Przypisy

ressentiment (fr.) — rozgoryczenie, żal, uraza, resentyment. [przypis edytorski]

restancja (daw., z łac.) — pozostałość, zaległość. [przypis edytorski]

Restauracja — okres funkcjonowania odnowionej francuskiej monarchii Burbonów (1814–1830). [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji (1814–1830) związany z powrotem na tron dynastii Burbonów. [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji, kiedy rządziła przywrócona do władzy dynastia Burbonów (1814–1830). [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji wyznaczony datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej. [przypis edytorski]

Restauracja — okres w historii Francji wyznaczony datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej, która ponownie obaliła ich rządy. [przypis edytorski]

restauracja Riedhof — historyczna restauracja wiedeńska. [przypis edytorski]

Restauracja — tu: przywrócenie do władzy obalonej przez Rewolucją Francuską dynastii Bourbonów (1814 po abdykacji Napoleona). [przypis edytorski]

Restauracja — zapewne mimo bezpośredniego kontekstu mowa o Restauracji we Francji: okresie w historii Francji wyznaczonym datami 1814–1830, od powrotu na tron dynastii Burbonów po upadku Napoleona I do rewolucji lipcowej, która ponownie obaliła ich rządy; gdyż Restauracja w Anglii to przywrócenie w roku 1660 władzy dynastii Stuartów. [przypis edytorski]

restauracja (z łac.) — tu: odbudowa. [przypis edytorski]

restaurator — tu: właściciel lub szef restauracji. [przypis edytorski]

restaurować (daw.) — odnawiać; dziś tylko w odniesieniu do zabytków a. dzieł sztuki. [przypis edytorski]

restaurować — daw. ogólnie: odnawiać, odświeżać; tu: regenerować, odzyskiwać (siły). [przypis edytorski]

restaurować — odbudować, odzyskać. [przypis edytorski]

restaurować (z łac.) — odbudować, przywrócić. [przypis edytorski]

Restemburg — Rastenburg a. Rastembork, dziś: Kętrzyn. [przypis edytorski]

rest house (ang.) — zajazd, kwatery odpoczynkowe dla turystów w miejscu, gdzie nie ma hoteli. [przypis edytorski]

Restif de la Bretonne, Nicolas Edme (1734–1806) — francuski pisarz pochodzenia chłopskiego, libertyn. [przypis edytorski]

restoran (z ros.) — restauracja. [przypis edytorski]

restrictions mentales — ograniczenia mentalne (umysłu). [przypis edytorski]

restytucja — odszkodowanie, rodzaj przeprosin. [przypis edytorski]

restytucja — przywrócenie dawnego stanu; także: zwrot bezprawnie posiadanej rzeczy. [przypis edytorski]

restytucja (z łac.) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie; tu: rekompensata, odszkodowanie. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu, odtworzenie; w biologii: regeneracja. [przypis edytorski]

restytucja (z łac. restitutio: przywrócenie) — przywrócenie dawnego stanu. [przypis edytorski]

restytuować (z łac.) — przywracać, zawracać. [przypis edytorski]

resumé (fr.) — streszczenie. [przypis edytorski]

…resumpsisse — przetłumaczone w nast. zdaniu. [przypis edytorski]

resurgam (łac.) — zmartwychwstanę. [przypis edytorski]

Resurrecturi — powieść J. I. Kraszewskiego. [przypis edytorski]

Resurrexit sicut dixit (łac.) — zmartwychwstał, jak zapowiedział. [przypis edytorski]

resursa (daw.) — klub towarzyski. [przypis edytorski]

resursa (daw.) — stowarzyszenie osób jakiegoś środowiska mające na celu zabawę; także: lokal takiego stowarzyszenia. [przypis edytorski]

resursa — klub towarzyski. [przypis edytorski]

resursa — klub towarzyski. [przypis edytorski]

resursy (daw.) — środki, zasoby; sposoby. [przypis edytorski]

resursy — [przypis edytorski]

Reszke a. de Reszke — rodzeństwo śpiewaków: Jan (1850–1925, tenor), Edward (1853–1917, bas) i Józefina (1855–1891, sopran). Urodzeni w Warszawie. Koncertowali w całej Europie. [przypis edytorski]

reszoto (gw.) — rzeszoto, sito o dużych otworach. [przypis edytorski]

reszta, ale jeszcze nie całość, wyszła z druku w r. 1777 — całość ukazała się drukiem dopiero w roku 1972. [przypis edytorski]

