Wiersz o śmierci → ← O świerszczach

Spis treści

Drzewo: 1
Dźwięk: 1
Przyroda nieożywiona: 1
Sen: 1

Józef Czechowicznic więcejnuta na dzwony

cyganka dzwon spódnicy

dzwon cyganka smagły przegub

śniadolicy

rozkwit południowych brzegów

Drzewochoinek dzwony wzdłuż toru

o wagon biją jak puls

złotolicego wieczoru

wyglądam na rozłogach [1] pól

Przyroda nieożywionapagórki wonne pagórki dzwonne

po widnokręgach lubią się włóczyć

przystają tu i tam pokłonem

leżącym wiolinowym kluczem [2]

dlaczego dzwonem są te siwe oczy

w księżycu wypełzłe

dlaczego broczy

płomień bolesny

na baranków babioletnią wełnę

Dźwięko dzwony dzwony dzwon monotonny

wszędzie jesteś dzwonie rzeczy i zdań

dysonansem [3] cienia natchniony

stań

Senbo cygankę dzwon spódnicy w choinach

bo pagórki wieczorem śniade oczu siwy staw

sen w mieście przypomina

ale naprawdę czas już wstać

płynąć po falach pracach godzinach

wpław

Przypisy

[1]

rozłóg — tutaj: rozległy obszar. [przypis edytorski]

[2]

klucz wiolinowy, skrzypcowy (muz.) — znak na początku pięciolinii oznaczający, że dźwięk G notowany jest na drugiej linii od dołu. [przypis edytorski]

[3]

dysonans (z łac.; muz.) — współbrzmienie dwóch dźwięków dających wrażenie niezgodności; tutaj przen.: sprzeczność, rozbieżność. [przypis edytorski]