Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5255 przypisów.

rapsod — tu: poetycki utwór epicki opiewający dzieje bohatera lub doniosłe wydarzenia historyczne; fragment epopei. [przypis edytorski]

rapsod — tu: wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. [przypis edytorski]

rapsod — wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. Czy jeden Rotszyld, jak wieszcz nad Helladą, czy też brzęczących kompania rapsodów: w 1795 niemiecki filolog Friedrich Wolf w dziele Prolegomena zu Homer poddał w wątpliwość, że przypisywane Homerowi eposy były dziełem pojedynczej osoby, co zapoczątkowało nowożytny spór o tę tzw. kwestię homerycką. [przypis edytorski]

rapsod — wędrowny śpiewak w staroż. Grecji, recytujący poematy epickie, własne lub cudze, głównie epopeje Homera. [przypis edytorski]

rapsody — dziś popr. forma: rapsodowie. [przypis edytorski]

raptawy (gw. podhalańska) — ospowaty; tu zapewne raczej: taki jak u „żaby raptawej”, tj. ropuchowaty. [przypis edytorski]

rapt — napad, najazd, porwanie, zdarzenie gwałtowne. [przypis edytorski]

raptularz (daw.) — księga do prowadzenia notatek. [przypis edytorski]

raptularz (daw.) — notatnik. [przypis edytorski]

raptularz (daw., z łac.) — podręczny notatnik. [przypis edytorski]

raptularzyk — notatnik. [przypis redakcyjny]

raptus (daw.) — człowiek gwałtowny. [przypis edytorski]

raptusowy — porywczy, gwałtowny. [przypis edytorski]

raptus puellae (łac.) — porwanie dziewicy. [przypis edytorski]

raptus puellae (łac.) — porwanie panny. [przypis redakcyjny]

rapt (z łac.) — porwanie. [przypis redakcyjny]

rapt (z łac. raptus) — porwanie. [przypis edytorski]

rapuitque (…) artus — Lucretius, De rerum natura, IV, 151. [przypis tłumacza]

Rara avis in terris (łac.) — rzadki ptak na ziemiach. [przypis redakcyjny]

rara avis (łac.) — dosł.: rzadki ptak, biały kruk; tu: rzadki okaz. [przypis edytorski]

rara avis (łac.) — rzadki ptak. [przypis redakcyjny]

Rari (…) Nili (łac.) — „Zacnych na świecie niewielu: ot, tylu,/ Ile bram w Tebach albo ujść jest Nilu” (Iuvenalis, Satirae, XIII, 26; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

raritas (łac.) — rzecz rzadka. [przypis redakcyjny]

raritates et mirabilia (łac.) — rzadkości i cudowności. [przypis edytorski]

raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołów; tu: dziwadło, błazen. [przypis edytorski]

raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołowatych o charakterystycznym upierzeniu, białym z czarnymi plamkami. [przypis edytorski]

raróg — ptak z rodziny sokołowatych. [przypis edytorski]

raróg — Raróg, ptak z gatunku jastrzębia. Wiadomo, że za jastrzębiami drobne ptastwo, szczególnie jaskółki, tłumnie upędzają się. Stąd przysłowie: latać jak za rarogiem. [raróg: gatunek ptaka drapieżnego z rzędu sokołowatych, występuje na równinach, łąkach i stepach oraz obszarach skalistych Eurazji, osiąga rozmiary ciała przekraczające 50 cm przy rozpiętości skrzydeł do 130 cm; wszechstronny myśliwy, poluje na gryzonie, ssaki (np. zające), ptaki (kuropatwy, cietrzewie, kaczki, gęsi i łabędzie); tradycyjnie wykorzystywany w sokolnictwie, obecnie pod ochroną; w mit. słowiańskiej raróg, związany z bogiem nieba i ognia Swarogiem, to demon ognia, przynoszący szczęście, pokrewny występującemu w ros. opowieściach lud. żar-ptakowi: powiedzenie o uganianiu się za rarogiem może być związane raczej z tymi mityczno-baśniowymi wyobrażeniami; red. WL]. [przypis autorski]

raro, divinissimo, adorando (wł.) — rzadki, najbardziej boski, uwielbiony. [przypis edytorski]

Rarum est enim ut satis se quisque vereatur (łac.) — Quint. X, 7; cyt. u Montaigne, Próby I. 37. „Rzadko się zdarza, aby ktoś miał dość poszanowania dla siebie”. [przypis tłumacza]

