ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | anatomiczne | angielski, angielskie | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | czeski | dawne | filozoficzny | francuski | geologia | grecki | gwara, gwarowe | handel, handlowy | hebrajski | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | literacki, literatura | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przysłowiowy | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj nijaki | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | turecki | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie | zoologia

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 259 przypisów.

macte (łac.) — brawo, bardzo dobrze. [przypis edytorski]

Macte! (łac.) — brawo! dobrze! [przypis edytorski]

Magiae naturalis libri XX (łac.) — Magii naturalnej ksiąg XX. [przypis edytorski]

magicae artes (łac.) — sztuki magiczne. [przypis edytorski]

magis magnos clericos non sunt magis magnos sapientes (łac.) — największy z kleryków (księży; tu: mnichów) nie jest najtęższy w mądrości. [przypis edytorski]

magister equitum (łac.) — dowódca jazdy. [przypis edytorski]

magister eroticarum (łac.) — mistrz erotyki; nauczyciel erotyki. [przypis edytorski]

magister (łac.) — mistrz. [przypis edytorski]

magister respondit (łac.) — mistrz odpowiada. [przypis edytorski]

magistrat (z łac.) — rada miejska, dzisiejszy ratusz. [przypis edytorski]

magna cum laude (łac.) — z wielką pochwałą; zwrot używany dawniej na dyplomach jako forma oceny wyróżniającej. [przypis edytorski]

magna est veritas et… (łac.) — prawda jest wielka i… [przypis edytorski]

Magna Mater Terrae (łac.) — Wielka Matka Ziemi. [przypis edytorski]

magna parens (łac.) — wielka rodzicielka; określenie Rzymu użyte przez wybitnego rzym. poetę Wergiliusza (70–19 p.n.e.) w Georgikach II 173. [przypis edytorski]

magna pars fui (łac.) — brałem wielki udział. [przypis edytorski]

magna pars (łac.) — duża część. [przypis edytorski]

magna pars (łac.) — wielka część. [przypis edytorski]

Magna Peccatrix (łac.) — wielka grzesznica, tu: Maria Magdalena. [przypis edytorski]

magna porta (łac.) — wielka brama. [przypis edytorski]

magnatum et nobilium deum (łac.) — boga magnatów i szlachty. [przypis edytorski]

magnifika (daw., żart., z łac. magnificus: dostojny; wspaniały) — małżonka. [przypis edytorski]

Magnus (łac.) — wielki; przydomek Pompejusza. [przypis edytorski]

Maiestas infracta malis (łac.) — majestat zwycięża zło. [przypis edytorski]

maiorem dei prosperitatem (łac.) — większej pomyślności bożej; parafraza określenia ad maiorem Dei gloriam: na większą chwałę Bożą; Deus (łac.): Bóg. [przypis edytorski]

maiorum gentium (łac.) — większych rodów a. plemion, ludów. [przypis edytorski]

majordomo (ang.), pol. majordomus (z łac.) — zarządca i przełożony służby w rezydencjach. [przypis edytorski]

majordomus (z łac.) — przełożony służby, kierujący domem arystokraty. [przypis edytorski]

makuła (z łac. macula) — plama, przen. hańba. [przypis edytorski]

makuła (z łac. macula) — plama, skaza. [przypis edytorski]

makuła (z łac.) — plama; obelga. [przypis edytorski]

Mala est pluralitas principum, sit ergo unus rex (łac.) — Wielość książąt jest zła, niech będzie zatem jeden król. [przypis edytorski]

maleficium taciturnitatis (łac.) — występek (grzech) małomówności. [przypis edytorski]

male parta (łac.) — źle nabyte. [przypis edytorski]

malum (łac.) — zło, choroba, defekt. [przypis edytorski]

malum (łac.) — zło, nieszczęście, bieda, wykroczenie; tu B. lm mala: nieszczęścia, grzechy. [przypis edytorski]

malum necessarium (łac.) — zło konieczne. [przypis edytorski]

malum necessarium (łac.) — zło konieczne. [przypis edytorski]

malum terrestre (łac.) — zło przyziemne; tu: choroba ciała. [przypis edytorski]

malus animus (łac.) — tu: złe intencje. [przypis edytorski]

mandantka (z łac.) — osoba dająca komuś mandat (upoważnienie) do pewnych działań. [przypis edytorski]

mandant (z łac., praw.) — mocodawca, osoba powierzająca prawnikowi prowadzenie swoich spraw. [przypis edytorski]

manele (z łac.) — bransolety. [przypis edytorski]

manet (łac.) — pozostaje. [przypis edytorski]

manet sine nulla exceptione (łac.) — pozostaje bez żadnego wyjątku. [przypis edytorski]

mania persecutionis acuta (łac.) — silna mania prześladowcza. [przypis edytorski]

manipuł (z łac.) — jednostka wojskowa, kompania (60–120 ludzi). [przypis edytorski]

