Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | botanika | chemiczny | dawne | filozoficzny | francuski | geografia, geograficzny | grecki | gwara, gwarowe | historia, historyczny | hiszpański | łacina, łacińskie | liczba mnoga | medyczne | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | norweski | polski | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | ukraiński | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 3663 przypisów.
in hoc signo vinces (łac.) — z tym znakiem zwyciężysz. [przypis edytorski]
in hoc silentio (łac.) — w takiej ciszy. [przypis redakcyjny]
in hostico (łac.) — w kraju nieprzyjacielskim. [przypis redakcyjny]
in hostico ostentare (łac.) — w ziemi nieprzyjacielskiej ukazać. [przypis redakcyjny]
inhumacja — pogrzebanie zwłok. [przypis edytorski]
inhumaniter (łac.) — nieludzko. [przypis redakcyjny]
in Ianuario (łac.) — w styczniu. [przypis redakcyjny]
inibunt operam (łac.) — dołożą starania. [przypis redakcyjny]
inicjacja (z łac.) — wprowadzenie w coś, początek czegoś. [przypis redakcyjny]
inicjał — pierwsza litera. [przypis edytorski]
inicjały — V. A [przypis edytorski]
i nic nie stanęłoby na przeszkodzie (…) podążałem tropem wenecjanek — fragment skreślony. [przypis tłumacza]
in idea (łac.) — w zamyśle. [przypis edytorski]
I nie beł żaden, ktoby go ratował (starop.) — konstrukcja łacińska, zamiast: nie było nikogo (nemo fuit qui), [kto by go ratował]. [przypis redakcyjny]
iniekcja (med.) — wstrzyknięcie; zastrzyk. [przypis edytorski]
iniekcja — wstrzyknięcie. [przypis edytorski]
i… niemiecki (…) bizantyjskie tomy — chodzi o język rosyjski i rosyjskie książki; autor opisuje rzeczywistość zaboru rosyjskiego, jednak pragnąc uniknąć konfliktu z cenzurą carską, której podlegał, daje pozorne znaki, że chodzi o zabór pruski, np. w tytule pojawia się „poznański nauczyciel”, w samym tekście zaś utyskiwania na trudności z językiem niemieckim itp.; tej ostrożnej autorskiej redakcji umknął jednak przymiotnik „bizantyjski”, wskazujący zarówno na tradycję prawosławia jako religii panującej w Rosji, jak również na tradycję Cesarstwa Bizantyńskiego, do której carowie Rosji wprost się odwoływali. [przypis edytorski]
I nie miłować ciężko, i miłować/ Nędzna pociecha… — Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet V (O nietrwałej miłości rzeczy świata tego), z pominiętym wersem: „i stworzone [Piękne oblicze, by tym nasycone] I mógł mieć serce…”. [przypis edytorski]
I nie miłować ciężko, i miłować — porównaj http://www.wolnelektury.pl/katalog/lektura/fraszki-ksiegi-pierwsze-z-anakreonta-ciezko-kto-nie-miluje-c.html [przypis edytorski]
I nie mów (…) odpowiedzialni — to znaczy: każdy winien sądzić według własnego uznania. [przypis tłumacza]
i nie panowie go wcale znaleźli, a sam — dziś popr.: i nie panowie go wcale znaleźli, ale sam. [przypis edytorski]
I nie pszczółkom to bywa — zdarza się to nie tylko pszczółkom. [przypis edytorski]
I nie wychodziłbych z mieszkania mego drzwiami ani oknem, alebych ścianę przekopał, w rzeczy uciekając… — Ez 12, 4–5 ze skróceniami i parafraza 12, 11. [przypis edytorski]
I nie zaznawszy rozkoszy wesela… — Sofokles, Antygona, tłum. Kazimierz Morawski, nieco zmienione („Ani zaznawszy słodyczy wesela…”). [przypis edytorski]