Rarum (…) vereatur (łac.) — „Rzadki człowiek, co sam się szanuje przystojnie” (Quintilianus, Institutio oratoria, X, 7; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Rarus (…) Fortuna — Iuvenalis, Satirae, VIII, 73. [przypis tłumacza]

rarytet — rzadkość, osobliwość; dziś popr. rarytas. [przypis edytorski]

rarytet — rzadkość, tu: niezwykła piękność. [przypis edytorski]

rarytny a. rarytni (daw., z łac.) — rzadki, szczególny, wyjątkowy. [przypis edytorski]

rasa (daw.) a. haras — daw. lekka tkanina wełniana; od fr. miasta Arras. [przypis edytorski]

rasa (daw.) a. haras — daw. lekka tkanina wełniana. [przypis edytorski]

rasceta — linia na przegubie na zgięciu dłoni. [przypis edytorski]

raskolnicy (z ros.) — dosł: rozłamowcy; dawne, pejoratywne określenie staroobrzędowców, starowierców. [przypis edytorski]

raskolnicy (z ros.) — dosł: rozłamowcy; dawne, pejoratywne określenie staroobrzędowców, starowierców, wyznania powstałego wskutek rozłamu (cs. raskoł) w Rosyjskim Kościele Prawosławnym, spowodowanego reformą liturgiczną patriarchy Nikona z lat 1652–1656. Starowiercy nie uznali reformy, zostali potępieni jako heretycy i pozbawieni praw obywatelskich, władze Rosji prowadziły ich masowe prześladowania; pełnię praw obywatelskich uzyskali dopiero w 1905. [przypis edytorski]

Rasmussen, Knud (1879–1933) — podróżnik i pisarz duński; autor Nye Maunesker, Eskimo Folk Tales i in. [przypis edytorski]

rasowszy — dziś tylko: bardziej rasowy. [przypis edytorski]

rasowy [płaszcz] — harasowy, arasowy, z materii wełnianej, szorstkiej. [przypis redakcyjny]

raspiekancja (ros. pot.) — surowa nagana. [przypis edytorski]

Raspiutę — fonetyczny zapis wymowy fr. nazwiska Rasputin; Grigorij Jefimowicz Rasputin (1869–1916) od 1905 r. był faworytem rodziny cara Rosji Mikołaja II; chłop z pochodzenia, uznany za mnicha, choć nigdy nie złożył ślubów, cieszył się sławą świątobliwego mędrca, jasnowidza, proroka i uzdrowiciela (umiał podobno zatamować krwotok u chorego na hemofilię carewicza Aleksego); poprzez carycę Aleksandrę zyskał duży wpływ na politykę państwową, co doprowadziło do zawiązania spisku na jego życie. Otruty i raniony z broni palnej w pierś najpierw próbował udusić swego mordercę, księcia Jusupowa, a następnie zaczął uciekać; znów został kilkakrotnie postrzelony i powalony, roztrzaskano mu głowę pałką, związano i utopiono w Newie. Sekcja zwłok wykazała, że w momencie wrzucenia do rzeki Rasputin żył jeszcze. [przypis edytorski]

Rasselas — ang. The History of Rasselas, Prince of Abissinia, dzieło Samuela Johnsona (1709–1784), opublikowane w 1759 r. [przypis edytorski]

Rasselas — właśc. The History of Rasselas, Prince of Abissinia (Historia Rasselasa, księcia Abisynii; 1759), dydaktyczno-moralizatorski utwór Samuela Johnsona. [przypis edytorski]

rassurez-vous (fr.) — uspokójcie się; bądźcie spokojni. [przypis edytorski]

Ras Tafari Makonnen — imię chrzestne cesarza Etiopii Haile Selassie I, od którego pochodzi nazwa synkretycznego ruchu millenarystyczno-mesjanistycznego religijnego powstałego na Jamajce w latach 30. XX w. [przypis edytorski]

rastakuer, właśc. Rastaquouére — cudzoziemiec wiodący wystawny tryb życia, a którego źródła dochodów są nieznane. [przypis edytorski]

Rastenburg — obecnie: Kętrzyn. [przypis edytorski]

Rastignac i Laurence de Cinq-Cygne — postacie z cyklu powieściowego Balzaca Komedia Ludzka. [przypis edytorski]

Rastignac — patrz: Ojciec Goriot, Stracone złudzenia. [przypis edytorski]

rastron — neologizm Jarry'ego o niejasnym znaczeniu. [przypis edytorski]