Reszt — dziś popr.: Raszt, miasto w płn. Iranie, w pobliżu ujścia rzeki Safidrud do M. Kaspijskiego. [przypis edytorski]

reszty — tu: resztki, szczątki. [przypis edytorski]

retejska ziemia — od Reteum, przylądka w Troadzie. [przypis edytorski]

retejski — trojański, od przy­lądka Retejon (Rhoitajon) w Troadzie. [przypis edytorski]

retejski — trojański, od Reteum, przylądka w Troadzie. [przypis edytorski]

Reteum — na wybrzeżu trojańskim, gdzie był przylądek Retejon. [przypis edytorski]

retman (daw.) — starszy flisak, który kierował spławem i zespołem flisaków. [przypis edytorski]

retman (daw., z niem.) — sternik, nawigator; tu: kapitan statku. [przypis edytorski]

retman — starszy flisak, kierujący spływem na rzece; tu zapewne: osoba kierująca ruchem okrętów w doku. [przypis edytorski]

retor — mówca, orator. [przypis edytorski]

retor — mówca; osoba wykształcona w zakresie logicznego i przekonywującego formułowania przemów oraz wygłaszania ich. [przypis edytorski]

retor — osoba wykształcona, by układać i wygłaszać publicznie przemowy; mówca. [przypis edytorski]

retorsio argumenti (łac.) — odwrócenie kierunku argumentu. [przypis edytorski]

retorta — naczynie laboratoryjne o długiej szyjce używane do destylacji. [przypis edytorski]

retorta — naczynie laboratoryjne. [przypis edytorski]

retorta — narzędzie laboratoryjne używane do przeprowadzania procesu destylacji. [przypis edytorski]

retorta — okrągłe naczynie używane dawniej w laboratoriach. [przypis edytorski]

retorta — rodzaj naczynia laboratoryjnego. [przypis edytorski]

retorta — rodzaj naczynia laboratoryjnego, używanego do destylacji. [przypis edytorski]

retorta (z łac.) — naczynie szklane o kształcie fajki stosowane do destylacji. [przypis edytorski]

retorty i alembik — dawne naczynia laboratoryjne używane do destylacji. [przypis edytorski]

retoryka — sztuka przemawiania i przekonywania. [przypis edytorski]

retoryka — umiejętność wysławiania się i przemawiania; także: nazwa ostatniej klasy w liceach francuskich. [przypis edytorski]

retoryki — ostatnia z pięciu klas szkoły jezuickiej. [przypis edytorski]

retor (z gr.) — orator; osoba wykształcona, by układać i wygłaszać publicznie przemowy skonstruowane zgodnie z prawidłami retoryki; mówca. [przypis edytorski]

retor z Madaury — Apulejusz z Madaury (ok. 125–po 170), rzymski filozof, retor i pisarz. [przypis edytorski]

Retra — Radogoszcz, gród plemienia Ratarów. [przypis edytorski]

retro (łac.) — z powrotem. [przypis edytorski]

retrospektywny — dokonywane po fakcie, dotyczący przeszłości. [przypis edytorski]

retrospektywny — odwołujący się do przeżyć i zdarzeń z przeszłości. [przypis edytorski]

retuszeria (daw.) — retuszerstwo, umiejętność retuszowania. [przypis edytorski]

retyrować się — rejterować, uciekać; ewakuować się, wycofywać się. [przypis edytorski]

Reuel z Midianu a. Jetro — syn Ezawa i Basmat, kapłan i przywódca Midianitów; ojciec Sefory, jednej z żon Mojżesza (Rdz 36,3; Wj 2,16–18). Najprawdopodobniej Jetro było tytułem honorowym, zaś Reuel jego imieniem własnym. [przypis edytorski]

reumatyzm — choroba narządów ruchu powodująca bóle oraz zwyrodnienia i zniekształcenia stawów. [przypis edytorski]

reunion — daw. większe spotkanie towarzyskie połączone z tańcami. [przypis edytorski]

reuniony (z fr. réunion: zebranie; zjednoczenie) — zebrania towarzyskie, przyjęcia. [przypis edytorski]

reunion (z fr.: réunion) — zebranie towarzyskie; przyjęcie. [przypis edytorski]

reunion (z fr.) — zebranie towarzyskie; przyjęcie. [przypis edytorski]