I nie znaleźli fałszu w uściech jego — cytat z Biblii, z Księgi Izajasza (Iz 53,9), powtórzony też w Pierwszym Liście św. Piotra (1P 2,22), gdzie odnosi się do Jezusa Chrystusa. [przypis edytorski]
I nigdy się ono państwo [rzymskie] nie rozszerzyło po wszytkim świecie, aż gdy jeden wszytkim władnął, począwszy od Juliusza i Augusta — wbrew twierdzeniu Skargi państwo rzymskie po wygnaniu królów i ustanowieniu republiki (509 p.n.e.) stale dokonywało podbojów i powiększało swoje terytorium; na początku tego okresu obejmowało niewielki teren w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Rzymu; w ciągu 500 lat, do objęcia przez Juliusza Cezara urzędu dyktatora (49 p.n.e.), zapanowało nad całą Italią, a następnie zajęło niemal wszystkie krainy wokół M. Śródziemnego, politycznie podporządkowując sobie pozostałe; powierzchnia republiki rzymskiej liczyła wówczas 2 miliony km². [przypis edytorski]
i nikomu zeń kłosu na głowie wzwyż tryumfu nie pną aniołowie — inwersja: i nikomu z niego aniołowie nie pną rosnącego wzwyż kłosa triumfu. [przypis edytorski]
I nikt (…) nie wierzy w diamenty parańskie, z wyjątkiem złudzonych Polaków, przesyłających zwykłe krzemienie do jubilera — Poznański, jubiler z Rio de Janeiro, ul. Ourives nr 78, ma u siebie listy i krzemienie przesłane z Parany przez Polaków jako diamenty do oceny. [przypis autorski]
Inik ze krwie Awalów — Inico del Vasto z domu Awalów. [przypis redakcyjny]
in illo fervore (łac.) — w owej gorącej chwili. [przypis redakcyjny]
In illo tempore dixit Papa Romanis… — ewangelia ta satyryczna u Du Méril'a Poësies latines avant le XII siècle. p. 407. [przypis autorski]
Inimici Dei terram lingent (łac.) — Ps 71, 9. [przypis tłumacza]
inimicos (łac.) — nieprzyjaciół. [przypis edytorski]
inimicus homo (łac.) — nieprzyjazny człowiek. [przypis redakcyjny]
in impuris naturalibus (łac.) — w nieczystych sprawach natury. [przypis edytorski]
in impuris naturalibus (łac.) — w stanie nieczystym; żart. odwrócenie formuły „in puris naturalibus”: w czystym stanie naturalnym (tj. nago a. bez „skażenia” wpływem cywilizacji). [przypis edytorski]
in infinito (łac.) — w nieskończoności. [przypis redakcyjny]
in infinitum (łac.) — w nieskończoność, do nieskończoności. [przypis edytorski]
in infinitum (łac.) — w nieskończoność. [przypis edytorski]
in integro (łac.) — w całości. [przypis redakcyjny]
initia (łac.) — wstępne starania. [przypis redakcyjny]
Initium Calamitatis Regni (łac.) — początek nieszczęść królestwa. [przypis edytorski]
Initium sancti Evangelii (łac.) — początek św. Ewangelii. [przypis edytorski]
initium (z łac.) — początek. [przypis redakcyjny]
iniunctum (łac.) — zalecone. [przypis redakcyjny]
iniungimus (łac.) — poruczamy. [przypis redakcyjny]
In Iunio, id est (łac.) — w czerwcu, to jest. [przypis redakcyjny]
iniuria a. injuria (łac.) — szkoda, krzywda, uszczerbek, ujma; obraza, zniewaga, obelga. [przypis edytorski]
iniuria (łac.) — dosł. bezprawie; krzywda. [przypis edytorski]
iniuriam (łac.) — krzywdę. [przypis edytorski]
iniuriam (łac.) — krzywdę. [przypis redakcyjny]
iniuriam recentem (łac.) — świeżą krzywdę. [przypis redakcyjny]
iniurias (łac.) — srogości. [przypis redakcyjny]
in iusta defensione (…) iniuria (łac.) — w słusznej obronie życia, ciężką podrażniony obelgą. [przypis edytorski]
iniustitiam (łac.) — niesprawiedliwość. [przypis redakcyjny]
injuria (łac.) — zniewaga. [przypis edytorski]
