Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Przypisy
Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z
Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła | przypisy tłumacza
Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | białoruski | biologia, biologiczny | botanika | chemiczny | czeski | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | ironicznie | łacina, łacińskie | liczba mnoga | matematyka | medyczne | mineralogia | mitologia | mitologia grecka | mitologia rzymska | muzyczny | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | prawo, prawnicze | przenośnie | przestarzałe | regionalne | religijny, religioznawstwo | rodzaj męski | rosyjski | rodzaj żeński | rzadki | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | wojskowy | żartobliwie
Według języka: wszystkie | English | français | Deutsch | lietuvių | polski
Znaleziono 7828 przypisów.
Catskill — rozległy płaskowyż w płd.-wsch. części amerykańskiego stanu Nowy Jork. [przypis edytorski]
Cattaneo, Carlo (1801–1869) — publicysta włoski, wybitny uczestnik ruchu rewolucyjnego, republikanin, który jako zwolennik idei federacyjnej odmówił swego udziału w zjednoczonym parlamencie i nie złożył przysięgi na wierność królowi. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
Cattaro a. Kotor — miasto portowe w płd.-zach. części Czarnogóry. [przypis edytorski]
Cattaro, dziś Kotor — miasto w dzisiejszej Czarnogórze, w Dalmacji, do którego w 1801 r. deportowano 38 patriotów włoskich. [przypis redakcyjny]
cauda (łac.) — świta (dosł. ogon). [przypis edytorski]
Caulaincourt, Armand (1773–1827) — francuski generał i dyplomata. [przypis edytorski]
causa efficiens (łac.) — powód wywołujący skutek. [przypis edytorski]
causa enormis — wyrażenie ówczesne. [przypis autorski]
causa finalis (łac.) — ostateczna przyczyna. [przypis edytorski]
causa finalis movet non secundum suum esse reale, sed secundum esse cognitum (łac.) — przyczyna ostateczna (celowa: cel, pobudka) nie działa wedle swojego bytu realnego, ale wedle poznanego (pomyślanego). [przypis tłumacza]
causam criminalem (łac.) — sprawę gardłową. [przypis redakcyjny]
causanda (łac.) — jest tego przyczyną. [przypis redakcyjny]
causa prima (łac.) — pierwsza przyczyna. [przypis edytorski]
causa — przyczyna. [przypis edytorski]
causa sui (łac.) — przyczyny własnej; będący sam dla siebie przyczyną. [przypis edytorski]
causa turpis (łac.) — brzydka sprawa; coś, o czym się głośno nie mówi. [przypis edytorski]
causavit (łac.) — sprawiło. [przypis redakcyjny]
causavit (łac.) — ustroiła, spowodowała. [przypis redakcyjny]
cause célebre (fr.) — głośna sprawa, słynny proces sądowy. [przypis edytorski]
causerie (fr.) — rozmowa [raczej rozmowa w lekkim tonie, pogawędka; red. WL]. [przypis redakcyjny]
Causeries du lundi (fr.: Pogawędki poniedziałkowe) — cykl kilkuset cotygodniowych felietonów na tematy literackie i krytycznych portretów literackich autorstwa Charlesa Augustina Sainte-Beuve, publikowanych w latach 1849–1869 w kilku paryskich gazetach, zebranych później w kolejnych tomach Causeries du lundi (t. 1–16, 1851–62), Nouveaux lundis (t. 1–13, 1863–70), Premiers lundis (t. 1–3, 1874–75). [przypis edytorski]
causes célèbres (fr.) — głośne sprawy. [przypis edytorski]
causeur a. kozer — osoba umiejąca interesująco i dowcipnie rozmawiać; gawędziarz. [przypis edytorski]
causeur (fr.) a. kozer — osoba umiejąca interesująco i dowcipnie rozmawiać; gawędziarz. [przypis edytorski]
causeur (fr.) — błyskotliwy rozmówca, gawędziarz. [przypis edytorski]
causeur (fr.) — gawędziarz, dusza towarzystwa. [przypis edytorski]
causeur (fr.) — gawędziarz, mówca, rozmówca. [przypis edytorski]
causeur (fr.) — gawędziarz; osoba umiejąca rozmawiać. [przypis edytorski]
causeur (fr.) — gawędziarz. [przypis edytorski]
causeurstwo (z fr.) — sztuka prowadzenia konwersacji. [przypis edytorski]
causis principalitatis in integrum restitutis (łac.) — i sprawy przeciw głównym sprawcom przywrócono do pierwotnego stanu. [przypis redakcyjny]
Caussin, Mikołaj (1570–1651) — jezuita, spowiednik Ludwika XIII. [przypis tłumacza]
