Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | arabski | architektura | astronomia | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | drukarstwo, drukowany | filozoficzny | fizyka | francuski | frazeologia, frazeologiczny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | historia, historyczny | hiszpański | holenderski | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | obelżywie | poetyckie | pogardliwe | portugalski | pospolity | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | psychologia, psychologiczny | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzeczownik | staropolskie | szwedzki | techniczny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie | żeglarskie
Według języka: wszystkie | polski
Znaleziono 799 przypisów.
silentium (łac.) — milczenie, cisza. [przypis edytorski]
silentium (łac.) — milczenie. [przypis autorski]
silentium (łac.) — milczenie. [przypis redakcyjny]
silentium (łac.) — wieczne milczenie. [przypis redakcyjny]
siluit terra (łac.) — zamilkła ziemia (z Wulgaty, łac. tłumaczenia Biblii (1 Mch 1,3), o Aleksandrze Macedońskim: et siluit terra in conspectu eius: i zamilkła przed nim ziemia). [przypis edytorski]
simia (łac.) — małpa; tu M. lm simia: małpy. [przypis edytorski]
simiarum destructor (łac.) — pogromca małp. [przypis edytorski]
simias, protheos et chamaleones (łac.) — małpami, proteuszami i kameleonami. [przypis edytorski]
Similia przez similia trzeba zabezpieczyć (z łac. similis, tj. podobny) — podobne leczy się podobnym, zasada homeopatii. [przypis edytorski]
simplex servus Dei (łac.) — prosty sługa Boży (przen.: człowiek uczciwy, prostoduszny, nieoświecony prostaczek). [przypis edytorski]
simplex sigillum veri (łac.) — prosta figura (pieczęć) prawdy. [przypis edytorski]
simplex veritatis oratio (łac.) — prosta wymowy prawda. [przypis redakcyjny]
„Simplicissimus” (łac.) — dosł. prostaczek, najpierw imię bohatera powieści łotrzykowskiej, potem niemiecki tygodnik o charakterze satyrycznym, wydawany w latach 1896–1944. [przypis edytorski]
simpliciter (łac.) — po prostu. [przypis edytorski]
simpliciter (łac.) — po prostu. [przypis redakcyjny]
simulacrum (łac.) — obraz, wizerunek. [przypis redakcyjny]
simulant (łac.) — udają. [przypis redakcyjny]
simul et semel (łac.) — naraz i razem. [przypis redakcyjny]
simul et semel (łac.) — razem i obok. [przypis redakcyjny]
simultates, reconciliabitur (łac.) — waśnie, zgoda nastąpi. [przypis redakcyjny]
sine activitate (łac.) — bez czynnego udziału. [przypis redakcyjny]
sine armis et sine arte (łac.) — bez broni i bez sztuki. [przypis edytorski]
sine arte mensa (łac.) — stół (obiad) bez kunsztu, prosty. [przypis redakcyjny]
sine bannis (łac.) — bez zapowiedzi. [przypis redakcyjny]
sine comprobatione iuratoria (łac.) — bez poprzysiężenia. [przypis redakcyjny]
sine consensu Reipublicae (łac.) — bez zezwolenia Rzeczypospolitej. [przypis redakcyjny]
sine contradictione (łac.) — bez sprzeciwu (termin sądowy). [przypis redakcyjny]
sine custodia (łac.) — bez straży; tu: bez świadka. [przypis edytorski]
sine dubio (łac.) — bez wątpienia. [przypis edytorski]
sine effectu (łac.) — bez skutku. [przypis redakcyjny]
sine fuco adulationis (łac.) — bez żadnej barwy pochlebstwa. [przypis redakcyjny]
sine ira et studio (łac.) — bez gniewu i bez przychylności, tj. bezstronnie. [przypis redakcyjny]
sine legali impedimento (łac.) — bez prawnej przeszkody. [przypis redakcyjny]
sine maiori motu (łac.) — bez wielkiego zawichrzenia. [przypis redakcyjny]
sine mysterio (łac.) — bez tajemnej przyczyny. [przypis redakcyjny]
