Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | geografia, geograficzny | geologia | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hinduski | hiszpański | japoński | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | regionalne | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | rzymski | staropolskie | teatralny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | zdrobnienie | żeglarskie

Według języka: wszystkie | Deutsch | lietuvių | polski


Znaleziono 5260 przypisów.

rejwach — zgiełk, hałas, rozgardiasz. [przypis edytorski]

rej wodzić (daw.) — przewodzić; por. wodzirej. [przypis edytorski]

Rej — zapewne Jędrzej Rej, wyprawiony w r. 1638 w poselstwie do Holandii celem odzyskania bezprawnie zabranych okrętów królewskich. [przypis redakcyjny]

rekapitulować (z łac.) — streszczać. [przypis edytorski]

reklamować (z fr.) — odzyskiwać. [przypis edytorski]

rekognicja (z łac. recognitio: rozpoznanie) — kwit, potwierdzenie. [przypis edytorski]

rekognoscencja (daw., z łac.) — rozpoznanie, badanie; tu raczej: zrozumienie. [przypis edytorski]

rekognoscencja (z łac.) — rozpoznanie; zwiady. [przypis redakcyjny]

rekognoskować (daw.) — badać, rozpoznawać okolicę dla celów wojskowych. [przypis edytorski]

rekognoskować (daw., z łac. recognosco) — poznawać na nowo, przypominać sobie, rozpoznawać; badać. [przypis edytorski]

rekognoskować (z łac. recognosco) — rozpoznawać. [przypis edytorski]

rekolekcja (z łac.) — rozwaga. [przypis redakcyjny]

rekolekcje — czas skupienia się i rozmyślania nad stanem swojej duszy. [przypis redakcyjny]

rekolekcje — w kościele katolickim nauki połączone z mszą, służące pogłębieniu życia religijnego i odnowie moralności. [przypis edytorski]

rekolekcyja — późniejsza rozwaga. [przypis redakcyjny]

rekoligować się — rozważyć. [przypis redakcyjny]

rekoligować się (z łac.) — pomiarkować się. [przypis redakcyjny]

rekolligować się — opamiętać się. [przypis redakcyjny]

rekomendacje — listy polecające. [przypis redakcyjny]

rekomendować — polecać. [przypis edytorski]

rekomendować — tu: polecić. [przypis edytorski]

rekomendować (z franc.) — polecać, zachwalać. [przypis redakcyjny]

rekompensa — rekompensata, odpłata. [przypis redakcyjny]

rekompensa — rekompensata, wynagrodzenie, odpłata. [przypis redakcyjny]

rekompensa — rekompensata, zapłata. [przypis redakcyjny]

rekompensować — tu: odwdzięczać się, odpłacać, wynagradzać. [przypis edytorski]

Rekona właśc. Arkona — stolica państwa Ranów na Rugii. [przypis edytorski]

rekonesans — rozpoznanie sił nieprzyjaciela na jakimś terenie. [przypis edytorski]

rekonesans — zwiady, rozpoznanie sił nieprzyjaciela na jakimś terenie. [przypis edytorski]

rekonwalescencja — okres powrotu do pełnej sprawności po odbytej chorobie. [przypis edytorski]

rekordacja — wspomnienie. [przypis redakcyjny]

rekordencja (z łac. recordor: przypominać sobie) — tu: wspomnienie. [przypis edytorski]

rekreacja (daw.) — przerwa między lekcjami w szkole. [przypis edytorski]

rekreacja (daw.) — przerwa międzylekcyjna. [przypis edytorski]

rekreacja (daw., z łac.) — przerwa między lekcjami. [przypis edytorski]

rekreacja (daw., z łac.) — rozrywka, uciecha. [przypis edytorski]

rekreacja — tu: czas wolny. [przypis edytorski]

rekreacja — tu daw.: przerwa lekcyjna; czas odpoczynku. [przypis edytorski]

rekreacja — tu: przerwa. [przypis edytorski]

rekreacja — tu: rozrywka. [przypis redakcyjny]

rekreacja — wypoczynek; tu: ferie, wakacje; przerwa w zajęciach szkolnych. [przypis edytorski]