Cavaignac i Cuignet — francuski minister wojny (1898) Godefroy Cavaignac (1853–1905), który przekazał Zgromadzeniu Narodowemu dokumenty obciążające Dreyfusa, oraz kapitan Louis Cuignet (185–1936), który odkrył, że kluczowy dokument został sfałszowany przez pułkownika Henry'ego, który przyznał się do przestępstwa, gdy został przesłuchany przez Cavaignaca; Cavaignac zrezygnował ze stanowiska, ale nadał głosił o winie Dreyfusa i dołączył do grupy nacjonalistów w parlamencie, której został jednym z liderów. [przypis edytorski]
Cavaignac — jenerał Eugeniusz Cavaignac, ówczesny minister wojny. [przypis redakcyjny]
cava il felze (wł.) — odsłoń kabinę. [przypis autorski]
cavaliere che puzza (wł.) — szlachcic, który śmierdzi. [przypis redakcyjny]
cavaliere di S. Pietro (wł.) — kawaler św. Piotra. [przypis edytorski]
cavaliere (wł.) — kawaler. [przypis edytorski]
Cavalieri, Lina (1874–1944) — włoska sopranistka, popularna zarówno w zachodniej Europie i Ameryce, jak i w carskiej Rosji, uważana za jedną z najpiękniejszych kobiet swojego czasu. [przypis edytorski]
Cavalieri — można wymienić kilka sławnych osób o tym nazwisku: kompozytor Emilio de Cavalieri (1550–1602); matematyk i astronom Bonaventura Cavalieri (1598–1647); sopranistki Katharina Cavalieri (1755–1801) i Lina Cavalieri (1874–1944); malarz Vittorio Cavalleri (1860–1938); adresat sonetów Michała Anioła, Tommaso dei Cavalieri (1509–1587). [przypis edytorski]
cavaliero servante, dziś popr. cavalier servente (wł.) — dosł: kawaler usługujący, mężczyzna asystujący damie i otaczający ją stałą uwagą i troską. [przypis edytorski]
Cavalleria, właśc. Cavalleria rusticana — Rycerskość wieśniacza, opera wł. kompozytora Pietro Mascagniego (1863–1945) z 1890 r. [przypis edytorski]
Caveant consules [ne quid respublica detrimenti capiat] (łac.) — Niechaj konsulowie czuwają [aby rzeczpospolita nie doznała uszczerbku]. [przypis edytorski]
caveant (łac.) — niechaj baczą. [przypis autorski]
Caveas ne quid nimis… (łac.) — Miej na względzie nic ponad miarę (Terencjusz, Dziewczyna z Andros, I, 1, z dodanym początkiem zdania). [przypis edytorski]
Cavea — wnętrze, widownia amfiteatru. [przypis redakcyjny]
Cave canem — strzeż się psa; łac. odpowiednik napisu „Uwaga zły pies”. [przypis edytorski]
cave hominem (łac.) — strzeż się [domyślnie: tego] człowieka. [przypis redakcyjny]
cave (łac.) — strzeż się. [przypis redakcyjny]
cave (łac.) — strzeż się, uważaj. [przypis edytorski]
cave musicam (łac.) — strzeż się muzyki. [przypis edytorski]
Cavete (…) mundi — Biblia, Kol 2:8. [przypis tłumacza]
Cavour, Camillo Benso (1810–1861) — włoski mąż stanu, polityk królestwa Piemontu i Sardynii, premier i minister spraw zagranicznych (od 1852), działacz na rzecz zjednoczenia Włoch; premier Włoch (1861). [przypis edytorski]
Cavour, Camillo Benso (1810–1861) — włoski polityk liberalny, premier królestwa Piemontu i Sardynii, działał na rzecz zjednoczenia Włoch. [przypis edytorski]
Cavour, Camillo Benso di (1810–1861) — hrabia, włoski polityk, mąż stanu; przywódca liberałów piemonckich, pierwszy premier zjednoczonego Królestwa Włoskiego. [przypis edytorski]
Cavour, Camillo Benso di (1810–1861) — polityk wł., mąż stanu, przywódca liberałów piemonckich, przyczynił się do zjednoczenia Włoch, premier królestwa Piemontu i Sardynii, pierwszy premier królestwa Włoch. [przypis edytorski]
Cavour, Camillo Benso di (1810–1861) — włoski polityk, mąż stanu, premier Sardynii i Włoch. [przypis edytorski]
Cavour, Camillo Benso di (1810–1861) — włoski polityk, premier królestwa Piemontu i Sardynii, pierwszy premier królestwa Włoch, przyczynił się do zjednoczenia Włoch. Podczas oblężenia Gaety prowadził rokowania i ustalał warunki kapitulacji. [przypis edytorski]
Cavour, Camillo di (1810–1861) — włoski polityk, premier Sardynii i Włoch oraz minister spraw zagranicznych Włoch. [przypis edytorski]
cavriuola (wł.) — łania. [przypis edytorski]
Caxton me fieri fecit (łac.) — Caxton sprawił, że mnie uczyniono. [przypis edytorski]
Cayenne — stolica Gujany Francuskiej, zamorskiego terytorium Francji, leżąca w Ameryce Południowej; od czasów rewolucji miejsce zsyłania przeciwników politycznych. [przypis edytorski]
Cayenne — stolica i główny port Gujany Francuskiej. [przypis edytorski]
Cazotte, Jacques (1719–1792) — pisarz francuski. [przypis edytorski]
C. Carew — w oryginale ang.: Carisbrook Carew. [przypis edytorski]