sine nobilitate (łac.) — bez szlachectwa; słowo „snob” to skrót od tego sformułowania. [przypis edytorski]
sine nullo dato et accepto (łac.) — bez żadnej zapłaty i przyjęcia (tejże zapłaty). [przypis edytorski]
sine qua non (łac.) — bez którego nie (jest coś możliwe itp.); nie do uchylenia, nieodwołalny. [przypis edytorski]
sine qua non (łac.) — bez którego nie (jest coś możliwe itp.). [przypis edytorski]
sine qua non (łac.) — konieczny (warunek); dosł. „bez którego nie” (w domyśle: nie można o danej sprawie dalej nawet myśleć). [przypis edytorski]
sine qua non (łac.) — (warunek) bez którego nie. [przypis edytorski]
sine ramis et remis (łac.) — bez drągów i wioseł. [przypis redakcyjny]
sine socio doloris (łac.) — bez towarzysza niedoli. [przypis redakcyjny]
sine succeessione (łac.) — bez następcy. [przypis redakcyjny]
sine successore (łac.) — bez następcy. [przypis redakcyjny]
singiilatim (łac.) — szczegółowo. [przypis redakcyjny]
singulare (łac.) — pojedyncze; prywatne. [przypis edytorski]
singularis (łac.) — liczba pojedyncza. [przypis edytorski]
singularis (łac.) — szczególnie. [przypis edytorski]
Singularis sum ego donc transeam (łac.) — Ps 140. [przypis tłumacza]
Singulariter, nominativo hic, haec, hoc (łac.) — liczba pojedyncza w mianowniku: ten, ta, to. [przypis edytorski]
Singuli canonici boni viri, sed capitula mola bestia (łac.) — Pojedynczy kanonicy to dobrzy mężowie, lecz kapituła to zła bestia (parafraza łacińskiej sentencji mówiącej oryginalnie o senatorach i senacie). [przypis edytorski]
Sinistras (…) distringunt (łac.) — „Dobywając miecza, owijają wraz lewą rękę płaszczem” (Iulius Caesar, De Bello Civili, IV, 75; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Si nollet Deus pessimas ac nefarias… (łac.) — Gdyby Bóg nie chciał, aby zbrodnie istniały, bez wątpienia jednym skinieniem zgładziłby je z powierzchni ziemi; któż bowiem z nas zdoła się oprzeć boskiej wszechmocy? W jakiż sposób ludzie popełniają zbrodnie wbrew woli Boga, skoro Bóg daje im siły do tego? Co więcej, jeżeli człowiek grzeszy wbrew woli Boga, jest wyższy od niego, gdyż opiera mu się i zwycięża. Stąd wniosek, że Bóg pragnie świat mieć takim, jakim jest; gdyby zapragnął lepszego, miałby lepszy. [przypis tłumacza]
si non fecissem (łac.) — J 2, 11: „Gdybym nie był uczynił”. [przypis tłumacza]
Si nunc primum (…) gentes (łac.) — „Gdyby się po raz pierwszy te cuda zjawiły/ Znienacka albo gdyby nagle je postawić/ Przed oczy śmiertelnika, nic by dlań nie było/ Cudowniejszego, ani nie śmiałyby ludy/ Zamarzyć o czymś jeszcze wspanialszym w naturze!” (Lucretius, De rerum natura, II, 1032; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Si oblitus fuero tui, Jerusalem […] adhaereat lingua mea faucibus meis (łac.) — Jeżeli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech mi język przyschnie do podniebienia (Ps 136, 5–6, w tłumaczeniu Wulgaty). [przypis edytorski]
si omnes consentiunt, ego non dissentio (łac.) — skoro wszyscy się zgadzają, ja się nie sprzeciwiam. [przypis edytorski]
si potest ferii (łac.) — jeśli być może. [przypis redakcyjny]
Si quando turpe sit, tamen est non turpe quum id a multitudine laudetur (łac.) — Cic. de Fin. II, 15; cyt u Montaigne, Próby II, 16. „Choćby co było kiedy haniebne, nie jest haniebne jeśli zyskuje poklask u ogółu”. [przypis tłumacza]
Si quid Socrates (…) assequebantur (łac.) — „Jeżeli Sokrates lub Aristipos popełnili co przeciw obyczajności i przyjętym zasadom, nie sądź, że i tobie to wolno. Wielkimi i boskimi przymiotami okupili tę swobodę” (Cicero, De officiis, I, 41; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
