająca strony procesowe. [przypis edytorski]
komparycji — jawienia się osobistego, zapisania sprawy sądowej. [przypis redakcyjny]
kompasja (łac.) — współczucie. [przypis edytorski]
kompasja (z łac. compassio, compassionis) — współczucie. [przypis edytorski]
kompasja (z łac.) — współczucie. [przypis edytorski]
kompas — tu: zegar (kompasem nazywano wówczas zegar słoneczny). [przypis redakcyjny]
kompas — zegar słoneczny. [przypis redakcyjny]
kompatriota — rodak. [przypis edytorski]
kompatura — dosł. skórzana okładka księgi, przen.: staromodny literat. [przypis edytorski]
kompaturka — oprawa książki. [przypis edytorski]
kompensacja a. kompensata (z łac.) — wyrównanie, wynagrodzenie, odszkodowanie. [przypis edytorski]
kompensata — wynagrodzenie. [przypis autorski]
kompensata — wynagrodzenie strat lub krzywd. [przypis edytorski]
kompensować — nagradzać. [przypis redakcyjny]
komper (z łac. compertus) — tu: winny. [przypis edytorski]
kompetencja mężczyzny do zabierania głosu o kobiecie — W dalszych ustępach „mężczyzna” oznacza zawsze , a przez „kobietę” rozumiem zawsze , nie zaś „mężczyzn” i „ kobiety”. [przypis autorski]
komplacencja — upodobanie. [przypis redakcyjny]
komplacencja (z łac.) — powodzenie, wzięcie. [przypis redakcyjny]
komplacencyja — upodobanie. [przypis redakcyjny]
komplanacja (z łac.) — ugoda między stronami sporu. [przypis edytorski]
komplata właśc. kompleta — wieczorna modlitwa (ostatnia z liturgii godzin) odmawiana tuż przed pójściem spać. [przypis edytorski]
kompleksja — budowa; tu: charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]
kompleksja (daw.) — budowa ciała. [przypis edytorski]
kompleksja (daw.) — charakter, osobowość, konstrukcja psychiczna. [przypis edytorski]
kompleks — w psychologii zbiór myśli i zachowań związanych z jakimś nieświadomym, wypartym przekonaniem. [przypis edytorski]
komplement — grzeczne zachowanie, skłonność. [przypis redakcyjny]
komplement — raczej: komplet, pełna ilość. [przypis redakcyjny]
kompleta — w kościele katolickim ostatnia modlitwa liturgii godzin, odmawiana w nocy, przed udaniem się na spoczynek. [przypis edytorski]
kompletna transformacja władcy rozpuszczającego mimo woli potęgę swą wśród mas na władcę-sługę klas dorabiających się: początkowo trzeciego, a potem czwartego stanu — nic tak nie irytuje, jak gadanie różnych „spłyciarzy” (ł, łój, Ładoga), że — „panie dziejku” — wszystko jest to samo, władza jest zawsze, i Stalin czy Lenin to to samo, co Wilhelm II, a ten to to samo, co Napoleon, Ludwik XIV, Cezar i Aleksander Wielki. Ludzie ci nie widzą kompletnego przemieszczenia typów ludzkich i klas na danych położeniach społecznych w ciągu historii, widzą zaś banalne i powierzchowne analogie, które są zupełnie nieważne. [przypis autorski]
komplet — pełną liczbę, przepisaną ilość, potrzebną do prawomocnej uchwały. [przypis redakcyjny]
komplikacje — w przedstawieniu niniejszego systemu wstrzymam się od wszelkiej krytyki. Ewentualnie przejdę do krytycznego oświetlenia pewnymi typowych systemów w dalszych pracach. [przypis autorski]
komplimenta (daw.) — dziś: komplementy. [przypis edytorski]
komplimenta — daw. komplementy. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — dziś popr. forma: komplement. [przypis edytorski]
kompliment (daw.) — komplement. [przypis edytorski]
komplot (daw.) — spisek. [przypis edytorski]
komponista (daw.) — kompozytor. [przypis edytorski]
komponując w myśl zasady wypowiedzianej na s. 198/199 — [autor w ten sposób opatrzył odsyłaczami wewnątrztekstowymi pierwodruk swej powieści; tu na odnośnej stronie znajduje się fragment] „(…) ta moja nudna metoda podawania przekrojów, myślenia przed czytelnikiem, zamiast urządzania przed nim teatru, nie jest wcale tylko dowolnym złamaniem przyjętego zwyczaju, lecz naśladowaniem najzwyklejszej, najnaturalniejszej formy, w jakiej każdy człowiek przedstawia sobie prawdziwe zdarzenia. (…) Tak jak się w przeciętnych powieściach opisuje fakty, tak może się one i dzieją, ale w tej formie nikt zajść swego życia nie pamięta ani rozważa (…). Otóż i ja często podchwytuję ten ton pamiętnikowy, bo on mi daje pewną gwarancję prawdy (…)” (rozdział X). [przypis edytorski]
komponują „Roberta Diabła”, grają „Fedrę”, śpiewają „Wilhelma Tella” (…) piszą „Reisebilder” — Robert Diabeł (1831): opera Giacomo Meyerbeera, niemieckiego kompozytora żydowskiego pochodzenia; Fedra (1677): tragedia Racine'a, w której główną rolę w 1842 z ogromnym sukcesem odgrywała Rachel Félix (1821–1858), francuska aktorka żydowskiego pochodzenia; Wilhelm Tell (1829): opera Rossiniego; Reisebilder (Obrazy z podróży, 1826–31): książka Heinricha Heinego, niemieckiego poety żydowskiego pochodzenia. [przypis edytorski]
kompozycją — układem. [przypis redakcyjny]
kompozycyja — układ. [przypis redakcyjny]
kompozyta — umowa o zamianie świadczeń w naturze na kwoty pieniężne. [przypis redakcyjny]
kompozyty — układy, umowy (przemiana dziesięciny wytycznej na pieniężną). [przypis redakcyjny]
kompromis — jednanie, pośrednictwo w sporze. [przypis redakcyjny]
kompromis — porozumienie w sporze uzyskane dzięki obustronnym ustępstwom. [przypis edytorski]
kompromissarski — kompromisarski; ustanawiający kompromis. [przypis edytorski]
komprymowany — zgęszczony. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba. [przypis redakcyjny]
komput (daw.) — liczba, zwł. wojska. [przypis edytorski]
komput — jednostki wojskowe, zatrudniane i opłacane zgodnie z ustaleniami sejmu dodatkowo, w razie nagłej potrzeby. [przypis edytorski]