c.c. Haec infirmitas non est ad mortem — et est ad mortem (łac.) — J 11, 4. „Ta choroba nie jest na śmierć — i jest na śmierć”. [przypis tłumacza]
c. c. Homo existens, te Deum facis (łac.) — J 10, 33. „Będąc człowiekiem, czynisz się Bogiem”. [przypis tłumacza]
ccm — skrót z ang. cubic centimeters: centymetr sześcienny (cm³), jednostki używanej do określania pojemności skokowej silnika. [przypis edytorski]
Cécile Sorel (1873–1966) — własc. Cécile Émilie Seurre, aktorka fr., wieloletnia narzeczona amerykańskiego milionera Witneya Warrena, następnie żona aktora Guillaume'a de Sax (księcia de Ségur). Jej małżeństwo było wyjątkowo nieudane i dostarczało ciągłych tematów dla plotkarzy. [przypis edytorski]
Cécile Sorel (1873–1966) — własc. Cécile Émilie Seurre, aktorka fr., wieloletnia narzeczona amerykańskiego milionera Witneya Warrena, następnie żona aktora Guillaume'a de Sax (bratanka pisarki, księżnej de Ségur), to małżeństwo było wyjątkowo nieudane i dostarczało ciągłych tematów dla plotkarzy. [przypis edytorski]
cęgi — dziś popr. forma N.lm: cęgami. [przypis edytorski]
Céline, Louis-Ferdinand, właśc. Louis-Ferdinand Destouches (1894–1961) — francuski prozaik; zadebiutował skandalizującą powieścią Podróż do kresu nocy (1932), napisaną nowatorskim stylu, w języku mówionym. Od 1937 publikował pamflety antysemickie, podczas okupacji Francji pisał w prasie kolaboracyjnej. [przypis edytorski]
Céline, Louis-Ferdinand, właśc. Louis-Ferdinand Destouches (1894–1961) — francuski prozaik; zadebiutował skandalizującą powieścią Podróż do kresu nocy (1932), z której pochodzi cytat podany w dalszej części zdania. [przypis edytorski]
cénacle (fr.) — dosł. „jadalnia”, przen. nazwa wielu grup literackich bądź salonowych. [przypis edytorski]
Cézanne, Paul (1839–1906) — francuski malarz, postimpresjonista, prekursor kubizmu. [przypis edytorski]
Cézanne, Paul (1839–1906) — francuski malarz postimpresjonistyczny, którego twórczość stanowi pomost pomiędzy impresjonizmem i kubizmem. [przypis edytorski]
ceber (daw.) — duże naczynie, wykonane z drewnianych klepek. [przypis edytorski]
ceber (daw.) — duże, okrągłe naczynie, zrobione z klepek. [przypis edytorski]
ceber (daw.) — szerokie drewniane wiadro. [przypis edytorski]
ceber (daw.) — wiadro. [przypis edytorski]
ceber — drewniane wiadro. [przypis edytorski]
ceber — duże, drewniane naczynie wykonane z klepek. [przypis edytorski]
ceber — duże drewniane wiadro. [przypis edytorski]
ceber — duże naczynie wykonane z drewnianych deszczułek ułożonych pionowo jedna obok drugiej i spiętych razem dookoła obręczami; w dwóch dłuższych, przeciwległych deszczułkach znajdowały się otwory, przez które przekładano drąg, dzięki czemu naczynie mogły nieść dwie osoby; w cebrach noszono najczęściej wodę. [przypis edytorski]
ceber — duże, okrągłe, drewniane naczynie. [przypis edytorski]
ceberek (daw.) — wiejskie naczynie zrobione z klepek. [przypis edytorski]
ceberek — zdr. od ceber; duże, drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]
cebratka (gw.) — drewniane, okrągłe naczynie o dwóch uszach. [przypis edytorski]
cebratka — mały ceber, drewniane naczynie używane daw. na wsi na wodę. [przypis edytorski]
cebratka — wiaderko (zdrobn. od cebro). [przypis edytorski]
cebrzyk (daw.) — wiaderko. [przypis edytorski]
cebrzyk — mały ceber: drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]
cebrzyk — mały ceber: drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach; używane daw. na wsi na wodę. [przypis edytorski]
cebrzyk — zdrobn. od: ceber; duże, drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]
cebrzyk — zdrobn. od: ceber; duże, drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]
cebrzyk — zdr. od: ceber, drewniane wiadro. [przypis edytorski]
cebrzyk — zdr. od: ceber; duże, drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]
cebula (daw. pot.) — tu: zegarek kieszonkowy noszony na łańcuszku. [przypis edytorski]
cebula (tu daw. pot.) — zegarek kieszonkowy na łańcuszku. [przypis edytorski]
Cecchi jest blagierem — aluzja do pierwszych stronic książki włoskiego literata, Emila Cecchiego (1884–1966), Rudyard Kipling, wyd. Quaderni della Voce pod red. G. Prezzoliniego. Druga o nim wzmianka we wpisie z 26 I w Pamiętniku. [red. WL]. [przypis redakcyjny]
