Jerzy Andrzejewski
Miazga
zatrzyma się prawdopodobnie w połowie schodów, dzięki czemu Pan Młody, zachowując w tej powrotnej...
Twórczość
powieść psychologiczna
Starożytność
Średniowiecze
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Bajka
Baśń
Biografia
Dialog
Dramat
Dramat romantyczny
Dramat wierszowany
Dziennik
Epika
Epos
Esej
Felieton
Gawęda szlachecka
Komedia
Legenda
Liryka
Nowela
Odezwa
Opowiadanie
Pamiętnik
Poemat
Powiastka filozoficzna
Powieść
Powieść epistolarna
powieść historyczna
powieść obyczajowa
powieść przygodowa
Przypowieść
Reportaż
Tragedia
Traktat
Wiersz
Jerzy Andrzejewski
Miazga
Przed ósmą wyszedłem, żeby trochę odetchnąć powietrzem, a też żeby kupić w Domu Towarowym butelkę...
Jerzy Andrzejewski
Miazga
Kuran (bo i skąd, jeśli jego mentor nie miał dotychczas okazji wspomnieć o szczególnych obyczajach...
Honoré de Balzac
Cierpienia wynalazcy
— W jaki sposób zachowujesz się przy grze? — rzekł ksiądz. — Czy przestrzegasz najpiękniejszej z cnót, szczerości...
Honoré de Balzac
Jaszczur
— Panie, panie, kapelusz? — krzyknął za nim suchy i zrzędny głos małego, wyblakłego staruszka, przycupniętego w...
Honoré de Balzac
Jaszczur
Wieczorem domy gry mają poezję jedynie pospolitą, ale o działaniu tak pewnym jak działanie krwawego...
Honoré de Balzac
Małe niedole pożycia małżeńskiego
Ty, jako młody żonkoś, wpadasz w towarzystwo młodych mężatek, dziewczynek, panien na wydaniu i kawalerów...
Honoré de Balzac
Wielki człowiek z prowincji w Paryżu
Przyjaciele odprawili kabriolet i weszli do domu gry. Zrazu wygrali trzy tysiące franków, spadli z...
Charles Baudelaire
Wino samotnika
Ostatni wór dukatów w chciwym gracza ręku,
Lubieżny pocałunek chudej zalotnicy,
Muzyka nerwująca, a pełna...
Wacław Berent
Próchno
Teraz mogę iść i zagrać w domino z sąsiadem kamienicznikiem… Tak — domino jest głęboką filozofią...
Motyw: Gra
Bardzo ważna sfera aktywności ludzkiej (wszakże teoretyk kultury Roger Caillois opisał wszelkie działania społeczne jako różne typy gier), niekiedy silna namiętność; motyw gry (w szachy, w karty) znajdziemy zarówno u Kochanowskiego i Krasickiego, jak i u romantyków, czy Prusa, nie mówiąc już o Dostojewskim. W podstawowym znaczeniu jest niemal synonimem zabawy. Gra może stanowić metaforę kondycji ludzkiej (postrzeganej jako nierówna gra z losem). W Kordianie znajdziemy następujący obrazek związany z motywem gry: KORDIAN U drzwi stoją wierzyciele! Lecz bogactwo w miłości znikomą jest marą, Dawałem ci brylanty, dziś sercem się dzielę. WIOLETTA Ach brylanty... Gdzie klucze?... KORDIAN Stój! stój, moje życie! Wczoraj --- aby opóźnić majątku rozbicie, Z twoimi brylantami siadłem do gry stoła; Gra mi wszystko pożarła... Lecz serce anioła!...