rekreacyja — dziś: rekreacja; tu: przerwa w zajęciach szkolnych. [przypis edytorski]

rekrutacja — tu: pobór do wojska. [przypis edytorski]

rekryminacja (daw.) — wzajemne obwinianie się o coś, odpowiadanie oskarżeniem na oskarżenie. [przypis edytorski]

rekryminacja (z łac.) — odpowiadanie komuś zarzutem na zarzut, wzajemne obwinianie się. [przypis edytorski]

rekryminować (daw., z łac.) — zrzucać winę na kogoś innego; oskarżać się wzajemnie, obustronnie obrzucać się zarzutami. [przypis edytorski]

rekte (zniekszt. łac. recte) — dobrze; właściwie. [przypis edytorski]

rektorówka — probostwo w kościele anglikańskim. [przypis edytorski]

rektor — tu: inspektor szkolny. [przypis edytorski]

rektor (z łac.) — mistrz, nauczyciel. [przypis redakcyjny]

rektyfikacja (daw. z łac.) — sprostowanie, naprostowanie, rewizja (poglądów). [przypis edytorski]

rektyfikować — rozpoznać. [przypis redakcyjny]

rekuperować (z łac.) — odzyskać. [przypis edytorski]

rekuperowanie — odzyskanie. [przypis redakcyjny]

rekurs (daw.) — odwołanie się do wyższej instancji. [przypis edytorski]

rekurs — ucieczka. [przypis redakcyjny]

rekurs (z łac.) — ucieczka, odwołanie się. [przypis edytorski]

rekutyt (daw., z łac. recutitus) — obrzezaniec; Żyd. [przypis redakcyjny]

rekuza (daw.) — odmowa ze strony kobiety, odrzucenie propozycji małżeństwa. [przypis edytorski]

rekuza — daw. odrzucenie przez kobietę propozycji małżeństwa. [przypis edytorski]

rekuza (daw., z łac.) — odmowa, odprawa dana mężczyźnie starającemu się o rękę kobiety. [przypis edytorski]

rekuza — odmowa ręki, odrzucenie oświadczyn. [przypis redakcyjny]

rekuza — odmowna odpowiedź na oświadczyny. [przypis edytorski]

rekuza (przestarz., z łac.) — odmowa ręki starającemu się. [przypis edytorski]

rekuzować (daw., z łac.) — odmawiać. [przypis edytorski]

rekuzować (daw., z łac.) — odmawiać, szczególnie odrzucać propozycję małżeństwa. [przypis edytorski]

rekwije (od requiem) — pieśni żałobne. [przypis edytorski]

rekwirować (z łac.) — domagać się, żądać. [przypis redakcyjny]

rekwizycja (daw.) — żądanie, domaganie się czegoś. [przypis edytorski]

rekwizycja — tu: wezwanie. [przypis redakcyjny]

rekwizycja — zajęcie przez władze żywności lub cennych przedmiotów, przeważnie na potrzeby wojska. [przypis edytorski]

rekwizyt — przyrząd. [przypis redakcyjny]

rekwizyty — narzędzia, czynniki. [przypis redakcyjny]

relacją (daw. forma) — dziś B. lp r.ż.: relację. [przypis edytorski]

Relacja ta, jak się okazało, niezupełnie ścisła, wywołała szereg sprostowań, które przytaczamy tutaj w kolejnym porządku — tu w tekst felietonu wstawiamy obszerny fragment, który w tekście źródłowym był podany w przypisie i który kończy się na słowach „doprawdy byłoby przeczuleniem dopatrywać się w nich jakiejś ujmy dla osób skądinąd czcigodnych i otoczonych powszechnym szacunkiem” (miejsce to również oznaczono przypisem). Red. WL. [przypis edytorski]

relację z tego marszu, przesłaną w swoim czasie do „Dziennika Poznańskiego” — rocznik XXVI, nr 2, z dnia 3 stycznia r. 1884. [przypis redakcyjny]

relata refero (łac.) — zwrot przysłowiowy; powtarzam to, co mi powiedziano. [przypis redakcyjny]