mantylka (z łac. mantellum: okrycie) — rodzaj welonu, szala zarzucanego na głowę i ramiona, wykonanego z koronki a. cienkiej tkaniny. [przypis edytorski]

manualik (daw., z łac.) — podręczna książeczka; podręcznik. [przypis edytorski]

manu militari (łac.) — zbrojnie, z bronią w ręku. [przypis edytorski]

mare nostrum (łac.) — nasze morze. [przypis edytorski]

mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności; mit. gr. i rzym. morze okalające zamieszkałe lądy, za którym miały się znajdować krańce świata. [przypis edytorski]

mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności, morze mroków; przen.: nieznany bezmiar. [przypis edytorski]

mare tenebrarum (łac.) — morze ciemności [przypis edytorski]

mare tenebrarum (łac.) — morze mroków. [przypis edytorski]

mare tenebrarum (łac.) — morze niejasności. [przypis edytorski]

mare viriditatis (łac.) — morze zieloności; morze świeżości. [przypis edytorski]

masculini generis (łac.) — rodzaju męskiego. [przypis edytorski]

Mater Dolorosa (łac.) — Matka Bolejąca; w dziełach plastycznych i muzycznych: przedstawienie Marii jako matki cierpiącej po ukrzyżowaniu Jezusa. [przypis edytorski]

Mater Gloriosa (łac.) — matka pełna chwały, tu określenie Maryi. [przypis edytorski]

materia prima (łac., filoz.) — dosł.: materia pierwsza, pierwotna; podstawowy budulec świata; pojęcie z filoz. Arystotelesa oraz z alchemii. [przypis edytorski]

mater triumphalis (łac.) — matka triumfalna. [przypis edytorski]

matricida (łac.) — matkobójca. [przypis edytorski]

matrimonium (łac.) — małżeństwo. [przypis edytorski]

Matrix Admirabilis (łac.) — macierz przedziwna. [przypis edytorski]

matrona (łac.) — małżonka, gospodyni domu; dziś: starsza, przeważnie zamężna kobieta, ciesząca się poważaniem. [przypis edytorski]

matrona (łac.) — żona, gospodyni domu; dziś: starsza, przeważnie zamężna kobieta, ciesząca się poważaniem. [przypis edytorski]

matrona stolata (łac.) — dostojna mężatka. [przypis edytorski]

maxima, cum charitate et minima sanguinis profusione (łac.) — z jak największym miłosierdziem i jak najmniejszym rozlewem krwi. [przypis edytorski]

maxima debetur pueris reverentia (łac.) — dziecku należy się najwyższe poszanowanie, tu: ochrona moralna przed zgorszeniem (cytat z rzym. poety Juwenalisa, Satyry XIV 47). [przypis edytorski]

mężobójczy (daw., z łac. vir: mąż, obywatel, człowiek) — zabójczy; por. mężobójstwo: zabójstwo. [przypis edytorski]

mea culpa, Deus (łac.) — moja wina, Boże. [przypis edytorski]

Mea culpa! (łac.) — Moja wina! [przypis edytorski]

mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa (łac.) — moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina (formuła modlitewna podczas mszy katolickiej w rycie rzymskim wyrażająca żal za grzechy). [przypis edytorski]

mea culpa! mea maxima culpa! (łac.) — moja wina, moja bardzo wielka wina. [przypis edytorski]

Mea culpa, mea maxima culpa (łac.) — moja wina, moja bardzo wielka wina. [przypis edytorski]

mea culpa, mea maxima culpa (łac.) — moja wina, moja bardzo wielka wina. [przypis edytorski]

Medice, cura te ipsum (łac., przysł.) — Lekarzu, lecz się sam. [przypis edytorski]

Medio tu tutissimus ibis (łac.) — idź najbezpieczniej: środkiem. [przypis edytorski]

meditatio generis futuri (łac.) — rozmyślanie nad przyszłym gatunkiem. [przypis edytorski]

medium eruendae veritatis (łac.) — środek wydobywający prawdę. [przypis edytorski]

medytacja (przestarz., z łac.) — myślenie, namyślanie się. [przypis edytorski]

medytować (przestarz., z łac.) — myśleć, rozmyślać. [przypis edytorski]

mefityczny (z łac. mephiticus) — duszący, cuchnący. [przypis edytorski]

mehercle a. mehercule (łac.) — na Herkulesa! [przypis edytorski]

mehercule (łac.) — na Herkulesa! [przypis edytorski]

melius (łac.) — lepszy. [przypis edytorski]

membra putrida (łac.) — chore, zgniłe kończyny. [przypis edytorski]

memento animarum Constantiae et Joseph (łac.) — wspomnij dusze Konstancji i Józefa. [przypis edytorski]

memento (łac.) — dosł.: pamiętaj; tu: znak przypomnienia. [przypis edytorski]

memento (łac.) — ostrzeżenie, przestroga. [przypis edytorski]