sisto activitatem (łac.) — wstrzymuję czynność (sejmu). Formuła zrywania sejmu na mocy liberum veto. [przypis edytorski]
sistrum (wym. s-istrum; łac., lm: sistra) — starożytny egipski instrument muzyczny, rodzaj metalowej grzechotki, używany przede wszystkim w kulcie Izydy. [przypis edytorski]
si succiderit, de genu pugnat (łac.) — „Jeżeli padnie, na kolanach walczy” (Seneca, De provid. 2; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
sit fas aut nefas (łac.) — niech to będzie godziwe lub niegodziwe. [przypis edytorski]
sitio (łac.) — pragnę; jestem spragniony. [przypis edytorski]
Sit (…) maior (łac.) — „Dopóki żyw był Katon, przerastał Cezara” (Martialis, Epigrammata, VI, 32; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Sit tibi terra levis (łac.) — niech ci ziemia lekką będzie. [przypis redakcyjny]
Si tu es Christus, dic nobis (łac.) — J 10, 24: „Jeśliś jest Chrystusem, powiedz nam”. [przypis tłumacza]
si tu non vis dare, presta, quaesumus (łac.) — jeśli nie chcesz dać, pożycz przynajmniej, prosimy. [przypis tłumacza]
sit venia verbo (łac.) — jeśli się tak wolno wyrazić; jeśli tak można powiedzieć. [przypis edytorski]
sit venia verbo (łac.) — niech mi będzie wolno powiedzieć. [przypis edytorski]
sit venia verbo (łac.) — niech mi wolno będzie powiedzieć. [przypis edytorski]
sit venia verbo (łac.) — za pozwoleniem. [przypis edytorski]
sive (łac.) — czyli. [przypis redakcyjny]
Si ventri (…) maius (łac.) — „Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,/ To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?” (Horatius, Epistulae, I, 2, 5; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]
Si veritatem loquor, cur me caedis (łac.) — Jeżeli prawdę mówię, czemu mnie bijesz (parafraza cytatu z Ewangelii, J. 18,23). [przypis redakcyjny]
si virtus profligatur, omnia pereunt (łac.) — jeśli cnotę pognębiają, wszystko ginie. [przypis redakcyjny]
si vis pacem, para bellum (łac.) — jeśli chcesz pokoju, gotuj wojnę. [przypis edytorski]
Si volumus (łac.) — Iz 1, 19. [przypis tłumacza]
skandować (z łac.) — recytować wiersze z wyraźnym zaznaczaniem ich rytmu, akcentów i długości głosek. [przypis edytorski]
skaptować (z łac.) — pozyskać, zjednać. [przypis edytorski]
skonfundować się (z łac.) — zawstydzić się. [przypis edytorski]
skonfundować (z łac.) — zbić z tropu, zawstydzić. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zbity z tropu, zawstydzony. [przypis edytorski]
skonfundowany (daw., z łac.) — zmieszany, zakłopotany; zawstydzony. [przypis edytorski]
skoniurowany (łac.) — sprzysiężony. [przypis redakcyjny]
skonstatować (z łac.) — stwierdzić. [przypis edytorski]
skonwinkować (z łac.) — pozyskać. [przypis edytorski]
skribus (z łac.) — pisarz (tj. urzędnik zajmujący się dokumentacją). [przypis edytorski]
skrupuły (z łac.) — wyrzuty sumienia, wątpliwości. [przypis edytorski]
skrybent (daw., łac.) — piszący, pisarz. [przypis edytorski]
skud (wł. scudo, z łac. scutum: tarcza) — daw. złota lub srebrna moneta używana we Włoszech. [przypis edytorski]
skud (wł., z łac. scutum: tarcza) — daw. złota lub srebrna moneta z wizerunkiem tarczy, bita we Włoszech; lir liczył sobie dwadzieścia skudów. [przypis edytorski]
skulptor (z łac.) — rzeźbiarz. [przypis edytorski]
skulptowany (z łac.) — rzeźbiony. [przypis edytorski]
Slavus (łac.) — Słowianin; sclavus (łac.): niewolnik; podobne skojarzenia etymologiczne można znaleźć m.in. w wykładach paryskich Adama Mickiewicza. [przypis edytorski]
snadnie (łac.) — łatwo. [przypis edytorski]
Socia doloris (łac.) — towarzyszka cierpienia. [przypis edytorski]
socia (łac.) — pomoc. [przypis redakcyjny]