Rasyn — Racine, Jean-Baptiste (1639–1699) fr. dramaturg, autor m. in. Fedry. [przypis edytorski]

Rasyn — spolszczone: Racine; Jean Racine (1639–1699): francuski poeta i dramaturg; autor m.in. Andromachy i Fedry. [przypis edytorski]

Rasyn — spolszczone: Racine; Jean Racine (1639–1699): fr. poeta i dramaturg; autor m.in. Andromachy i Fedry. [przypis edytorski]

rasza — występny, grzesznik, złoczyńca. [przypis tłumacza]

Raszi — skrót imienia rabiego Szlomo Icchaki (1040–1105), najpopularniejszego komentatora Pisma Świętego oraz Talmudu. [przypis tłumacza]

raszka a. rudzik — niewielki ptak. [przypis edytorski]

raszka — rudzik, mały, szarobrunatny ptak o rudawym podgardlu. [przypis edytorski]

Raszków — miasteczko nad Dniestrem, dziś na terenie płn. Mołdawii. [przypis edytorski]

raszpla — pilnik charakteryzujący się grubymi nacięciami. [przypis edytorski]

ratafia — nalewka owocowa na spirytusie. [przypis edytorski]

ratafia — rodzaj słodkiego likieru. [przypis edytorski]

ratafja — rodzaj słodkiej wódki na korzeniach. [przypis redakcyjny]

Ratainicza equorum habetur deus (łac.) — Ratainicza uznawali za boga koni. [przypis edytorski]

rataj — najemny robotnik folwarczny. [przypis edytorski]

rataj — rolnik, tu: parobek od wołów. [przypis redakcyjny]

Rata! rata! — na pomoc! [przypis autorski]

ratatouille — duszone danie warzywne pochodzące z płd. Francji. [przypis edytorski]

raté, raté, ça encore raté (fr.) — nie udało się, nie udało się, znów się nie udało. [przypis edytorski]

rathauzowy — ratuszowy; z niem. Rathaus: budynek rady, ratusz. [przypis edytorski]

Rathenau, Walther (1867–1922) — niemiecki przemysłowiec, pisarz, polityk; minister spraw zagranicznych (1922) Republiki Weimarskiej; zginął w zamachu dokonanym przez skrajnie prawicową grupę terrorystyczną. [przypis edytorski]

Rathenau, Walther (1867–1922) — polityk niemiecki, w 1922 r. jako minister spraw zagranicznych podpisał z Rosją Sowiecką traktat w Rapallo. Zamordowany na berlińskiej Königsallee przez członków skrajnie prawicowego paramilitarnego związku Organisation Consul. [przypis edytorski]

Ratio (…) aufert (łac.) — „Troskę rozpędza rozum i umiarkowanie,/ A nie modne widoki nadmorskie” (Horatius, Epistulae, II, 25; tłum. Edmund Cięglewicz). [przypis tłumacza]

Ratio est quod poetae per enthusiasmum (…) magisque elucent (łac.) — cały powyższy akapit zawiera wyjaśnienie tego fragmentu pism Kartezjusza, podanego na koniec in extenso („rozumnym sądem jest, co poeci przez entuzjazm i siłę wyobraźni napisali: są w nas nasiona wiedzy, jak w krzemieniu, których przez rozum dochodzą filozofowie, które zaś lepiej poeci budzą przez dalekowzroczną wyobraźnię”). [przypis edytorski]

ratio gubernationis (łac.) — porządek, plan rzeczy. [przypis edytorski]

ratio (łac., r.ż.) — metoda, sposób. [przypis edytorski]

ratione iuris bonorum terrestrium (łac.) — ze względu na prawo dóbr ziemskich (wolnych od obciążeń na rzecz wojska). [przypis redakcyjny]

ratione (łac.) — z przyczyny. [przypis redakcyjny]

rationem (łac.) — sprawa. [przypis redakcyjny]

rationes competentes (łac.) — odpowiednie dowody. [przypis redakcyjny]

rationes cum Republica inibit (łac.) — sposób obmyśli z stanami. [przypis redakcyjny]

rationes (łac.) — dowody. [przypis redakcyjny]

rationes (łac.) — dowody (słuszności naszej sprawy). [przypis redakcyjny]

rationes (łac.) — przyczyny. [przypis redakcyjny]

rationibus (łac.) — przyczynami. [przypis redakcyjny]