injuriamus (łac.) — krzywdzimy. [przypis redakcyjny]
inkantacja — zaklęcie, czary. [przypis redakcyjny]
inkantacja (z łac.) — obrzędowe zaklęcie. [przypis edytorski]
inkantacje — śpiewane lub recytowane zaklęcia, tu: przyzywające duchy itp. [przypis edytorski]
inkantat — właśc. inkantacja: zaśpiew, zaklęcie. [przypis edytorski]
inkarceraci — więźniowie. [przypis redakcyjny]
inkarcerować — uwięzić. [przypis redakcyjny]
inkarnacja — wcielenie. [przypis edytorski]
inkasent — osoba pobierająca opłaty. [przypis edytorski]
inkaust — atrament. [przypis edytorski]
inkaust — atrament. [przypis redakcyjny]
inkaust — atrament (tu, ze względu na rytm, czytamy na cztery sylaby). [przypis redakcyjny]
inkaust — atrament (ze względu na rytm czytamy na cztery sylaby). [przypis redakcyjny]
inkaust — czernidło, atrament. [przypis redakcyjny]
inkaust (daw.) — atrament. [przypis edytorski]
inkaust (daw.) — atrament. [przypis redakcyjny]
INKA Z PLEMIENIA KESZUA ORAZ AYMARA — dziś popr.: Inkowie z plemienia Keczua oraz Ajmara. [przypis edytorski]
inklinacja i deklinacja — inklinacja: skłonność; w geodezji: nachylenie (kąt nachylenia); deklinacja: odmiana wyrazów przez przypadki i liczby; w geodezji: odchylenie (różnica pomiędzy azymutem magnetycznym a geograficznym). [przypis edytorski]
inklinacja — skłonność i sympatia do czegoś. [przypis edytorski]
inklinacja — skłonność. [przypis edytorski]
inklinacja — skłonność. [przypis redakcyjny]
inkogruencja — niezgodność, niestosowność. [przypis edytorski]
inkolat (z łac. incolatus) — mieszkający w cudzym kraju; cudzoziemiec wpisany do ksiąg miejscowych. [przypis edytorski]
inkomodować — niepokoić, denerwować. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac., daw.) — sprawiać komuś kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność) — narażać na niewygody. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac. incommodum: niedogodność, nieprzyjemność) — narażać na niewygody. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, męczyć, sprawiać kłopot. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, pozbawiać wygody, sprawiać kłopot. [przypis redakcyjny]
inkomodować (z łac.) — niepokoić, przeszkadzać. [przypis edytorski]
inkomodować (z łac.) — sprawiać kłopot. [przypis edytorski]
inkongruencja — niezgodność. [przypis edytorski]
inkonweniencja — niedogodność. [przypis redakcyjny]
inkorporować (z łac.; daw.) — wcielać, uosabiać. [przypis edytorski]
inkrement — wzrost. [przypis redakcyjny]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis edytorski]
inkrement (z łac.) — wzrost. [przypis redakcyjny]
In Kressendorf nichts neues (niem.) — W Kressendorfie nic nowego. [przypis edytorski]
inkrustacja — dekoracja umieszczana na powierzchni przedmiotu dekoracji, wykonywana z innego niż on materiału. [przypis edytorski]
inkrustacja — rodzaj umieszczanej na powierzchni przedmiotu dekoracji, wykonywanej z innego materiału niż ozdabiany przedmiot. [przypis edytorski]
inkrustowany — dekorowany poprzez układanie na powierzchni wzoru, zwykle z wyrafinowanych materiałów w rodzaju masy perłowej czy rzadkich odmian drewna. [przypis edytorski]
inkrustowany — ozdobiony wzorami z metalu, kości słoniowej lub masy perłowej. [przypis edytorski]
inkrustowany — ozdobiony wzorem wyłożonym np. z masy perłowej. [przypis edytorski]