Reuter, Gabriele (1859–1941) — popularna dziewiętnastowieczna pisarka niemiecka. [przypis edytorski]

Rev. (ang.) — skrót wyrazu reverend, tj. wielebny, tytułu tradycyjnie umieszczanego przed imieniem i nazwiskiem duchownego chrześcijańskiego. [przypis edytorski]

Reveillez-vous belle endormie… (fr.) — Obudź się, śpiąca ślicznotko (popularna piosenka francuska ze sztuki Charlesa Dufresny'ego La Belle Dormeuse, ok. 1710). [przypis edytorski]

revenant (fr.) — duch. [przypis edytorski]

revenons à nos moutons (fr.) — dosł.: wróćmy do naszych baranów; przen. fraz.: wróćmy do tematu. [przypis edytorski]

Reventlow, Julia von (1762–1816) — arystokratka, prowadząca znany w jej czasach salon. [przypis edytorski]

reverendissime (łac.) — najwielebniejszy, najczcigodniejszy. [przypis edytorski]

reverendissime (łac.) — z najwyższym szacunkiem. [przypis edytorski]

reverendissimus (łac.) — najczcigodniejszy. [przypis edytorski]

„Revue blanche”, właśc. „La Revue blanche” — ilustrowany dwumiesięcznik poświęcony nowym prądom literackim, zał. w 1889 r. w Liège przez grupę artystów działających pod nazwą La Revue blanche, Augusta Jeunehomme i Paula Leclerca, a także braci Aleksandra, Tadeusza i Ludwika-Alfreda Natansonów później redagowany przez Aleksandra Natansona; pismo miało ambicje stać się konkurencją dla „Mercure de France”; jako pierwsze w historii zaprosiło do współpracy plastyków, wśród wybitnych postaci związanych z „La Revue blanche” znaleźli się m.in. Félix Fénéon, Alfred Jarry, Claude Debussy, Marcel Proust, Octave Mirbeau, Paul Verlaine, Henri de Toulouse-Lautrec, Misia Sert, a oprócz artystów również działacze społeczni i polityczni, np. Émile Pouget czy Léon Blum; w 1898 r. redakcja pisma wystąpiła w obronie kapitana Alfreda Dreyfusa; od 1903 r. periodyk przeniósł się do Paryża i połączył z „Revue”. [przypis edytorski]

„Revue des Deux Mondes” (fr.: Przegląd dwóch światów) — francuskie czasopismo literacko-kulturalne ukazujące się od 1829; na jego łamach publikowało wielu wybitnych pisarzy. [przypis edytorski]

Revue des deux mondes (fr.: Przegląd dwóch światów) — francuskie czasopismo społeczno-literackie ukazujące się od 1829; na jego łamach publikowało wielu wybitnych pisarzy. [przypis edytorski]

„Revue des Deux Mondes” (fr.: Przegląd dwóch światów) — fr. czasopismo literacko-kulturalne ukazujące się od 1829. Na jego łamach publikowało wielu wybitnych pisarzy. [przypis edytorski]

Revue des deux mondes (fr.: Przegląd dwóch światów) — fr. periodyk społeczno-literacki, powstał w 1829 r., w XXI w. ukazuje się nadal. Artykuł Apologie de Madame Hanska wydrukowano w numerze z 15 grudnia 1924 r. [przypis edytorski]

revue (fr.) — przegląd; tu jako rodzaj czasopisma. [przypis edytorski]

revue (fr.) — rewia; rodzaj przedstawienia teatralnego o charakterze rozrywkowym, złożony z krótkich scenek i numerów estradowych. [przypis edytorski]

„Revue”? Leżała — fr. rzecz. revue jest rodzaju żeńskiego. [przypis edytorski]

Revue Philosophique — właśc. „Revue philosophique de la France et de l'étranger” (Przegląd filozoficzny Francji i zagranicy), renomowane czasopismo akademickie zał. w 1876. [przypis edytorski]

revues (fr.) — czasopisma. [przypis edytorski]